Aν είστε σπάταλη και με το που παίρνετε το μισθό σας, τον έχετε ήδη… ξοδέψει θεωρητικά – το «πρακτικά» έπεται – μην απελπίζεστε. Δεν είστε μόνη. Πρόβλημα με την αποταμίευση έχει ο μισός και πλέον γυναικείος πληθυσμός της Αυστραλίας, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, η ANZ.
Ναι, το «δώσ’ ημίν σήμερον», δεν διέπει απλώς την ελληνική νοοτροπία και στάση ζωής, αναφορικά με τα οικονομικά, όπως πιστεύεται, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των γυναικών της Αυστραλίας.

«Δεν μ’ ενδιαφέρει η αποταμίευση. Θέλω να ξοδεύω τα λεφτά μου για να περνώ καλά. Μ’ αρέσει να βγαίνω έξω, να διασκεδάζω με την παρέα μου και να ταξιδεύω», θα πει η 22χρονη, Κλαιρ Κάνον, από το Parkville, που πήρε μέρος στην έρευνα.

Κοιτάζοντας τα νούμερα, μία στις τρεις γυναίκες στους Αντίποδες, έχουν κάτω από $1.000 στην άκρη για ώρα ανάγκης – «βροχερή μέρα» κατά το αγγλοσαξωνικό – που μπορεί να είναι όταν βρεθούν άνεργες ή χωρίσουν, για να αναφερθούμε στα πιο κοινά και ωμά.
Πάνω από το 50% των ερωτηθέντων, δεν έχει απολύτως κανένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα αποταμίευσης, ενώ μία στις πέντε γυναίκες ξοδεύει το μισθό της μόλις τον πάρει.

Μιλώντας σε ποσοστά, πάνω από 58% είχαν αποταμιεύσει κάτω από $5.000, ενώ το 33% κάτω από $1.000. Πριν βιαστείτε να πείτε «so what», οι ίδιες που ερωτήθηκαν πόσο χρόνο υπολογίζουν να περάσουν με τις οικονομίες τους, αν χάσουν τη δουλειά τους αύριο, θα πούνε ‘λιγότερο από τρεις μήνες’.

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ

H ΑΝΖ, για να δώσει προφανώς βάθος στην έρευνα και να εντοπίσει την αιτία του «κακού» σε όλες της τις περιμέτρους, ζήτησε να πληροφορηθεί αν υπήρχε πρόθεση αποταμίευσης, η οποία, όμως, πρόθεση, για διαφόρους λόγους, δεν βρήκε την πραγμάτωσή της. Γιατί, όπως και να το δεις, κάτι είναι κι αυτό. Το «ήθελα, αλλά δεν μπόρεσα» σίγουρα είναι προτιμότερο από το «έτσι μ’ αρέσει κι’ έτσι κάνω» της 22χρονης που είδαμε παραπάνω.
Για την τράπεζα, που ανησυχεί όταν οι άνθρωποι δεν αποταμιεύουν τους καρπούς των κόπων τους αλλά τους ξοδεύουν για να περάσουν καλά, αυτή η «λεπτομέρεια», φαίνεται ότι είχε ιδιαίτερη σημασία, γιατί, όπως δείχνουν τα πράγματα, αποφάσισε να την εκμεταλλευτεί, σκεπτόμενη ότι πρόκειται για ανθρώπινη αδυναμία που ενδεχομένως μπορεί να ανατραπεί. Τι έκανε λοιπόν;
Λανσάρισε μια «εκστρατεία αποταμίευσης» – άκουσον-άκουσον – όπου εκείνες που θα πάρουν μέρος θα πρέπει το μήνα Φεβρουάριο να ξοδέψουν χρήματα μόνο για τα απολύτως απαραίτητα, όπως λογαριασμούς του σπιτιού, ενοίκιο και δόσεις στεγαστικού δανείου. Όσες ενδιαφέρονται μπορούν να γραφτούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.bemoneyconfident.com/FebuSave.

Aν περιμένετε να δείτε κάποιο κίνητρο που θα σας δελεάσει να πάρετε μέρος στην εκστρατεία αποταμίευσης, δεν υπάρχει, από μέρους της τράπεζας, άλλο, από το να δείτε στο τέλος του μήνα, τί μένει μετά από την αιματηρή οικονομία. Κάτι είναι κι αυτό. Εκείνο που μου προξενεί, προσωπικά, εντύπωση είναι η ακαμψία του μέτρου. Δηλαδή μέχρι πότε μπορεί ο άνθρωπος να στερείται τα «μη απολύτως απαραίτητα» και να ζει με τα «απολύτως απαραίτητα».
Η ΑΝΖ που ζήτησε τα φώτα ειδικών, δεν φαίνεται να τα έλαβε υπόψη της. Ένας απ’ αυτούς, για παράδειγμα, ο Πίτερ Γουίλσον, από τον οργανισμό Strategic Wealth Management Solutions, εξηγώντας το φαινόμενο αυτό των γυναικών, έδωσε την εξήγηση ότι «οι νέες γυναίκες, ιδιαίτερα όταν σπουδάζουν, στερούνται πολλά και μόλις πιάσουν δουλειά, τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, ξοδεύουν όλα τα χρήματά τους στο να περνάνε καλά».

Η υπερβολή, γνωστό αυτό, δεν βγαίνει σε καλό. Αντίθετα, το «παν μέτρον άριστον», δουλεύει και αποδίδει καλύτερα.