Η Σερίνα, η Κασσάνδρα και η Νίκη Βλάχου έγιναν «διάσημες» πολύ πριν καταλάβουν τον κόσμο και τι σημαίνει δημοσιότητα.

Οι τρίδυμες αδερφές γεννήθηκαν τον Ιούλη του 1997 και λίγους μήνες μετά και με αφορμή την Γιορτή του Πατέρα, οι τρυφερές φατσούλες τους φιλοξενούνταν στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας μας μαζί με τον μπαμπά τους Κρεγκ Βλάχο.

Τα χρόνια πέρασαν, οι τρίδυμες αδερφές μεγάλωσαν και πριν λίγες μέρες η μητέρα τους Μαίρη, πήρε την πρωτοβουλία να μας στείλει ένα μήνυμα, ρωτώντας μας αν ξέρουμε πού βρίσκονται σήμερα τα τρία μωρά εκείνης της φωτογραφίας.

Δεν χρειάστηκε να ψάξω πολύ. Οι τρίδυμες αδερφές μπορεί να έμειναν εκτός των φώτων της δημοσιότητας τα πρώτα 16 χρόνια της ζωής τους, αλλά πριν τέσσερα χρόνια, επέστρεψαν ως «λύκαινες», με άλλα λόγια ως μέλη του ροκ συγκροτήματος «Shewolf». Το νεαρό μουσικό τρίδυμο, λίγο μετά τις πρώτες του εμφανίσεις, κατάφερε να κερδίσει τον διαγωνισμό «Η μάχη των συγκροτημάτων» («The battle of the bands») στη Μελβούρνη και να καταλάβει την 8η θέση στον ίδιο διαγωνισμό σε όλη την Βικτώρια.

Η πρώτη επαφή των τρίδυμων αδερφών με τη ροκ μουσική, ένα μουσικό είδος που δεν επιλέγουν πολλοί νέοι σήμερα για να ασχοληθούν, άρχισε από τα γεννοφάσκια τους, όπως και η επαφή τους με τη δημοσιότητα. Τα τραγούδια της αγγλικής και αμερικάνικης σκηνής της ροκ της δεκαετίας του ’70 και του ’80 ήταν οι ήχοι που συνόδευαν τα νανουρίσματά τους και τις μύησαν σε αυτό το είδος.

Λίγα χρόνια αργότερα, όταν οι τρεις αδερφές πλησίαζαν την εφηβική τους ηλικία και άρχισαν να δείχνουν κάποια ιδιαίτερη αγάπη προς την ροκ μουσική, ο παππούς τους ο Κώστας, που πάντα είχε μία ιδιαίτερη αδυναμία σε έπιπλα και άλλα χρησιμοποιημένα αντικείμενα που έβρισκε στα πεζοδρόμια της Μελβούρνης, θυμήθηκε ένα σετ ντραμς που είχε βρει σε κάποιο πεζοδρόμιο και τώρα βρισκόταν αραχνιασμένο στο γκαράζ του σπιτιού του.

Οι τρίδυμες αδερφές με τον μπαμπά τον Σεπτέμβρη του 1997 στην πρώτη σελίδα του «Νέου Κόσμου»

«Μας το έφερε στο σπίτι και από εκεί ξεκίνησαν όλα» λέει η Νίκη και ντράμερ του συγκροτήματος.

Από τότε μέχρι τώρα το τρίδυμο «Shewolf» έχει κάνει εκατοντάδες εμφανίσεις σε πολλές παμπ της Μελβούρνης παρουσιάζοντας τραγούδια των οποίων την μουσική γράφει η Κασσάνδρα, η κιθαρίστρια του συγκροτήματος, ενώ η Σερίνα είναι αυτή που γράφει τους στίχους και ερμηνεύει τα κομμάτια του συγκροτήματος.

ΡΟΚΑΡΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΤΟΥΝ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Πριν από λίγο καιρό, οι «Shewolf» μπήκαν στο ραντάρ του κρατικού ραδιοφωνικού σταθμού Triple J, ενός ραδιοφωνικού σταθμού που ασχολείται με την δουλειά νέων συγκροτημάτων που «αξίζουν τον κόπο».

