Κοινή παραδοχή για όλους τους μετανάστες, όσα χρόνια κι αν λείπουν από την πατρίδα είναι ότι ο τόπος που γεννήθηκαν, εκεί που πήραν την πρώτη τους ανάσα, δεν ξεχνιέται ποτέ.

Η κυρία Φωτεινή Μαυρίδου-Τρουπή κατάγεται από την όμορφη Σάνη, μία από τις πιο διάσημες και ξεχωριστές περιοχές της Χαλκιδικής. Η Σάνη βρίσκεται σε απόσταση 83 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, στο πρώτο πόδι.
Όπως λέει στον «Νέο Κόσμο» η κα Τρουπή, όπου κι αν ταξίδεψε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δεν βρήκε πουθενά τόπο πιο όμορφο από την ιδιαίτερη πατρίδα της.

«Έχω ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γαλλία, Ουγγαρία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Νορμανδία, είναι μόνο κάποιες από τις χώρες που έχω επισκεφθεί. Το ίδιο και στην Ελλάδα.

Πήγαινα όπου υπήρχε ιστορία, αναζητώντας τα μνημεία των ηρώων προγόνων μας. Όπως, για παράδειγμα, στις Σέρρες, όπου είναι η προτομή του Εμμανουήλ Παππά, πρωτεργάτη της Επανάστασης στον Πολύγυρο, ο οποίος, δυστυχώς, ξεψύχησε σε ένα καΐκι πριν προλάβει να δει την πατρίδα του ελεύθερη. Ή στη Νάουσα όπου στο δημοτικό πάρκο με την επωνυμία «Κιόσκι» βρίσκονται οι προτομές των Τάσου Καρατάσσου, Μπουμπουλίνας, Γερμανού Καραβαγγέλη και πολλών άλλων ηρώων του 1821 και του Μακεδονικού Αγώνα που θυσιάστηκαν για την ελευθερία» λέει η κα Τρουπή.

Η κα Φωτεινή Μαυρίδου Τρουπή σε κάποιο από τα ταξίδια της στον τόπο καταγωγής της, τη Σάνη Χαλκιδικής. Φώτο: Supplied

Όπου όμως κι αν ταξίδεψε, όσο καλά κι αν πέρασε –απόδειξη οι χιλιάδες φωτογραφίες που έχει βγάλει στα πολλά ταξίδια της– εκεί όπου έβρισκε την απόλυτη ευτυχία και ηρεμία ήταν ο τόπος της, η Σάνη.

«Όταν επέστρεφα στο χωριό μου στη Χαλκιδική, εκεί ήταν η πραγματική χαρά, εκεί ξαναγεννιόμουν. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον τόπο μου, το πατρικό μου σπίτι με τη μεγάλη μουριά στην μπροστινή αυλή, απέναντι από την απέραντη, πεντακάθαρη θάλασσα. Σε εκείνη την μικρή γωνιά, κάτω από τη σκιά της μουριάς απολαμβάνοντας την απαράμιλλη θέα, αισθανόμουν πράγματι ευτυχισμένη. Κι ύστερα, η σκληρή ώρα του αποχωρισμού.

Όταν με δάκρυα στα μάτια έπρεπε και πάλι να κλείσω την πόρτα του πατρικού και να επιστρέψω στο σπίτι μου στην Αυστραλία, αφήνοντας κάθε φορά ένα κομμάτι από την ζωή μου, από την ψυχή μου εκεί», λέει συγκινημένη η κα Τρουπή.

Τώρα, που δεν μπορεί λόγω των συνθηκών να επισκεφθεί και πάλι την όμορφη αυτή γωνιά της Χαλκιδικής όπου, όπως η ίδια λέει «οι άνθρωποι ζουν με την πνοή του ανέμου», έχει για συντροφιά της τις αναμνήσεις από τα παλιά ταξίδια που ξαναζωντανεύουν μέσα από τις φωτογραφίες, σαν κι αυτές που θέλησε να μοιραστεί μαζί μας.