Η τέχνη σε εποχή πανδημίας: Εικόνες της νέας (αντι)κανονικότητας από 40 καλλιτέχνες

Στην εντυπωσιακή ομαδική έκθεση του RMIT συμμετέχει και ο Έλληνας εικαστικός Γιάννης Γαλανόπουλος

Με επίκεντρο την πανδημία και τις επιπτώσεις που έχει στη ζωή τους, άντλησαν έμπνευση πάνω από 40 καλλιτέχνες (μαθητές και καθηγητές) που συμμετέχουν στην ομαδική διαδικτυακή έκθεση «The new (ab)normal – Η νέα (αντι)κανονικότητα» του Πανεπιστημίου RMIT. Την έκθεση μπορείτε να την επισκεφθείτε διαδικτυακά μέχρι τις 28 Αυγούστου.

Μεταξύ των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στην έκθεση είναι και ο Έλληνας εικαστικός, καθηγητής Πανεπιστημίου και υποψήφιος διδάκτορας του RMIT, Γιάννης Γαλανόπουλος.

Με τίτλο «Views from Ex-Patria» παρέχει οπτικές απόψεις από το μπαλκόνι του στο Abu Dhabi κατά τη διάρκεια του lock-down. «Χρησιμοποίησα το μπαλκόνι μου και μετέτρεψα το στούντιο του σπιτιού μου σε «δημιουργική παιδική χαρά». Όλες τις εικόνες που δεν μπορούσα να δημιουργήσω, τις αποτύπωσα μέσα στο μυαλό μου και υπό το φως του ψηφιακού μου δωματίου. Το αποτέλεσμα ήταν ένα θολό τοπίο εικόνων που θα μπορούσαν να υπάρχουν οπουδήποτε αλλά και πουθενά. Εικόνες που βρίσκονται στο ενδιάμεσο, γεωγραφικά, ιδανικά, σωματικά και εμπειρικά».

Στην ομαδική έκθεση του RMIT, το έργο του Γιάννη Γαλανόπουλου «Meltdown» (Ψηφιακή Φωτογραφία, 100X150εκ). Φώτο: Supplied

«Έχω εκπατριστεί από το 1998. Για πρώτη φορά βρίσκομαι καθηλωμένος σε ένα μέρος, καθώς οι χώρες κλείνουν τα σύνορά τους από τον φόβο του άλλου, του αλλοεθνή που κουβαλάει το COVID-19».

«Ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα» είπε στον «Νέο Κόσμο» ο κ. Γαλανόπουλος, καθώς είχε συνηθίσει να ταξιδεύει συχνά σε όλον τον κόσμο για επαγγελματικούς λόγους αλλά και για να συναντήσει συγγενείς που βρίσκονται διάσπαρτοι σε τέσσερις χώρες της Ευρώπης. «Το να εγκαταλείψω αυτόν τον τρόπο ζωής ήταν δύσκολο σε δύο μέτωπα. Με τον ίδιο τρόπο που απολαμβάνω να εξερευνώ νέες πρακτικές στην τέχνη μου, έτσι ενθουσιάζομαι και όταν βιώνω εμπειρίες σε νέους τόπους».

«Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΜΕ ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»

Κατά τη διάρκεια του αναγκαστικού εγκλεισμού ο Γιάννης Γαλανόπουλος εργάστηκε πολύ, ίσως περισσότερο από ποτέ. «Μοίρασα τον χρόνο μου μεταξύ τη διδασκαλία, την έρευνα και την φροντίδα του μικρού γιου μου. Για την ακρίβεια δεν μου έμενε καθόλου χρόνος για τίποτε άλλο».

Συνειδητοποίησε ότι η πανδημία επηρέασε με διαμετρικά αντίθετο τρόπο τους ανθρώπους, ανάλογα με τις προσωπικές περιστάσεις του καθενός. «Ενώ κάποιοι ξαφνικά απέκτησαν απεριόριστο ελεύθερο χρόνο, άλλοι όπως εγώ, αισθάνθηκαν ότι 24 ώρες την ημέρα δεν τους φτάνουν». Βέβαια προσθέτει ότι σε προσωπικό επίπεδο αισθάνθηκε ευγνώμων που είχε τη δυνατότητα να κάνει τη δουλειά του και να απολαύσει παράλληλα τη συντροφιά της συζύγου και του γιου μου.

