ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Μετά από πολλές (και επίπονες προσπάθειες) βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, θα κάνω (επιτέλους!) πράξη μια χρονίζουσα επιθυμία μου. 

ΚΑΙ αυτή δεν είναι άλλη, από το να είμαι σε θέση να επιλέγω τους αναγνώστες που θα μπορούν να διαβάσουν τούτη τη στήλη. Η αμερικανική εταιρία «Προχωρημένων Τεχνολογικών Εφαρμογών», στην οποία έχω καταφύγει, με πληροφόρησε ότι σε λίγους μήνες θα έχει έτοιμο τον «αποκωδικοποιητή ανάγνωσης», τον οποίο και θα διανέμω δωρεάν στους αναγνώστες της αρεσκείας μου.

ΜΕ δύο λέξεις, ο αποκωδικοποιητής θα είναι ένα ζευγάρι (μοβ)  γυαλιά, που θα δίνουν τη δυνατότητα στους κατόχους τους να διαβάζουν τη στήλη, τη στιγμή που όσοι δεν θα τα διαθέτουν, θα βλέπουν μια… γαλανόλευκη σελίδα!

Ο λόγος, βέβαια, είναι προφανής: να στερήσω τη δυνατότητα, να ασχολούνται (και να σχολιάζουν) τα γραφόμενά μου, αναγνώστες που δεν γουστάρω. Τους έχω βαρεθεί, ρε παιδί μου, τους τύπους σας λέω. Κλείνει η παρένθεση και πάμε πιο κάτω.

ΛΟΙΠΟΝ, σήμερα είχα πρόθεση να ασχοληθώ (σε βάθος) με το design και, πιο συγκεκριμένα, με τους συμπάροικους αρχιτέκτονες, σχεδιαστές ενδυμάτων και γλυπτών (ή μη) αντικειμένων.

ΜΕΤΑ τις φιλότιμες (και χρονοβόρες) προσπάθειες που κατέβαλα για την αναμόρφωση (και αναβάθμιση) της ποιότητας των ποιητών και λογοτεχνών μας, είπα να αρχίσω να κάνω το ίδιο και με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας που ασχολούνται με άλλες μορφές τέχνης.

ΔΕΝ σας κρύβω ότι αισθάνομαι ικανοποίηση (και έως ένα βαθμό δικαίωση) διαπιστώνοντας τη μαζική στροφή των ποιητών και των κριτικών της ντόπιας λογοτεχνίας μας στο έργο του Καβάφη.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ, γράφοντας και μιλώντας (έναν ολάκερο χρόνο!) για τον Καβάφη, είμαι πλέον πεισμένος, ότι μπαίνουν σε καλό δρόμο, αφού όλο και κάτι θα διδαχτούν, που θα τους βοηθήσει να βελτιωθούν και να αποκτήσουν περισσότερη αυτογνωσία, που στην προκειμένη περίπτωση (ήταν και παραμένει) το ζητούμενο.

ΤΟ ερέθισμα να ασχοληθώ με το πιο πάνω μεγάλο θέμα, μού το έδωσε ο συμπάροικος, Εμανουέλ Τζιόρτζιο, που έκανε το πρώτο ελληνικό γραμματόσημο (με την κεφαλή του Ερμή) συγκρότημα… διαμερισμάτων στο Άλμπερτ Παρκ! 

ΟΙ δικές μου προτάσεις, συνοδευόμενες από σχέδια και φωτογραφίες οικοδομικών συγκροτημάτων και οικιών, εμπνευσμένων από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, πιστεύω ότι, όχι μόνο θα αλλάξουν την όψη της Μελβούρνης, αλλά θα συμβάλουν παράλληλα στη διεθνή αναγνώριση της εθνικής μας καταγωγής και ταυτότητας.

