Που μπορείς να συναντήσεις τον Κώστα Κίλια αυτόν τον καιρό; Η σωστότερη απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι το κλασσικό και αόριστο…  «εξαρτάται»!

 Δύο μέρες την εβδομάδα μπορείς να τον συναντήσεις στα δικαστήρια της πόλης, ως δικηγόρο υπεράσπισης. Δύο άλλες μέρες στα πλατό κινηματογραφικών ή τηλεοπτικών παραγωγών. Το Σάββατο, στο σπίτι του, αν είσαι τυχερός, και από τις 20 Μαΐου στις κινηματογραφικές αίθουσες ως Τόνι τον κακοποιό στην ταινία Wog Boy 2. Σε λίγους μήνες από τώρα ίσως να τον ψάχνεις και να μην μπορείς να τον βρεις πουθενά στην Αυστραλία γιατί θα τρέχει με κάποιο κινηματογραφικό συνεργείο σε χώρες «υπερπόντιες».

Με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας “Wog Boy 2- Οι πρίγκιπες της Μυκόνου» στις 20 Μαΐου και την αναγγελία της συμμετοχής του στην νέα αυστραλιανή κωμωδία Big Mama’s Boy, καταφέραμε να βρούμε τον Κώστα Κίλια, μετά από κάμποση ταλαιπωρία βεβαίως, αλλά το χιούμορ και η πάντα θετική του διάθεση σίγουρα μας αποζημίωσε δεόντως.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ… ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ… ΡΩΜΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Η καριέρα του ηθοποιού Κώστα Κίλια ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια. «Η μητέρα μου ήταν αυτή που με μύησε στα μυστικά της ηθοποιίας, στην πρώτη μου δημόσια απαγγελία, σε μία εθνική εορτή του ελληνικού σχολείου. Με την δική της βοήθεια έβαλα συναίσθημα σε εκείνο το ποίημα και αυτό μου άρεσε. Αργότερα διαπίστωσα ότι το διασκέδαζα αφάνταστα όταν κατάφερνα να κάνω τον κόσμο να γελάει και… κόλλησα. Tο απολαμβάνω».

Έτσι αναπάντεχα ξεκίνησε και η καριέρα του ποινικολόγου Κώστα Κίλια. «Στο πανεπιστήμιο μπήκα για να σπουδάσω Κλασσική Ιστορία με την προοπτική να γίνω καθηγητής. Όλα άλλαξαν στο τέταρτο έτος των σπουδών μου από μία ερώτηση που ο καθηγητής, μου έδωσε, κατά τύχη. Αν καθόμουν σε διαφορετική θέση εκείνη την μέρα, σήμερα θα ήμουν καθηγητής και όχι δικηγόρος. Η περιβόητη ερώτηση αφορούσε το ρόλο του Ρωμαϊκού Δικαίου στην δημιουργία Ιουστινιάνειου Κώδικα. Αυτό ήταν, με μάγεψε ο κόσμος της Νομικής».

– Ποινικός δικηγόρος και ηθοποιός. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο;
«Εύκολα γιατί και τα δύο έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Την τέχνη της πειθούς. Στην αίθουσα του δικαστηρίου, αλλά και σε μία τηλεοπτική ή κινηματογραφική μου συμμετοχή η τέχνη της πειθούς είναι το κύριο στοιχείο της εκτέλεσης. Παράσταση δίνεις στο δικαστήριο, παράσταση και στις ταινίες».

– Από άποψη χρόνου πώς τα καταφέρνεις; Δεν σε κουράζει αυτό το επαγγελματικό και συναισθηματικό «πέρα – δώθε»;
«Τα καταφέρνω και τα δύο, απλά πρέπει να οργανώνω τις υποχρεώσεις μου ως ηθοποιού κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην συγκρούονται με τις υποχρεώσεις του δικηγόρου. Μέχρι τώρα δεν είχα κανένα πρόβλημα. Το επαγγελματικό και συναισθηματικό «πέρα – δώθε» και «πάνω – κάτω», όχι μόνο δεν με κουράζει, αλλά, αντίθετα, με ξεκουράζει. Μπορώ και ξεφεύγω από την όχι τόσο ευχάριστη ατμόσφαιρα του δικαστηρίου μία-δύο φορές την εβδομάδα, κάνοντας κάτι που με αναζωογονεί όπως είναι η ηθοποιία».

– Σκέφτηκες ποτέ να παρατήσεις την νομική για να ασχοληθείς ολοκληρωτικά με την ηθοποιία; Ή το αντίθετο;
«Ποτέ. Είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσουν οι εύθραυστες ισορροπίες. Και μου αρέσει η ζωή μου. Νοιώθω ότι με ολοκληρώνει, με γεμίζει αυτή η διπλή μου επαγγελματική ταυτότητα. Σκέφτηκα κάποια στιγμή πώς θα ήταν η ζωή μου αν ήμουν μόνο ηθοποιός. Ξέρω ότι η δικηγορία μου δίνει άλλες συγκινήσεις, υπευθυνότητες και προκλήσεις τις οποίες επίσης απολαμβάνω. Είμαι ποινικός δικηγόρος  και αυτό σημαίνει ότι σε κάθε δίκη που αναλαμβάνω διακυβεύεται η ελευθερία κάποιου ανθρώπου. Δεν μιλάμε για χρήματα, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Μου προκαλεί δέος αυτή η ευθύνη αλλά την θέλω.
Ο πατέρας μου λέει «παιδί μου για ό,τι κάνεις στη ζωή σου, φρόντισε να σε δείχνουν με το ένα δάχτυλο και όχι με τα πέντε». Ασκώ ηθοποιία και δικηγορία με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διεκδικώ το βραβείο της ανοιχτής παλάμης, πιστεύω».

