Το παιχνίδι με τους τρεις ανεξάρτητους βουλευτές που κρατούν από το σπαγκάκι τους δύο διεκδικητές της εξουσίας, Τζούλια Γκίλαρντ και Τόνι Άμποτ, σε στιλ μαριονέτας, αγριεύει μέρα με τη μέρα και, αν συνεχιστεί, μία των ημερών ή ένα των Σαββάτων θα μας έχουν πάλι να τρέχουμε στις κάλπες.

Ως δείχνουν τα πράγματα ή, επί το ακριβέστερο, οι απαιτήσεις τους, έχουν μεθύσει από τη δύναμη που αισθάνονται ότι έχουν αυτή τη στιγμή στα χέρια τους.
Όχι ότι πολλά από αυτά που ζητούν είναι ασύμφορα. Ακούγονται, μάλιστα, λογικά. Για παράδειγμα, προκειμένου να αποφασίσουν σε ποιον από τους δύο θα δώσουν το δικαίωμα να σχηματίσει κυβέρνηση, ζητoύν ανάλυση του κόστους των προεκλογικών υποσχέσεων και των δύο, από το θησαυροφύλακα, καθώς επίσης και ακριβείς πληροφορίες για την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, ανακαλύπτουν, και να ο πρώτος σκόπελος. Ο Τόνι Άμποτ, όπως και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, μόνο που άκουσε για κοστολογήσεις, εξερράγη και απάντησε εμφατικά «όχι». Η Τζούλια Γκίλαρντ είπε ότι δεν έχει πρόβλημα να γίνει κάτι τέτοιο, σύμφωνα, όμως, με τους κανονισμούς, τα στοιχεία αυτά δίνονται μόνο στην νέα κυβέρνηση. «Έχω τη δύναμη να ανατρέψω τον κανονισμό», λέει η Γκίλαρντ, ενώ ο Άμποτ εξακολουθεί να μη δέχεται μια τέτοια διαδικασία, φέροντας ως αιτιολογικό ότι δεν εμπιστεύεται τον θησαυροφύλακα…

Αντιπροτείνει να θέσει στη διάθεσή τους, τους σκιώδεις υπουργούς του να συζητήσουν μαζί τους τις προεκλογικές υποσχέσεις του κόμματός του. «Τι έχει να κρύψει ο Άμποτ και δεν δέχεται την κοστολόγηση;» διαμαρτύρεται ο ανεξάρτητος βουλευτής, Bob Katter, τονίζοντας σε συνέντευξη που δίνει στο ABC ότι ‘θα ήταν ανεύθυνο εκ μέρους των τριών να μην πάνε στη δημόσια υπηρεσία για την κοστολόγηση των υποσχέσεων και των δύο κομμάτων’.

ΕΥΕΛΙΚΤΗ Η ΓΚΙΛΑΡΝΤ – ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ Ο ΑΜΠΟΤ

Με την πάροδο των ημερών φαίνεται η ευελιξία της Γκίλαρντ η οποία έχει δεχτεί όλες τις απαιτήσεις των τριών ανεξάρτητων και η σκληρή στάση του Άμποτ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι δεν γίνεται να δεχτεί μετά τις εκλογές κάτι το οποίο δεν δέχτηκε κατά την προεκλογική εκστρατεία, την κοστολόγηση δηλαδή των υποσχέσεων του Συνασπισμού από κυβερνητική Αρχή, με το επιχείρημα ότι είναι θέμα αρχής και δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Μια στάση εντελώς αντίθετη από την ‘μοντέρνα πολιτική’ που πρότειναν οι τρεις βουλευτές που κρατούν τις τύχες της διακυβέρνησης της χώρας, αυτή τη στιγμή, στα χέρια τους.

Η Γκίλαρντ, έχοντας ως πρότυπο τον μέντορά της και πρώην πρωθυπουργό, Μπομπ Χόουκ, φαίνεται συνεργάσιμη και διατεθειμένη να δεχτεί τις προτάσεις των ανεξάρτητων βουλευτών.

Για τη στάση της αυτή, θα χαρακτηριστεί από τον Άμποτ ‘διψασμένη για εξουσία, τρομοκρατημένη και ιδιόρρυθμη.
Εδώ θα πρέπει, ίσως, να τονιστεί ότι οι ανεξάρτητοι, εκτός από την πολιτική των δύο αρχηγών, θα λάβουν υπόψη τους, δηλώνουν, την προσωπικότητα και την κρίση τους’.

