Όρθιο το κοινό αποθέωσε σε όλες του τις διαλέξεις στην Αυστραλία τον ομογενή νομικό από τη Νότιο Αφρική, Γιώργο Μπίζο.
Στη Μελβούρνη είχε προγραμματιστεί να κάνει μια ομιλία. Τελικά, έκανε δυο, αλλά και πάλι πολλοί ενδιαφερόμενοι δεν μπόρεσαν να τον ακούσουν. Ο κ. Μπίζος έδωσε επίσης διάλεξη και στο Σίδνεϊ.
Ο Γεώργιος Μπίζος, ο ακούραστος αγωνιστής και επιφανής νομικός, ήρθε στην Αυστραλία για να μιλήσει για τον αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως στη Νότια Αφρική και να δείξει πώς κερδίζονται οι αγώνες των ανθρώπων ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση, ενάντια στην καταδυνάστευση οποιασδήποτε μορφής συνεργαζόμενος με Αυστραλούς νομικούς και αγωνιστές.
Ο ομογενής, στην κυριολεξία, συγκίνησε και γοήτευσε με τις ομιλίες του το αυστραλιανό κοινό.
Ο Ντίνος Τουμάζος, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επίσκεψη του κ. Μπίζου στη Μελβούρνη, έγραψε, μεταξύ άλλων, γι’ αυτόν:
«Πάλεψε δίπλα στον πατέρα του τις αντιξοότητες, που πολλαπλασιάστηκαν από τις δυσκολίες που το τότε καθεστώς επέβαλλε και, ξεδιπλώνοντας σεμνά αλλά αποφασιστικά τη δυναμική του ιδιοσυγκρασία, αναμείχθηκε και, τελικά, πρωτοστάτησε στον ο αγώνα για την αποτίναξη του απάνθρωπου ζυγού του απαρχάϊντ που καταδυνάστευε τη δεύτερη πατρίδα του. Αναδείχθηκε πρωτοστάτης και σύμβολο αυταπάρνησης, που τον οδήγησε μεν σε απότομα και επικίνδυνα μονοπάτια, αλλά και τον δικαίωσε.
Θα μπορούσε θαυμάσια να εξελιχθεί σε επιχειρηματία ή μεγαλέμπορο όπως τόσοι και τόσοι καταξιωμένοι συμπατριώτες μας της Ν. Αφρικής. Θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ιδιοκτήτη μεγάλων πολυκαταστημάτων ή/και αλυσίδων εστιατορίων, να επιδοθεί στις οικοδομικές επιχειρήσεις, υπηρετώντας την «τουβλομανία» που (απόλυτα κατανοητό) διακατέχει πολλούς από εμάς τους πρόσφυγες και μετανάστες.
Όμως, ο Γεώργιος Μπίζος δεν μαγεύτηκε, δεν δελεάστηκε, δεν παγιδεύτηκε. Δεν υπέκυψε στον πειρασμό στον οποίο υποκύπτουν οι μικροί άνθρωποι προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροσυμφέροντα και ναρκισσισμούς. Δεν υπέκυψε στην ευκολία της προσωπικής ευμάρειας. Απέδειξε από την τρυφερή ηλικία των 13 ετών πως προοριζόταν για τα μεγάλα, τα υψηλά, τα δύσκολα.
Ο πατέρας του άλλωστε τον ήθελε γιατρό. Ο Γεώργιος Μπίζος έμελλε να ακολουθήσει άλλα μονοπάτια, που του επιφύλασσαν χρόνια δίσεκτα, με διωγμούς, κατατρεγμούς, εμπόδια και τρικλοποδιές, ο αγώνας του όμως άρχισε να αποδίδει καρπούς μετά από πολλές δεκαετίες αναδεικνύοντάς τον Άξιο Έλληνα, Άξιο Νοτιοαφρικανό, Άξιο Άνθρωπο.
