Με εξαίρεση την ασφάλεια της χώρας και την εν γένει οικονομία της, οι κύριοι στόχοι μιας δημοκρατικής κυβέρνησης είναι η εκπαίδευση και η κοινωνική πρόνοια, που περιλαμβάνει τα δημόσια νοσοκομεία, τις συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας.
Για την επίτευξη αυτών των στόχων απαιτείται μια μακρόπνοη και συνεπής πολιτική εκ μέρους της κυβέρνησης της χώρας.
Όπως γνωρίζουμε, η Αυστραλία είναι Κοινοπολιτεία, και απαρτίζεται από έξι Πολιτείες (Νέα Νότια Ουαλία, Κουίνσλαντ, Βικτώρια, Νότια Αυστραλία, Δυτική Αυστραλία, και Τασμανία) και δύο Περιφέρειες (Περιφέρεια Πρωτεύουσας Αυστραλίας και Βόρεια Περιφέρεια). Οι έξι Πολιτείες αποτελούν αυτόνομες οντότητες, με δικές τους εξουσίες, ενώ οι δύο Περιφέρειες έχουν μειωμένη αυτονομία.
Το Σύνταγμα της Αυστραλίας προσδιορίζει τις εξουσίες της κοινοπολιτειακής κυβέρνησης, των πολιτειακών κυβερνήσεων και της διοίκησης των δύο Περιφερειών.
Θεώρησα απαραίτητες αυτές τις εισαγωγικές πληροφορίες για τη διοικητική σύσταση της Αυστραλίας, για να γίνουν πληρέστερα κατανοητές οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού της Αυστραλίας, κ. Malcolm Turnbull, για την οικονομική κάλυψη της δημόσιας εκπαίδευσης και των δημόσιων νοσοκομείων από τις πολιτειακές κυβερνήσεις, με την προϋπόθεση ότι θα δοθεί σε αυτές η δυνατότητα επιβολής ενός μέρους του φόρου εισοδήματος που μέχρι τώρα είναι αποκλειστικότητα της κοινοπολιτειακής κυβέρνησης.
ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ MALCOLM TURNBULL ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ
Σοβαρό πλήγμα στο κύρος του πρωθυπουργού, Malcolm Turnbull, ήταν η απόρριψη από τους πρωθυπουργούς των Πολιτειών της πρότασής του να αναλάβουν οι πολιτειακές κυβερνήσεις το κόστος λειτουργίας των νοσοκομείων και των δημοσίων σχολείων, με την προϋπόθεση ότι θα εισπράττουν μέρος του φόρου εισοδήματος, ο οποίος σύμφωνα με το Σύνταγμα εισπράττεται από την κοινοπολιτειακή κυβέρνηση.
Αν και επιφανειακά η πρόταση του κ. Turnbull φαίνεται λογική, όταν αναλυθεί λεπτομερειακά δείχνει πως έρχεται σε αντίφαση με την συνταγματική δομή της Αυστραλίας, και πως θα δημιουργούσε προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των διαφόρων Πολιτειών.
Η Αυστραλία μπορεί να απαρτίζεται από Πολιτείες και Περιφέρειες, όμως την άσκηση εξουσίας ως κράτος την έχει η κοινοπολιτειακή κυβέρνηση. Δεδομένου ότι η παιδεία και η υγεία αποτελούν βασικούς τομείς ενός κράτους, εξυπακούεται πως η πολιτική για τη λειτουργία τους, και ως εκ τούτου η χρηματοδότησή τους, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της δικαιοδοσίας της κοινοπολιτειακής κυβέρνησης.
Αρχικά το σχέδιο του κ. Turnbull προέβλεπε τη μείωση του φόρου εισοδήματος που εισπράττει η κοινοπολιτειακή κυβέρνηση για τα επόμενα τρία χρόνια, και την αντίστοιχη επιβολή από τις Πολιτείες του φόρου εισοδήματος.
