Δωρεά ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων προς την Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης έκανε ο Σύλλογος Άργους Ορεστικού Βικτώριας και Περιχώρων (Ορεστιάς), αναγνωρίζοντας το έργο και την προσφορά της Κοινότητας στην ομογένεια.
Η σημαντική αυτή δωρεά ενισχύει το έργο του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας να προβεί σε αξιοποίηση και του Μπουλίν, ζητώντας την στήριξη των μελών του οργανισμού στη Γενική Συνέλευση της Κυριακής για να ψηφίσουν την πρόταση που έχει υποβάλει.
Παράλληλα, ανοίγει το δρόμο και σε άλλα παροικιακά σωματεία που υπολειτουργούν, να ενώσουν τις δυνάμεις τους με την Ελληνική Κοινότητα για τη δημιουργία έργων που θα εξυπηρετούν το σύνολο της παροικίας μας σήμερα και στο μέλλον!
Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου ακολούθησε την πώληση του κτιρίου του στο Όκλι, ενώ οφείλεται και στο γεγονός ότι πολλοί ελληνικοί οργανισμοί στην Αυστραλία βρίσκονται σε περίοδο παρακμής, καθώς αδυνατούν να προσελκύσουν τις νέες γενιές και πιστεύουν ότι σύντομα κλείνει ο κύκλος τους.
Καθοριστικό ρόλο έπαιξε επίσης και η αναγνώριση του έργου που επιτελεί το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας για «την ανάδειξη του Ελληνισμού» και το καλό όλης της παροικίας και το οποίο «με τα έργα του κέρδισε την εμπιστοσύνη» όλων.
«Θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήρια του Διοικητικού Συμβουλίου και των μελών προς το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας για όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει για την προώθηση και ανάδειξη του Ελληνισμού» τονίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου Άργους Ορεστικού Βικτώριας κ. Λεωνίδας Ουζούνης, προσθέτοντας, ότι «με τα έργα του κέρδισε την εμπιστοσύνη όλης της Ελληνικής παροικίας και βέβαια και του δικού μας Συλλόγου και γι’ αυτό και του προσφέρουμε $1 εκατομμύριο εκ μέρους του σωματείου μας».
Παράλληλα, ο κ. Ουζούνης σημείωσε:
«Ως πρόεδρος του Συλλόγου Άργους Ορεστικού και Περιχώρων, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Διοικητικό Συμβούλιο για τη συνεργασία και την αλληλοκατανόηση που είχαμε, στο ζήτημα της πώλησης του κτιρίου μας. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι εργάστηκαν και πρόσφεραν στο Σύλλογό μας για την επιτυχία των σκοπών του.
»Ευχόμαστε στην Ελληνική Κοινότητα κάθε επιτυχία σε όλα της τα σχέδια, που μπαίνουν σιγά-σιγά σε εφαρμογή. Όλοι μαζί, ενωμένοι και αγαπημένοι, μπορούμε!»
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Κοινότητας κ. Βασίλης Παπαστεργιάδης, εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Σύλλογο «για τη γενναιόδωρη δωρεά του», τονίζοντας ότι με την απόφασή τους θέτουν το μέλλον του Ελληνισμού της Μελβούρνης υπεράνω εαυτών γράφοντας ιστορία στο χώρο της Ελληνικής Διασποράς.
«Ευχαριστούμε το Σύλλογο για τη γενναιόδωρη δωρεά του. Ο κ. Ουζούνης, ο κ. Μέγας, ο κ. Σίσκος και όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου είναι αληθινοί οραματιστές. Έχουν θέσει το μέλλον όλων των Ελλήνων της Μελβούρνης υπεράνω των εαυτών τους.
»Η δωρεά αντιπροσωπεύει ό,τι ευγενικότερο στην παροικία μας.
»Αυτός ο οργανισμός γράφει ιστορία όχι μόνο στη Μελβούρνη, αλλά συνολικά στην Ελληνική Διασπορά. Οι μελλοντικές γενιές θα δουν τον κ. Ουζούνη και την ομάδα του ως τους αληθινούς ηγέτες στη ζωντανή μας παροικία. Η ιστορία θυμάται εκείνους που είναι τολμηροί και αποφασιστικοί.
Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Χρήστο Σικαβίτσα και τον Χάρη Πάτρα, οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αναγνώριση της σημασίας αυτής της χειρονομίας και οι οποίοι συνεργάστηκαν στενά και ακούραστα για να επιτευχθεί η σημερινή ανακοίνωση.
Το μέλλον ποτέ δεν ήταν πιο λαμπρό για όλους τους Έλληνες στη Μελβούρνη» κατέληξε ο κ. Παπαστεργιάδης.
Σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος τονίζει ότι «η σκληρή δουλειά των ιδρυτικών μελών μας για τη δημιουργία και ανάπτυξη του οργανισμού μας δεν πρέπει να πάνε χαμένοι».
«Μετά από πολλή συζήτηση, καταλήξαμε ότι οι μελλοντικές προοπτικές της και αυτές των μελών της τρίτης και τέταρτης γενιάς θα εξυπηρετούνται καλύτερα ως μέρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας» αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Σημειώνεται ότι ο Σύλλογος Άργους Ορεστικού και Περιχώρων θα συνεχίσει να λειτουργεί από τον ειδικό όροφο ελληνικών οργανισμών που θα δημιουργηθεί στο νέο κοινοτικό κτίριο στην οδό Lonsdale.
