ΑΥΣΤΗΡΗ προειδοποίηση: Η σημερινή στήλη είναι ακατάλληλη για ανήλικους, νιόπαντρα ζευγάρια, άτομα με καρδιακά νοσήματα και πίεση καθώς και όσους βρίσκονται στο προθάλαμο της κατάθλιψης.
ΠΕΡΙΤΤΟ, βέβαια, να προσθέσω ότι δεν προσφέρεται (ούτε με σφαίρες!) για τους ορκισμένους πατριώτες, για όσους πίνουν νερό στο όνομα του ελληνικού μεγαλείου, για όσους πείνασαν στην κατοχή, για όσους έλαβαν μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, καθώς και για όλους τους προγονολάτρεις κληρονόμους του αρχαίου (και σύγχρονου) ελληνικού πολιτισμού.
Η στήλη σήμερα είναι για ψυχικά υγιή άτομα με γερά νεύρα (και τετράγωνο μυαλό) που έχουν διδακτορικά στις Οικονομικές και Κοινωνικές Επιστήμες και είναι, πλέον, πεπεισμένοι ότι ο (οικονομικός) κόσμος που ξέρουμε ζει με δανεικά και, συνεπώς, πνέει τα λοίσθια.
ΚΑΙ αφού έδωσα τις πρέπουσες εξηγήσεις, για να μη βρεθεί κανένας «ξεχασμένος» πατριώτης και μου πει «τι είναι αυτά που γράφεις (πάλι) σήμερα;» μπαίνω very soft στο θέμα.
ΜΕΝΟΝΤΑΣ πιστός στις απόψεις που έχω διατυπώσει από τότε που ξέσπασε στην πατρίδα μας η επανάσταση (και όχι κρίση) για την οικονομική απελευθέρωση του πλανήτη από τους (φραγκοφονιάδες και τοκογλύφους) πιστωτές του, επαναλαμβάνω ότι είναι θέμα χρόνου μέχρι να δικαιωθεί ο αγώνας του επαναστατημένου λαού μας και να πάρει η… ισχυρή Ελλάς τη θέση που της αξίζει στο νέο παγκόσμιο χάρτη που διαμορφώνεται εν πλήρη μυστικότητα.
ΠΡΙΝ μπω στο «ψητό», να προσθέσω ότι ζήτησα από τον πρόεδρο της Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλη Παπαστεργιάδη, να μου επιτραπεί μεθαύριο το βράδυ (στη διάλεξη που θα δώσει για την κρίση στην πατρίδα ο Γιάννης Βαρουφάκης) να «αναλύσω» τη νέα οικονομική θεωρία του πιστωτισμού, και να προλογίσω το διάσημο συμπατριώτη μας οικονομολόγο.
ΜΕ την (άκομψη) δικαιολογία ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος και (δήθεν) δεν υπέβαλα εγκαίρως στην οργανωτική επιτροπή της εκδήλωσης, τη μεταπτυχιακή μου διατριβή (στο Πανεπιστήμιο Yale) για την Πολιτική Οικονομία, με απέκλεισαν.
ΓΙΑ τον πιο πάνω λόγο -και όχι μόνο- καλώ τους πιστούς αναγνώστες μου να δώσουν τη Δευτέρα το βράδυ μαζικά το παρών τους.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τι θα γίνει έτσι και αποφασίσουν καμιά πεντακοσαριά άτομα να ακούσουν τον κορυφαίο οικονομολόγο της πατρίδας, τη στιγμή που η αίθουσα άντε να χωρέσει καμιά διακοσαριά άτομα με το ζόρι.
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ σας λέω, περιμένω κοσμοσυρροή τη Δευτέρα το βράδυ και για έναν επιπλέον λόγο: γιατί αυτή η εκδήλωση θα περάσει, έτσι και αλλιώς, στην ιστορία, μιας και ενδέχεται να είναι η τελευταία που γίνεται πριν την κατεδάφιση του κτιρίου και την ανέγερση του Πύργου που θα δώσει σάρκα και οστά στο αποθαμένο πολιτιστικό μας όραμα.
ΣΤΟ μεταξύ, δεν θα σας κρύψω, ότι η ελληνική Πολιτεία είναι πικραμένη με τη πρωτοβουλία της Κοινότητας να δώσει βήμα «στον λομπίστα της δραχμής», όπως αποκαλούν το συμπαθή Γιάννη, τα think tank του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών και οι απανταχού προξενικές μας Αρχές, που έχουν λάβει σχετικές οδηγίες.
