Και ελληνική εκπροσώπηση θα έχουμε φέτος στον κορυφαίο αυστραλιανό θεσμό βραβείων της μουσικής βιομηχανίας ARIA.

Ο λόγος για τον Νίκο Κοζάκη, που σκηνοθέτησε το βιντεοκλίπ του δημοφιλούς τραγουδιού Dance Monkey, υποψήφιο σε 9 κατηγορίες βράβευσης στο ετήσιο γκαλά της εγχώριας δισκογραφίας που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη στο Σίδνεϊ. Μία από τις υποψηφιότητες είναι και για το καλύτερο βιντεοκλίπ.

Το τραγούδι της ανερχόμενης καλλιτέχνιδας Toni Watson – γνωστής ως Tones and I – έχει κάνει θραύση από τότε που κυκλοφόρησε, με το βίντεο να ξεπερνά τις 200 εκατομμύρια προβολές στο YouTube!

Ο Νίκος Κοζάκης με την τραγουδίστρια Tones and I (Toni Watson). Φώτο: Supplied/Anthony Littlechild

Όπως, όμως, εξομολογείται ο ομογενής σκηνοθέτης, στη συνέντευξή του στον “Νέο Κόσμο”, όταν τον προσέγγισε η Watson για τη συνεργασία, κανείς τους δεν περίμενε την επιτυχία που θα γνώριζε το τραγούδι.

“Πραγματικά δεν μου πέρασε από το μυαλό. Ούτως ή άλλως δεν μπορείς να περιμένεις κάτι τέτοιο. Δεν μπορείς ποτέ να προβλέψεις την επιτυχία, πόσο μάλλον το αναδειχθεί το πιο επιτυχημένο αυστραλιανό τραγούδι όλων των εποχών”, λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κοζάκης.

Από τότε που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάιο, το Dance Monkey έχει σκαρφαλώσει στην κορυφή των charts σε 27 χώρες, και σημείωσε ρεκόρ παραμένοντας νούμερο 1 για 16 συνεχόμενες εβδομάδες στην Αυστραλία.

Η τύχη χαμογέλασε στον Κοζάκη όταν δύο εβδομάδες πριν την προθεσμία για την παραγωγή του βιντεοκλίπ, η εταιρεία που το είχε αναλάβει αρχικά αποχώρησε.

Μη διστάζοντας να αναλάβει την πρόκληση, όταν η Watson πλησίασε την εταιρεία Visible Studio που έχει ιδρύσει, o Κοζάκης είπε ναι παρά τον περιορισμένο χρόνο που υπήρχε στη διάθεσή τους.

Η επιλογή τον δικαίωσε, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το έργο ήταν εύκολο.

Η ιδέα για το βιντεοκλίπ ήταν ιδέα της Watson, με το ιδιαίτερα διασκεδαστικό οπτικό και αισθητικό αποτέλεσμα να κρύβει από πίσω απαιτητικές προετοιμασίες υπό πίεση χρόνου και άλλες αντιξοότητες.

Η ομάδα πίσω από το βιντεοκλίπ του Dance Monkey. Φώτο: Supplied/Antonios Baxevanidis

Στο σενάριο του βίντεο, η Watson μεταμορφώνεται σε ηλικιωμένο άνδρα που μαζί με φίλους αρχίζει να ξεφαντώνει και να χορεύει σε ένα γήπεδο γκολφ.

Όπως εξηγεί ο Κοζάκης, ζήτησαν από την καλλιτέχνιδα να εξηγήσει γιατί επιθυμούσε το συγκεκριμένο σκεπτικό.

“Μας εξήγησε ότι είχε κουραστεί να βλέπει το ίδιο στυλ βιντεοκλίπ που πολλές φορές παρουσιάζουν στερεοτυπικά ή ως αντικείμενα τις γυναίκες. Δεδομένου μάλιστα ότι ήταν το πρώτο της μουσικό βίντεο όπου θα εμφανιζόταν ως πρωταγωνίστρια στην κάμερα, [με τη μεταμφίεση] μπορούσε να απαλλαγεί από όποιο είδος ανασφάλειας ή άγχους για την εμφάνιση και να πάρει την ταυτότητα κάποιου άλλου. Από εκεί συνεχίσαμε να εξελίσουμε την ιδέα”, περιγράφει.

