Αν θέλετε να μείνουν σταθεροί οι τόκοι στην Αυστραλία, παρακαλάτε να βουλιάξει η οικονομία της Ελλάδας.
Ο έγκριτος οικονομικός αναλυτής της εφημερίδας «Herald Sun», Terry McRann, συνέδεσε σε χθεσινό σχόλιό του τη νομισματική πολιτική της Αυστραλίας με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Ο γκουρού της οικονομικής δημοσιογραφίας εκτιμά – βάσει του σκεπτικού της πρόσφατης απόφασης της Αποθεματικής Τράπεζας Αυστραλίας να μην αυξήσει τους τόκους – ότι η πορεία των τόκων στην Αυστραλία τους αμέσως επόμενους μήνες θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες.
Ο ένας παράγων είναι η Ελλάδα και ο άλλος η Κίνα, για διαφορετικούς λόγους. Για εντελώς αντίθετους λόγους.
Ο McRann εκτιμά, ότι πιθανή κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας θα προκαλέσει ισχυρή δόνηση στο διεθνές οικονομικό σύστημα, η οποία θα γίνει έντονα αισθητή και στην Αυστραλία.
«…a “Greece blow-up” would have to threaten really serious disruption to the global financial system – τυχόν κανόνι (χρεωκοπία) από την Ελλάδα, θα απειλήσει να διαταράξει σοβαρά το διεθνές οικονομικό σύστημα», έγραφε στο χθεσινό «Herald Sun».
Αν, λοιπόν, χρεοκοπήσει η Ελλάδα η Αποθεματική Τράπεζα Αυστραλίας δεν θα βιαστεί να ανεβάσει τους τόκους, εν αναμονή των συνεπειών της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας, εκτιμά ο McRann.
O άλλος παράγων είναι η Κίνα. Ο McRann πιστεύει, ότι τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει η πολιτική ηγεσία της Κίνας για να μετριάσει το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας ή να αποτρέψει την τελμάτωσή της, επίσης, θα καθορίσει τις αποφάσεις της Αποθεματικής.
Γιατί; Διότι η πορεία της αυστραλιανής οικονομίας, γενικά, εξαρτάται από την πορεία της κινέζικης οικονομίας, λαμβανομένου υπόψη ότι η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής αυστραλιανών μεταλλευμάτων.
Κατά τον McRann, η μεθόδευση, από τους Κινέζους, του τρόπου επιβράδυνσης ή επιτάχυνσης του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας τους θα απαιτήσει χρόνο. Που σημαίνει, ότι η οικονομική πολιτική της Κίνας δεν θα επηρεάσει τις βραχυπρόθεσμες ή και τις μεσοπρόθεσμες αποφάσεις της Αποθεματικής Τράπεζας Αυστραλίας.
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα είναι ο καταλυτικός παράγοντας, διότι θα κρίνει τη βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη πορεία του διεθνούς οικονομικού συστήματος, γενικά, και του αυστραλιανού ειδικά.
Με έβαλε σε σκέψεις ο Terry McRann. Η ελληνική οικονομία είναι τόσο δυνατή που απειλεί, αν καταρρεύσει, να παρασύρει στο γκρεμό την παγκόσμια οικονομία; Σκεπτόμουν, καθώς προσπαθούσα να αφομοιώσω τα κύρια σημεία της ανάλυσής του.
Απάντηση στο ερώτημά μου έδωσαν τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα της «New York Times» για τις αιτίες της χρεοκοπίας της Ελλάδας και τις συνέπειες της χρεοκοπίας της για την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.
Οι έρευνες της εφημερίδας αποκάλυψαν, ότι επί δεκαετία οι κυβερνήσεις της Ελλάδας δανείζονταν, παράνομα, από την Wall Street δισεκατομμύρια δολάρια με δαπανηρούς όρους και υποθήκη το μελλοντικό εισόδημα της χώρας.
Παράνομα, διότι τα δάνεια υπερέβαιναν κατά πολύ τα όρια δανεισμού που επιτρέπει η ΟΝΕ και συνάπτονταν κατά τρόπους που εμπόδιζαν την ανίχνευσή τους από τα αρμόδια όργανα της Ευρώπης.
Η «New York Times» αναφέρει ενδεικτικά, ότι το 2001, λίγο μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ (Οικονομική, Νομισματική Ένωση) η τότε ελληνική κυβέρνηση (κυβέρνηση Σημίτη) υποθήκευσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας για τη σύναψη δανείου πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, μέσω της Goldman Sachs. Για τη σύναψη του συγκεκριμένου δανείου, η Ελλάδα πλήρωσε στην τράπεζα 300 εκ. δολάρια προμήθεια.
Πώς έπαιρναν τέτοια δάνεια οι ελληνικές κυβερνήσεις; Υποθηκεύοντας, στην κυριολεξία, το μέλλον της χώρας. Δανείζονταν έναντι του μελλοντικού εισοδήματος της χώρας, μέθοδος που τους επέτρεπε να αποκρύπτουν τα δάνεια από την Ευρώπη και τον ελληνικό λαό.
