ΣΗΜΕΡΑ αρχίζω με την απάντηση που έδωσα σε έναν αναγνώστη που με ρώτησε, γιατί έγινε την Κυριακή που μας πέρασε το συλλαλητήριο και, μάλιστα, έξω από το ελληνικό Προξενείο.

ΤΟΥ απάντησα, ότι έγινε για να καταλάβουν επιτέλους οι ακατανόμαστοι γείτονές μας, ότι αν δεν τους βαπτίσουμε εμείς, το μυστήριο της βάπτισης δεν θα αναγνωριστεί από κανέναν.

ΜΕ άλλα λόγια, ότι δεν μπορεί ο καθένας να δίνει στον εαυτό του το όνομα που γουστάρει χωρίς -την τυπική έστω- συγκατάθεση του αναδόχου που συνήθως είναι ένα ομόθρησκο, συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο.

ΩΣ εκ τούτου, θέλουν-δεν θέλουν, σύμφωνα με γραπτούς και άγραφους νόμους τούτου του κόσμου, ανάδοχοί τους πρέπει να είμαστε εμείς που δεχτήκαμε να φιλοξενήσουμε στον τόπο μας τους προγόνους τους πριν 1300 χρόνια.

ΜΕ άλλα λόγια, δεν μπορούν αυτοί να βαπτιστούν από μόνοι τους Μακεδόνες, αν δεν τους το επιτρέψουμε εμείς, που έχουμε το κοπιράιτ του ονόματος από τότε που το ανθρώπινο είδος άρχισε να ομιλεί.

ΑΥΤΑ του είπα, αλλά φαίνεται ότι δεν τον έπεισα, μιας και από την σλαβική προφορά του κατάλαβα ότι θα πρέπει να είναι κρυφοσκοπιανός και πιστεύει ότι η ιδιοχρησία -για 13 αιώνες- τους δίνει το δικαίωμα να βαπτίζονται και μόνοι τους και να καθορίζουν ακόμα και την ταυτότητά τους.

ΤΕΛΟΣ πάντων… Εγώ είπα ό,τι έπρεπε να πω και εκείνος άκουσε και κατάλαβε ό,τι ήθελε να ακούσει και να καταλάβει…

ΣΤΟ μεταξύ και παρά το γεγονός ότι το συλλαλητήριο έγινε με τις ευλογίες του Θεού της Ελλάδας και της Αρχιεπισκοπής, ο αριθμός των συμπαροίκων που έδωσαν το παρών δεν ανταποκρινόταν στις προβλέψεις των οργανωτών και των απανταχού πατριωτών.

ΣΕ αυτό το συμπέρασμα κατέληξα το απόγευμα της Κυριακής μετά από τρία τηλεφωνήματα που πήρα από φίλους μου που είχαν πάει και τον απογοητευτικό τόνο της φωνής τους.

Ο πιο απελπισμένος από αυτούς μου είπε ότι «ούτε με σφαίρες» δεν έλαβαν μέρος πάνω από 4.500, ο δεύτερος ανέβασε τον αριθμό σε πέντε-έξι χιλιάδες και ο Χρήστος Τσίρκας, που τα τελευταία 45 χρόνια δεν έχει χάσει «αγωνιστικό» παροικιακό συλλαλητήριο…, κοντά 10.000.

ΚΑΙ επειδή με καμία δύναμη δεν θέλω βέβαια να πιστέψω, ότι ο Θεός αγνόησε τον πληρεξούσιο λαό του και οι πιστοί την Αρχιεπισκοπή τους, «έστυψα» το μυαλό μου να καταλάβω, γιατί ο ελληνισμός της Μελβούρνης σνομπάρισε ουσιαστικά αυτό το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μας.

ΜΑ, είναι δυνατόν, σκέφτηκα, πριν δύο εβδομάδες να κατεβούν 150.000 άτομα να φάνε σουβλάκι ακούγοντας τσάμικο στο Φεστιβάλ του Lonsdale Street και καταμεσής της διαπραγμάτευσης για ένα σοβαρό εθνικό μας θέμα να μην κατέβουν ούτε 5.000;

ΠΩΣ είναι δυνατόν (ξανασκέφτηκα) στο συλλαλητήριο τον Φεβρουάριο του 1994 να κατέβουν 70.000 συμπάροικοι και στο τελευταίο 5.000… Τι απέγιναν οι 65.000 που… απουσίαζαν; Γιατί δεν κατέβηκαν;

ΚΑΙ σκεφτείτε ότι το 1994, όπως έγραψε και ο συνάδελφος Σωτήρης Χατζημανώλης, την περασμένη Πέμπτη, ήταν ακόμα άγνωστη στην παροικία μας η ηλεκτρονική ενημέρωση και δεν υπήρχε ούτε facebook, ούτε 3ΧΥ…

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ θα μπορούσε να μου πει κανείς, ότι έκτοτε έχει μεσολαβήσει σχεδόν μια εικοσιπενταετία και ορισμένους από εκείνους να μην ζουν.

