Αν μπορούσαν να μας απαγορεύσουν να χασμουριόμαστε σε δημόσιους χώρους για να μην παρασύρουμε και τους διπλανούς μας στο χασμουρητό, να είστε σίγουροι ότι θα το έκαναν!
Η μηδενική ανοχή, η αμερικάνικη αυτή ανακάλυψη πριν ένα σχεδόν αιώνα (με την ποτοαπαγόρευση), έχει αρχίσει να υιοθετείται και από άλλες χώρες και να βρίσκει συμμάχους κυρίως μεταξύ των ανθρώπων που καθ’ οιονδήποτε τρόπο ασκούν εξουσία.
Εκτός από την επίσημη νομοθεσία, που πηγάζει από το Σύνταγμα της κάθε χώρας και την οποία ασκούν οι διάφορες κυβερνήσεις, υπάρχουν και εκατοντάδες άλλοι «νόμοι» και κανονισμοί που κάθε τόσο υιοθετούν οι διάφοροι Δήμοι και άλλοι φορείς, προκειμένου να μας «προστατέψουν» και να κάνουν υποτίθεται τη ζωή μας πιο «εύκολη».
Το ζητούμενο είναι να φτάσουμε στο σημείο ώστε κανένας να μην ενοχλεί με τις πράξεις και την συμπεριφορά του κανέναν άλλο.
Το δόγμα της μηδενικής ανοχής απέναντι στα πάντα κερδίζει καθημερινά έδαφος με τους Δήμους της πόλης μας να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα και να τους ακολουθούν διάφοροι άλλοι φορείς όπως Αθλητικές Ομοσπονδίες, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και λοιπά.
Ο καθένας, στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι ενδιαφέρεται για τους δημότες του, τα μέλη του και λοιπά δημιουργεί ένα κατάλογο «κανονισμών» έναντι των οποίων κηρύσσει μηδενική ενοχή και επιβάλει πρόστιμα στους «παραβάτες».
Ορισμένοι από τους κανονισμούς των Δήμων της Μελβούρνης για παράδειγμα, έχουν πλέον ξεφύγει από κάθε λογική και έχουν αρχίσει ανησυχούν τους πολίτες που δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.
Πρόσφατα, ο Δήμος Frankston κήρυξε πόλεμο στις γόπες των τσιγάρων και απαγόρευσε το κάπνισμα σε δημόσιους εμπορικούς χώρους ανακοινώνοντας μάλιστα και τα πρόστιμα που θα επιβάλει στους παραβάτες.
Δύο βδομάδες αργότερα, ο ίδιος… ευαίσθητος Δήμος αποφάσισε να προσλάβει έξι ιδιωτικούς μπάτσους προκειμένου να επιτηρούν την ασφάλεια του εμπορικού κέντρου, παρά τις αντιρρήσεις της αστυνομίας ότι το μέτρο αυτό θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ ότι φιλοδοξεί να λύσει.
Και δεν είναι ο μόνος Δήμος που αυτοσχεδιάζει και «νομοθετεί». Το ίδιο κάνουν και οι υπόλοιποι. Ο Δήμος του Bass Cost έχει απαγορεύσει, (τοποθετώντας και σχετικές πινακίδες!) να τραγουδούν στα… πάρκα του, ενώ ο Δήμος Ballarat να κοιμούνται!
Ο Δήμος Wyndham έχει απαγορεύσει στα σκυλιά να… γαυγίζουν και τιμωρούν με χρηματικό πρόστιμο τους ιδιοκτήτες τους, αν ο σκύλος τους, ακόμα και μέσα στην αυλή κλεισμένος πηδά στο φράκτη και γαυγίζει τους… περαστικούς!
Ο Δήμος Whittlesea απαγορεύει στους δημότες να διαφημίζουν το ξεπούλημα στο γκαράζ (Garage sales) του σπιτιού τους, πριν την ημέρα του ξεπουλήματος. Ο «κανονισμός προβλέπει, επίσης, ότι θα πρέπει την ίδια μέρα να ξεκολλούν και τις ανακοινώσεις που τοποθετούν στις κολώνες και τα δέντρα της γειτονιάς. Οι παραβάτες των κανονισμών θα τιμωρούνται με πρόστιμο $234 για κάθε ανακοίνωση που δεν θα έχουν ξεκολλήσει!