Με άλλα λόγια, οι φορολογούμενοι δεν θα πλήρωναν επιπρόσθετους φόρους. Αυτό όμως θα ίσχυε μέχρι το 2020, καθότι από εκεί και πέρα οι Πολιτείες θα είχαν το δικαίωμα να αυξάνουν τους φόρους εισοδήματος κατά βούληση.
Και εδώ βρίσκεται η καρδιά του προβλήματος, καθότι εργαζόμενοι που για διάφορους λόγους αναγκάζονται να αλλάξουν Πολιτεία θα βρίσκονται αντιμέτωποι με διαφορετικά ποσοστά φόρου εισοδήματος.
Όμως, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο πρόβλημα όσον αφορά την πρόταση του κ. Turnbull έχει να κάνει με το γεγονός ότι από τα προγράμματα Παιδείας εξαρτάται το μέλλον κάθε κράτους και, ως εκ τούτου, τα συγκεκριμένα προγράμματα θα πρέπει να έχουν συνέπεια και συνέχεια.
Δεδομένου ότι η Αυστραλία ως χώρα είναι Κοινοπολιτεία, η προοπτική για κάθε Πολιτεία να καθορίζει τα προγράμματα Παιδείας για την επικράτειά της θα δυσχεραίνει, αν δεν καθιστά αδύνατη, την εκπόνηση μακροπρόθεσμων προγραμμάτων που θα καθιστούν τη χώρα ανταγωνίσιμη με άλλες χώρες που διαθέτουν ενιαία προγράμματα Παιδείας.
Η Εφημερίδα The Age, στο κύριό της άρθρο με τίτλο «Turnbull’s plan will not fix the real problem» (2/4/16), τονίζει τα ακόλουθα, μεταξύ άλλων:
«Τα σχέδιά του για την Παιδεία και την Υγεία, τουλάχιστον όπως ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια της διήμερης συνάντησης του Συμβουλίου Αυστραλιανών Κυβερνήσεων, φαίνονται να στοχεύουν στη δημιουργία ανταγωνιστικής έντασης μεταξύ των Πολιτειών, μια κίνηση που αντιβαίνει στο γενικό συμφέρον της χώρας, και κατά την άποψή μας θα επιδεινώσει τις περιφερειακές διαφορές, με αποτέλεσμα οι μικρότερες και λιγότερο πλούσιες Πολιτείες να βρεθούν σε μειονεκτική θέση».
Επιπλέον, το γεγονός ότι η Αυστραλία ελκύει γύρω στις 300.000 φοιτητές από άλλες χώρες για σπουδές στις τριτοβάθμιες σχολές, σημαίνει ετήσια εισροή ξένου συναλλάγματος που κυμαίνεται γύρω στα 16 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό αυτό είναι τέταρτο σε ύψος συναλλάγματος που εισρέει στην Αυστραλία μετά από τις εξαγωγές μεταλλευμάτων σιδήρου, γαιανθράκων και χρυσού. Με άλλα λόγια, πρόκειται για σημαντική πηγή εισροής ξένου συναλλάγματος στην Αυστραλία.
Στην περίπτωση που η πρόταση του κ. Turnbull είχε τύχει της έγκρισης των Πολιτειών, και ως αποτέλεσμα τα προγράμματα της τριτοβάθμιας παιδείας στο μέλλον διέφεραν από Πολιτεία σε Πολιτεία, ο αντίκτυπος στους ξένους φοιτητές θα ήταν αρνητικός, γιατί δεν θα γνώριζαν με βεβαιότητα ποια Πολιτεία θα τους πρόσφερε τις καλύτερες προοπτικές για τις τριτοβάθμιες σπουδές τους.
ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Πάλι σύμφωνα με άλλο κύριο άρθρο της εφημερίδας The Age (7/2/16), ο κ. Malcolm Turnbull φέρεται να είχε δηλώσει πως θα αποχωρούσε από την πολιτική το 2010, αλλά όπως είπε μετά άλλαξε γνώμη όταν ο τέως πρωθυπουργός, Kevin Rudd, εγκατέλειψε το πρόγραμμά του για την κλιματική αλλαγή.