Για την ιστορίαm, να αναφέρουμε ότι ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι στη σημερινή εποχή πολλοί σύλλογοι αδυνατούν να προσελκύσουν νέα μέλη, το Διοικητικό Συμβούλιο του Άργους Ορεστικού, συμπεριλαμβανομένου του νέου προέδρου Λεωνίδα Ουζούνη, του Τζιμ Μέγα και του Κώστα Σίσκου, άρχισαν συζητήσεις με τον Χάρη Πάτρα, τον Χρήστο Σικαβίτσα και τον Βασίλη Παπαστεργιάδη για να εξασφαλισθεί το μέλλον του και το μέλλον των νέων γενεών, διατηρώντας ζωντανή την πλούσια και περήφανη πολιτιστική κληρονομιά του. Στο σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου συμμετέχουν και οι κ.κ. Βασιλείου, Γενιτσιάδης, Δερνίκος και Παρτάλης.
Ο Σύλλογος Άργους Ορεστικού και Περιχώρων ιδρύθηκε το 1954. Με τα χρόνια γνώρισε μεγάλη υποστήριξη και ευημερία, έτσι ώστε το 1994, χάρη στη γενναιοδωρία και τις τεράστιες προσπάθειες ανθρώπων όπως του Νίκου Σικαβίτσα (Πρόεδρος), Τζιμ Μέγα (Γραμματέα) και του Κώστα Σίσκου (Ταμία), του Βαγγέλη Σπύρου και πολλών άλλων εμπνευσμένων και εργατικών μελών, υπήρξε αρκετή υποστήριξη για να προχωρήσουν με την αγορά και τις εκτεταμένες ανακαινίσεις του νέου κτιρίου στη διεύθυνση 85-87 Warrigal Road, Hughesdale, Oakleigh.
Ο γραμματέας του Συλλόγου Τζιμ Μέγας, δήλωσε:
«Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους πρώτους Αργίτες που ήρθαν στη Μελβούρνη και ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης του Άργους Ορεστικού και Περιχώρων το 1954. Από τότε, ο αδελφός μου και εγώ είχαμε μια συνεχή συμμετοχή στον οργανισμό σε διάφορους ρόλους και θέσεις. Η οικογένειά μου ήταν εκεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι σημαντικό που ήταν εκεί από την αρχή και πραγματική ευλογία που εξακολουθεί να είναι εδώ σήμερα. Είναι μεγάλη χαρά ότι μπορούμε να ανακοινώσουμε τη δωρεά μας στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας και πιστεύουμε ότι θα τους βοηθήσει στο πολύ σημαντικό ταξίδι τους να αγκαλιάσουν την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά μας και στο μέλλον να εξασφαλίσουν ότι η κληρονομιά μας δεν θα ξεχαστεί, αλλά και θα ευημερήσει και στις επόμενες γενιές.
Ο Ταμίας της Ένωσης Κώστας Σίσκος, πρόσθεσε:
«Ήρθα σε αυτή την όμορφη χώρα μόνος μου σε νεαρή ηλικία το 1962 ως ειδικευμένος ξυλουργός, μη γνωρίζοντας κανέναν, αλλά σύντομα συμμετείχα στο Σύλλογο συναντώντας άλλους συμπατριώτες μου. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε σχηματίσει μεγάλες φιλίες που τους θεωρώ οικογένεια. Ήταν μαζί με αυτή τη νέα οικογένειά μου που χτίσαμε και συμβάλαμε στην επιτυχία του Συλλόγου. Είμαι ενθουσιασμένος και ευχαριστημένος ότι όλες οι προσπάθειες και η κληρονομιά μας θα συνεχιστεί και θα ευημερεί».
Ο Χάρης Πάτρας τόνισε από την πλευρά του:
«Ως κάποιος που έχει ασχοληθεί με την Ελληνική Κοινότητα από έφηβος, και με πάθος και επιθυμία για τη διατήρηση του ελληνικού πνεύματος, είμαι τόσο περήφανος για αυτούς τους μετανάστες ήρωες, ο οποίοι ήρθαν σε αυτή τη χώρα με μια βαλίτσα και όχι μόνο έχουν καταφέρει για να είναι επιτυχημένοι ως άτομα και σε μεγάλο βαθμό συμβάλλουν σε αυτή την όμορφη χώρα που σήμερα ονομάζουμε σπίτι, αλλά μας έδωσαν επίσης τα θεμέλια για την ευημερία του ελληνικού πολιτισμού μας και στο μέλλον. Προσωπικά θεωρώ ότι η απόφασή τους να υποστηρίξουν την Κοινότητα δεν είναι μόνο πρωτοποριακή αλλά σοφή και διορατική».
Ο Χρήστος Σικαβίτσας δήλωσε:
«Έχοντας μεγαλώσει περιβαλλόμενος από πολλούς Αργίτες για ένα μεγάλο μέρος της παιδικής μου ηλικίας και με βαριά τη συμμετοχή του πατέρα μου στον οργανισμό, αισθάνομαι μόνο αγάπη και θαυμασμό για την ιστορία τους. Είμαι τόσο πολύ περήφανος να συνδέομαι και να ασχολούμαι τόσο με το Σύλλογο όσο και με την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας και τα ατομικά επιτεύγματά τους. Η προνοητικότητα που φαίνεται από την πρωτοβουλία αυτή θα ανοίξει το δρόμο για μεγαλύτερη ευημερία για όλους μας. Μια ανιδιοτελή δωρεά με γνώμονα μόνο την αγάπη για τον πολιτισμό μας, την κληρονομιά και τη θρησκεία μας, καθώς και ένα τεράστιο ενδιαφέρον για το μέλλον μας ως Έλληνες. Πολλοί άνθρωποι ήταν ένα μέρος της ιστορίας του Συλλόγου στη Βικτώρια από το 1954. Ένα ευχαριστώ σε όλους αυτούς. Τέλος ένα ευχαριστώ στον πατέρα μου Νικόλαο Σικαβίτσα για την αφοσίωσή του στον οργανισμό και την πίστη του στην Κοινότητα».