Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ζήτησε σαπό την Τουρκία να καταργήσει την κατηγορία «θρήσκευμα» που υπάρχει στις ταυτότητες των πολιτών της, επειδή όπως εξηγεί, η αναφορά αυτή είναι αντίθετη με την ανεξιθρησκία, η οποία επιτρέπει στον καθένα να δηλώνει ή όχι τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.

 «Και μόνον να φέρει κάποιος μια ταυτότητα που έχει την κατηγορία “θρήσκευμα” κενή, αναγκάζει τον ενδιαφερόμενο να αποκαλύψει ενάντια στη θέλησή του μια πληροφορία που είναι σχετική με μια πτυχή της θρησκείας του ή των βαθύτερων πεποιθήσεών του», κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σε απόφαση που εξέδωσε σήμερα στο Στρασβούργο.

Η αφαίρεση της κατηγορίας αυτής από όλες τις τουρκικές ταυτότητες θα είναι, σύμφωνα με το δικαστήριο, η «κατάλληλη επανόρθωση» για την παραβίαση των δικαιωμάτων του Σινάν Ισίκ, ενός κατοίκου της Σμύρνης, ο οποίος είχε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Τουρκίας και κέρδισε σήμερα τη δίκη.
Στον Ισίκ, αλεβίτη στο θρήσκευμα, δεν επετράπη να αντικαταστήσει την αναφορά «ισλάμ» με την αναφορά «αλεβιτισμός» στην ταυτότητά του. Ο αλεβιτισμός θεωρείται από ορισμένους παρακλάδι του Ισλάμ, ενώ από άλλους ξεχωριστή θρησκεία.

Ο Ισίκ προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με το επιχείρημα ότι αναγκάστηκε να αποκαλύψει την πίστη του λόγω της αναφοράς του θρησκεύματος στην ταυτότητά του, που ήταν υποχρεωτικό ως το 2006.

Η Τουρκία επιχειρηματολόγησε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι από το 2006 όλοι οι Τούρκοι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν αυτό που εγγράφεται στην κατηγορία «θρήσκευμα», ή ακόμη και να αφήσουν κενό.

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι «η εν λόγω παραβίαση δεν προκύπτει από την απόρριψη του αιτήματος του ενάγοντα να διευκρινιστεί στην ταυτότητά του ότι είναι αλεβίτης, αλλά από την ίδια την αναφορά του θρησκεύματος -είτε είναι υποχρεωτική είτε προαιρετική- στις ταυτότητες».

Εξάλλου, όταν ο ενάγων προσπάθησε να εξασφαλίσει τη διόρθωση της αναφοράς στο θρήσκευμά του, το κράτος οδηγήθηκε στο να κάνει μια εκτίμηση όσον αφορά το θρήσκευμα αυτό, το οποίο δεν είναι «συμβατό με την υποχρέωση του κράτους για ουδετερότητα και αμεροληψία», καταλήγει το δικαστήριο στην απόφασή του.