Η «New York Times» καταγγέλλει, ότι κυβέρνηση της Ελλάδας συνήψε δάνειο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με διεθνή τράπεζα, προσφέροντας ως υποθήκη τα δικαιώματα του ελληνικού κράτους από τα αεροδρόμια, τα τυχερά παιχνίδια, τις εισπράξεις από τα διόδια κ.ά. Έτσι εξηγείται η μεγάλη κομπίνα με «τα δομημένα ομόλογα» που άδειασε τα ταμεία του ΙΚΑ και των κλαδικών ταμείων συνταξιοδότησης.
Το χρέος της Ελλάδας υπολογίζεται σε 300 δις δολάρια, αλλά ουδείς γνωρίζει το πραγματικό ύψος του, διότι τα δάνεια που έχει συνάψει με διάφορες τράπεζες δεν είναι καταγεγραμμένα και δεν είναι, ως εκ τούτου, δυνατόν να ελεγχθούν.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν και άλλες μεθόδους – νόμιμες για το τραπεζικό σύστημα , αλλά παράνομες για την Ευρώπη – για να καλύπτουν το κυμαινόμενο κόστος των δανείων τους, όπως μετατροπή δανείων με σταθερό τόκο σε δάνεια με κυμαινόμενο τόκο ή συναλλαγές σε ξένα νομίσματα, ώστε να φαίνονται οι συναλλαγές αυτού του είδους ως εμπόριο συναλλάγματος, όχι ως δάνεια – απαγορευμένα από την Ευρώπη – που ήταν.
Η πρακτική διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων, πέραν του ότι βούλιαξε τη χώρα στο χρέος, περιόρισε τις δυνατότητές της να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα για τη μείωση του χρέους της. Έγκριτοι, διεθνείς οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν, ότι η νυν κυβέρνηση Παπανδρέου αντιμετωπίζει πρόσθετα προβλήματα στο σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής της, εξ αιτίας της δέσμευσης του εισοδήματος της χώρας έναντι των χρεών της.
Η δήλωση του υπουργού Εργασίας, Ανδρέα Λοβέρδου, «δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία» δεν ήταν υπερβολική. Κατοπτρίζει την πραγματικότητα, που δεν είναι άλλη από την καθημερινή λεηλασία των κρατικών ταμείων από τους πιστωτές της Ελλάδας.
Μία ολόκληρη δεκαετία η Ελλάδα ξόδευε πέρα από τις δυνατότητές της. Ζούσε με δανεικά, αδιαφορώντας για την ημέρα που θα κληθεί να εξοφλήσει τα δανεικά. Η ημέρα αυτή έφτασε και η ρημαγμένη, οικονομικά, χώρα αντιμετωπίζει κατάματα τη χρεωκοπία.
Είναι αρκετό το χρέος της Ελλάδας – φανερό και μυστικό – να ταράξει την παγκόσμια οικονομία; Σε συνδυασμό με τα χρέη άλλων χωρών μελών της Ευρώπης, ναι. Διότι και άλλες χώρες-μέλη της Ευρώπης χρησιμοποίησαν μεθόδους κρυφού δανεισμού.
Στην ουσία η Ελλάδα και οι άλλες, παρανομούσες χώρες της Ευρώπης, υποθήκευσαν την ευρωπαϊκή οικονομία της και το ευρώ. Ο ορατός, κατά πολλούς οικονομολόγους, κίνδυνος κατάρρευσης του ευρώ υποχρεώνει τις άλλες χώρες – συμπεριλαμβανομένης και της Αυστραλίας – να «κρατάνε πισινή» για να μην βλάψουν τις οικονομίες τους. Ο ορατός κίνδυνος κατάρρευσης του ευρώ υποχρεώνει και την Ευρώπη να βοηθήσει την Ελλάδα να ξεπεράσει το σοβαρό οικονομικό πρόβλημά της.
Να γιατί ο Terry McRann συνδέει τη βραχυπρόθεσμη νομισματική πολιτική της Αυστραλίας με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Οι Ελληνοαυστραλοί που εξοφλούν στεγαστικά δάνεια και άλλα χρέη τι να επιθυμήσουν; Τι να ευχηθούν; Να χρεοκοπήσει η ελληνική οικονομία για να μην επιβαρυνθούν με πρόσθετους τόκους; Μάλλον, όχι.
Η ευχή όλων θα πρέπει να είναι να βρεθεί ένας νέος Πλαστήρας να απαλλάξει την Ελλάδα από τους ανίκανους πολιτικούς που την ταλανίζουν.
Α, και κάτι άλλο. Να σταματήσουμε τη συνωμοσιολογία. Να σταματήσουμε να τα βάζουμε με τους ξένους που μας «επιβουλεύονται», που μας «δυσφημίζουν». Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας και δεν ευθύνονται οι ξένοι για τη μωρία μας.
Οι Έλληνες πολιτικοί ξεπουλάνε την πατρίδα μας και από αυτούς οφείλουμε να ζητήσουμε ευθύνες.