ΧΡΟΝΙΑ τώρα συγκεντρώνω (και φυλάω ως κόρη οφθαλμού) το υλικό που έχω περισυλλέξει από διάφορες γωνιές της πατρίδας μας και όχι μόνο, (αφού έχω σχέδια αρχαιοελληνικών οικοδομών και από την… Κόστα Ρίκα!) με την ελπίδα ότι κάποτε θα παρουσιαζόταν η ευκαιρία να το αξιοποιήσω.

ΣΗΜΕΡΑ, πλέον, μετά την πρωτοβουλία του συμπάροικου από το Άλμπερτ Παρκ, αλλά, κυρίως, μετά την προσπάθεια των συμπαθητικών (αλλά ντιπ ανιστόρητων) Βαλκάνιων γειτόνων μας, να κυκλοφορήσουν πιστωτική κάρτα που απεικονίζει το (δικό μας) Μέγα Αλέξανδρο, ως εγγυητή των (δικών τους) οικονομικών συναλλαγών, είπα να ενεργοποιήσω το υλικό.

ΓΙΑ να σας πιστώσω με λίγο χρόνο, προκειμένου να σκεφτείτε και εσείς το θέμα (μήπως και κατεβάσει η κούτρα σας καμία πιο λαμπρή ιδέα) σκέπτομαι να προτείνω μεταξύ των άλλων, να τοποθετήσουμε στις αυλές ή οροφές των σπιτιών ή των ακινήτων μας, ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, (πάντα πάνω στον Βουκεφάλα!) για να δείχνει και ψηλότερος απ’ ό,τι στην πραγματικότητα ήταν.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, προτείνω να αντικαταστήσουμε τη νεοελληνική εθνική μας ενδυμασία με μία πιο αρχαιότερη, χαρίζοντας τις φουστανέλες και τα σελάχια στους Αλβανούς μετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα και τα τσαρούχια και τα φέσια (για ενθύμιο της… φιλίας μας) στους Νεότουρκους γείτονές μας.

ΣΤΙΣ παρελάσεις να κατεβαίνουμε με την πολεμική στολή του Μ. Αλεξάνδρου και τις Κυριακές και τις γιορτές να εκκλησιαζόμαστε φορώντας χλαμύδες αντί φράγκικα κουστούμια.

ΑΝ δεν κάνουμε πράξη τις πιο πάνω πρωτοβουλίες, προκειμένου να υπερασπίσουμε (και προφυλάξουμε) όσο είναι ακόμα καιρός, το γνήσιον της αρχέγονης  ελληνικής καταγωγής μας, είμαι σίγουρος ότι, πολύ σύντομα οι ακατονόμαστοι γείτονές μας θα ντύνονται (και τις καθημερινές!) ως Μεγαλέξανδροι και θα κυκλοφορούν καβαλάρηδες με άλογα που θα μοιάζουν του Βουκεφάλα!

ΕΧΟΥΝ πολλά αρχαία σχέδια (σας λέω) κατά νου, γι’ αυτό (επαναλαμβάνω) θα πρέπει να βιαστούμε. Μέχρι και πρότυπο πανεπιστήμιο (δωρικού ρυθμού!) σχεδιάζουν να χτίσουν έξω από τα Σκόπια, που να διδάσκει δωρεάν αποκλειστικά αρχαία μακεδονο-ελληνικά σε όλους τους αλλοδαπούς φοιτητές.

ΑΣΕ που ήδη έχουν αρχίσει να διαδίδουν σε κύκλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους πιστωτές μας, ότι σχεδιάζουν να αναλάβουν την οικονομική μας κηδεμονία, επειδή θεωρούν και εμάς (μεταγενέστερους!) απόγονους των προγόνων τους!

ΑΥΤΑ ήθελα να σχολιάσω πιο αναλυτικά και να κάνω πιο εποικοδομητικές (και πρωτότυπες)  προτάσεις, για να λάβουμε έγκαιρα τα μέτρα μας, αλλά πού να με αφήσει η επικαιρότητα που με κυνηγά όπως τον διάβολο το λιβάνι.