Άντε, δηλαδή, να έχεις βγάλει από το ξεπούλημα καμιά εκατοστή δολάρια και να ξεχάσεις να ξεκολλήσει τέσσερις πέντε ανακοινώσεις. Ούτε ψήλος στον κόρφο σου. Θα πρέπει να πουλήσεις και το γκαράζ ολόκληρο για να τους ξεπληρώσεις.
Ο Δήμος Geelong και της ευρύτερης περιοχής, έχει απαγορεύσει στους επισκέπτες να πετούν πέτρες στις λίμνες και να ταΐζουν τις πάπιες, ενώ ένας άλλος έχει απαγορεύσει στους δημότες τους να κατασκηνώνουν στις πίσω αυλές των σπιτιών τους!
Αν θέλει, για παράδειγμα, να στήσει κάποιος μια σκηνή, όπως γίνεται συνήθως, για να παίζουν τα παιδάκια και να κοιμούνται έξω, που και που το καλοκαίρι, θα πρέπει να παίρνει ειδική άδεια και να πληρώνει $134 για να αποκτήσει το δικαίωμα να στήσει για ένα βράδυ σκηνή στην αυλή του!
Και ο κατάλογος των παράλογων κανονισμών τελειωμό δεν έχει, ενώ μέρα με τη μέρα, προστίθενται και καινούργιοι απαγορευτικοί κανονισμοί για τους οποίους οι δήμοι προειδοποιούν ότι θα δείξουν μηδενικής ανοχή απέναντι στους παραβάτες.
Τους Δήμους, βέβαια, ακολουθεί και η πολιτειακή κυβέρνηση, η οποία επίσης πίνει νερό στο όνομα της μηδενικής ενοχής.
Σύμφωνα με μια «διάταξη» που είδε το φως της δημοσιότητας μόλις προχθές, οι γονείς των παιδιών που λαμβάνουν μέρος σε διάφορα αθλήματα θα τιμωρούνται με πρόστιμο μέχρι $2000, έτσι και ανοίξουν το στόμα τους για να παραπονεθούν ή διαμαρτυρηθούν στον διαιτητή, τους υπεύθυνους των αθλητικών σωματείων.
Ακόμα και αγώνα τζούνιορ να βλέπει κανείς δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί ή να φωνάξει για ένα πέναλτι ή κάποιο φάουλ.
Όλοι υποχρεούνται να παρακολουθούν το παιχνίδι βουβοί και να χειροκροτούν διακριτικά για να μη θιγεί και ο αντίπαλος! Η κυβέρνηση μάλιστα δήλωσε ότι προς την κατεύθυνση αυτή θα ακολουθηθεί μηδενική ανοχή.
Σκληροί είναι και οι νέοι κανονισμοί για τους παίχτες που θα διαμαρτύρονται ή προκαλούν με τη συμπεριφορά τους «επεισόδια».
Δεν θα τιμωρείται μόνο ο παίχτης με αποκλεισμό από έναν αριθμό παιχνιδιών και πρόστιμο, αλλά και οι σύλλογοι για τους οποίους αγωνίζονται, με πρόστιμα, αφαίρεση βαθμών, και λοιπά.
Η κυβέρνηση της πολιτείας μας, τους προειδοποίησε, ότι όποιος δεν εφαρμόζει τους πιο πάνω κανονισμούς και, μάλιστα, δείχνοντας μηδενική ανοχή, όχι μόνο ια τιμωρείται, αλλά δεν θα επιχορηγείται.
Αν δεν γίνουν τα γήπεδα και οι αρένες, εκκλησίες, η Πολιτεία θα χρειαστεί να πάρει και πρόσθετα μέτρα, απαγορεύοντας σε αθλητές και φιλάθλους να κοιτάζουν τον διπλανό τους.
Η ημέρα που θα μας υποχρεώσουν να φοράμε παρωπίδες, για να μην ενοχλούμαι με το κοίταγμά μας διπλανούς μας δεν είναι μακριά.
Όλα δείχνουν, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση Μπράμπι πολύ σύντομα, για να μας προστατεύσει θα μας υποχρεώνει να κολυμπάμε (σε θάλασσες και πισίνες!) φορώντας… σωσίβιο! Τώρα θα μου πείτε ότι μας «θωπεύουν» στα αεροδρόμια (για την ασφάλειά μας) στα σωσίβια θα κολλήσουμε;