Mικρή απόκλιση σε σχέση με τις χθεσινές εκτιμήσεις, παρουσιάζουν τα αποτελέσματα των Ομοσπονδιακών Εκλογών του περασμένου Σαββάτου, με την έως τώρα καταμέτρηση των ψήφων, η οποία δεν εκτιμάται να ολοκληρωθεί πριν το τέλος του Αυγούστου. Σύμφωνα λοιπόν με τα δεδομένα, όπως έχουν στις 11 πμ ώρα Σϋδνεϋ, το κόμμα των Εργατικών κατέχει 72 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ενώ οι Φιλελεύθεροι 70. Η μάχη για την οριακή έδρα του Χάσλοκ δεν έχει ακόμη κριθεί. Όσον αφορά την έδρα του Ντένισον στην Τασμανία όπου έως εχθές φαινόταν ότι θα επικρατησει ο ανεξάρτητος Α. Wilkie, σήμερα προηγούνται οι Εργατικοί με μικρή πλειοψηφία και το αποτέλεσμα δεν μπορεί ακόμη να καθοριστεί. Γίνεται λόγος για μία ακόμη μη σίγουρη έδρα, αυτή του Ντάνκλι, στην οποία προηγούνται επί του παρόντος οι Φιλελεύθεροι, και το ίδιο συμβαίνει και για την έδρα του Μπούθμπι.

Οι τρεις ανεξάρτητοι βουλευτές Bob Katter, Rob Oakeshott, Tony Windsor και ο βουλετής των Πρασίνων Adam Bandt επρόκειτο να συναντηθούν σήμερα στην Καμπέρα, ώστε να συζητήσουν τις μεταξύ τους κοινές αναφορές και την πορεία που θα ακολουθήσουν. Μόνο ο τελευταίος έχει τοποθετηθεί ως προς την προτίμησή του για συνεργασία, λέγοντας, ήδη πριν τις εκλογές, ότι δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με τον Συνασπισμό.

Εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών αναφέρουν ότι με δεδομένο το γεγονός ότι οι ανεξάρτητοι βουλευτές κρατούν πλέον στα χέρια τους την τύχη οποιασδήποτε κυβέρνησης προκύψει, σημαντικό ρόλο στην αποφασή τους για το ποιο κόμμα θα στηρίξουν θα παίξουν γενικότερα ζητήματα που απασχολούν τους εκλογείς τους και τη χώρα, παρά τα ποσοστά των μεγάλων κομμάτων ή οι υποσχέσεις που θα τους δοθούν.

Κοινός τόπος των προσδοκιών των τεσσάρων, καθώς και του βουλευτή του Συνασπισμού Tony Crook, ο οποίος φέρεται ότι θα λειτουργήσει ως ανεξάρτητος, είναι η δημιουργία εθνικού ευρυζωνικού δικτύου (πρόκειται για δέσμευση των Εργατικών), η υγεία και η περίθαλψη των ηλικιωμένων, ενώ για τους τρεις εξ αυτών (Oakeshott, Windsor, Bandt) κοινό σημείο αποτελεί η καταπολέμηση των ρύπων μέσω σχεδίου ανταλλαγής εκπομπών αερίων. Επιπλέον ο κάθε ένας έχει την προσωπική του ατζέντα που σχετίζεται με τις ανάγκες και τις προτεραιότητες των εκλογικών τους περιφερειών (περιορισμοί για τους αγρότες, ίδιοι πόροι για την πολιτεία της Δ. Αυστραλίας που συμβάλει τα μέγιστα στον κρατικό προϋπολογισμό λόγω ορυκτού πλούτου) καθώς και τις προσωπικές τους πεποιθήσεις (συμμετοχή Αυστραλίας στο Αφγανιστάν, τρένο υψηλής ταχύτητας, πιο γενναιόδωρες γονικές παροχές και άδειες).

Εξάλλου ο Rob Oakeshott δήλωσε πως θα πρέπει ενδεχομένως οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων να εξετάσουν την πιθανότητα να συνεργαστούν σε μία ευρύτερη κυβέρνηση όλων των αποχρώσεων, δεδομένου ότι κατά την άποψή του μία κυβέρνηση μειοψηφίας που θα διαθέτει τις απαιτούμενες 76 έδρες, δεν συνιστά σταθερή κυβέρνηση και μπορεί να επαπειληθεί σε διάφορες περιστάσεις.

