Την περασμένη εβδομάδα, ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας, κ. Malcolm Turnbull, χαρακτήρισε ως «moral challenge» – ηθική πρόκληση – την μείωση του δημόσιου χρέους της Αυστραλίας κατά 6,1 δισεκατομμύρια δολάρια στα επόμενα τέσσερα χρόνια, εννοώντας πως λόγοι ηθικής επιβάλλουν τη μείωση του Προϋπολογισμού.

Βρίσκω τον όρο «ηθική πρόκληση» εντελώς άστοχο αναφορικά με τη μείωση του δημόσιου χρέους της Αυστραλίας για τρεις κύριους λόγους. Οι δύο πρώτοι λόγοι έχουν να κάνουν με το μέγεθος του δημόσιου χρέους, το οποίο σε απόλυτους αριθμούς το 2015 ήταν 369 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί με 37% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), στα αγγλικά Gross Domestic Product (GDP).

Το ποσοστό αυτό είναι πολύ χαμηλό όταν συγκριθεί με το δημόσιο χρέος άλλων ανεπτυγμένων χωρών. Για παράδειγμα, το 2015 το δημόσιο χρέος της Κίνας ήταν 44% του ΑΕΠ, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ήταν 104%, και των 19 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν το Ευρώ ως κοινό νόμισμα ήταν 91%

Όπως βλέπουμε, το δημόσιο χρέος της Αυστραλίας, ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν είναι υψηλό, όταν συγκριθεί με άλλες ανεπτυγμένες χώρες, και ως εκ τούτου, η αναφορά σε αυτό από τον κ. M. Turnbull ως ‘ηθική πρόκληση’ για την Κυβέρνηση είναι ατυχής.

Ο κ. Turnbull θα έδειχνε τα ανθρωπιστικά του αισθήματα, αν χαρακτήριζε ως ηθική πρόκληση τον τρόπο με τον οποίο η Αυστραλία μεταχειρίζεται τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο, στέλνοντάς τους στους καταυλισμούς των νησιών Nauru και Manus.

Επίσης, η έκφραση «ηθική πρόκληση» θα είχε κάποια υπόσταση αν ένα μεγάλο ποσοστό από την προτεινόμενη μείωση του δημόσιου χρέους δεν προερχόταν από περικοπές που μελετά να κάνει η Κυβέρνηση σε κονδύλια που προορίζονταν για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ούτως ώστε η Αυστραλία να μειώσει τα αέρια του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα και συμβάλλουν στο μεγάλο, και παγκόσμιο πρόβλημα, της κλιματικής αλλαγής.

Αυτή, κατά την άποψή μου, είναι η ηθική πρόκληση, όχι μόνο για την Αυστραλία, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, γιατί η ανερχόμενη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας από τα αέρια του διοξειδίου του άνθρακα επιτείνει την κλιματική αλλαγή, και ωε εκ τούτου καθιστά προβληματική τη ζωή των μελλοντικών γενεών.

Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να αναφερθώ σε δημοσίευμα της εφημερίδας The Age, 31-8-16, με τίτλο «Budget cuts ‘threat’ to renewables» – «Οι περικοπές στον Προϋπολογισμό ‘απειλή’ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».

Στο εν λόγω δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε σχόλια του Andrew Blakers, Καθηγητή του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας, σύμφωνα με τα οποία ένα μέρος από τις περικοπές που θα γίνουν στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης θα προέλθουν από προγράμματα σε διάφορα πανεπιστήμια για τρόπους αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός πανεπιστημιακών ερευνητών να χάσουν τις δουλειές τους. 

Οι ερευνητές αυτοί εργάζονται στην υπηρεσία Australian Renewable Energy Agency (ARENA), η χρηματοδότηση της οποίας θα μειωθεί κατά 1,3 δισεκατομμύριο δολάρια αν το σχετικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης εγκριθεί από το Κοινοβούλιο.

Από τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα πως η ηθική πρόκληση για την Κυβέρνηση είναι να αυξήσει, όχι να μειώσει, τα κονδύλια για έρευνες γύρω από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεδομένου ότι η Αυστραλία είναι σε μεγαλύτερο βαθμό ευάλωτη από την κλιματική αλλαγή σε σύγκριση με άλλες χώρες. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να ελεγχθεί, τουλάχιστον μέχρι κάποιο βαθμό, η ανερχόμενη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας.

Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 2015 στο Παρίσι είχε λάβει χώρα η Διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, στην οποία είχαν λάβει μέρος 200 χώρες.

Αποτέλεσμα της διάσκεψης ήταν μια παγκόσμια συμφωνία για τη λήψη μέτρων που θα περιορίσουν την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα.

Τα κύρια σημεία της συμφωνίας είναι τα ακόλουθα:

*Μακροπρόθεσμος στόχος: οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να περιορισθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του Πλανήτη αρκετά κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, και να συνεχιστούν οι προσπάθειες για περιορισμό της σε 1,5 βαθμό Κελσίου.

*Δεσμεύσεις: πριν και κατά τη διάσκεψη του Παρισιού οι χώρες υπέβαλαν ολοκληρωμένα εθνικά σχέδια δράσης για το κλίμα, με στόχο τη μείωση των εκπομπών τους.