Μελετώντας την πορεία τόσο του Νέλσον Μαντέλα όσο και του επιστήθιου φίλου και συναγωνιστή του, του συμπατριώτη μας Γεωργίου Μπίζου, αναπόφευκτα συγκρίνουμε την ιστορική πορεία του αγώνα εκείνων με τους δικούς μας εθνικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Διαπιστώνουμε πρώτα ότι ούτε ο Μαντέλα έχασε την ελπίδα και τον προσανατολισμό του, αλλά ούτε ο Έλληνας σύντροφος του σήκωσε τα χέρια. Η απαράμιλλη οξυδέρκειά του, κατά κοινή παραδοχή όλων, έσωσε την ίδια τη ζωή του Νέλσον Μαντέλα που επρόκειτο να αναδειχθεί, μέσα από τη μακροχρόνια φυλάκισή του, σύμβολο, κατηχητής και καθοδηγητής ενός αγώνα άνισου.
Η συμβολή του ευφυούς Έλληνα αγωνιστή στην ιστορική πορεία της θετής του πατρίδας υπήρξε καθοριστική. Ουσιαστικός στυλοβάτης του μεγάλου του συντρόφου κατά τα χρόνια της απομόνωσής του, κράτησε αναμμένη τη σπίθα της ελπίδας. Τα χρόνια κύλησαν δύσκολα, αλλά απτόητος συνέχισε να μάχεται στην πρώτη γραμμή ώσπου ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Το φως άρχισε αργά αλλά σταθερά να διεισδύει στο μπουντρούμι του Μαντέλα. Οι παράλληλες πορείες τους άντεξαν στον χρόνο.
ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ SYDNEY MORNING HERALD ΣΤΟΝ ΟΜΟΓΕΝΗ ΝΟΜΙΚΟ
Στην επίσκεψη του ομογενούς δικηγόρου και υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ. Γιώργου Μπίζου στην Αυστραλία αναφέρεται δημοσίευμα της εφημερίδας The Sydney Morning Herald με τίτλο “Mandela’s counsel speaks out on need to enshrine human rights”. Στο άρθρο αρχικά επισημαίνεται, ότι ο Γιώργος Μπίζος έχει αγωνιστεί για τη δημοκρατία στη Νότια Αφρική – μεταξύ άλλων και ως σύμβουλος του Νέλσον Μαντέλα για πάνω από μισό αιώνα – και έχει συμβάλει στη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος της Νότιας Αφρικής. Υπερασπίστηκε επίσης με επιτυχία τον ηγέτη της αντιπολίτευσης της Ζιμπάμπουε, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για προδοσία.
Κατά την επίσκεψή του στο Σίδνεϊ, ο κ. Μπίζος δε δέχτηκε να σχολιάσει τομείς όπου η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αυστραλία ενδέχεται να είναι ανεπαρκής, αλλά τέθηκε υπέρ της ιδέας για τη δημιουργία ενός χάρτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων – ένα ζήτημα που εξετάζεται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Για το θέμα αυτό ο κ. Μπίζος επεσήμανε – μεταξύ άλλων – τα εξής: «Δε νομίζω ότι μια δημοκρατική κυβέρνηση θα έπρεπε να φοβάται ότι η αποτελεσματικότητά της θα μειωθεί, αν υιοθετήσει ένα νομοσχέδιο ή χάρτη δικαιωμάτων».
Επεσήμανε επίσης ότι η εκτελεστική εξουσία θα πρέπει να υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων.
Σε ερώτηση για τον πιο αποτελεσματικό τρόπο υπεράσπισης των ατομικών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων ο κ. Μπίζος δήλωσε ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα νομικό εργαλείο αυτοτελές, που να μη μπορεί εύκολα να τροποποιηθεί κατά τη βούληση του εκτελεστικού και τόνισε ότι οι μειονότητες δικαιούνται προστασίας, σε ορισμένες περιπτώσεις και ενάντια στη βούληση της πλειονότητας.