Η Έλενα Ακρίτα μέσω του πρώτου επεισοδίου του Podcast της στο NEWS 24/7, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου και αναλύει τα αντιφατικά πρόσωπα του χαρισματικού ηγέτη αλλά και πώς η ιδιωτική του ζωή επηρέασε τις ζωές όλων μας.
“Το ΠΑΣΟΚ δίνει τη δική του ‘μάχη’ και έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου. Ενόψει των εκλογών θα ήθελα να θυμηθούμε τι είναι πραγματικά το ΠΑΣΟΚ, γιατί έχω την εντύπωση ότι οι νεότεροι το έχουν ταυτίσει απόλυτα με την εποχή της ζεϊμπεκιάς. Ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν μια τεράστια ζεϊμπεκιά σε ένα μπουζουξίδικο που τραγουδούσε η μεγάλη Ρίτα Σακελλαρίου, που ήταν άλλωστε και η αγαπημένη τραγουδίστρια του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτός ο άνθρωπος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν πραγματικά μια πραγματικά ιστορική φυσιογνωμία με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που έχει ο όρος.
Είχε πει για αυτόν η Μάργκαρετ Θάτσερ το εξής φοβερό, ότι ‘εγώ τον Παπανδρέου δεν τον συμπάθησα ποτέ, οφείλω όμως να παραδεχθώ ότι ποτέ δεν έφυγε από τη διάσκεψη κορυφής της ΕΟΚ χωρίς να κερδίσει κάτι για τη χώρα του’. Είναι μεγάλη φιλοφρόνηση αυτή από έναν ηγέτη μιας ξένης χώρας, ο οποίος ιδεολογικά απέχει παρασάγγας από εσένα. Είναι γνωστή η Μάργκαρετ Θάτσερ για τις σκληροπυρηνικές και ‘άτεγκτες’ θέσεις της απέναντι στη ζωή και στην κοινωνία”, δήλωσε στην αρχή του podcast της αναφερόμενη στο ΠΑΣΟΚ.
Και συνέχισε: “Αυτός ο περίεργος τύπος λοιπόν, ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε πολλά και ευεργετικά για τον τόπο. Μη βλέπετε που αργότερα ήρθαν τα σκάνδαλα και κατά κάποιον τρόπο θόλωσαν την αρχική εικόνα του ιδεολογικού οράματος του σοσιαλισμού. Πρέπει να πούμε ότι επί Παπανδρέου αναγνωρίστηκε αρχικά η εθνική αντίσταση. Αυτός ο κατακερματισμένος λαός του εμφυλίου, που ήταν γεμάτος πληγές που δεν είχαν επουλωθεί ακόμα, επιτέλους άρχισε να παίρνει ανάσα… Μην ξεχνάτε ότι εκείνη την εποχή επιστρέφουν στον τόπο τους και οι πολιτικοί πρόσφυγες ύστερα από χρόνια και σμίγουν ή και γνωρίζουν πρώτη φορά άτομα της οικογένειάς τους.
Η ζεϊμπεκιά του Γιώργου. Φώτο: AAP via AP /Burhan Ozbilici
Ήταν άνθρωποι που μεγάλωσαν τα παιδιά τους και δεν τα είχαν δει ποτέ. Η εθνική αντίσταση λοιπόν αρχίζει δειλά δειλά να εγκαθιδρύεται όχι τόσο στη συνείδηση, αυτό ήρθε αργότερα, αλλά οι άνθρωποι που πολέμησαν σε αντίθετες πλευρές, άρχισαν να δίνουν σιγά σιγά το χέρι ο ένας στον άλλον. Έκανε απίστευτες αλλαγές ο Ανδρέας Παπανδρέου στο οικογενειακό δίκαιο, καθιέρωσε στην πράξη την ισότητα των δυο φύλων, το ζευγάρι πλέον έχει ίσα δικαιώματα στη λήψη των αποφάσεων και στην επιμέλεια των παιδιών, για πρώτη φορά αποκτούν δικαιώματα και τα παιδιά που είναι εκτός γάμου, όλα αυτά που τότε μια άσπλαχνη και ανάλγητη κοινωνία τα αποκαλούσε ‘μπάσταρδα’ και πλέον δεν είναι οι παρίες της κοινωνίας, της παιδείας και της εκπαίδευσης, όπως ήταν. Μεγάλη ανάσα αυτή.