ΘΑ συμφωνήσω, προσθέτοντας ότι το κενό το συμπλήρωσαν με το παραπάνω όσοι ενηλικιώθηκαν, ενώ έκτοτε πολλοί περισσότεροι μεγάλωσαν και γεννήθηκαν άλλοι τόσοι, οι περισσότεροι από τους οποίους θα μπορούσαν θεωρητικά να είναι εκεί…

ΔΕΝ ήταν όμως και αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, αν όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να βρισκόμαστε σε δουλειά…

ΓΙΑΤΙ, δηλαδή, η μεγάλη πλειοψηφία των συμπαροίκων αγνόησε τις ανακοινώσεις και τις συνεχείς εκκλήσεις των οργανωτών, των Μέσων Ενημέρωσης και των… social media;

ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ φωτιά είχε πάρει από τα μέσα Ιανουαρίου το facebook, το 3ΧΥ και η «πένα που καίει» να καλούν τον κόσμο στο συλλαλητήριο για να μην… ξεπουληθεί το όνομα της Μακεδονίας μας.

ΜΟΝΟ που δεν έκλαιγαν οι εκφωνητές και σχολιαστές του σταθμού, ενώ για μέρες διαφήμιζαν και πανηγύριζαν τον αριθμό των ακροατών τους που είχαν λάβει μέρος στη σφυγμομέτρηση που είχαν κάνει, για να απαντήσουν με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ, αν αποδέχονται την σύνθετη ονομασία που διαπραγματεύεται με τους Σκοπιανούς η Ελληνική κυβέρνηση.

ΚΑΙ ό,τι άφηνε μισοτελειωμένο το 3ΧΥ και η «πένα» το αποτελείωναν με τις… εμπνευσμένες αναρτήσεις τους και τα πύρινα σχόλιά τους οι ευαίσθητοι υπερπατριώτες του facebook και του Instagram.

ΓΙΝΟΤΑΝ για εβδομάδες -ιδιαίτερα μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας- τέτοιος ηλεκτρονικός και ραδιοφ(ο)νικός χαλασμός, που έδιναν στον κόσμο την εντύπωση ότι το συλλαλητήριο αυτό θα προκαλούσε «σεισμό» στη Μελβούρνη…

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, όμως, αντί για «σεισμό» προκάλεσε απογοήτευση στους οργανωτές και τους εμπνευστές τους και λίγα μειδιάματα σε πολλούς για τον ανεμόμυλο της Μυκόνου που… επιστρατεύτηκε για να αντικαταστήσει τον Λευκό Πύργο.

ΟΣΟ για τους πατριωτικούς πανηγυρικούς λόγους, τους πήρε ο αέρας του ανεμόμυλου, που ήταν αριστοτεχνικά στημένος στο πίσω μέρος της εξέδρας των επισήμων και του ένστολου μακεδονομάχου…

Ο ανεμόμυλος της Μυκόνου κοσμούσε ως... background την εξέδρα των επισήμων

Ο συγκεκριμένος σκύλος που οικειοθελώς έλαβε μέρος στο συλλαλητήριο, δικαιούτο να φορά την ελληνική σημαία, μιας και γαβγίζει μόνο ελληνικά…

ΑΝ κοντά σε αυτά προσθέσεις και μια ντουζίνα χαλκοφόρων οπλιτών, που είχαν εμπνευστεί τις στολές τους από τον Λεωνίδα των Θερμοπυλών και τη φάλαγγα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η αισθητική της όλης ατμόσφαιρας είχε και μια αποκριάτικη γεύση.

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, η εικόνα αυτή να κινητοποιήσει και εμπνεύσει αυτή την Κυριακή τους Σκοπιανούς πατριώτες να παρουσιάσουν κάτι πολύ πιο φολκλορικό και γραφικό από το δικό μας. Είναι μανούλες στο κιτς οι τύποι, ρε παιδί μου…

ΤΑ πάντα μπορούν να γελοιοποιήσουν και όχι μόνο την ιστορία. Δεν αποκλείεται στο δικό τους -που θα γίνει σε τρεις μέρες- να κατεβούν πολλοί περισσότεροι, φορώντας μάλιστα ένα πιο αυθεντικό αντίγραφο της πανοπλίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

ΤΕΛΟΣ, να προσθέσω εδώ, ότι τα social media, όχι μόνο δεν βοήθησαν -όπως πίστευαν όλοι- να κατέβει περισσότερος κόσμος, αλλά πέτυχαν το ακριβώς αντίθετο. Ο φανατισμός και ο εθνικισμός που πρέσβευαν αποθάρρυνε και φόβισε ως ένα βαθμό πολύ κόσμο.

ΣΕ αυτό φέρουν βέβαια την ευθύνη που τους αναλογεί και τα παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης που τόσο εδώ όσο και στην Ελλάδα –περισσότερο- φοβούμενα ότι θα περιθωριοποιηθούν εντελώς και θα χάσουν αναγνώστες και ακροατές, συντονίστηκαν μαζί τους δίνοντας την αίσθηση «ότι αυτό θέλει ο λαός».

ΚΑΠΩΣ έτσι, η αντίθετη άποψη υπέρ της σύνθετης ονομασίας εξοστρακίστηκε μαζί με την κοινή λογική και χαρακτηρίστηκε ως εθνικό ξεπούλημα και προδοσία.

ΕΤΣΙ φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και ακούστηκαν στο συλλαλητήριο ανήκουστες ύβρεις για τον Τσίπρα τον «προδότη» και τους «Βούλγαρους».

ΠΛΑΚΑ θα έχει -παραδειγματισμένοι από εμάς- να ψάλουν και οι Σκοπιανοί την Κυριακή το «τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια». Στο κάτω-κάτω της γραφής, στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία ανήκε και το τόπος που κατοικούσαν και Μακεδονία ονομαζόταν.

ΑΥΤΑ τα λίγα για την ιστορία…