«ΣΤΕΙΛΤΕ τους στα σπίτια τους, πριν μας φαλιρίσουν»!
ΞΕΚΑΘΑΡΟ το μήνυμα, αλλά που αναφέρεται;
Για ποιους χτυπάει η καμπάνα;
ΓΙΑ να μην σας κρατάω σε αγωνία, ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής και αρχηγός των Σοκκερούς στην παρθενική τους εμφάνιση σε Μουντιάλ (το 1974 στη Δυτική Γερμανία) Λες Σέϊφλουνγκ, πραγματοποιεί κατά μέτωπο επίθεση στους ξένους προπονητές του εθνικού μας λιγκ και καλεί τις ομάδες να προτιμούν ντόπιους τεχνικούς, αποδεικνύοντας με επιχειρήματα ότι οι made in Australia τεχνικοί είναι καλύτεροι και φθηνότεροι από τους εισαγόμενους.
ΟΙ θέσεις του Λες Σέϊφλουνγκ απέναντι στη νέα ποδοσφαιρική τάξη πραγμάτων, είναι γνωστή και για όσους παρακολουθούν από κοντά τα ποδοσφαιρικά μας δρώμενα θα γνωρίζουν ότι είναι κάθετα αντίθετος με όλους και με όλα.
ΚΑΙ ξέρετε ποιο είναι το παράξενο;
Στα περισσότερα, για να μην πω σε όλα, έχει δίκαιο.
Και ας προέρχεται «ψυχή και σώμα» από την αμαρτωλή γενιά των dark ημερών του ποδοσφαίρου μας.
ΛΕΕΙ λοιπόν ο αγαπητός φίλος και πετυχημένος τεχνικός μιλώντας για την μετριότητα των ξένων τεχνικών του πρωταθλήματος μας και την ανωτερότητα των ντόπιων:
«Μια ματιά αν ρίξει κανείς στην σημερινή βαθμολογία του εθνικού πρωταθλήματος θα καταλάβει τι εννοώ.
«Η πρωτοπόρος του εθνικού λιγκ ομάδα του Μπρίσμπαν (Άγγελος Ποστέκογλου), η 2η της βαθμολογίας, ομάδα των Μάρινερς (Γκρέϊαμ Άρνολντ), το τέταρτο Γκολντ Κόουστ (Μάιρον Μπλέϊμπεργκ), η 5η Βίκτορι (Έρνι Μέρικ) και η 6η ομάδα, ο Φοίνικας (Ρίκι Χέρμπερτ), σηκώνουν ψηλά τη σημαία των ντόπιων προπονητών, τη στιγμή που ο Ολλανδός Ρένι Κούλεν της Αδελαΐδας, είναι ο μοναδικός «ξένος» που θα συμμετάσχει στη φάση των τελικών». «Η βαθμολογία δεν λέει ψέματα» συνεχίζει ο Λες Σέϊφλουνγκ και αναφέρεται στους «εισαχθέντες» Τζον βαντ Σιπ (Χαρτ), Βίτεζλαβ Λαβίκα (Σίδνεϊ Φ.Κ.), Φρανζ Στράκα (Βόρεια Κουηνσλάνδη), που απέτυχαν παταγωδώς.
«ΤΟ Μπρίσμπαν είναι η βάση του εθνικού λιγκ και έχουν έναν Αυστραλό (… και Έλληνα), τον Άγγελο Ποστέκογλου» τονίζει ο Σέϊφλουνγκ και συνεχίζει:
«Ο Ποστέκογλου έχει προσφέρει πολλά στο ποδόσφαιρό μας. Έπαιξε μπάλα, προπόνησε στο παλαιό εθνικό πρωτάθλημα όπου πανηγύρισε από διαφορετικές θέσεις τέσσερα εθνικά πρωταθλήματα. Αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα ενώ για επτά χρόνια προπόνησε τις εθνικές ομάδες Νέων της χώρας. Τώρα κάνει καταπληκτική δουλειά με το Μπρίσμπαν. Ομάδα που παίζει σπουδαίο ποδόσφαιρο και κανένας τεχνικός του λιγκ, ειδικά οι ξένοι, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον Άγγελο».
ΠΗΡΕ φόρα ο «Γερμανός» και συνεχίζει:
«Κοιτάξτε την δουλειά που γίνεται στους Μάρινερς με τον Άρνολντ, στη Βίκτορι με τον Μέρικ, στο Νιούκαστλ με τον Κουλίνα.