– Ξεκίνησες την κινηματογραφική σου καριέρα το 1996 ως Φαρούκ στην καλτ, ομολογουμένως, κωμωδία «Castle». Υποθέτω ότι τότε έκανες και τα πρώτα σου βήματα στην νομική  σου καριέρα. Σκέφτηκες ποτέ  ότι η έκθεσή σου στον χώρο του θεάματος μπορεί να επηρέαζε τον τρόπο με τον οποίο οι συνάδελφοι σου δικηγόροι, δικαστές και γενικότερα ο κόσμος των δικαστηρίων, θα σε αντιμετώπιζε;
«Με απασχόλησε όντως πολύ έντονα αυτό. Τι να πω όμως. Μάλλον μου αρέσει να ανατρέπω τα δεδομένα. Από την άλλη παρά τους όποιους ενδοιασμούς μου, τόλμησα. Δεκατέσσερα χρόνια μετά πρέπει να πω πως όλοι οι συνάδερφοι με δείχνουν με το ένα δάχτυλο και όχι με τα πέντε και με συστήνουν ακόμα και στα παιδιά τους. Ώρες-ώρες νοιώθω πως αποτελώ το alter ego πολλών συναδέλφων. Με συστήνουν στα παιδιά τους και ξέρω πως μέσα τους λένε…  «βλέπετε εμείς οι δικηγόροι δεν είμαστε όλοι ανιαροί και πληκτικοί κύριοι που πηγαινοέρχονται σε αίθουσες γεμάτες από άλλους ανιαρούς και πληκτικούς κάθε είδους, έχουμε και χιούμορ και άλλα ενδιαφέροντα και μπορούμε να είμαστε κουλ».
 
ΟΙ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ ΚΑΙ BIG MAMA’S BOY

– Μίλησέ μας λίγο για το ρόλο σου στην ταινία «Πρίγκιπες της Μυκόνου» και για την εμπειρία σου στα γυρίσματά της ταινίας.
«Καταρχήν, θέλω να μιλήσω για τα γυρίσματα στην Μύκονο και για το φοβερό ελληνικό συνεργείο που δούλεψε μαζί μας. Καμία σχέση με τα όσα ακούμε για τεμπελιά και ανοργανωσιά των Ελλήνων. Όλα πήγαν ρολόι. Η ταινία γυρίστηκε στην Μύκονο, η οποία είναι υπέροχη αλλά ειλικρινά η πέρα από την φύση της δεν μου θυμίζει Ελλάδα. Την θεωρώ λίγο σαν Ντίσνεϊλαντ ενηλίκων. Ζεις Ελλάδα στην Μύκονο μόνο αν απομακρυνθείς από την Χώρα και βρεθείς σε κάποιο χωριουδάκι. Το φαγητό τρέλα.

Τώρα ο ρόλος μου. Όπως και στο «Wog Boy 1» έτσι και στο Νο2, ενσαρκώνω τον ρόλο του Τόνι, του Γιουγκοσλάβου κακοποιού που κατάφερε να ξεφύγει από τις αυστραλιανές Αρχές και κάνει διακοπές στην Ελλάδα. Προσπαθεί με χίλια ζόρια να γλυτώσει από το νόμο και, στο μεταξύ, απολαμβάνει τα μύρια όσα προσφέρει η Ντίσνεϊλαντ, εννοώ η Μύκονος. Πιστεύω ότι το «Wog Boy 2» είναι πιο αστείο από την πρώτη ομώνυμη ταινία, με έξυπνους διαλόγους και θα είναι πιο ενδιαφέρον για την εδώ ομογένεια που θα απολαύσει, βέβαια, στην ταινία και την συμμετοχή Ελλήνων ηθοποιών όπως της Ζέτα Μακρυπούλια».

– Και το Big Mama’s Boy;
«Καταρχήν δεν είμαι εγώ το Big Boy, μην σε ξεγελούν τα κιλά μου. Στην ταινία ερμηνεύω τον ρόλο ενός ηλικιωμένου Ιταλού, του κ. Κοτολέτα, και μόνο αυτό μπορώ να πω για τώρα. Τα γυρίσματα αρχίζουν τον Μάιο. Στην ταινία αυτή συμμετέχουν και άλλοι ομογενείς ηθοποιοί όπως ο Στιβ Μουζάκης, ο Τόνι Νικολακόπουλος, ο Γιώργος Καπινιάρης, αλλά και η πανέμορφη Holly Valance. Τα γυρίσματά της ταινίας γίνονται στη Μελβούρνη. Το τελευταίο καιρό συμμετέχω και σε κάποια επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς «Crime Scene».

– Την μια στιγμή Γιουγκοσλάβος, την άλλη Ιταλός, στο παρελθόν Λιβανέζος. Σου αρέσουν οι έθνικ ρόλοι υποθέτω.
«Πολύ, γιατί μου αρέσει να αλλάζω την πραγματική μου ταυτότητα από κάθε άποψη. Από δικηγόρος γίνομαι εγκληματίας ή κακοποιός, αλλά και Γιουγκοσλάβος και Λιβανέζος και Ιταλός χασάπης. Αυτό είναι το μυστικό ενός καλού ηθοποιού, το να είναι ικανός χαμαιλέοντας».