“Shadow of Myself” ψηφιακή φωτογραφία του Γιάννη Γαλανόπουλο από τη σειρά “Expatria”. Φώτο: Supplied

«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΝΑ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ»

Ως προς τη δυναμική που μπορεί να έχει μία ομαδική έκθεση τέχνης στο διαδίκτυο, ο κ. Γαλανόπουλος θεωρεί ότι για να απολαύσεις και να μοιραστείς την τέχνη, είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία. «Είμαστε άνθρωποι με ενεργές όλες μας τις αισθήσεις και δεν είναι δυνατόν να περιοριστούμε σε μία ζωή που να βασίζεται μόνο στα μάτια μας και τον εικονικό κόσμο. Η τέχνη καλεί όλες τις αισθήσεις να συμμετέχουν στη σχέση που δημιουργείται με τον καλλιτέχνη, τα μέσα και τον θεατή, και αυτές οι σχέσεις μπορούν να ολοκληρωθούν μόνο όταν πάρουν σάρκα και οστά».

Φυσικά, ο κ. Γαλανόπουλος αναγνωρίζει ότι η τέχνη εικονικά είναι προτιμότερη από το τίποτα.

«Από την άλλη είμαι εντυπωσιασμένος με τις διαδικτυακές πλατφόρμες που έχουν αναπτυχθεί. Η τέχνη διαδικτυακά, οι διαδικτυακές εκθέσεις έχουν την ικανότητα να καταργήσουν τον χώρο και τον χρόνο, επιτρέποντάς μας να ανακαλύψουμε πράγματα που ίσως δεν θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε από κοντά. Για να διατηρήσουμε την ανθρώπινη επαφή, πιστεύω ότι οι ζωντανές διαδικτυακές συνεδριάσεις είναι μία αποτελεσματική επιλογή».

«Words Apart» είναι ο τίτλος έργου του Jerome De Perlinghi. Φώτο: rmitgallery.com

«ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ»

Ο Γιάννης Γαλανόπουλος, παρά το γεγονός ότι ζει εκτός Ελλάδας για παραπάνω από 20 χρόνια, αισθάνεται έντονα την ελληνική του ταυτότητα. «Η ελληνικότητά μου περνάει μέσα στην τέχνη μου και στον τρόπο που μιλάω όλες τις άλλες γλώσσες. Το φαγητό μου είναι ελληνικό, η κοινωνική μου ζωή περιστρέφεται γύρω από Έλληνες, και μεγαλώνω τον γιο μου Ερμή με την ελληνική γλώσσα. Αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο, αισθάνομαι ότι έχω βάλει ρίζες σε όλα τα μέρη όπου έχω ζήσει, τα οποία προσθέτουν επιστρώσεις στην ταυτότητά μου.

Αυτός ήταν ο στόχος της εικαστικής μου πρότασης Expatria. «Προσπαθώ να εκφράσω μέσα από τις εικόνες, την πολύπλοκη έννοια του να ανήκεις σε πολλές χώρες και ταυτόχρονα σε καμία. Από αυτήν την άποψη είμαι και από την Αυστραλία καθώς επισκέπτομαι συχνά τη Μελβούρνη και το RMIT για να παρουσιάσω τα αποτελέσματα της έρευνάς μου. Δημιουργώ σχέσεις με τους υπέροχους συμβούλους και τις οικογένειές τους καθώς σχεδιάζω τον επόμενο βήμα στην έρευνά μου».

Μπορείτε να περιηγηθείτε διαδικτυακά στην πραγματικά ενδιαφέρουσα ομαδική έκθεση του RMIT, μέχρι τις 28 Αυγούστου. Την έκθεση επιμελήθηκαν οι Helen Rayment και Dr Tammy Wong Hulbert. Οι διοργανωτές ήθελαν να περάσουν το θετικό μήνυμα της Τέχνης, και τη δύναμή της, παρά το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα χρονικά η ομαδική έκθεση του RMIT πραγματοποιείται εικονικά, χωρίς φυσική παρουσία. «Η νέα (αντι)κανονικότητα μας υπενθυμίζει ότι η τέχνη μπορεί να μας ενώσει, και ενώ μπορεί να βρισκόμαστε αποστασιοποιημένοι, οι κοινωνικές μας διασυνδέσεις παραμένουν ισχυρές και ίσως ενδυναμώνονται κιόλας κάτω από τις δύσκολες αυτές συνθήκες που ζούμε».

*Επισκεφθείτε την έκθεση στο rmitgallery.com/exhibitions/the-new-abnormal