Με την έκκληση «Μιλήστε – Δεν είστε μόνες» προς τις γυναίκες-θύματα βίας, υπό την σκιά των 13 δολοφονιών γυναικών, μόνον φέτος, και της έξαρσης της έμφυλης βίας, σύσσωμη η Βουλή των Ελλήνων τίμησε σε ειδική εκδήλωση στην Ολομέλεια την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η Βουλή τίμησε ακόμη σήμερα, με αφορμή την επέτειο ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, την εθνική αντίσταση του λαού μας κατά της βίας των δυνάμεων κατοχής, σε εκδήλωση στην Ολομέλεια.
Εκ μέρους της κυβέρνησης η υφυπουργός Εργασίας, Μαρία Συρεγγέλα, αναφέρθηκε στο νέο εθνικό σχέδιο δράσης για την ισότητα των φύλων στο οποίο προκρίνεται, μεταξύ άλλων, ως άξονας βασικής προτεραιότητας η πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, και τόνισε ότι σε αυτό περιλαμβάνονται συγκεκριμένοι στόχοι και δράσεις, για πρώτη φορά από όλα τα υπουργεία, με στόχο την καταπολέμηση των ανισοτήτων των φύλων και του φαινομένου της βίας, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό χώρο, ενώ παράλληλα προωθείται η ένταξη της διάστασης του φύλου σε όλες τις δημόσιες πολιτικές.
Επίσης έκανε ειδική μνεία στην δεύτερη ετήσια έκθεση για τη Βία κατά των Γυναικών, από το υπουργείο Εργασίας για την ανάδειξη του ζητήματος της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα, των τραγικών συνεπειών της στα θύματα, στους οικείους τους, αλλά και στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και για την ανάδειξη των σημαντικών θεσμικών πρωτοβουλιών που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της παρενόχλησης και βίας στην προσωπική και δημόσια ζωή κάθε γυναίκας, κάθε κοριτσιού, κάθε παιδιού. «Προστατεύουμε και υποστηρίζουμε όλες τις γυναίκες-θύματα βίας να επανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους με το δίκτυο δομών μας, τα σαράντα τρία συμβουλευτικά κέντρα, τους δεκαεννέα ξενώνες φιλοξενίας, την εικοσιτετράωρη γραμμή 15900. Τα στελέχη του Δικτύου παρέχουν απρόσκοπτα στις γυναίκες-θύματα ολοκληρωμένες φροντίδες ψυχολογικής, κοινωνικής στήριξης, νομικής και εργασιακής στήριξης σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ. Η παράταση της χρηματοδότησης του δικτύου, έξι μήνες πριν τη λήξη της προηγούμενης, ήταν μείζονος σημασίας για τη συνέχιση ποιοτικών παροχών σε γυναίκες, ιδίως σε περιόδους που επιβάλλουν την προστασία της υγείας και την ασφάλεια όλων μας» είπε χαρακτηριστικά η αρμόδια υφυπουργός. Τέλος, μίλησε για την νέα καμπάνια του υπουργείου Εργασίας, τις «Λέξεις μαχαίρια» η οποία απευθύνεται στις γυναίκες-θύματα βίας, αλλά και στο ευρύτερο συγγενικό τους περιβάλλον, τονίζοντας πως από ένα σημείο και έπειτα οι λέξεις των θυτών γίνονται μαχαιριές για τα θύματα.
