Ένας Νεοζηλανδός ποδηλάτης αποφάσισε να κάνει το γύρο του κόσμου πάνω σε ένα ποδήλατο.
Ο Άντριου Νίκολσον, τέως πρωταθλητής αγωνιστικού πατινάζ και νυν καθηγητής γυμναστικής, ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι ένα ταξίδι πάνω σε δυο τροχούς με στόχο να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ που κρατούσε από το 2010.
Ο 45χρονος Νίκολσον είχε ως στόχο να κάνει τη μακρά και επίπονη αυτή διαδρομή σε λίγο λιγότερο από 125 ημέρες, ρεκόρ που κατείχε, από το καλοκαίρι του 2010, ο Βρετανός ποδηλάτης Αλαν Μπέιτ.
Και τα κατάφερε, καθώς ολοκλήρωσε τη διαδρομή του σε 123 ημέρες που φυσικά δεν είναι 123 ημέρες «καθαρού» ποδηλατικού χρόνου.
Μέσα σε αυτά τα 123 μερόνυχτα συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με τους κανόνες της δοκιμασίας και τα χρονικά διαστήματα εκείνα που ο αθλητής θα μετακινούνταν με αεροπλάνο ανάμεσα σε ηπείρους που ενδιάμεσα τους μεσολαβούν ωκεανοί – οι οποίοι, φυσικά, δεν γίνεται να καλυφθούν με ένα ποδήλατο.
Άρα, η όλη διαδρομή, εκτός από καλά πνευμόνια και μπόλικη αντοχή, απαιτούσε και σωστή οργάνωση των αεροπορικών ταξιδιών καθώς ακόμη και μια καθυστέρηση στις πτήσεις από ωκεανό σε ωκεανό, θα μπορούσε να στοιχίσει στον Νίκολσον το «σπάσιμο» του ρεκόρ.
Το τετράμηνο ταξίδι του Νίκολσον ξεκίνησε στις 12 Αυγούστου από την πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας, το Όκλαντ. Από εκεί, ο Νίκολσον ταξίδεψε αεροπορικώς μέχρι το Βανκούβερ και αφού διέσχισε τον μισό Καναδά, πέρασε κατόπιν τα σύνορα των ΗΠΑ μέχρι την ανατολική ακτή.
Από εκεί, πέρασε αεροπορικώς τον Ατλαντικό ωκεανό και συνέχισε τον ποδηλατικό του μαραθώνιο, διασχίζοντας όλη την Ευρώπη, περνώντας από Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, όλα τα Βαλκάνια και μετά περνώντας από την Κωνσταντινούπολη στην Μέση Ανατολή και την Ασία.
Η διαδρομή του σε εκείνο το σημείο έπρεπε να είναι προσεκτική, όπως λέει, καθώς υπήρχε πιθανότητα να εισέλθει με το ποδήλατο του σε διάφορες εμπόλεμες ζώνες.
Έτσι, αφού πέρασε από την Τουρκία στο Ιράν, κατόπιν επέλεξε να μην διασχίσει το Πακιστάν και το Αφγανιστάν και αντ’ αυτού να ταξιδέψει αεροπορικώς για την Ινδία.
Από εκεί, διέσχισε όλη την ΝΑ Ασία, περνώντας διαδοχικά από Λάος, Βιρμανία, Καμπότζη, Ταϊλάνδη και Μαλαισία και καταλήγοντας στην Ινδονησία.
Από εκεί ταξίδεψε αεροπορικώς για την Αυστραλία, της οποίας την νότια ακτή διέσχισε από άκρη σε άκρη, καταλήγοντας πριν μερικά 24ωρα στο Σίδνεϊ, όπου το ποδηλατικό του ταξίδι έλαβε τέλος, μετά από 29.179 χλμ.
Μάλιστα, σχεδίασε στο προσωπικό του μπλογκ τη διαδρομή, ώστε αυτή να γίνει αντιληπτή απ’ όλους:
Όπως είπε ο Νίκολσον, προκειμένου να καταρρίψει το ρεκόρ, θα έπρεπε να κάνει περί τα 240-250 χλμ. καθημερινά.
Επίσης, δεν είχε μαζί του κανέναν άλλον και θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τυχόν δυσκολίες που θα ενέσκηπταν αποκλειστικά μόνος του.
Όπως τονίζει, αποδίδει την επιτυχία του στο γεγονός πως είναι μαθημένος στον πρωταθλητισμό, καθώς από το 1992 μέχρι το 1998 συμμετείχε σε τρεις Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο αγωνιστικό πατινάζ.
«Επίσης, φρόντιζα κατά τη διάρκεια της διαδρομής να μην κάνω παράλληλα πράγματα που ενδέχεται να με αποσυντονίσουν, όπως λόγου χάρη το να ακούω μουσική από το iPod μου», συμπληρώνει.
Μέσα σε αυτά τα 29.000 χλμ., ο Νίκολσον αναγκάστηκε να αλλάξει τέσσερα ζευγάρια λάστιχα και τρεις αλυσίδες στο ποδήλατο του, ενώ ως πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής του αναφέρει τις αχανείς εκτάσεις της τουρκικής Ανατολίας, εκεί όπου «η μοναχική διαδρομή μπορεί να σε καταβάλλει, ειδικά σε ψυχολογικό επίπεδο»
Όπως επισημαίνει, κοντά στο τέλος του ταξιδιού του, στην Αυστραλία, κόντεψε να καταρρεύσει από την εξάντληση, όμως δεν το έβαλε κάτω.
«Ναι, μπορεί να έχεις πρησμένα πόδια και να είσαι έτοιμος να καταρρεύσεις σωματικά, όμως ο ανθρώπινος οργανισμός είναι τέτοιος που πάντα έχεις κρυμμένες δυνάμεις που σου επιτρέπουν να συνεχίσεις λίγο ακόμη, μέχρι να επιτύχεις τον στόχο σου», καταλήγει ο 45χρονος Νεοζηλανδός.