«Οι Αυστραλοί τεχνικοί έχουν κερδίσει τρία μέχρι σήμερα εθνικά πρωταθλήματα (Μέρικ 2, Βαν Έγκμοντ 1) και το ενθαρρυντικό είναι ότι υπάρχει μέλλον και… βάθος στον χώρο των ντόπιων τεχνικών».
ΕΚΕΙΝΟ που δεν καταλαβαίνει ο Λες Σέϊφλουνγκ, είναι γιατί υπάρχει τέτοια μανία και ζήτηση ξένων τεχνικών για το εθνικό μας πρωτάθλημα.
«Κοιτάξτε, δεν θέλω να απαξιώσω κανέναν προπονητή, αλλά αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε στο πρωτάθλημά μας κανένα μεγάλο όνομα ξένου προπονητή. Αν και τα μεγάλα ονόματα δεν εγγυώνται πάντα επιτυχίες».
«ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ με τους ντόπιους τεχνικούς ξέρεις τι ακριβώς παίρνεις. Αφήστε που γνωρίζουν τους παίκτες, γνωρίζουν την ποδοσφαιρική μας κουλτούρα, γνωρίζουν το κλίμα και ό,τι χρειάζεται να ξέρουν, κάτι για το οποίο οι ξένοι τεχνικοί χρειάζονται αρκετές σεζόν για να μάθουν».
Ο «χείμαρρος» Λες Σέϊφλουνγκ, έχει και συνέχεια και από τη μήνη του δεν γλυτώνουν οι Ολλανδοί (γενικά) προπονητές.
«Αυτό που κάνουν κάποιοι από τους Ολλανδούς είναι λάθος. Μιλούν για ολλανδικό ποδοσφαιρικό στιλ και παίζουν σύστημα 4-3-3. Κάπου όμως έχουν χάσει το νόημα.
«Το αυστραλιανό ποδόσφαιρο έχει το δικό του στιλ, είναι κάτι που μας ταιριάζει. Αυτό που είδαμε στα παιχνίδια του πρόσφατου Ασιατικού Κυπέλλου, είναι ακριβώς αυτό που είμαστε».
ΑΥΤΑ με τον Λες Σέϊφλουνγκ και θα πρέπει να πω ότι συμφωνώ σε πολλά μαζί του, ενώ σε άλλα διαφωνώ κάθετα.
Με τον Άγγελο, για παράδειγμα, δεν έχει καλές σχέσεις και τώρα τον χρησιμοποιεί σαν παράδειγμα προς μίμηση.
Συμφωνώ μαζί του ότι κάποιοι ντόπιοι τεχνικοί ξέρουν τι κάνουν, αλλά η Αυστραλία, το ποδόσφαιρο της και το εθνικό μας λιγκ, δεν θα πάψουν ποτέ να χρειάζονται την παρουσία ξένων τεχνικών.
Καλών ξένων τεχνικών και όχι απαραίτητα Ολλανδών…
Ο Τζον βαν Σιπ στον οποίο αναφέρεται δεν είναι ο Μουρίνιο.
Όμως, το γεγονός και μόνον ότι έπαιξε στον «Άγιαξ» και ότι θήτευσε δίπλα σε «ποδοσφαιρικά τέρατα» όπως οι Γιόχαν Κρόϊφ και Μάρκο φαν Μπάστεν, κάτι λέει.
Κάτι πολύ σημαντικό για την ακρίβεια…
ΑΝ κάποιος μπορεί να εκφράσει μία ένσταση για τον Ολλανδό τεχνικό της Χαρτ, είναι ο ετήσιος μισθός του που ξεπερνάει τις $700.000!
Αυτό είναι στ’ αλήθεια εξωπραγματικό!
ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ και πρέπει κάποτε να… «απολογηθούν» αυτοί που ήθελαν σώνει και καλά ξένο τεχνικό και έλεγαν τότε «όχι» στον Άγγελο Ποστέκογλου, που ήθελε την δουλειά, για να… «μεταναστεύσει» απογοητευμένος στο Μπρίσμπαν, με γνωστά πλέον όσα ακολούθησαν.
ΕΓΡΑΦΑ κάτι στη στήλη της Πέμπτης για τις κόντρες οπαδών της Χαρτ και της Βίκτορι και το πρόβλημα έχει, από ό,τι φαίνεται, πολλές παραμέτρους.
Οι οργανωμένοι αγανακτισμένοι φίλαθλοι περνούν στην αντεπίθεση και κατηγορούν για υπέρμετρη αυστηρότητα τόσο την αστυνομία όσο και τους άνδρες ασφαλείας στους αγώνες της Βίκτορι.