Συμπεριελήφθησαν στον κατάλογο των πολλά υποσχόμενων συγκροτημάτων της Αυστραλίας του ραδιοφωνικού σταθμού.

Προκειμένου οι παραγωγοί του σταθμού αυτού (που δεν στηρίζεται στην διαφήμιση) να ασχοληθούν με ένα νέο συγκρότημα πρέπει να δουν ότι πίσω από αυτό υπάρχει αξιόλογο ταλέντο και καθώς φαίνεται αυτό ισχύει και για το συγκρότημα των τρίδυμων αδελφών.

Η αναγνώριση αυτή δεν είναι η μοναδική για τις τρεις «λύκαινες» εκείνο που είναι μοναδικό ή πιο εύστοχα ασυνήθιστο για τα τρία αυτά νεαρά κορίτσια είναι ότι παρά τις όποιες επιτυχίες τους, δεν «πετούν στα σύννεφα».

«Σπουδάζω ανθρωπιστικές επιστήμες και αυτόν τον καιρό έχω στρέψει την προσοχή μου στην δημοσιογραφία» μου λέει η Σερίνα, όταν την ρωτώ πού βλέπει τον εαυτό της σε δέκα χρόνια. «Η μουσική είναι αυτό που μας διασκεδάζει, αυτό που μας δίνει ενέργεια να κάνουμε όλα τα υπόλοιπα και θα ήθελα κάποια στιγμή να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική» προσθέτει πληροφορώντας με, ότι εκτός από τις σπουδές της και τη μουσική, εργάζεται και κάμποσες ώρες την εβδομάδα.

Όχι η Σερίνα δεν είναι η μόνη υπερενεργητική μεταξύ των τριών αδελφών. Η Κασσάνδρα, για παράδειγμα, εκτός από το ότι ολοκλήρωσε ήδη μία σχολή κάμεραμαν, εργάζεται σε κάποιες παραγωγές και ψάχνει για κάτι πιο μόνιμο, ενώ παράλληλα γράφει και μουσική. Όσο για την ντράμερ Νίκη… «σπουδάζω Διοίκηση Επιχειρήσεων με ειδίκευση στα δίκτυα πληροφορικής και μόλις ολοκληρώσω αυτές τις σπουδές μου θέλω να συνεχίσω σπουδάζοντας οστεοπαθητική» μου αναφέρει λέγοντας ότι μετά από όλες αυτές τις σπουδές θα ήθελε αν τα καταφέρει κάποια στιγμή να γίνει πιλότος, ενώ όπως και οι άλλες δύο αδερφές της εκτός από τις ώρες που ασχολείται με το συγκρότημα, εργάζεται κιόλας.

Αυτόν τον καιρό οι τρίδυμες «Shewolf» έχουν περιορίσει τις εμφανίσεις τους σε μία το δεκαπενθήμερο, όχι βέβαια επειδή δεν έχουν «ζήτηση».

«Ετοιμάζουμε κάποια καινούρια κομμάτια, έχουμε να ολοκληρώσουμε κάποια άλλα που έχουμε αφήσει στη μέση και γι’ αυτό επενδύουμε περισσότερο χρόνο στη μουσική μας και όχι στις εμφανίσεις μας» λέει η ψυχή της μουσικής κατεύθυνσης του συγκροτήματος, Κασσάνδρα που είναι και η μόνη που ακούει ροκ.

«Η μουσική που απολαμβάνω στις προσωπικές μου στιγμές είναι η κλασσική τζαζ» αναφέρει η Σερίνα ενώ η Νίκη προσθέτει «ποπ, μ’ αρέσει η ποπ έστω και αν παίζουμε ροκ».

Αυτό και μόνο το γεγονός, δηλαδή η ποικιλία όσον αφορά τα μουσικά γούστα των τριών αδερφών, λένε ότι είναι ένας σημαντικός παράγοντας που εμπνέει και ενισχύει την δημιουργική τους παραγωγή.