ΤΟΝ έχει αποκηρύξει, σας λέω, τον άνθρωπο το επίσημο ελληνικό Έθνος, όπως έχουν αποκηρύξει και μένα, που πρεσβεύω ότι, είτε παραμείνουμε στο ευρώ είτε επιστρέψουμε στη δραχμή, ουδεμία κάνει διαφορά όταν δεν έχεις κράτος. Και, επιπλέον, τι να το κάνεις το ευρώ, όταν δεν έχεις φράγκο…
ΔΕΝ ξέρω τι θα πει ο Βαρουφάκης, αλλά ελπίζω να ταράξει, για άλλη μια φορά, τα (χρεοκοπημένα) λιμνάζοντα ύδατα και να πυροβολήσει κατάστηθα τα ταμπού του οικονομικού (λογιστικού) ορθολογισμού, που μας ταλαιπωρεί από τη πρώτη στιγμή που βγήκε περίπατο στην πιάτσα ο καπιταλισμός, πιασμένος χέρι-χέρι με τον προτεσταντισμό των προγόνων της κυρίας Αγγελικής.
ΝΑ τονίσω (για να σας θυμίσω) ότι ο Βαρουφάκης θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος, μετά τη μετάσταση του «ελληνικού ιού» στην Ιβηρική Χερσόνησο. Η πρόβλεψή του αποδεικνύεται ακριβής, και όπου να ‘ναι η Ισπανία θα καταφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, για να σταθεί και αυτή (όπως και εμείς) στην άκρη του τάφου, μέχρι να προλάβουν να παρευρεθούν στον ενταφιασμό οι μεγάλοι τραπεζίτες και οι αρχιερείς της Wall Street.
ΝΑ δείτε ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα η Ισπανία θα μας ξεπεράσει, και θα ζητήσει πολύ περισσότερα για να «σωθεί», όσο και αν το διαψεύδουν η Σοράγια και ο Ραχόι.
ΑΝ ενθυμείστε, και εμείς στην αρχή, από τη μια, φωνάζαμε ότι «δεν θέλουμε λεφτά» και, από την άλλη, είχαμε (μόνιμα) απλωμένο το χέρι, όπως οι ανάπηροι Πακιστανοί που ζητιανεύουν στα φανάρια της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αλλά όταν μιλούσε ο Γιάννης (Βαρουφάκης) οι επίσημοι «οικονομολόγοι» της πατρίδας μας «αγρόν ηγόραζαν».
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ (και προκειμένου να τον… εμπνεύσω) σκέφτομαι να του στείλω συμβολικά και ένα ωραίο πακέτο με μαύρες (ολλανδικές) τουλίπες, για να του υπενθυμίσω ότι τίποτα δεν άλλαξε από το πρώτο χρηματιστηριακό κραχ του Άμστερνταμ (πριν σχεδόν 400 χρόνια!), όταν κατέρρευσαν οι τιμές των τουλιπών.
ΚΑΙ στο κάτω-κάτω της γραφής, αν δεν του αρέσουν οι τουλίπες, θα στείλω την ανθοδέσμη στην κυρία Μερκέλα, που ξέρει να εκτιμά τους συμβολισμούς, με τη διευκρίνιση να δώσει και μερικές στο λογιστή της, το Σόιμπλε.
ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, να σας αποκαλύψω ότι, πριν δέκα μέρες (και, συγκεκριμένα, την Πέμπτη, 4 Οκτωβρίου), μου τηλεφώνησαν πανικόβλητοι από τη γερμανική καγκελαρία και με ρώτησαν αν συμφωνώ με την ιδέα να επισκεφτεί η κυρία Αγγελική την Αθήνα.
ΤΟ γερμανικό οικονομικό επιτελείο τρέμει στην ιδέα, ρε παιδί μου, ότι η… ισχυρή Ελλάς μπορεί να ανατρέψει το ψευδοδίλημμα της παραμονής της ή όχι στο ευρώ και να ζητάει εγγυήσεις από τους εταίρους της ότι θα συνεχίσει να υπάρχει το ευρώ όταν θα έχει ξεπεράσει την κρίση, ακολουθώντας τη συνταγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
ΤΗΝ ίδια, δηλαδή, συνταγή που ακολούθησε ανεπιτυχώς και ο γάιδαρος του Χότζα που τίναξε ένα ανοιξιάτικο γλυκοχάραμα τα πέταλα περιμένοντας τα… τετράφυλλα τριφύλλια του Μάη.
Η μόνη διαφωνία που προέκυψε, βασικά, μεταξύ μας, δεν ήταν ουσιαστικά για το συμβολικό νόημα της επίσκεψης, αλλά τι θα φορέσει για να μην προκαλέσει τον μεσιέ Τσιπράς, τους χρυσαυγίτες, τους εισαγγελείς και τον Πάνο Καμμένο.
