Ανάμεσα στις χειρότερα πληγείσες βιομηχανίες της Αυστραλίας από την πανδημία είναι η αγορά ψυχαγωγίας και θεάματος.
Το οικονομικό κόστος για το 2020 ανέρχεται σε $1.4 δισ. Οι αιτίες γνωστές: lockdowns, περιοριστικά μέτρα COVID-19, κλείσιμο συνόρων.
Τα θύματα πολλά, και καλύπτουν καλλιτέχνες, εργαζόμενους, μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις σε μπαλέτο, χορό, θέατρο, όπερα, μουσικές σκηνές, φεστιβάλ και… η λίστα συνεχίζεται.
Και ενώ αρκετοί τομείς της οικονομίας παίρνουν τον δρόμο της ανάκαμψης, τις τέχνες και ειδικά μεγάλες διοργανώσεις τις χωρίζει ακόμη μεγαλύτερη απόσταση από τη νέα κανονικότητα.
Ο Βας Κάτος εκτιμά πως η Αυστραλία δεν θα φτάσει τον υπόλοιπο κόσμο σε επίπεδο μεγάλων παραγωγών θεάματος πριν τα μέσα του 2022,
“Και φοβάμαι δυστυχώς ότι ο αντίκτυπος θα συνεχίσει αισθητός και στα επόμενα χρόνια”.
Εν μέσω πανδημίας, το πρόγραμμα του Ελληνοαυστραλού επιχειρηματία παραμένει γεμάτο. Όταν δεν υπηρετεί στο ΔΣ του Παιδιατρικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Murdoch ή του Arts Centre, επικεντρώνεται στο να επαναφέρει σε λειτουργία κάποιες από τις κορυφαίες διοργανώσεις στη χώρα.
Βλέπε Αυστραλιανό Μπαλέτο, Φεστιβάλ του Σύδνεϋ, Μουσεία Βικτώριας και το Φεστιβάλ Food and Wine της Μελβούρνης.
Με δύο δεκαετίες εμπειρίας στον τομέα συμβουλευτικής της αγοράς ψυχαγωγίας, ο κ. Κάτος γνωρίζει ότι η ανάκαμψη της βιομηχανίας δεν θα είναι εύκολη αποστολή. Αλλά δηλώνει αποφασισμένος να είναι “ένας από από αυτούς που θα την εκπληρώσουν”.
Στο εγχείρημα διακυβεύονται πολλά και για τον ίδιο προσωπικά. Από τον ρόλο Διευθυντή εταιρείας έκανε τη μετάβαση στο ξεκίνημα της δικής του συμβουλευτικής στον τομέα ψυχαχωγίας και θεάματος, “Anthem”.
Και όπως πιστεύει οι αλλαγές στον χώρο προβλέπονται ριζικές.
Οι κυριότερες εκτιμήσεις που μοιράζεται ο Ελληοαυστραλός με τους αναγνώστες του “Νέου Κόσμου”:
Σταδιακή ανάκαμψη με διαφοροποιήσεις ανά είδος θεάματος
“Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι θεατρικές παραγωγές θα επανέλθουν νωρίτερα επειδή έχουμε επιτελεία ηθοποιών και άλλων επαγγελματιών εντός της χώρας[…] Οπότε τα θέατρα ανοίγουν πρώτα και θα ακολουθήσουν αργότερα του χρόνου μεγάλες εκδηλώσεις”, λέει ο κ. Κάτος.
Ανάμεσα στους πελάτες του είναι και μιούζικαλ Frozen της Disney και Harry Potter and the Cursed Child που επανέρχονται στο σανίδι.
“Αλλά μεγάλες συναυλίες και περιοδείες δεν προβλέπεται να επανέλθουν πιθανότατα μέχρι το δεύτερο μισό του 2022”, σημειώνει.
Διαγωνισμός μεταξύ πόλεων;
Εάν υπήρχε, το προβάδιμα θα το είχε το Σύδνεϋ, λόγω γρηγορότερης εξόδου από το lockdown σε σχέση με Μελβούρνη.
“Η Νέα Νότια Ουαλία φαίνεται να ανοίγει τον δρόμο για ολόκληρη τη χώρα, και αυτό είναι πολύ θετικό για εμάς”, αναφέρει.
“Πιστεύω το Σύδνεϋ θα βρίσκεται ένα – δύο μήνες μπροστά από τη Μελβούρνη. Αλλά στην τελική, και οι δύο θα πρωτοστατούν στο άνοιγμα από το καλοκαίρι και μετά”.
Μάθαμε τίποτα από την εμπειρία άλλων χωρών;
Μεγάλες εκδηλώσεις επανήλθαν στο βόρειο ημισφαίριο στο πλαίσιο ‘συμβίωσης με τον ιό’ και η Αυστραλία θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί.