Ο ΜΥΘΟΣ ΣΕΞ, ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ

Προσπαθούν και οι τρεις να μου περιγράψουν αυτό που νοιώθουν όταν ανεβαίνουν στην σκηνή. «Σίγουρα νοιώθω τρακ. Υπήρξαν φορές που έτρεμα» λέει η Σερίνα που ως ο «μπροστάρης» του συγκροτήματος καθότι η ερμηνεύτρια και εκείνη που έρχεται σε αμεσότερη επαφή με το κοινό, είναι αυτή που θα λέγαμε ότι «ανοίγει τον διάλογο» με αυτό.

«Με το που τελειώσουμε όμως το πρώτο κομμάτι αν η ανταπόκριση του κοινού είναι καλή αυτό μας δίνει την δύναμη να συνεχίσουμε» προσθέτει η Νίκη για να πάρει τον λόγο η Κασσάνδρα και να πει «η ενέργεια που γεννιέται από την θετική αντίδραση του κοινού μεταβάλλεται σε κινητήρια δύναμη για εμάς, μετά από αυτό το σώου μας ταξιδεύει. Το κοινό είναι για εμάς το κλειδί. Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε αλλά αν δεν σου δείξει το κοινό την ικανοποίησή του, αν δεν σε φορτίσει με την ενέργειά του είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσεις» λέει και ταυτόχρονα ενώνει τις παλάμες της προσποιούμενη ένα χλιαρό χειροκρότημα προσθέτοντας «αυτό μας σκοτώνη».

Όταν ο παππούς Κώστας έδωσε εκείνο το σετ ντραμς που περιμάζεψε από τον δρόμο στις εγγονές του πριν από μία περίπου δεκαετία, σίγουρα δεν φανταζόταν ότι μία μέρα τα κορίτσια του θα γινόντουσαν ροκάδες και θα έτρεχαν από παμπ σε παμπ εκθέτοντας εαυτούς σε έναν κόσμο που μερικές φορές μπορεί να γίνει ιδιαίτερα σκληρός ακόμα και για τις ενήλικες γυναίκες πόσο μάλλον για τρία νεαρά κορίτσια.

Αν το φανταζόταν ίσως να είχε πετάξει τα ντραμς στα σκουπίδια. Και έστω και αν ο παππούς δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο στις εγγονές του ίσως να το σκέφτηκε κάποιες φορές γιατί όπως μου λένε και οι τρεις δεσποινίδες… με ένα στόμα. «Στην αρχή παππούδες και γιαγιάδες σίγουρα ψιθύριζαν γι’ αυτό στους γονείς μας. Αυτό το ‘να προσέχετε τα παιδιά εκεί που πάνε’ το άκουσαν πολλές φορές» λέει η Κασσάνδρα.

Και δεν είχαν άδικο οι άνθρωποι, ας μην κοροϊδευόμαστε δεν είναι εύκολη η νύχτα για τρία 16χρονα κορίτσια…

«Όταν αρχίσαμε τόσο οι θαμώνες των χώρων που τραγουδούσαμε όσο και τα άλλα συγκροτήματα μας έβλεπαν σαν παιδιά. Και αυτό ήμασταν, παιδιά. Αυτό δούλεψε θετικά για εμάς, γιατί μας σέβονταν, μας πρόσεχαν. Από την άλλη επειδή δεν οδηγούσαμε τότε, η μαμά και ο μπαμπάς έρχονταν σε όλες τις εμφανίσεις μας οπότε νοιώθαμε ασφάλεια» λέει η Κασσάνδρα και συμπληρώνει η Σερίνα… «από τότε έως σήμερα φροντίσαμε η εικόνα που δείχνουμε προς τα έξω να αποπνέει σοβαρότητα. Δεν καταφύγαμε ποτέ σε φθηνούς εντυπωσιασμούς με την εμφάνισή μας ή κάποιον άλλο τρόπο και γι’ αυτό έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε τον σεβασμό του κοινού».