ΜΕ τα νούμερα θεατών στα παιχνίδια της Βίκτορι να «κατηφορίζουν» επικίνδυνα (8.287 είδαν το ματς με το Γκολντ Κόουστ), παράγοντες της ομάδας συναντήθηκαν προ ημερών με εκπροσώπους των οργανωμένων οπαδών τους οι οποίοι παραπονέθηκαν ότι δεν τους επιτρέπεται στα παιχνίδια της Βίκτορι η «χρήση» σημαιών, τυμπάνων και άλλων παρόμοιων οργάνων, καθώς επίσης και η ανάρτηση πανό.
Κοντά σ’ αυτά εκφράστηκαν από την πλευρά των οργανωμένων και παράπονα για βίαιη συμπεριφορά αστυνομίας και ανδρών ασφαλείας απέναντι τους, λέγοντας ότι «φίλαθλοι «πετάγονται» εκτός γηπέδου για άνευ σημασίας λόγους».
ΝΑ θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με αγγλόφωνη εφημερίδα, σε πρόσφατο παιχνίδι της Βίκτορι, οπαδοί επιτέθηκαν σε τρεις αστυνομικούς, τραυματίζοντας μάλιστα έναν εξ αυτών.
Το γεγονός αυτό αλλά και άλλα επεισόδια μικρού ή μεγάλου μεγέθους, σε αγώνες του εθνικού λιγκ, έχουν τρομοκρατήσει την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αυστραλίας (FFA), η οποία τρέμει στη σκέψη ότι η συνύπαρξη «βίας, ποδοσφαίρου», θα πληγώσει το άθλημα.
ΦΟΒΑΤΑΙ ακόμη η ομοσπονδία ότι κάποια από τα ΜΜΕ, που βλέπουν με μισό μάτι την όποια πρόοδο του αυστραλιανού ποδοσφαίρου, θα χρησιμοποιήσουν τα όποια κρούσματα βίας, σαν παράδειγμα ότι το ποδόσφαιρο παραμένει ένα σπορ με φιλάθλους και οπαδούς σε μόνιμο «εμφύλιο» πόλεμο!
ΑΠΟ όποια οπτική γωνία και να δει κανείς όλα αυτά τα προβλήματα, γεγονός είναι ένα.
Ο δρόμος του ποδοσφαίρου προς την πρόοδο είναι σπαρμένος με αγκάθια, και με φοβισμένους, πλην πανίσχυρους, αντιπάλους (φούτι, ράγμπι), που είναι ικανοί για ΤΑ ΠΑΝΤΑ, προκειμένου να διαφυλάξουν το σπορ που έμαθαν να λατρεύουν σαν θρησκεία…
ΚΑΙ σε βαθμό αστειότητας…
Αστειότητας; Ω, ναι!
Έβλεπα προ ημερών ειδήσεις και πληροφορήθηκα ότι απεβίωσε υπέργηρος βετεράνος του φούτι, παγκοσμίως γνωστός!
Παγκοσμίως; Χα, χα, χα, χα!
Εκτός και αν «εξωτερικό» θεωρεί ο ρεπόρτερ και οι άνθρωποι του φούτι, τα σύνορα μετά την Γουάγκα Γουάγκα, και την Γουανγκαράττα!
ΚΑΙ σαν απόδειξη ότι «παγκόσμιο» είναι ένα και μοναδικό σπορ, το real football, τον γύρο του κόσμου έκανε η είδηση με τις χιλιάδες των μελισσών που «εισέβαλαν» στο στάδιο ποδοσφαιρικού αγώνα στην πόλη Μορασάν του Ελ Σαλβαδόρ.
Στο 20’ λεπτό της αναμέτρησης της Βίστα Ερμόσα με την Αλιάνσα, ένα πελώριο σμάρι σχεδόν 600.000 μελισσών έκανε την εμφάνισή του και πανικόβλητοι οι ποδοσφαιριστές προσπάθησαν να κρυφτούν με ελάχιστους να ξεφεύγουν από τα τσιμπήματα των εντόμων.
Το παιχνίδι διεκόπη και στο νοσοκομείο μεταφέρθηκαν 160 από τους περίπου 10.000 θεατές του αγώνα.
ΑΠΟ ό,τι φαίνεται, οι μέλισσες έχουν βάλει στο μάτι το ποδόσφαιρο του Ελ Σαλβαδόρ.
Στις 10 Οκτωβρίου του 2009, σε αγώνα με το Μεξικό στο στάδιο των «Αζτέκων», είχαμε ανάλογη επίθεση, ενώ το 1999 ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής έχασε τη ζωή του από τσίμπημα σε διάρκεια αγώνα.
ΑΠΟ τα μυστήρια της… μυστηριώδους φύσης και αυτό…