Αν και απουσιάζω από την Αυστραλία τα τελευταία χρόνια, δεν έχω πάψει να παρακολουθώ τα παροικιακά τεκταινόμενα και να θλίβομαι.
Πέρασαν 35 σχεδόν χρόνια από τότε που η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης αγόρασε το στοιχειωμένο οικόπεδο του Μπουλίν για να επαληθευτούν και επίσημα οι… χρησμοί μου.
Οι οποίοι και είχαν πάντα το ίδιο μοτίβο: ότι ήταν μια αποτυχημένη αγορά και το οικόπεδο αυτό δεν ήταν δυνατόν να στεγάσει τα μεγαλεπήβολα όνειρά μας, που μεγάλωναν συνεχώς με υπερβολικές δόσεις αναβολικών…
Παρ’ όλα όσα έγραφα εγώ, όλες οι ηγεσίες της Κοινότητας, σχεδίαζαν και υπόσχονταν για το οικόπεδο ανεγέρσεις Παρθενώνων, Πολιτιστικών Κέντρων, αρχαιοελληνικών αγορών, Γηροκομείων, εστιατορίων, καφενείων, γηπέδων και άλλων εγκαταστάσεων για… δραστηριότητες!
Πολλά σχέδια, μακέτες και ιδέες φιλοξένησε κάθε τόσο στις σελίδες του ο “Νέος Κόσμος”.
Και το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο δημοσίευσε τις δικές του μακέτες για το Πολιτιστικό Κέντρο που ονειρευόταν να αναγείρει στο Μπουλίν…
Και, μάλιστα, λίγα μόνο χρόνια μετά την ανέγερση τού Πολιτιστικού Κέντρου (ο Θεός βέβαια να το κάνει… Πολιτιστικό) του Lonsdale Street.
Μετά απ’ όλα αυτά, λοιπόν, παρ’ ολίγον να πέσω από τα σύννεφα όταν διάβασα στον “Νέο Κόσμο” (πάλι…) για τα νέα… έργα και την ανέγερση του… Greek Centre Hub λίγο πιο πάνω από το… Πολιτιστικό Κέντρο…
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν μέχρι να τελειώσει το…έργο, θα υπάρχουν ακόμα γέροντες που θα θέλουν να το επισκεφθούν και νέοι που θα μιλούν τη γλώσσα και θα ενδιαφέροντα για οτιδήποτε ελληνικό.
Καλό θα είναι, όμως, πριν το Συμβούλιο αρχίσει τις νέες… ανεγέρσεις να αποτελειώσει (επιτέλους!) την στοιχειωμένη ζωφόρο…