«Δεν λέμε πως δεν υπάρχει σεξισμός ή ναρκωτικά σ’ αυτόν τον χώρο. Υπάρχει όπως υπάρχει σε κάθε άλλο χώρο. Έχουμε γίνει στόχος σεξιστικών και άλλων σχολίων; Σίγουρα. Θυμάμαι μία φορά όταν ένας θαμώνας μετά την εμφάνισή μας, θέλοντας να μας κάνει κομπλιμέντο ήρθε και μου είπε ‘εσείς ξέρετε να παίζετε στα αλήθεια’. Του χαμογέλασα εκείνη την στιγμή αλλά δεν το άφησα έτσι. Λίγη ώρα μετά τον πλησίασα και του είπα ‘αυτό που μου είπες πριν δεν ήταν έπαινος ήταν προσβολή’. Εν τω μεταξύ οι γονείς μας συνεχίζουν να βρίσκονται στο πλάι μας όπως και πολλοί άλλοι συνάδερφοι που μας αγαπούν, μας στηρίζουν και μας εκτιμούν. Οπότε δεν μας νοιάζει και πολύ» αναφέρει η Κασσάνδρα.

Και η Νίκη, η «σιωπηλή» «λύκαινα» λόγω χαρακτήρα, όπως λένε οι αδερφές της, που μεταμορφώνεται σε μία δυναμική ντράμερ όταν ανεβαίνει στην σκηνή συμπληρώνει… «ο παππούς και η γιαγιά δεν δέχθηκαν μόνο αυτό που κάνουμε αλλά που και που έρχονται και στα ‘τζιγκ’ μας, έτσι λέει η γιαγιά τα γκιγκς μας, τις εμφανίσεις μας».

Το όνομα «Shewolf» σε ελεύθερη μετάφραση «Λύκαινα» που επέλεξαν οι τρίδυμες ρόκερ… «είναι ένα όνομα που αντιπροσωπεύει τον δυναμισμό και το πάθος της μουσικής μας» λέει η Σερίνα που ξεκαθαρίζει αμέσως είμαστε οι «Shewolf» επί σκηνής αλλά όταν πρόκειται για την μεταξύ μας σχέση είμαστε «πρόβατα», και αγαπημένες.

Το θεωρώ σχεδόν αδύνατο να μην υπάρχουν τριβές, διαφωνίες και τσακωμοί μεταξύ τριών αδερφών ιδιαίτερα όταν και οι τρεις έχουν την ίδια ηλικία και περνούν τόσες πολλές ώρες μαζί.

«Η αλήθεια είναι ότι κάπου εκεί στην εφηβεία όταν προσπαθούσαμε να ‘ανακαλύψουμε’ τις προσωπικότητές μας και να διαφοροποιηθούμε η μία από την άλλη, ναι υπήρχαν και διαφωνίες και τσακωμοί. Ήταν φυσιολογικό» λέει η Σερίνα.

«Σήμερα νοιώθουμε σαν τρεις καλές φίλες που μερικές φορές τσακώνονται μεταξύ τους όταν η μία φοράει τα ρούχα της άλλης» λέει η Νίκη και προσθέτει με αφοπλιστικό τρόπο «μάθαμε να δημιουργούμε, να διασκεδάζουμε μαζί ενώ την ίδια στιγμή η κάθε μία μας έχει και την προσωπική της ζωή».

Όσο για τις «κόντρες» περί μουσικής; «Ε ναι και αυτές υπάρχουν αλλά δεν θα τις έλεγα και ‘κόντρες’» λέει η Κασσάνδρα και η Σερίνα συμπληρώνει «δημιουργικές διαφωνίες, αυτό είναι, όχι ‘κόντρες’».

Τις ρωτάω αν μιλούν ελληνικά. «Ελάχιστα» μου λέει η Σερίνα προσθέτοντας όμως, «θέλουμε όμως αν δεν σε πειράζει το άρθρο να γραφτεί κυρίως στα ελληνικά για να μπορεί να το διαβάσει ο παππούς και η γιαγιά μας». Με αυτά τα λόγια και τρία τρυφερά χαμόγελα που ζωγραφίζονται στα πρόσωπα όλων τους στο άκουσμα τους τελειώνει και η κουβέντα μας.