ΑΦΟΥ αποκλείστηκε μια σειρά χρωμάτων, όπως το μαύρο και το κόκκινο, που θυμίζουν έντονα το τρίτο Ράιχ και τα SS, το λευκό και το γαλάζιο της ελληνικής σημαίας που χρησιμοποιεί και το κόμμα του Καμμένου, το πράσινο, που συμβολίζει πια την ΠΑΣΟΚική σοσιαλιστική κατάρρευση, το κίτρινο που θα υποδήλωνε το άσβεστο μίσος εναντίον μας και το ροζ, που έχει κατοχυρώσει αποκλειστικά ο «οίκος εποχής» της Σούλας, καταλήξαμε στο «άχρωμο» και ουδέτερο κρεμ, που δεν θα ενοχλούσε κανέναν.
ΤΕΛΙΚΑ, απ’ τα όσα ειπώθηκαν και έγιναν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, θα σταθώ στα όσα πατριωτικά, τόλμησε να ξεστομίσει ο αρχηγός των κατακαημένων «Ανεξάρτητων Ελλήνων».
ΣΤΗΝ προσπάθειά του ο Καμμένος να ξεκαθαρίσει το ομιχλώδες τοπίο και να θέσει στρογγυλά (και ξεκάθαρα) τα αιτήματα του περήφανου ελληνικού λαού που δεν ανέχεται ούτε δανεική μύγα στο χρεοκοπημένο σπαθί του, έθεσε τους εξής απαράβατους εθνικούς όρους:
ΠΡΩΤΑ, είπε, θα μας δώσουν οι Γερμανοί καθαρογραμμένες (και επικυρωποιημένες!) τις λίστες, βάση των οποίων ο Χριστοφοράκος μοίραζε τις μίζες, να μας στείλει η Siemens (καθαρογραμμένους επίσης) τους οικονομικούς της προϋπολογισμούς από το 1946 μέχρι το 2011, να μας ζητήσουν οι Γερμανοί ναυπηγοί συγνώμη για τα υποβρύχια που ακόμα γέρνουν και, βεβαίως, να μας δώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις και να μας επιστρέψουν τα 768 τρισεκατομμύρια των προπολεμικών δραχμών που φόρτωσε ο δικός μας Αλφρέδος Κουρής στα γερμανικά καμιόνια!
ΤΟΤΕ και μόνο τότε, πρόσθεσε ο Καμμένος (που, μεταξύ μας, είναι εντελώς βαρεμένος!) θα σκεφτούμε και θα αποφασίσουμε αν δεχτούμε να μιλήσουμε… ισότιμα με τη γερμανική κυβέρνηση!
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ για μια στιγμή να βρεθούν Γερμανοί με χιούμορ (αν και σπανίζει το είδος στη σοβαρή αυτή χώρα) και να του στείλουν για πλάκα μερικές λίστες, να υποσχεθούν ότι θα επιστρέψουν τα όσα μας… χρωστάνε και να βγει πάλι ο βαρεμένος και να τους πει ότι δεν σας δεχόμαστε για ισότιμο συνομιλητή!
ΤΑ έχουν χάσει, ρε παιδί μου, οι Γερμανοί μαζί μας, φοβούνται ότι έτσι και αφήσουν τη χώρα να χρεοκοπήσει (και επίσημα) θα αρχίσει ο περήφανος και ηρωικός λαός μας να πετάει βόμβες μολότοφ σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο γύρω από το Σύνταγμα.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ, σας λέω, θα το κάνουμε το ευρωπαϊκό μαγαζί που προσπαθεί η κυρία Μερκέλα (με νύχια και με δόντια) να το κρατήσει ανοιχτό.
ΑΣΕ που οι εταίροι μας δεν μπορούν να διανοηθούν ότι μπορεί να υπάρξει Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρωζώνη χωρίς την παρουσία μας.
ΓΙΑΤΙ έτσι και αποσυρθούμε (στην καθ’ ημάς Ανατολή!) θα πάρουμε μαζί μας και τον πολιτισμό που τους έχουμε δανείσει και δεν μας έχουν ακόμα πληρώσει.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, για άλλη μια φορά, ότι κάνουν μεγάλο λάθος όσοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα λείψει από την Ευρώπη όσο λείπουν από τα ψάρια τα ποδήλατα!
ΚΑΙ πάνω στη γενικευμένη αναμπουμπούλα, θέλει και η Χρυσή Αυγή να ανοίξει γραφείο στη Μελβούρνη, όπως επιχείρησε να κάνει πρόσφατα και στη Νέα Υόρκη.
Ε, ρε τι έχει να γίνει έτσι και οι εδώ νεοχαζοί, μιμούμενοι τις αγέλες του Μιχαλολιάκου, αρχίσουν να κυνηγούν τους… μετανάστες!
ΤΟ ότι, προφανώς, πρώτα θα πρέπει να κυνηγήσουν τους γονείς τους από το σπίτι ενδέχεται να μη το έχουν σκεφτεί. Αυτά και γεια χαρά.