ΛΟΙΠΟΝ, βγήκα από τα ρούχα μου σας λέω όταν διάβασα τις δηλώσεις του καταραμένου Καταριανού εμίρη, που απευθυνόμενος στις οικονομικές ευαισθησίες που διέρχεται ο ελληνικός λαός (λόγω της «δύσκολης δημοσιονομικής συγκυρίας», όπως δήλωσε και ο υφυπουργός Εξωτερικών, Κώστας Τσιάρας, που θα μας επισπευτεί σύντομα) είπε ότι «εσείς δεν ψάχνετε για επενδυτές, αλλά για μαζοχιστές!»

ΚΑΙ δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτή την προσβλητική (οικονομικά) δήλωση, λόγω του ότι το δασαρχείο των… θαλασσών μας, δεν του επέτρεψε να κόψει έντεκα πουρνάρια του μικρού νησιού που διαπραγματεύονταν να αγοράσει,  αλλά, πρόσβαλε παράλληλα και τις… πράσινες ανησυχίες, του οικολογικά ευαίσθητου λαού μας, λέγοντας ότι: «τώρα θα έχετε όλο τον καιρό να παρακολουθείτε ήσυχοι τα πουρνάρια να… μεγαλώνουν!»

ΕΠΕΙΔΗ για την τύχη του συγκεκριμένου νησιού (και των πουρναριών του!) είχα ενδιαφερθεί όταν οι κληρονόμοι του συμπάροικου επιχειρηματία, που το είχε πριν χρόνια αγοράσει, αποφάσισαν να το πουλήσουν, αισθάνθηκα και πάλι την υποχρέωση να υπερασπιστώ το δικαίωμα των πουρναριών να αγναντεύουν το ένδοξο Ιόνιο Πέλαγος του Οδυσσέα.

ΟΤΑΝ ο τρισκατάρατος (κακομοίρης) του Κατάρ, με τα σκοτεινά γυαλιά, είχε προτείνει να αγοράσει το νησάκι έναντι 5 εκατομμυρίων ευρώ, είχα προτείνει -αν ενθυμείστε- να κάνουμε έναν έρανο στην παροικία και να το αγοράσουμε εμείς.

Η πρότασή μου αυτή (όπως και πολλές άλλες) δεν προχώρησε και αν δεν είχαν βρεθεί τα πουρνάρια να… αντισταθούν στο επενδυτικό ξεπούλημα των (μικρών) νησιών μας, το κακόμοιρο το Ιόνιο (και το Αιγαίο) κινδύνευαν να μετονομάσουν σε Καταραμένες Θάλασσες!

«ΤΑ πήρα στο κρανίο», σας λέω, όταν πριν δύο βδομάδες είδα τον Σαμαρά και τον υπουργό… Ανάπτυξης της πατρίδας μας, να παρακαλούν γονατιστοί (σαν κακομοίρηδες) τους Καταρ-αμένους εμίρηδες να επενδύσουν (ότι τους περισσεύει) στην χρεοκοπημένη Ελλάδα, που είναι έτοιμη τα πάντα να ξεπουλήσει, αν είναι (όπως και με τα δάνεια) προσωρινά να κονομήσει!

ΕΥΤΥΧΩΣ που υπάρχουν και τα πουρνάρια και αντιστέκονται (έστω για λογαριασμό του ντόπιου δασάρχη!) και θα μπορούμε και εμείς να τα βλέπουμε να μεγαλώνουν.

ΑΛΛΩΣΤΕ, πιο οικολογικό και χαλαρωτικό είναι να βλέπεις πουρνάρια να ψηλώνουν, παρά τα πολυτελή σκάφη των Καταριανών το Ιόνιο να οργώνουν. Ναι στα πουρνάρια! Όχι στις επενδύσεις! Συνεχίζουμε…

ΔΕΝ υπάρχει άνθρωπος σε τούτο τον πλανήτη, που να μην προσπαθεί, όσο μπορεί, να ελαχιστοποιήσει το ποσό που πληρώνει στην Εφορία. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω γνωρίσει κανέναν τέτοιο χριστιανό.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, εμείς οι Έλληνες της Αυστραλίας, που στερούμαστε φορολογικής κουλτούρας, θεωρούσαμε (και θεωρούμε) αμαρτία να πληρώνουμε την Εφορία.