Άλλο ζήτημα που φαίνεται να έχει προκύψει είναι η απόφαση της Γενικής Κυβερνήτη Κουέντιν Μπράις για την ανάθεση κυβέρνησης σε κάποιο από τα κόμματα, εφόσον ο γαμπρός της είναι επιφανής Εργατικός βουλευτής. Συνταγματολόγοι ωστόσο εκτιμούν ότι δεν τίθεται θέμα ικανότητας της Κυβερνήτη να αναθέσει τον σχηματισμό κυβέρνησης.
 
ΚΑΡΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΤΟΥΣ OI  4 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ
 
Oι ελληνικής καταγωγής υποψήφιοι που έως τώρα έχουν εξασφαλίσει την εκλογή τους είναι οι βουλευτές Steve Georganas των Εργατικών, στην έδρα του Hindmarsh, Sophie (Panopoulou) Mirabella των Φιλελευθέρων, στην έδρα του Indi και Maria Vamvakinou των Εργατικών, στην έδρα του Calwell. Επίσης εξακολουθεί να εκπροσωπεί την Νότιο Αυστραλία στην Γερουσία ως ανεξάρτητος ο Nick Xenophon.
 

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Το αποτέλεσμα των εκλογών αποτυπώνει την απογοήτευση του εκλογικού σώματος από την πολιτική των Εργατικών, ενώ αποτελεί, ταυτόχρονα, αναστροφή του κλίματος ευφορίας που είχε προκαλέσει στον αυστραλιανό λαό η εκλογική αναμέτρηση του 2007.

Στις περισσότερες Πολιτείες σημειώθηκε στροφή κατά του Εργατικού Κόμματος με μεγαλύτερη στροφή 5,7% στη Κουηνσλάνδη. Ακολούθησαν η Νέα Νότια Ουαλία με 5% στροφή προς το Συνασπισμό, Δυτική Αυστραλία και Βόρεια Περιφέρεια με 2,5% και Περιφέρεια Πρωτευούσης (ACT) με 1%.

Η μεγαλύτερη στροφή (4,6%) προς το Εργατικό Κόμμα σημειώθηκε στην Τασμανία και ακολούθησαν Βικτωρία με 0,9% και η Νότια Αυστραλία 0,7%.
Αντίθετα, ο Συνασπισμός έχει λόγους να πανηγυρίζει, διότι μετά τη συντριβή του στις εκλογές του 2007 και τον καταποντισμό του στις δημοσκοπήσεις τα δύο πρώτα χρόνια διακυβέρνησης από τους Εργατικούς, κατάφερε να «αναστηθεί» και να διεκδικεί την εξουσία.

ΠΟΛΛΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΕΣ

Οι εκλογές του Σαββάτου σημαδεύτηκαν από πολλές μοναδικότητες.

Κατ’ αρχήν, είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 80 χρόνια, που εθνική κυβέρνηση δεν επανεκλέγεται μετά από μία θητεία.
Δεύτερον, είναι η πρώτη φορά μετά από 70 χρόνια που δεν εκλέγεται αυτοδύναμη κυβέρνηση και οι ανεξάρτητοι βουλευτές αναλαμβάνουν ρόλο ρυθμιστών της εξουσίας.

Τρίτον, είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται βουλευτής των «Πρασίνων» στην εθνική βουλή, ο Adam Bandt στην έδρα Melbourne της Βικτωρίας, που χήρεψε μετά την παραίτηση του πρώην υπουργού Οικονομικών, Λίνζι Τάννερ.

 Τέταρτον, στις εκλογές του Σαββάτου εξελέγη ο νεώτερος ποτέ βουλευτής της χώρας, ο 20χρονος υποψήφιος του Λίμπεραλ/Νάσιοναλ Πάρτι, Troy Wyatt, στην έδρα Longman της Κουηνσλάνδης.

Πέμπτον, ο ιθαγενής υποψήφιος βουλευτής του Λίμπεραλ Πάρτι στην έδρα Hasluck της Δυτικής Αυστραλίας, Ken Wyatt, προηγείτο το Σάββατο και έχει πολλές πιθανότητες να γράψει ιστορία ως πρώτος ιθαγενής, μέλος της εθνικής βουλής.