Η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει δεχθεί τα μεγάλα κύματα των προσφύγων, και παράνομων μεταναστών, από την Μέση Ανατολή.

Σε 61.000 υπολογίζονται οι πρόσφυγες και οι παράνομοι μετανάστες που βρίσκονται σε περιοχές της επικράτειας της Ελλάδας. Όταν λάβουμε υπόψη την έκταση και τον πληθυσμό της Ελλάδας, καθώς και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι συμπατριώτες μας στην Ελλάδα έχουν επιδείξει υψηλό φρόνημα αλληλεγγύης και ανθρωπισμού απέναντι σε αλλοεθνείς και αλλόθρησκους που ξεριζώθηκαν από τη χώρα τους.

Η ανθρωπιστική στάση της Ελλάδας παίρνει νέες διαστάσεις όταν συγκριθεί με πρόσφατο δημοψήφισμα στην Ουγγαρία, στο οποίο το 98% του πληθυσμού ψήφισε το «Όχι στους πρόσφυγες, όχι στις ποσοστώσεις». Με ποσοστώσεις εννοούσαν τον αριθμό των προσφύγων που θα δέχονταν ως ένα ποσοστό του πληθυσμού της χώρας, που θα ήταν και ένας δίκαιος τρόπος καταμερισμού των προσφύγων.

Οι Ευρωπαίοι γενικά, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, είναι πιο πρόθυμοι να δώσουν άσυλο σε πρόσφυγες με μόρφωση και κάποια εξειδίκευση. Για πρόσφυγες που δεν διαθέτουν αυτές τις ιδιότητες, και ιδιαίτερα αν είναι μουσουλμάνοι, οι πόρτες των ευρωπαϊκών κρατών δεν ανοίγουν εύκολα.

Ενόψει αυτής της νοοτροπίας, σε πρόσφατη δήλωσή του ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας, εξέφρασε την άποψη πως για να εξασφαλιστεί η επιτυχία στο προσφυγικό πρόβλημα απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία θα βασίζεται σε θεμέλια της αλληλεγγύης και της κατανομής των ευθυνών. Επιπρόσθετα, τόνισε πως οι χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου χρειάζονται την υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την καλύτερη διαχείριση των προσφύγων.

Με την έναρξη του νεοσυσταθέντος Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, ο κ. Αβραμόπουλος εξέφρασε την άποψη πως τώρα αναβαθμίζεται η διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης, τα οποία τόσο σε νομικό, όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο, συμπίπτουν με τα εξωτερικά σύνορα κάθε κράτους-μέλους της Ε.Ε.

Ακολουθούν η πρώτη και η τελευταία παράγραφος από την ομιλία του κ. Αβραμόπουλου για την αρχή λειτουργίας του εν λόγω οργανισμού:

«Η Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή είναι ένα σύμβολο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι σύμβολο μιας Ευρώπης που μπορεί να είναι αποτελεσματική και ενωμένη. Είναι σύμβολο μιας Ευρώπης που μπορεί να αντιμετωπίζει αποφασιστικά, σε συνεργασία με τους γείτονές μας, τις προκλήσεις που δημιουργούν η μεταναστευτική κρίση και οι απειλές για την ασφάλειά μας. Είναι σύμβολο της κοινής ευθύνης που έχουμε, να προστατεύουμε τα κοινά ευρωπαϊκά εξωτερικά σύνορά μας. Είναι σύμβολο της αποφασιστικότητάς μας να συνεχίσουμε να μετακινούμαστε ελεύθερα, χωρίς εσωτερικά σύνορα.

{…} Αποδεικνύουμε τι μπορούμε να πετύχουμε όταν η Ευρώπη δρα από κοινού, ενωμένη. Είναι καθήκον και ευθύνη μας να συνεχίσουμε να είμαστε αποτελεσματικοί, με την ίδια προσήλωση σε όλους τους τομείς της ολοκληρωμένης μεταναστευτικής μας πολιτικής: για τους πολίτες μας, τα Κράτη Μέλη, τους εταίρους μας και φυσικά για εκείνους που φθάνουν στα σύνορά μας».

Επιπλέον, ο κ. Αβραμόπουλος τόνισε πως η προσφυγική κρίση έχει να κάνει με τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες κτίσθηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΗΣ

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (ΕΟΣΑ) πρόσφατα τέθηκε επίσημα σε λειτουργία σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε συνοριακό σταθμό ελέγχου στη μεθόριο Βουλγαρίας και Τουρκίας,

Στην εν λόγω εκδήλωση ο Φαμπρίτσε Λετέρι, Εκτελεστικός Διευθυντής του ΕΟΣΑ, τόνισε ότι «ο νέος οργανισμός είναι ισχυρότερος και καλύτερα εξοπλισμένος για να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της μετανάστευσης και της ασφάλειας στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης».

Ο ΕΟΣΑ θα απαρτίζεται από 1.500 φύλακες συνόρων, 50 από τους οποίους θα προέρχονται από την Ελλάδα. Την περίοδο Ιανουάριος – Μάρτιος 2017 θα γίνουν οι πρώτοι έλεγχοι για να διαπιστωθούν οι αντοχές των εθνικών συστημάτων φύλαξης των συνόρων.