«Ακούμε τις πράξεις και όχι τα λόγια. Αυτό πρέπει να υποδεικνύουμε σε κάθε γυναίκα που βρίσκεται σε αμφιβολία αν αυτό που βιώνει είναι ο προθάλαμος της εισόδου σε κακοποιητικό περιβάλλον, σε κάθε γυναίκα που αμφιβάλλει ή που πιστεύει ότι μια βίαιη συμπεριφορά είναι τυχαία, είναι αποσπασματική και δεν μπορεί να επαναληφθεί. Αυτό πρέπει να λέμε στον εαυτό μας καθένας και καθεμία από εμάς όταν διαπιστώνουμε ή υποψιαζόμαστε ότι δίπλα μας, στο σπίτι, στο γραφείο, στη γειτονιά, κάποια γυναίκα ή κάποιο κορίτσι προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στον φόβο, μέσα στην αγωνία, μέσα στις απειλές. Δεν μπορούμε πια να υποκρινόμαστε, να αδιαφορούμε ή να ανεχόμαστε καμιά μορφή βίας. Δεν μπορούμε να σιωπούμε και να στρέφουμε το πρόσωπο αλλού. Το οφείλουμε σε κάθε γυναίκα και κορίτσι που πόνεσε, κακοποιήθηκε ή δολοφονήθηκε. Το οφείλουμε στις μανάδες μας, στις αδελφές μας, στις κόρες, στις ανιψιές μας, στις φίλες μας. Κυρίως, όμως, το οφείλουμε στο μέλλον και στην ίδια τη ζωή» κατέληξε στην ομιλία της η κ. Συρρεγγέλα.
Ο αντιπρόεδρος της Βουλής και προεδρεύων της συνεδρίασης, Χαράλαμπος Αθανασίου, αφού τόνισε ότι η βία κατά των γυναικών δεν πρέπει να μείνει στη σκιά και αφορά τους πάντες αφού δεν κάνει διακρίσεις με βάση τη θρησκεία, τη μόρφωση, την κοινωνική θέση ή την καταγωγή, κάλεσε όλους να μιλήσουν «τώρα και όπου μπορούν» στέλνοντας το μήνυμα «Καμία γυναίκα δεν είναι μόνη».
Αναφερόμενος δε στην «κορυφαία πράξη αντίστασης του ελληνικού λαού» απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις, την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ο κ. Αθανασίου τόνισε ότι η ενότητα, η συστράτευση, η αλληλεγγύη, η ομόνοια, είναι στοιχεία που συνθέτουν το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής και οφείλουμε όλοι μας ως λαός να τα αναδεικνύουμε, να τα υπηρετούμε και να αισθανόμαστε υπερήφανοι για το υλικό από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι.
Εκ μέρους της ΝΔ, η βουλευτής ‘Αννα Καραμανλή, αναφέρθηκε στα στοιχεία του ΟΗΕ, σύμφωνα με τα οποία: Μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχει υποστεί σωματική ή και σεξουαλική κακοποίηση. Το 80% των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι γυναίκες. Μία στις δέκα γυναίκες αναφέρει ότι έχει υποστεί παρενόχληση στο διαδίκτυο ήδη από την ηλικία των δεκαπέντε ετών, ενώ υψηλότερος είναι ο κίνδυνος για γυναίκες δεκαοκτώ έως είκοσι εννέα ετών. Αφού συνόψισε τις δράσεις της Πολιτείας για την εξάλειψη του φαινομένου, επισήμανε ότι όλοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να ενθαρρύνουμε την καταγγελία των αποτρόπαιων περιστατικών βίας, να αναδείξουμε την αξία της προστασίας της ζωής και της αξιοπρέπειας όλων των γυναικών, να δυναμώσουμε τη δημοκρατία. «Είναι στο χέρι μας καμία γυναίκα, κανένα κορίτσι να μην αισθάνεται ανασφαλής. Καμία από εμάς να μην αισθάνεται μόνη» κατέληξε.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο βουλευτής ‘Αγγελος Τόλκας, τόνισε ότι όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, το γυναικείο κίνημα, πρώτα απ’ όλα οι άντρες, οφείλουμε να υποστηρίξουμε αρχές και προτεραιότητες που απελευθερώνουν τη γυναίκα. Πρότεινε εκ μέρους του κόμματός του, να υπάρξει ευαισθητοποίηση από μικρή ηλικία μέσω εξειδικευμένων μαθημάτων στα σχολεία για την ισότητα των φύλων και για την πρόληψη της εκδήλωσης βίας, ειδική μέριμνα για διαδικτυακή εκστρατεία ενημέρωσης ειδικά στις νεαρές ηλικίες και δυνατότητα διαδικτυακών καταγγελιών στα αρμόδια όργανα, άμεσα προσβάσιμα πληροφόρηση για προγράμματα και δομές, δομές προστασίας γυναικών ειδικά σε περιοχές απομονωμένες, υποβαθμισμένες και επαρχίες όπου δύσκολα μπορεί να γίνει μία καταγγελία ή ακόμα και όπου μία καταγγελία μπορεί να υποτιμηθεί. «Η βία κατά των γυναικών είναι δίπλα μας και είναι εκκωφαντικά θορυβώδης συνεχώς και όχι μόνο όταν αποκαλύπτεται η κάθε περίπτωση. Ο αγώνας είναι μόνιμος και καθημερινός. Θα την ξεριζώσουμε» είπε τέλος.
