Ο Νόαμ Τσόμσκι, Αμερικανός διανοούμενος, και πρώην πανεπιστημιακός καθηγητής, γεννήθηκε το 1928, και παρά το γεγονός ότι είναι 92 χρόνων, συνεχίζει να σχολιάζει σημαντικά επίκαιρα θέματα, μεταξύ των οποίων είναι και η επικείμενη υπερθέρμανση του Πλανήτη μας, με συνέπεια το λιώσιμο των πάγων, ενώ πιο πρόσφατα αναφέρεται στην πανδημία του κορονοϊού.

Ο πατέρας του Νόαμ Τσόμσκι ήταν Ρώσος εβραϊκής καταγωγής, και είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1913. Είχε βρει δουλειά σε ένα ατελιέ ζωγράφου στην Βαλτιμόρη, και έτσι ήταν σε θέση να ενθαρρύνει τον γιο του μετά από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του να κάνει πανεπιστημιακές σπουδές.

Ο Νόαμ Τσόμσκι θεωρείται ο ιδρυτής της σύγχρονης γλωσσολογίας, ήταν Καθηγητής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας, όπου εργάστηκε για πάνω από 50 χρόνια, και είναι ομότιμος Καθηγητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης.

Ο Τσόμσκι αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως ένας από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους της εποχής μας. Η πολιτική του δράση είναι αλληλένδετη με το επιστημονικό του έργο, έχει γράψει πλήθος βιβλίων και άρθρων, ενώ έχει δώσει διαλέξεις ασκώντας κριτική στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και δεν σταματά να στιγματίζει την χειραγώγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης από μεγάλες αμερικανικές εταιρείες.

Έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων και άρθρων, ενώ έχει δώσει και εκτενείς διαλέξεις επάνω σε ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων τα οποία περιλαμβάνουν τη γλωσσολογία, τη φιλοσοφία και την ιστορία της διανόησης.

Στο βιβλίο του «Requiem for the American Dream» (Μνημόσυνο για το Αμερικανικό Όνειρο), το οποίο κυκλοφόρησε το 2017, ο Τσόμσκι αναφέρεται στην αύξηση των διδάκτρων στα αμερικανικά πανεπιστήμια, που έχουν ως συνέπεια ένα τμήμα του πληθυσμού να μην είναι σε θέση να κάνει τριτοβάθμιες σπουδές. Στο εν λόγω βιβλίο εκτιμά ότι οι ΗΠΑ έχουν πέσει σε τρεις παγίδες:

*Πρώτη παγίδα είναι η υπερχρέωση: 44 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν ζητήσει δάνειο για να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους, και η υπερχρέωση των φοιτητών διπλασιάστηκε σε δέκα χρόνια, φτάνοντας το ποσό του ενάμιση δισεκατομμυρίου δολαρίων το 2017.

*Δεύτερη παγίδα είναι η διάρκεια του χρόνου ανεργίας στις ΗΠΑ, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την ανεργία των άλλων χωρών.

*Τρίτη παγίδα είναι η διαφήμιση, η οποία δημιουργεί παράλογες ανάγκες, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός πολιτών να καταφεύγει σε δάνεια, για την εξόφληση των οποίων συχνά χρειάζεται να κάνουν δύο, ακόμα και τρεις δουλειές.

Σε ένα από τα βιβλίο του ο Ν. Τσόμσκι έχει εκφράσει την ακόλουθη άποψη: «Είναι μια άλλη κολοσσιαία αποτυχία της νεοφιλελεύθερης εκδοχής του καπιταλισμού. Μαζική αποτυχία. Εάν δεν μάθουμε αυτό το μάθημα, θα επαναληφθεί χειρότερα την επόμενη φορά. Οι ΗΠΑ είναι τώρα το επίκεντρο της κρίσης. Είναι η μόνη χώρα που είναι τόσο δυσλειτουργική που δεν μπορεί καν να παρέχει δεδομένα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για θανάτους και λοιμώξεις».