*Φιλοδοξία: οι κυβερνήσεις συμφώνησαν να κοινοποιούν κάθε 5 χρόνια τις συνεισφορές τους για τον καθορισμό πιο φιλόδοξων στόχων.

*Διαφάνεια: δέχθηκαν επίσης να κοινοποιούν τις επιδόσεις τους σχετικά με την υλοποίηση των στόχων τους για την εξασφάλιση διαφάνειας και εποπτείας.

*Αλληλεγγύη: η Ε.Ε. και οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες θα εξακολουθήσουν να παρέχουν χρηματοδότηση για το κλίμα ώστε να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές και να θωρακιστούν έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Μετά τη λήξη της Διάσκεψης, η κ. Carole Dieschbourg, Υπουργός Περιβάλλοντος του Λουξεμβούργου, που είχε ασκήσει χρέη Προέδρου στη Dιάσκεψη, δημοσιοποίησε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Σήμερα μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Συμφωνήσαμε την πρώτη στην ιστορία νομικά δεσμευτική και παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα, η οποία θέτει τον κόσμο σε τροχιά αποφυγής της επικίνδυνης κλιματικής αλλαγής. Είναι ένας χάρτης πορείας για έναν καλύτερο, δικαιότερο και βιώσιμο κόσμο. Η Ε.Ε. αγωνίστηκε προκειμένου η συμφωνία να είναι όσο το δυνατόν ισχυρότερη. Καταφέραμε να χτίσουμε γέφυρες καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Παρίσι είναι μόνο η αρχή μιας μακράς διαδρομής. Μαζί με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουμε πλέον την ευθύνη για τη μετουσίωση αυτής της συμφωνίας σε δράση».

Τον Απρίλιο του 2016 η συμφωνία του Παρισιού υπογράφηκε επίσημα στην Νέα Υόρκη από 175 χώρες. Όμως, για να τεθεί σε ισχύ η συμφωνία, μετά την υπογραφή της πρέπει να την επικυρώσουν τουλάχιστον 55 χώρες οι οποίες εκπροσωπούν το 55% των παγκόσμιων αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Όμως μέχρι πρόσφατα η συμφωνία είχε επικυρωθεί μόνο από 24 χώρες, κυρίως νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, που εκπέμπουν μόνο 1,08% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Με άλλα λόγια, ποσοστό μηδαμινό.

Ομολογουμένως, το σκηνικό άλλαξε δραστικά τις τελευταίες ημέρες, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής στην Κίνα των κρατών που απαρτίζουν την ομάδα G20. Πρώτα η Κίνα, και στη συνέχεια οι ΗΠΑ, ανακοίνωσαν την επικύρωση της ιστορικής παγκόσμιας Συμφωνίας για το Κλίμα που είχε επιτευχθεί στο Παρίσι το 2015.

Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθότι οι δύο αυτές χώρες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα πάνω από 40% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Η σημασία της επικύρωσης της Συμφωνίας του Παρισιού από την Κίνα και τις ΗΠΑ γίνεται καλύτερα αντιληπτή ενόψει πρόσφατης μελέτης της υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής NASA (National Aeronautics and Space Administration).

Σύμφωνα με αυτήν τη μελέτη, η μέση θερμοκρασία του Πλανήτη μας στην εποχή μας είναι κατά 1,38 βαθμό Κελσίου υψηλότερη από τα επίπεδα του 19ου αιώνα, και ο περασμένος Ιούλιος ήταν ο θερμότερος μήνας από το 1880, χρονιά που άρχισαν να κρατιούνται μετεωρολογικά στοιχεία.

Στην ίδια μελέτη η NASA αναφέρει πως μεγάλοι διεθνείς ασφαλιστικοί όμιλοι ζήτησαν από τους ηγέτες κρατών να σταματήσουν τις επιδοτήσεις σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα των ορυκτών καυσίμων, όπως οι λιθάνθρακες και το πετρέλαιο, έως το 2020, προκειμένου να περιοριστούν οι εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στη θέρμανση της ατμόσφαιρας και στη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων. 

«Η Ιστορία θα κρίνει την προσπάθεια του σήμερα ως κρίσιμη», δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, μετά την άφιξή του στην Κίνα για τη Σύνοδο Κορυφής της ομάδας G20.

Τώρα που οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του Πλανήτη μας επικύρωσαν τη συμφωνία του Παρισιού, τίθεται το ερώτημα αν ο κ. Malcolm Turnbull θα εξακολουθήσει να χαρακτηρίζει τη μείωση του Προϋπολογισμού ως «ηθική πρόκληση», ιδιαίτερα όταν το ένα τέταρτο της προτεινόμενης μείωσης θα προέλθει από περικοπές σε προγράμματα της υπηρεσίας ARENA για αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που είναι φιλικές προς το περιβάλλον.

Η «ηθική πρόκληση» για τον κ. Malcolm Turnbull είναι να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κίνας και των ΗΠΑ, αν πραγματικά νοιάζεται για το μέλλον της χώρας του, και της ανθρωπότητας γενικά…