Όσοι παρακολουθούν από κοντά τα ποδοσφαιρικά, δρώμενα της Αυστραλίας θα γνωρίζουν πολύ καλά τον Ελληνοαυστραλό προπονητή Arthur Papa.
Ο συμπατριώτης μας τεχνικός ήταν πρόσφατα ένας από τους πολύ λίγους προπονητές της Αυστραλίας που τιμήθηκε με την υποτροφία για νέους προπονητές από το Australian Sports Commission και όσοι τον έχουν γνωρίσει από κοντά μιλάνε με ενθουσιασμό για το προπονητικό του χάρισμα, αλλά και το μέλλον του που διαγράφεται λαμπρό.
«Όταν δέχτηκε την υποτροφία αισθάνθηκα μια βαθιά ανακούφιση, γιατί η επιτυχία αυτή ήταν στόχος ζωής από τα φοιτητικά μου χρόνια», δηλώνει στην εφημερίδα μας ο πολλά υποσχόμενος τεχνικός και προσθέτει:
«Η διάκριση αυτή ήταν ένα σκαλί πιο πάνω στην προσπάθεια μου να βελτιωθώ και να μάθω περισσότερα από τους καλύτερους προπονητές της χώρας».
Η υποτροφία του Arthur του άνοιξε τον δρόμο προς την Καμπέρα, όπου σήμερα εργάζεται φουλ τάϊμ ως τεχνικός του Αυστραλιανού Ινστιτούτου των Σπορ, προετοιμάζοντας την επόμενη γενιά των διεθνών μας δίπλα στον επικεφαλής των εθνικών ομάδων Νέων, Ολλανδό τεχνικό Jan Versleijen, καθώς επίσης και τον πρώην πρωταθλητή προπονητή του Νιούκαστλ, Γκάρι βαν Έγκμοντ.
Παράλληλα με την υποτροφία που κέρδισε με την αξία του, ο Arthur Papas συνεχίζει την… ανοδική του πορεία και πρόσφατα, παράλληλα με την απόκτηση του υψηλότερου στη βαθμίδα διπλώματος προπονητή της χώρας, ταξίδευσε στην Ασία με έξοδα της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και του Australian Sports Commission, όπου απέκτησε και την ασιατική άδεια εξάσκησης του επαγγέλματος του προπονητή.
«Η προπονητική στο σημερινό μοντέρνο ποδόσφαιρο έχει πάρα πολλές απαιτήσεις και όταν ξεκίνησα το… ταξίδι μου αυτό ήξερα τις δυσκολίες, αλλά είμαι αποφασισμένος να φτάσω ως το τέλος», τονίζει στο «Ν.Κ.», ο συμπατριώτης μας τεχνικός.
Η λαμπρή πορεία του Arthur δικαιώθηκε πρόσφατα κατά κάποιο τρόπο, αφού διορίστηκε βοηθός τεχνικός της εθνικής Αυστραλίας κάτω των 17 ετών για την επικείμενη τουρνέ στην Τουρκία στο πλαίσιο των αγώνων για την επέτειο του ANZAC.
Με τις ελληνικές ρίζες βαθιά ριζωμένες μέσα του, ο Arthur δηλώνει με υπερηφάνεια φίλαθλος της Ελλάς, με τις επιτυχίες της οποίας μεγάλωσε, και είναι σε θέση με άνεση να απαριθμήσει λεπτομερώς κάθε τίτλο και κάθε διάκριση της.
-Τι περιμένει από το μέλλον ο λαμπρός αυτός τεχνικός;
«Για την ώρα, είμαι ευτυχής που έχω «αναγνωριστεί» από την ομοσπονδία της Αυστραλίας, κάτω από την αιγίδα της οποίας εργάζομαι σε άριστες συνθήκες. Μού λείπει η Μελβούρνη, αλλά δυστυχώς η πόλη μας δεν μπορεί να προσφέρει πολλές ευκαιρίες για έναν νέο και ανερχόμενο προπονητή. Αισθάνομαι ευτυχής για όσα πέτυχα έως τώρα και είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν και άλλα».
Από εμάς, καλή τύχη και βέβαια λαμπρή πρόοδο.