Η πολιτική δράση του Τσόμσκι είναι αλληλένδετη με το επιστημονικό του έργο, καθώς συνεχίζει να δίνει διαλέξεις, ασκώντας κριτική στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και στην ολέθρια επιρροή των κεφαλαιούχων στην εσωτερική πολιτική της χώρας, ενώ δεν σταματά να στιγματίζει τη χειραγώγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης από το πολιτικό καθεστώς και από το δισεκατομμυριούχους.

Ο Νόαμ Τσόμσκι θεωρείται ο σπουδαιότερος σύγχρονος διανοούμενος. Τα τελευταία τριάντα χρόνια οι απόψεις του αφύπνισαν ένα ολοένα αυξανόμενο κοινό, ως προς την πραγματική φύση της πολιτικής δύναμης.
Οι οξυδερκείς περιγραφές του για το πώς αποκλείονται οι άνθρωποι από τη λήψη αποφάσεων, και τη χάραξη πολιτικής, παρέχουν νέα δεδομένα για τα σημαντικότερα γεγονότα της σύγχρονης κοινωνίας.

Το βιβλίο του «Δυνάμεις και Προοπτικές» είναι μια καυστική κριτική κατά της κυρίαρχης παγκόσμιας οικονομικής πολιτικής, και υποδεικνύει εφικτούς τρόπους για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Στο βιβλίο του «Πώς λειτουργεί ο κόσμος» περιλαμβάνονται ομιλίες και συνεντεύξεις του, οι οποίες είχαν δοθεί κατά την περίοδο των δεκαετιών του 1980 και 1990. Σε αυτές τις ομιλίες και συνεντεύξεις διαπιστώνει κανείς ότι στις ΗΠΑ είχαν λάβει χώρα κινήματα που αμφισβήτησαν τον αμερικανικό τρόπο ζωής, έθεσαν δυναμικά το ζήτημα των φυλετικών διακρίσεων, και δημιούργησαν ένα ιδιαίτερα έντονο αντιπολεμικό μέτωπο που στρεφόταν κατά της αμερικανικής επέμβασης στο Βιετνάμ.

Το βιβλίο αυτό είναι ένας τόμος που συγκεντρώνει τα ακόλουθα τρία από τα πιο επιτυχημένα και ενδιαφέροντα βιβλία του:

*«Τι πραγματικά θέλει ο Μπάρμπα-Σαμ», το οποίο επικεντρώνεται στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

*«Οι λίγοι που ευημερούν και οι πολλοί που δυσανασχετούν», στο οποίο αναλύει τη σύγχρονη παγκόσμια οικονομία και τις ρίζες του ρατσισμού.

*Το βιβλίο «Μυστικά, ψέματα και δημοκρατία», το οποίο ασχολείται με την Central Intelligence Agency των ΗΠΑ, και τις παγκόσμιες ανισότητες.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

Σύμφωνα με τον Τσόμσκι από την πανδημία του κορονοϊού, και από την ανεπάρκεια των συστημάτων υγείας στην αντιμετώπισή του, έγινε σαφές πως μεγάλες χώρες, όπως για παράδειγμα οι ΗΠΑ, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά μια κοινωνική κρίση.

Αυτό το αποδίδει στην τάση του νεοφιλελευθερισμού να αφήνει τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, αναφορικά με κοινωνικά προβλήματα, στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, το κύριο κίνητρο των οποίων είναι η δική τους κερδοφορία.

Και για την Ευρωπαϊκή Ένωση ο Νόαμ Τσόμσκι έχει εκφράσει επικριτικές απόψεις, κυρίως για τη λήψη μέτρων που επηρεάζουν τα κράτη – μέλη της. Συγκεκριμένα ανέφερε τα ακόλουθα σε πρόσφατη συνέντευξη με δημοσιογράφο:
«Το μέλλον της Ε.Ε. κινδυνεύει πολύ, από πολλές απόψεις. Η Ε.Ε. διέπεται από την αρχή της υπονόμευσης της δημοκρατίας, καθώς η λήψη βασικών αποφάσεων έχει μεταφερθεί στην μη εκλεγμένη τρόικα».
Η «τρόικα», στην οποία αναφέρθηκε ο Τσόμσκι, απαρτίζεται από τους ακόλουθους φορείς:
*Την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν).
*Την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
*Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Αναφορικά με την «τρόικα», ο Νόαμ Τσόμσκι δήλωσε τα ακόλουθα:

«Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε την Τρόικα και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της όχι ως μεμονωμένο ζήτημα, αλλά ως όργανο που, σε καιρούς οικονομικής κρίσης, εξυπηρετεί την προώθηση νεοφιλελεύθερων μέτρων και μεταρρυθμίσεων σε όλη την Ευρώπη. Αυτά τα μέτρα και οι κανονισμοί, που συνοψίζονται στον όρο «οικονομική διακυβέρνηση», επιβάλλοντας σταδιακά όλο και περισσότερο νεοφιλελεύθερο έλεγχο, ευνοούν τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις χρηματοπιστωτικές αγορές ενώ εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον δυσαπόκτητων κοινωνικών δικαιωμάτων και δημοκρατικών αξιών».

Σε τελική ανάλυση ο Τσόμσκι επισήμανε ότι η υγειονομική κρίση του κορονοϊού είναι μεν πολύ σοβαρή, και θα έχει σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις, αλλά τελικά θα είναι παροδική, ενώ υπάρχουν δύο πιο σοβαρές υπαρξιακές απειλές που έχει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα: η υπερθέρμανση του Πλανήτη, και ο πιθανός πυρηνικός πόλεμος.

«Όταν ξεπεράσουμε αυτή την κρίση», δήλωσε ο Νόαμ Τσόμσκι, «οι επιλογές που θα έχουμε θα είναι είτε άκρως αυταρχικά και βίαια κράτη ή η ριζική ανασυγκρότηση με πιο ανθρώπινες συνθήκες, που οι ανθρώπινες ανάγκες θα έρχονται πρώτες αντί του ιδιωτικού κέρδους».

Με άλλα λόγια, ο Νόαμ Τσόμσκι βλέπει την πανδημία του κορονοϊού ως πρόκληση για την ανθρωπότητα να στοχασθεί για το μέλλον της, θέτοντας την ακόλουθη ερώτηση, και εκφράζοντας την άποψη που ακολουθεί:

{…}«Τι είδους κόσμο θέλει; Υπάρχει η δυνατότητα να οργανωθούν οι άνθρωποι, και να ενεργοποιηθούν, όπως κάνουν κάποιοι, και να φέρουν έναν πολύ καλύτερο κόσμο, ο οποίος θα αντιμετωπίσει επίσης τα τεράστια προβλήματα που βρίσκονται ακριβώς μπροστά μας;».

{…}«Επομένως, είναι μια κρίσιμη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, όχι μόνο λόγω του κορονοϊού, αλλά γιατί μπορεί να αποκτήσουμε επίγνωση των βαθιών αδυναμιών, τα βαθιά, δυσλειτουργικά χαρακτηριστικά ολόκληρου του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, το οποίο πρέπει να μεταμορφωθεί, αν πρόκειται να υπάρξει ένα βιώσιμο μέλλον».

Συμπερασματικά, κατά την άποψή μου η κύρια ώθηση πίσω από την πολιτική κοσμοθεωρία του Τσόμσκι είναι η πεποίθησή του πως η αλήθεια, σχετικά με την πολιτική πραγματικότητα, διαστρεβλώνεται συστηματικά από επιχειρηματικά συμφέροντα, καθώς και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία ελέγχονται από τα συμφέροντα αυτά.

Ως εκ τούτου, στόχος του Νόαμ Τσόμσκι είναι να μας προβληματίσει αναφορικά με περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα σε βαθμό που να μετατραπούμε σε ενεργούς πολίτες, που τα ενδιαφέροντά μας δεν θα περιορίζονται στην ικανοποίηση των άμεσων βιοτικών μας αναγκών, αλλά θα επεκτείνονται και στη διατήρηση συνθηκών βιωσιμότητας για τις επερχόμενες γενιές.