Αν και μόλις 35 ετών, ο Ελληνοαυστραλός σκηνοθέτης επιδεικνύει ήδη μια εντυπωσιακή επαγγελματική πορεία, στην οποία φροντίζει να επισημάνει ότι συνέβαλε τόσο η δική του επιμονή όσο και η στήριξη που έλαβε από την οικογένεια.

Ξεκινώντας ως γραφίστας, ο Κοζάκης αποφάσισε να κάνει το πάθος του για τις ταινίες, καριέρα σε μικρή ηλικία.

Ενώ ακόμη σπούδαζε, ίδρυσε την πρώτη του εταιρεία, με τη σημερινή του Visible Studio να ξεκινά όταν ήταν 28 ετών. Το πρώτο του μουσικό βίντεο που έγινε ευρύτερα γνωστό ήταν για το συγκρότημα Hilltop Hoods, ενώ η πρώτη του ταινία με τίτλο “Plague”, κυκλοφόρησε παγκοσμίως και έφτασε μέχρι και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών.

Το μονοπάτι στην αναγνώριση και επιτυχία της δουλειάς του σίγουρα δεν ήταν ρόδινο, με τον ίδιο να παραδέχεται ότι έχει περάσει πολλές άυπνες νύχτες εργασίας για να φτάσει εδώ που είναι σήμερα. Ενώ σπούδαζε, δούλευε στα σούπερμαρκετ Woolworths για τα προς το ζην, αλλά παράλληλα αναλάμβανε όσα πιο πολλά πρότζεκτ μπορούσε ακόμη και με τη δική του χρηματοδότηση.

“Υπήρχαν άτομα πολύ πιο ταλαντούχα από μένα που περίμεναν και αν δεν ερχόταν δουλειά τα παρατούσαν. Για μένα το να παραιτηθώ δεν υπήρξε ποτέ επιλογή, ιδίως δεδομένου ότι πάντα λάτρευα το φιλμ, είναι το μόνο που θέλω να κάνω. Οπότε ήταν θέμα επιμονής […] μαζεύεις κάποιες νίκες, κάποιες πτώσεις, αλλά μετά σηκώνεσαι και κάνεις κάτι μεγαλύτερο και καλύτερο”.

Σκηνή από τα γυρίσματα του βιντεοκλίπ. Φώτο: Supplied

Η υποστήριξη των γονιών του υπήρξε εξίσου καθοριστικός παράγοντας, προσθέτει.

“Ο πατέρας μου είναι 80 ετών και η μητέρα μου 72, και σε αντίθεση με το τι μπορεί να νομίζει κανείς για τους Ελληνες γονείς, είναι αρκετά προοδευτικοί. Όταν τους είπα ότι θέλω να ξαναρχίσω σπουδές και να ακολουθήσω το όνειρό μου, ήταν σύμμαχοί μου, με τη μαμά να μου ετοιμάζει ακόμη και φαγητά. Ήξερα πάντοτε ότι είχα αυτή την ασφάλεια, οπότε μου επέτρεπε να παίρνω αρκετά μεγάλο ρίσκο”, λέει ο Κοζάκης.

Η επόμενη χρονιά θα βρει τον ομογενή σκηνοθέτη πολυάσχολο, ετοιμάζοντας μεταξύ άλλων τη δεύτερη ταινία του, μια σειρά, καμπάνιες και διαφημιστικά.

Προς το παρόν η προσοχή του είναι στραμμένη στη βραδιά των βραβείων ARIA, παραμένοντας ωστόσο προσγειωμένος και βλέποντας, όπως λέει, την ίδια την υποψηφιότητα ως τιμή.

Εμείς βέβαια του ευχόμαστε ολόψυχα να κερδίσει με την ομάδα του το βραβείο, αλλά και θα σε κάθε περίπτωση να συνεχίσει στο μονοπάτι της επιτυχίας!

Δείτε το βιντεοκλίπ του Dance Monkey