«Ο δικηγόρος μου, ο φίλος μου, ο υπέροχος άνθρωπος, ο καλύτερος πρόεδρος, ο ταλαντούχος σέντερ φορ…

Καλό ταξίδι και καλό Παράδεισο, εκεί, στη γειτονιά των αγγέλων!»

ΣΕ ηλικία 70 ετών έφυγε το περασμένο Σαββάτο για το τελευταίο, χωρίς επιστροφή, ταξίδι, ο Τζιμ Μανγκόπουλος.

Γνωστός νομικός, πρόεδρος επί σειρά ετών του Αλέξανδρου, ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που με την ιδιαίτερη προσωπικότητά του «σημάδεψε» την ιστορία του «κιτρινόμαυρου» συλλόγου, αλλά και την πολύπλευρη παροικιακή μας ιστορία.

ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ άτομο, χαμηλών τόνων, σε κέρδιζε αμέσως, με την θετική αύρα που «εξέπεμπε».

Αύρα ήθους, ποιότητας, ευγένειας, εμπιστοσύνης…

Αν τον περιέγραφα με μια μόνον λέξη, θα τον έλεγα Ε υ π α τ ρ ί δη.

Τίτλος και «χαρακτηρισμός» που του ταιριάζει απόλυτα…

ΜΕ τον Τζιμ Μαγκόπουλο, γνωριστήκαμε κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70.

Όταν, μάλιστα, ανέλαβε τα ηνία του Μέγα, δίνοντας άλλο επίπεδο στην ιστορική ομάδα των Μακεδόνων, «οργανώναμε» και «μυστικές επιχειρήσεις» για την ενίσχυση της ομάδας.

Επειδή για μια συγκεκριμένη «επιχείρηση» υπάρχουν φωτογραφίες, αλλά απουσιάζει το παρασκήνιο και το αληθινό «σενάριο», θα πάω, μερικές δεκαετίες πίσω…

Ο αείμνηστος Τζιμ Μανγκόπουλος με τα φιλαράκια μιας ζωής. Διακρίνονται οι Αλέκος

Η θρυλική ομάδα του Μέγα επί Μαγκόπουλου

ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Μέγα είναι ο Τζιμ και αντιπρόεδρος ο αγαπημένος φίλος και «αδελφός» Αλέκος Παπάζογλου.

Μου λέει λοιπόν μια μέρα ο Αλέκος:

«Ηλία, ο Γιαννέλος (σ.σ.: προπονητής τότε της ομάδας) θέλει τερματοφύλακα, μίλησα και με τον Τζιμ (Μανγκόπουλο) και αποφασίσαμε να πάρουμε τον Γιάκκα Μπάνοβιτς».

-Πολύ ωραία, του απαντώ και ευχαριστώ για την είδηση…

«Θέλουμε την βοήθειά σου» συνεχίζει ο Αλέκος.

«Εμείς δεν μπορούμε να πλησιάζουμε τον Μπάνοβιτς, θα το κάνεις εσύ!»

ΔΕΝ είχα άλλη επιλογή και δέχτηκα…

Ο Γιάκκα Μπάνοβιτς, κορυφαίος πορτιέρο της Αυστραλίας τότε, αγωνιζόταν στην Κροάτια Μελβούρνης και ένα βράδυ Παρασκευής που η ομάδα του αγωνίζεται σε τελικό ‘Αμπολ Καπ, στο Ολύμπικ Παρκ, ξεκινάει η «επιχείρηση»…

Η Κροάτια χάνει με βαρύ σκορ και στους διαδρόμους των αποδυτηρίων του Ολύμπικ Παρκ, ανάμεσα σε απογοητευμένους και εξαγριωμένους Κροάτες, ψάχνω να βρω τον Γιάκκα.

Τον βρίσκω επιτέλους, του λέω ποιος είμαι, του δίνω την κάρτα μου και… φοβισμένα του ψιθυρίζω «σε θέλει ο Αλέξανδρος, τηλεφώνησέ μου αύριο να τα πούμε».

ΤΗΝ επόμενη κανονίζω ραντεβού για καφέ και ενημέρωση με τον Τζιμ Μανγκόπουλο και αργεί κάπως να έρθει, δεν μου είχε τηλεφωνήσει και ο Γιάκκα και ανησυχούσα…

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή βλέπω το πολυτελές για την εποχή του, αυτοκίνητο του Τζιμ να πλησιάζει, τον ίδιο να βγαίνει σε λίγο χαμογελαστός και όταν διαπιστώνω ποιος είναι παρέα του, μένω άφωνος…

Είναι ο Γιάκκα Μπανοβιτς, ο οποίος μετά την συνάντησή μας, θα σκέφθηκε:

«Γιατί να καθυστερώ;»

Και πήγε απευθείας στο… «ψητό».

ΣΕ συνεργασία με τον Τζιμ και τον Αλέκο, κάναμε και άλλες παρόμοιες «επιχειρήσεις», που όμως δεν εκτιμήθηκαν ποτέ από τους οπαδούς της «κιτρινόμαυρης» ομάδας.

Δικαιολογημένα ίσως, αφού οι τέτοιου είδους επιχειρήσεις είναι πάντα μυστικές…

ΘΥΜΑΜΑΙ εκείνα τα χρόνια τα παλιά, όταν τα γραφεία του «Νέου Κόσμου» ήταν στην πόλη, μου τηλεφωνούσαν ανώνυμοι Αλεξανδρινοί και με… προσκαλούσαν να πάω βράδυ, απέναντι, κάτω από το κτίριο της Κοινότητας, για να με δείρουν!

Το συζητούσα με τον Τζιμ και γελούσε…

«Πήγαινε από περιέργεια, δεν θα είναι κανείς εκεί» μου έλεγε.

Το τόλμησα ένα βράδυ, αλλά δεν ήρθε κανείς στο «ραντεβού» μας.

Και έτσι γλίτωσα και το ξύλο…

ΕΧΩ να γράψω πολλά ακόμη για τον Ευπατρίδη Τζιμ Μανγκόπουλο.

Θα το κάνω κάποια στιγμή στο μέλλον.

Έτσι, ως φόρο τιμής στον άνθρωπο που υπηρέτησε με ήθος και αξιοπρέπεια την ομάδα του, το ποδόσφαιρο γενικά (ήταν μέλος πειθαρχικών επιτροπών της Αυστραλιανής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας), αλλά και την παροικία μας.

ΚΑΙ κάτι για την ιστορία…

Ο Τζιμ Μανγκόπουλος φόρεσε και ως ποδοσφαιριστής την φανέλα του Μέγα, για να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Ελλάς, πριν επιστρέψει ως γραμματέας στην αρχή και ως πρόεδρος στη συνέχεια, της «κιτρινόμαυρης» ομάδας…

ΜΙΑ πτυχή κι αυτό της πανέμορφης «διαφορετικότητάς» του…

ΚΑΛΟ ταξίδι και καλό Παράδεισο φίλε!