Επίσης, έχουμε τον πολιτικό γάμο. Καταργείται η προίκα, έκανε το συναινετικό διαζύγιο. Για να πάρει ο άλλος διαζύγιο έστηναν ολόκληρο θέατρο μέσα στα αστυνομικά τμήματα, όπου πήγαιναν τυλιγμένοι με τα σεντόνια για να αποδειχθεί η μοιχεία, ότι τους έπιασαν στα πράσα και μόνο έτσι μπορούσαν να πάρουν διαζύγιο.\
Κάτι άλλο σημαντικό που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ότι έδωσε κίνητρα για την επιστροφή των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας. Από την άλλη μεριά όμως δόθηκαν τόσες πολλές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις που ναι μεν ανακούφισαν την κοινωνία, όμως το πρόβλημα ήταν ότι αυξήσαν πολύ τις δαπάνες του κράτους, το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Εκεί άρχισαν να φυτρώνουν τα πρώτα άνθη του κακού που τα πληρώνουμε και τα πληρώσαμε για πολλές δεκαετίες”.
Η Έλενα Ακρίτα αναφέρθηκε επίσης και στην ιδιωτική ζωή του ηγέτη, εξηγώντας μεταξύ άλλων πώς η προσωπική του συνδιαμόρφωσε τη δημόσια ζωή όλων μας. “Εδώ που πραγματικά πρέπει να σταθούμε στην περίπτωση του Ανδρέα Παπανδρέου είναι ο ιδιωτικός του βίος, όχι γιατί θέλουμε προς Θεού να παραβιάσουμε τα προσωπικά δεδομένα του ανδρός, όχι καθόλου, όμως εδώ θα δείτε ότι η προσωπική ζωή του συνδιαμόρφωσε τη δημόσια ζωή όλων μας.
Οι γυναίκες δηλαδή που επέλεγε ο Παπανδρέου έπαιζαν ρόλο στις ζωές όλων μας και τότε υπάρχει θέμα. Αν εξαιρέσεις την πρώτη του γυναίκα, τη Χριστίνα Ρασσιά, οι άλλες δυο γυναίκες του, η Μαργαρίτα Παπανδρέου και η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου, ήταν δυο προσωπικότητες έντονα παρεμβατικές, θα έλεγα ότι είχαν τον αυταρχισμό της εξουσίας, είχαν πολλά κοινά μεταξύ τους, όσο κι αν δεν τους άρεσε, ήταν και οι δυο διψασμένες για εξουσία και ήταν διαβόητες για τις αυλές που είχαν και προωθούσαν ημέτερους και παραγκώνιζαν ‘αλλότριους’ και παραγοντίζαν ασυστόλως.
Είχαν άποψη για τα πάντα. Το ξέρω αυτό γιατί η μητέρα μου ήταν η πρώτη γυναίκα βουλευτής στην ιστορία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και αργότερα ήταν στο υπουργείο Υγείας και τα ξέρω από πολύ πρώτο χέρι. Τόσο η Μαργαρίτα όσο και η Μιμή όχι μόνο αναχαίτιζαν καλές προθέσεις, αλλά είχαν απέναντί τους και έναν άνθρωπο που ενώ στην πολιτική ζωή ήταν πολύ δυναμικός στην ιδιωτική του ήταν ιδιαίτερα ανεκτικός. Τελικά, έφτασαν σε ένα σημείο να συγκυβερνούν μαζί του και μάλιστα με έναν μοναδικό τρόπο που βασιζόταν στις εμπάθειες και τις προσωπικές εμμονές. Όποιος τις κολάκευε, κοινώς όποιος τις ‘έγλυφε’ περισσότερο, είχε περισσότερες ελπίδες παράλληλα να προχωρήσει μέσα στο κόμμα”.
Τέλος, κατέληξε λέγοντας πως “ο Παπανδρέου είχε πολλά και αντιφατικά πρόσωπα. Ήταν οραματιστής και ρήτορας, ήταν σκληρός διαπραγματευτής, ήταν ευαίσθητος και εμπαθής παράλληλα, ήταν λαοπρόβλητος και λαοπλάνος και ήταν πάντα ένας απίστευτα χαρισματικός ηγέτης. Κατάφερε να συνδυάσει τα ασυνδύαστα με μία ταχυδακτυλουργική ευχέρια και έγινε ένα πολιτικό ίνδαλμα μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης”.
Πηγή: news247