Τα ακόλουθα θα είναι τα κύρια καθήκοντα του ΕΟΣΑ:

*Θα παρακολουθεί τις μεταναστευτικές ροές και θα κάνει ανάλυση κινδύνου που θα προκύπτει από αυτές.

*Θα παρακολουθεί τη διαχείριση της φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε.

*Θα παρέχει επιχειρησιακή και τεχνική βοήθεια στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

*Θα υποστηρίζει επιχειρήσεις διάσωσης προσφύγων.

*Θα αναλαμβάνει ενισχυμένο ρόλο στις επιστροφές παράνομων οικονομικών μεταναστών που δεν μπορούν να παραμείνουν στην επικράτεια της Ε.Ε.

*Θα υποστηρίζει τις αρχές των κρατών – μελών Ε.Ε. στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Από τα παραπάνω προκύπτει πως επιτέλους η Ε.Ε. έχει ενεργοποιηθεί, και λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, γεγονός που θα δώσει στην Ελλάδα τη δυνατότητα χειρισμού του, σε μια περίοδο που αντιμετωπίζει οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα τεραστίων διαστάσεων.

ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ Η ΛΕΞΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

Η λέξη φιλοξενία προέρχεται από το ρήμα «φιλοξενώ», το οποίο όπως γνωρίζουμε σημαίνει δέχομαι στο σπίτι μου, παρέχω στέγη και περιποιούμαι κάποιον ξένο ή επισκέπτη.

Στην αρχαία Ελλάδα η έννοια ξένος είχε ιδιαίτερη βαρύτητα, ιδίως για ξένους που έρχονταν από άλλη πόλη, στους οποίους δινόταν η πατροπαράδοτη φιλοξενία.

Σε όλες τις περιόδους της αρχαιότητας, η φιλοξενία ήταν μια ιερή υποχρέωση και είχε χαρακτήρα πανίσχυρου θεσμού. 

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι τους ξένους τους έστελνε και τους προστάτευε ο θεός Δίας, ο οποίος ονομαζόταν και ξένιος Δίας. Μάλιστα υπήρχε και η πίστη ότι οι θεοί κυκλοφορούσαν κάθε τόσο στη Γη με τη μορφή ενός ξένου, θέλοντας να δοκιμάσουν τους χαρακτήρες των ανθρώπων.

Παράλληλα υπήρχε και η «δημοσία ξενία», όπου την φιλοξενία αναλάμβανε η πόλη, παρέχοντας στους ξένους διαμονή και τροφή στους «ξενώνες» της.

Από τη λέξη φιλοξενία παράγεται και το επίθετο φιλόξενος, καθώς και η σύγχρονη λέξη πρόξενος με την έννοια του σημερινού Πρέσβη, ο οποίος λειτουργούσε ως προστάτης συμπατριωτών του οι οποίοι βρίσκονταν ως ξένοι στην πόλη όπου ήταν πρόξενος.

Από την ίδια ρίζα δημιουργήθηκε και η λέξη ξενοδόχος, που αρχικά δήλωνε τη στάση απέναντι στον ξένο, και την υποδοχή και φιλοξενία στον οίκο του. 

Παρόμοιο πνεύμα προς τους ξένους έχουν επιδείξει οι κάτοικοι των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, όπως η Λέσβος, η Χίος, και άλλα. Η φιλοξενία τους είχε γίνει γνωστή σε παγκόσμια κλίμακα, σε βαθμό μάλιστα που μέχρι πρόσφατα μέσα μαζικής ενημέρωσης παγκοσμίως ανέφεραν πως το φετινό Νομπέλ Ειρήνης ήταν πιθανόν να δοθεί σε γυναίκες από τα νησιά αυτά, για τη συμπαράστασή τους στους πρόσφυγες.

Τώρα το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση είναι η αποσυμφόρηση των νησιών, και η μεταφορά χιλιάδων προσφύγων στην ηπειρωτική Ελλάδα. Για τον σκοπό αυτό καταβάλλονται προσπάθειες να ολοκληρωθούν οι εργασίες σε νέα κέντρα φιλοξενίας.

Στα νησιά Λέσβο Χίο, Κω, και Σάμο βρίσκονται 14.000 πρόσφυγες. Σε κάποια από τα νησιά αυτά ο αριθμός των προσφύγων είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των Ελλήνων κατοίκων τους. Και όμως δεν διαμαρτύρονται.

Ενόψει της φιλοξενίας των κατοίκων των νησιών αυτών, και της υπεύθυνης στάσης των ελληνικών αρχών προς τους πρόσφυγες, η πολιτική της Αυστραλίας με το να αρνείται να δεχθεί στην επικράτειά της τους 2.000 πρόσφυγες που πριν από χρόνια είχε στείλει σε απαίσια κέντρα κράτησης σε νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, δεν είναι μόνο ακατανόητη, στερείται και ανθρωπιστικών αισθημάτων. Ιδιαίτερα όταν λάβουμε υπόψη πως η Αυστραλία είναι ήπειρος λίγο μικρότερη από την Ευρώπη, και η Ελλάδα είναι μικρότερη σε έκταση από την Πολιτεία της Βικτώριας.