Από την πλευρά των Εργατικών, παλαιοί και πεπειραμένοι υπουργοί, εκτιμούν ότι είναι η Γκίλαρντ εκείνη η οποία προηγείται, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανεξάρτητων. Αντίθετα, υποστηρίζουν, ο Άμποτ με το να αρνείται να ανοίξει τα χαρτιά του, να δώσει δηλαδή τις προεκλογικές υποσχέσεις του για κοστολόγηση, δημιουργεί την εντύπωση ότι φοβάται το αποτέλεσμα της εξέτασης των αναλυτών.

ΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

Η όλη κατάσταση περιπλέκεται όλο και περισσότερο, δεδομένου ότι οι τρεις ανεξάρτητοι, δεν συμφωνούν μεταξύ τους σε κύρια θέματα, όπως είναι το κλιματολογικό και το επίμαχο θέμα της έξτρα φορολογίας των μεταλλευτικών εταιριών.

Τις θέσεις τους εξέθεσαν σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στην Καμπέρα.
Ο Rob Oakeshott από τη N.N.Oυαλία, δήλωσε ότι συμφωνεί με τις προτάσεις που έγιναν στη μελέτη του Garneaut, υπογραμμίζοντας το κόστος και τον χρόνο που διατέθηκε. Να πούμε ότι ο Oakeshott ήταν ένας από τους ένθερμους υποστηρικτές της μελέτης, η οποία έγινε επί κυβέρνησης Ραντ και όταν ήλθε στη Βουλή για συζήτηση ο Oakeshott επιδίωξε να γίνουν τροποποιήσεις προκειμένου να καταστεί πιο ισχυρή. Έκτοτε, μπήκε στο χρονοντούλαπο.
«Νομίζω ότι πρέπει να πάμε πίσω στην μελέτη Garneaut και να προσπαθήσουμε να βρούμε έναν τρόπο εφαρμογής ορισμένων προτάσεων. Αν θα υπάρξει τιμή για τους ρύπους ή όχι, αυτό είναι κάτι που συζητιέται. Εκείνο που προέχει είναι να θέσουμε ξανά το θέμα επί τάπητος».

Ο άλλος ανεξάρτητος βουλευτής, εντούτοις, Tony Windsor, δήλωσε ότι δεν υποστηρίζει τις θέσεις του Εργατικού Κόμματος, παραδέχτηκε όμως ότι κάτι πρέπει να γίνει για το κλιματολογικό: «Υποστηρίζω ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα, για το λόγο ότι αν οι επιστήμονες είναι ακριβείς στις εκτιμήσεις τους, και εμείς δεν κάνουμε απολύτως τίποτε, θα έχουμε να λογοδοτήσουμε στις επερχόμενες γενιές. Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι βουλευτές, κατά βάθος, ανησυχούν για τις κλιματολογικές αλλαγές».

Κάθετα αντίθετος με το εμπόριο ρύπων είναι ο τρίτος ανεξάρτητος βουλευτής από την Κουηνσλάνδη, Bob Katter: «Αν θέλετε να δώσετε το μεγαλύτερο καταστροφικό χτύπημα στη χώρα σας, τότε προχωρήστε με την τιμή των ρύπων. Κάτι τέτοιο θα καταστρέψει τη βιομηχανία του αλουμινίου και του άνθρακα στην Αυστραλία». Τόνισε, ωστόσο, ότι δεν απορρίπτει τη συζήτηση για το κλιματολογικό θέμα. «Υπάρχει αναμφισβήτητα πρόβλημα. Αυτό θα μπορούσε να λυθεί όμως με άλλους τρόπους, όπως είναι η ηλιακή ενέργεια και η χρήση αιθανόλης. Υπάρχουν τρόποι σήμερα με την προηγμένη τεχνολογία να εκλείψουν οι ρύποι. Γιατί δεν τους βάζουμε σε εφαρμογή;»

Εν τω μεταξύ, το γεγονός ότι η όλη διαδικασία είναι χρονοβόρα, δημιουργεί αμφιβολίες σε μεγάλο μέρος του αυστραλιανού λαού, κατά πόσον αυτός ο τρόπος είναι ο ενδεδειγμένος για την επιλογή της επόμενης κυβέρνησης.
Ουδέποτε στην ιστορία της Αυστραλίας συνέβη κάτι παρόμοιο και όσοι έζησαν αυτές τις εκλογές, το βέβαιο είναι ότι θα τις θυμούνται.