Η συνάντηση του πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον πρόεδρο της αντίστοιχης Κυπριακής στη Λευκωσία, είχε δύο ειδήσεις τις οποίες υποτίθεται δεν γνωρίζαμε:
πρώτη, ότι «εισερχόμαστε σε περίοδο πυκνών εξελίξεων λόγω της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης και υπάρχει ανάγκη συντονισμού, ώστε από κοινού οι δύο χώρες να διεκδικήσουν την επανένωση της Κύπρου προς όφελος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στο πλαίσιο των Ψηφισμάτων και των αποφάσεων του ΟΗΕ» και δεύτερη, ότι «πρόκειται να γίνει άτυπη (;) Σύνοδος για το Κυπριακό υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα».
Την ίδια ακριβώς στιγμή, ο εκπρόσωπος του κατοχικού καθεστώτος του Ερντογάν, Ερσίν Τατάρ, μιλώντας με Τούρκους δημοσιογράφους, υποστήριξε ότι «εάν γίνει αποδεκτή η κυριαρχία μας, μπορούμε να εξετάσουμε τη συνομοσπονδία!
Μετά την άτυπη συνάντηση, αν περάσουμε σε επίσημες διαπραγματεύσεις, θέλουμε να γίνει αποδεκτή η κυριαρχία μας. Αν γίνει αυτό, τότε θα εξετάσουμε όλοι μαζί και το θέμα της συνομοσπονδίας.
Αλλά το πιο βασικό για εμάς είναι να δοθούν οι απαραίτητες εγγυήσεις και να διαμορφωθεί μία τέτοια υποδομή ώστε να εξασφαλιστεί η παρουσία των Τουρκοκυπρίων για πάντα εδώ και η επιβίωσή τους, μετά από τόσους αγώνες και τόσους ήρωες που έχουμε δώσει και τόσο αίμα που έχουμε χύσει και τόση προσπάθεια που έχουμε καταβάλει.
Τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Και στην Αγγλία το έχουν διαπιστώσει και στο Κραν Μοντανά το είδαμε, λύση δεν βρέθηκε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπέρ της μίας πλευράς σε αυτό το θέμα, αλλά η Αγγλία έχει διαφορετική θέση.
Η θέση μας είναι σαφής και ξεκάθαρη. Σήμερα υπάρχουν δύο ξεχωριστά κράτη και αυτή είναι η πραγματικότητα στην Κύπρο. Η Τουρκία μέχρι σήμερα έχει προσφέρει μεγάλη βοήθεια για την ανάπτυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
Από τούτη τη στιγμή δεν πρόκειται να δεχτούμε να γίνουμε το «μπάλωμά» τους. Για μένα θα ήταν ταπείνωση. Η ελληνική πλευρά δεν μας αναγνωρίζει και δεν αποδέχεται τα αιτήματά μας. Το αίτημά μας είναι η αναγνώριση της κυριαρχίας μας και ότι είμαστε ένα ξεχωριστό κράτος».
Με αφορμή τα παραπάνω είναι προφανές ότι έχουμε το ίδιο σκηνικό με την περίοδο του Σχεδίου Ανάν με όλα τα τότε λάθη να επαναλαμβάνονται, προετοιμάζοντας οι «αρμόδιοι» το έδαφος για «λύση» με συνθήματα και με ανάλογη, όπως τότε, παραπληροφόρηση.
Η «λύση» που κυοφορείται με το όνομα Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, εμπεριέχει τις χειρότερες και βαθύτερες διαιρέσεις με βάση το ρατσισμό και με νόμους ζούγκλας με καταστροφικές προεκτάσεις.
Έχει ως δεδομένο πέραν του πολιτικού διαχωρισμού που ίσχυε από το 1960 και το γεωγραφικό διαχωρισμό της Κύπρου και την κατάλυση των Δικαιωμάτων, Πολιτικών Κοινωνικών και Ανθρώπινων. Στη πράξη δηλαδή διακυβεύεται η συνέχεια και η παρουσία του Ελληνισμού της Κύπρου.
Είναι εμφανής η προσπάθεια των Τούρκων, του διεθνούς παράγοντα και, κυρίως, των Βρετανών και βεβαίως και των πρόθυμων στον ελλαδικό και κυπριακό χώρο, να ολοκληρώσουν τους σχεδιασμούς τους σε βάρος της Κύπρου.
Δεν χωρούν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες ότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι «λύση» η οποία μπορεί να συνάδει με τη Δημοκρατία, αφού καταλύεται η Κυριαρχία και η εξουσία της διεθνούς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας σε ολόκληρη την Κύπρο και η αποκατάσταση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την επιστροφή όλων στις οικίες και τις περιουσίες τους, με το δικαίωμα στην ειρήνη χωρίς εποίκους και κατοχικά στρατεύματα της Τουρκίας .
Υπάρχει κάποιος που έχει τη συνταγματική νομιμοποίηση, την πολιτική εξουσιοδότηση από το λαό, από το εκλογικό σώμα, από τον Ελληνισμό, να πάει σε πενταμερή διάσκεψη για δήθεν «λύση» και να νομιμοποιηθεί η Τουρκική εισβολή και κατοχή, να ξεπουληθεί στον τύπο και στην ουσία η Κύπρος;
Υπάρχει;