Ο λόγος που πληρώνουμε (όσα, τέλος πάντων, πληρώνουμε) όχι μόνο εμείς, αλλά και όλοι οι άλλοι φορολογούμενοι, είναι γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Σωστό; Σωστό!

Η μόνη διαφορά με τους συμπατριώτες μας στην Ελλάδα είναι, ότι αυτοί μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, γι’ αυτό και δεν πλήρωναν.

ΔΕΝ θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι και εμείς και αυτοί από το ίδιο DNA προερχόμαστε και με την ίδια φορολογική κουλτούρα γαλουχηθήκαμε.

ΑΥΤΟΣ είναι και ο κυριότερος λόγος (και, βεβαίως, ο συναισθηματικός) που ορισμένοι συμπάροικοι επένδυαν στην πατρίδα ή έχουν καταθέσει σε ελληνικές τράπεζες τα χρήματά τους, όχι μόνο για να μη φορολογούνται εδώ, αλλά και για  να πάρουν και τη σύνταξη.

ΤΩΡΑ που η χρεοκοπημένη πατρίδα προσπαθεί (με αρπαχτές) να μαζέψει από φόρους όσα μπορεί, τα πράγματα για την πιο πάνω κατηγορία στριμώχνονται και γι’ αυτό άρχισαν να τους ζώνουν και τα μαύρα φίδια.

ΕΤΣΙ και υπογραφεί η συμφωνία αποφυγής της διπλής φορολόγησης, η Αυστραλία θα πληροφορηθεί για την εκεί περιουσία τους και τις καταθέσεις τους, οπότε και θα τους φορολογήσει αναδρομικά φιλοδωρώντας τους και με ένα (αξιοπρεπές) πρόστιμο και αν δεν υπογραφεί δεν θα μπορούν να ξεμπερδέψουν από την  Ελληνική Εφορία. Μπρος γκρεμός δηλαδή και πίσω ρέμα.

ΕΙΝΑΙ από τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στην κατηγορία του «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.

Η υπογραφή, βέβαια, της συμφωνίας (που πρέπει να πάει μπροστά) θα βοηθήσει να μην ταλαιπωρείται η μεγάλη πλειοψηφία των συμπαροίκων που έχει κληρονομήσει εκεί ένα σπιτάκι ή δεν έχει επενδύσεις και καταθέσεις.

ΔΕΝ είναι δυνατόν για να προστατευτούν τα ακίνητα και οι καταθέσεις των εχόντων και κατεχόντων να πληρώνουν τη (γραφειοκρατική) νύφη οι μη έχοντες και μη κατέχοντες.

ΓΙΑΤΙ όσοι έχουν λεφτά μπορούν να βάλουν και δικηγόρους να τους κάνουν τη δουλειά, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να τρέχουν οι ίδιοι.

ΣΥΝΕΠΩΣ, η πατρίδα θα πρέπει να υπογράψει την αμοιβαία συμφωνία της μη φορολόγησης με την Αυστραλία και μάλιστα όσο το δυνατόν συντομότερα και ας πληροφορηθεί η αυστραλιανή Εφορία τα ονόματα των φοροφυγάδων.

ΟΠΟΙΟΣ έχει τα γένια θα πρέπει να έχει και τα χτένια. Και αυτοί που έχουν φοροδιαφύγει (τις καλές και εύκολες εποχές) καιρός να πληρώσουν. Στο κάτω-κάτω, χρήματα έχουν. Οπότε και δεν υπάρχει πρόβλημα. Γεια χαρά.