“Το κυριότερο συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως είναι καλύτερο να ξεκινάς το άνοιγμα εν μέσω των όποιων περιορισμών παρά να περιμένεις να ξαναγίνουν όλα όπως ήταν. Γιατί υπάρχει περίπτωση να μην έρθει αυτή η ώρα.
“Καλύτερα πιστεύω να ξεκινάς λίγο – λίγο και να χτίζεις πάνω σε αυτό παρά να μένεις στο τίποτα και να περιμένεις. Αυτό πιστεύω μάθαμε από Βόρεια Αμερική και Ευρώπη”.
Τί αλλαγές να περιμένουμε στον χώρο;
“Πρέπει να μπορείς να ανταποκρίνεσαι στη συμπεριφορά του κοινού που έχει μεταβληθεί σε σχέση με πριν δύο χρόνια, σε ζητήματα ασφάλειας και διαθεσιμότητας συνυπολογίζοντας ότι ο χώρος ψυχαγωγίας στον υπόλοιπο κόσμο έχει προχωρήσει και εμείς στην Αυστραλία ακόμη υστερούμε”.
Προτεραιότητα του Ελληνοαυστραλού επιχειρηματία και της ομάδας του, να παραμείνουν ευέλικτοι και σε συνεχή επαφή με τα νέα δεδομένα.
“Ουσιαστικά πρέπει να ξεχάσουμε τους παλιούς κανόνες και να φτιάξουμε καινούριους. Έχει κάτι το συναρπαστικό αλλά και το αβέβαιο μέσα αυτή η διαδικασία και ο μόνος τρόπος να το διαχειριστούμε είναι να επενδύσουμε στους καλύτερους ανθρώπους, αυτό ήταν ο βασικός μας γνώμονας από τότε που ξεκινήσαμε την Anthem.”
“Αρκετοί παρότι δεν μου το λένε πρόσωπο με πρόσωπο, μάλλον με θεωρούν τρελό”, λέει γελώντας για την απόφαση να ανοίξει συμβουλευτική εταιρεία για ψυχαγωγία και θεάματα εν μέσω πανδημίας.
“Αλλά αν το σκεφτώ μακροπρόθεσμα, δεν το βρίσκω μεγάλο ρίσκο, πιστεύω θα επανέλθει”.
Άλλωστε δε διστάζει να ακολουθεί αυτά που αγαπά, κάτι που όπως λέει έμαθε χάρη στους γονείς του, μεγαλώνοντας σε μια “τυπική οικογένεια μεταναστών”.
“Ο μπαμπάς μου είναι από τη Λήμνο, η μαμά μου ήταν από την Τρίπολη. Ο μπαμπάς ήρθε εδώ ως έφηβος και δούλεψε σκληρά[…] για να έχω τις καλύτερες ευκαιρίες για μόρφωση. Με τη μαμά μου ήμασταν πολύ δεμένοι, πέθανε γύρω στα 50 από καρκίνο. Αυτή με παρότρυνε να σκέφτομαι ότι ‘η ζωή είναι μικρή και πρέπει να κάνεις αυτό που αγαπάς”.
Όμως την πρώτη φορά που ακολούθησε αυτή τη συμβουλή στο ξεκίνημα της καριέρας του, πήρε μια απόφαση που σόκαρε λίγο τους γονείς του, παραδέχεται.
“Σπούδαζα στο πανεπιστήμιο κάτι που δεν μου άρεσε, και βρήκα μια δουλειά στην προώθηση συναυλιών. Η πρώτη περιοδεία που ανέλαβα ήταν των Rolling Stones και από τότε δεν ξαναγύρισα στο πανεπιστήμιο. Ουσιαστικά από εκείνη τη δουλειά συνέχισα και μπήκα στη μουσική βιομηχανία, και μετά ευρύτερα στον χώρο της ψυχαγωγίας.
“Οπότε ναι ακολούθησα αυτό που αγαπούσα, τρομάζοντας μάλλον στιγμιαία τους γονείς μου, αλλά βγήκε εντάξει”, λέει γελώντας.
Φτάνοντας στο σήμερα, ο κ. Κάτος έχει τουλάχιστον δύο πολύ καλούς λόγους για να νιώθει πλήρης όχι μόνο στο επαγγελματικό κομμάτι.
Με τη σύζυγό του Νικόλ υποδέχτηκαν τα δίδυμα κοριτσάκια τους, Μίνα και Λένη πριν 16 μήνες. Η εμπειρία της πατρότητας για πρώτη φορά μέσα στην πανδημία, εξομολογείται, ήρθε σαν “ευλογία” και παρηγοριά σε όποια δυσκολία.
“Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν πολύ δύσκολα αλλά είχα τα δύο απόλυτα ευχάριστα, τον ερχομό των παιδιών και τη νέα επιχείρηση. Πώς λέει το ρητό; Μην αφήνεις μια κρίση να μείνει αναξιοποίητη”.