Η εφημερίδα τονίζει πως ενόψει αυτής της απόφασής του, η περιβαλλοντική πολιτική του κ. Turnbull θα αποδειχθεί κενή νοήματος αν κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του η Κυβέρνηση δεν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της για το παγκόσμιο περιβαλλοντικό πρόβλημα.
Πράγματι, η κλιματική αλλαγή είναι το μεγαλύτερο σύγχρονο περιβαλλοντικό πρόβλημα. Παράλληλα όμως είναι και πρόβλημα μεγάλων διαστάσεων για την Αυστραλία.
Όπως έχει γράψει ο «Νέος Κόσμος» (2/4/16), η καταστροφή που έχει υποστεί ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος της Αυστραλίας, με τον αποχρωματισμό των κοραλλιών, είναι η μεγαλύτερη από ό,τι έχει καταγραφεί μέχρι τώρα. Παράλληλα με την οικολογική καταστροφή, υπάρχουν και οικονομικές επιπτώσεις, καθότι ο Κοραλλιογενής Ύφαλος ελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών, κυρίως από την Ασία.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι δύο πρώτοι μήνες του 2016 ήταν οι θερμότεροι για ολόκληρη την Αυστραλία από τότε που κρατιούνται στατιστικά στοιχεία, ενώ για τη Βικτώρια και ο Μάρτιος του 2016 ήταν ο θερμότερος μήνας τις δύο τελευταίες εκατονταετίες. Δεν αποκλείεται και ο Απρίλιος να ενταχθεί σε αυτήν την κατηγορία, τουλάχιστον για τη Βικτώρια, αν κρίνουμε από τις θερμοκρασίες των πρώτων ημερών.
Η ανερχόμενη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας έχει και άλλες, καταστροφικές για την Αυστραλία, επιπτώσεις. Για παράδειγμα, οι πυρκαγιές σε δάση της Αυστραλίας έχουν αυξηθεί κατά 40% από το 2007.
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, η μέση θερμοκρασία για την Αυστραλία αυξήθηκε κατά έναν βαθμό Κελσίου από το 1910, με αποτέλεσμα η περίοδος κατά την οποία παρατηρούνται πυρκαγιές μεγάλης έκτασης να έχει επιμηκυνθεί.
Ενόψει αυτών των καταστροφικών επιπτώσεων για την Αυστραλία από την ανερχόμενη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας, ενδιαφέρον είναι το δημοσίευμα στην εφημερίδα The Age (5/4/16) με υπότιτλο: «CSIRO to pay for itself. No ‘science for science sake’. Climate change work ends».
Σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα, ο οργανισμός CSIRO θα παύσει τις έρευνές του γύρω από το θέμα της κλιματικής αλλαγής λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότησης από την Κοινοπολιτειακή Κυβέρνηση.
Για τους παραπάνω λόγους είναι απογοητευτικό το ότι στους έξι μήνες που ο κ. Malcolm Turnbull είναι πρωθυπουργός της Αυστραλίας κανένα σημαντικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού κινδύνου.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο κ. Turnbull πρωτοστάτησε στην ανατροπή του πρώην Πρωθυπουργού, κ. Tony Abbott, ήταν ο σκεπτικισμός του για την κλιματική αλλαγή, την οποία κάποτε είχε χαρακτηρίσει ως «absolute crap».
Ας ελπίσουμε ότι η μέχρι τώρα αναποφασιστικότητα του κ. Turnbull οφείλεται σε αντιδράσεις που αντιμετωπίζει από κάποια συντηρητικών αντιλήψεων κοινοβουλευτικά μέλη του κόμματός του, και ότι με την πάροδο του χρόνου θα είναι σε θέση να κάνει αποδεκτή από τα κοινοβουλευτικά μέλη του κόμματός του την δική του προοδευτική πολιτική.
Εκτός από την προσωπική του αξιοπρέπεια, αυτό το επιβάλλει και το μακροπρόθεσμο συμφέρον της Αυστραλίας, αλλά και του πλανήτη μας…