ΜΠΟΡΕΙ να έσβησαν οι προβολείς του Σταδίου Αλλιάνζ το βράδυ της Κυριακής στο Σίδνεϊ, αλλά όχι και η -με διαφορετικά συναισθήματα- κουβέντα για τον μεγάλο τελικό, με αντιπάλους τους «ουρανί» του Άρνολντ και τους Μελβουρνιώτες του Μάσκατ.

Μετά από 120′ λεπτά αγώνα, και ισόπαλο 1-1, ο τελικός κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, όπου οι Σιδνεώτες ήταν πιο ψύχραιμοι και, βέβαια, πιο εύστοχοι, για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τίτλου.

Ενός τίτλου που εδώ και καιρό, μετά την κατάκτηση του Premiers Plate ήταν -αξιακά τουλάχιστον- δικός τους.

Ως ποιότητα ο τελικός δεν διεκδικεί σίγουρα δάφνες…

Ούτε οι γηπεδούχοι, αλλά ούτε και οι φιλοξενούμενοι, πήγαν στον τελικό για να παίξουν «καλή μπάλα»…

Πήγαν για να μην χάσουν στα 90′ ή στα 120′ λεπτά και να ρισκάρουν στην διαδικασία της «ρωσικής ρουλέτας» των πέναλτι.

-27 φάουλ σφύριξε ο ρέφερι του τελικού στα πρώτο μέρος. Αν με πρόχειρο υπολογισμό χρειάζονται τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα για την εκτέλεση της κάθε παράβασης, υπολογίστε πόσος χρόνος πήγε χαμένος…

-Κάποια από τα φάουλ ήταν σκληρά και, ίσως, αντιαθλητικά (Μπρόξαμ στον Νίνκοβιτς, που προκάλεσε και γενική σύρραξη) και, δικαιολογημένα, ο Τζάρετ Γκίλετ, είχε «μόνιμα» την κίτρινη κάρτα στο χέρι.

-Εκεί, όμως, που δεν δικαιολογείται, είναι ότι δεν τόλμησε να δείξει και για δεύτερη φορά κίτρινη κάρτα (αυτόματα κόκκινη) σε κάποιους που αντί για την μπάλα, κυνηγούσαν μόνιμα, πόδια αντιπάλων!

ΡΕΚΟΡ ΤΗΛΕΘΕΑΣΗΣ

Το ρεκόρ τηλεθέασης που κατέγραψε η ζωντανή μετάδοση του τελικού είναι από τα ευχάριστα και για το λιγκ, αλλά και για το ποδόσφαιρο γενικά.

Με μέσο όρο τηλεθεατών τους 367.000, στο αποκορύφωμα του ενδιαφέροντος του αγώνα (περίοδος των πέναλτι;) οι τηλεθεατές έφτασαν τους 553.000!

Και οι δύο αριθμοί αποτελούν ρεκόρ, με τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας να μην κρύβουν τον ενθουσιασμό τους, μιλώντας για πρόοδο του ποδοσφαίρου.

Ναι, καλά…

Κάποιος να τους εξηγήσει ότι το ποδόσφαιρο θα προοδεύσει και θα αποκτήσει δυναμική, όταν αποφασίζει μόνο του για την έδρα του τελικού και δεν θα εξαρτάται από τις εμμονές ομάδας του ράγκμπι…

ΑΡΝΟΛΝΤ: «ΚΑΛΥΤΕΡΑ

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ»

Με την ανακοίνωση για την ανανέωση του συμβολαίου του Μίλος Νίνκοβιτς (θα είναι για ένα ακόμη χρόνο ο international marquee), αισιόδοξος και φιλόδοξος για περισσότερα ρεκόρ και ακόμη καλύτερη χρονιά στο επόμενο πρωτάθλημα, είναι ο τεχνικός των πρωταθλητών Γκρέιαμ Άρνολντ.

Με την κατάκτηση του νταμπλ στην φετινή σεζόν και με ατέλειωτα ρεκόρ (βαθμών, γκολ, αήττητων εμφανίσεων, κ.λπ.), ο κορυφαίος τεχνικός της χώρας θέλει ακόμη καλύτερα πράγματα στο πρωτάθλημα 2017-2018, με την ενίσχυση της ομάδας του, με παίκτες αξίας όπως οι Νίνκοβιτς, Μπόμπο, Χολόσκο, Μπάιτς, που έκαναν φέτος την διαφορά μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους.

ΒΙΚΤΟΡΙ: ΑΣ ΟΨΕΤΑΙ

ΤΟ ΔΟΚΑΡΙ…

«Στη βρύση πήγε αλλά δεν πρόλαβε να πιει νερό» η Βίκτορι…

Αν η Σίδνεϊ Φ.Κ. ήταν/είναι, πανάξια πρωταθλήτρια, η ομάδα της Μελβούρνης ήταν σίγουρα πανάξια αντίπαλος.

Και θα μπορούσε να επιστρέψει με το έπαθλο στις αποσκευές της, αν το σουτ του Τζέιμς Τροΐσι, στις αρχές του δευτέρου μέρους της παράτασης, έβρισκε δίχτυα και όχι το οριζόντιο δοκάρι του Ντάνι Βούκοβιτς.

Όμως, όπως ξαναέγραψα, η «στρογγυλή θεά» που ξεκίνησε δίκαια τη φάση των τελικών, παρέμεινε δίκαιη μέχρι το φινάλε του τελικού.

Γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα μιλούσαμε για αδικία.

Μεγάλη μάλιστα…

Και κάτι που πρέπει να δει και να αναθεωρήσει το τεχνικό επιτελείο της Βίκτορι.

-Είναι πέρα για πέρα αντιποδοσφαιρικό το καταστροφικό ποδόσφαιρο.

-Ο Μπερίσα άνοιξε το σκορ στο 20′ με πολύ ωραίο γκολ, αλλά στην συνέχεια ήταν θεατής.

-Ο «Μέσι» της Νέας Ζηλανδίας, Μάρκο Ρόχας, ήταν πολύ λίγος στον τελικό και μόνιμα μέτριος στα τελευταία παιχνίδια.

Αν το πρώτο «στοιχείο» είναι μέρος της αγωνιστικής φιλοσοφίας της ομάδας και του τεχνικού της Κέβιν Μάσκατ, για τα άλλα δύο δεν έπρεπε να γίνει κάτι στον τελικό;