Εκ μέρους του ΚΙΝΑΛ, η Κωνσταντίνα Γιαννακοπούλου, ζήτησε να χρησιμοποιείται ο όρος «γυναικοκτονία» κι επισήμανε πως μοιάζει πλέον σαν να μην υπάρχει λογική για το μέγεθος της βίας κατά των γυναικών.
«Είναι η ώρα λοιπόν, η Πολιτεία μέσω της εκπαίδευσης και μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων να συνδράμει καθοριστικά, για να εξασφαλίσει το σεβασμό, τη μη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών. Είναι ώρα να εξασφαλίσουμε την πλήρη ισότητα και ισοτιμία των φύλων, με σοβαρά και αποτελεσματικά μέτρα στην εκπαίδευση, με την ένταξη της διάστασης του φύλου στο πρόγραμμα σπουδών όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, με στόχο τη μη βία, με στόχο την αποδοχή της διαφορετικότητας, με στόχο το σεβασμό ανάμεσα στα δύο φύλα. Χρειάζεται και εξειδικευμένη εκπαίδευση των εκπαιδευτικών μέσω σεμιναρίων.
Είναι η ώρα να διασφαλίσουμε νομικό πλαίσιο για την πρόληψη, την προστασία των θυμάτων και για την τιμωρία των δραστών» είπε μεταξύ άλλων η βουλευτής.
«Αν χρειαστεί να θυμηθούμε τι σημαίνει ισότιμος ρόλος των γυναικών, θα φέρουμε στο νου μας τη συμβολή, τη μάχη, το όπλο στα χέρια γυναικών της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ, του ΕΛΑΣ, που πάλεψαν κόντρα στον κατακτητή, με την επισήμανση ότι ψήφο οι γυναίκες κλήθηκαν να δώσουν για πρώτη φορά στις απελευθερωμένες από το ΕΑΜ περιοχές της Ελλάδας» είπε εκ μέρους του ΚΚΕ, η Λιάνα Κανέλλη. Η κ. Κανέλλη εξέφρασε την αλληλεγγύη του ΚΚΕ στις γυναίκες που βρίσκονται αντιμέτωπες με τα ποικίλα πρόσωπα της βίας και αναγκάζονται να ζουν στη βαριά σκιά που απλώνουν κάθε μέρα σε πάρα πολλές πλευρές της ζωής τους: στις εργαζόμενες που αναμετρώνται καθημερινά με τη βία της εργοδοσίας, τους αντιεργατικούς νόμους, το διευθυντικό δικαίωμα, την απειλή της απόλυσης, τον φόβο της ανεργίας. Στις μητέρες μικρών παιδιών, τις κόρες ηλικιωμένων γονέων, τις γυναίκες και τις οικογένειες οι οποίες έχουν άτομα με ειδικές ανάγκες, οι οποίες σηκώνουν το βαρύτατο φορτίο της έλλειψης δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών. Στις γυναίκες πρόσφυγες, τις γυναίκες μετανάστριες, που τις ξεριζώνουν οι πόλεμοι των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και μηχανισμών που τις πνίγουν στη Μεσόγειο μαζί με τα παιδιά τους, που τις εγκλωβίζουν σε συνθήκες επικίνδυνες, άθλιες, πολλές φορές δολοφονικές, με την ανοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων, μεταξύ αυτών και τη δική μας. Στις γυναίκες που αντιμετωπίζουν βία, μια βία σωματική, λεκτική, ψυχολογική, μια βία παρενόχλησης σε διαπροσωπικές σχέσεις, σε συντροφικές σχέσεις, μέσα στην ίδια την οικογένεια.