«ΕΚΕΙ που ο άνθρωπος καίει βιβλία, μπορεί να κάψει και στο τέλος ανθρώπους». Αυτό είχε γράψει ο ποιητής Χάινριχ Χάινε, εκατό χρόνια πριν η ρήση αυτή γίνει πραγματικότητα από τους Ναζί.

ΑΝ αναρωτιέστε γιατί το γράφω αυτό, ίσως θα έχετε ακούσει ή διαβάσει για τα τεκταινόμενα στη Χαλκίδα. Αν πάλι δεν το έχετε πάρει χαμπάρι ή δεν ενδιαφέρεστε, τότε εγώ, εσείς και όλοι έχουμε πρόβλημα…

ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ, είναι αποκρουστικές και πέρα από κάθε φαντασία οι εικόνες με αυτοαποκαλούμενους αντιεμβολιαστές να καίνε βιβλία στη Χαλκίδα, κατά τα πρότυπα των Ναζί.

ΑΝ αυτό δεν σας ανησυχεί και δεν σας προβληματίζει, τότε το ξαναλέω: έχουμε πρόβλημα.

ΤΟ βιβλίο είναι το ύστατο οχυρό της λογικής, του πολιτισμού, της επιστήμης, της δημοκρατίας.

Γεγονότα σαν αυτό της Χαλκίδας στέλνει ένα μήνυμα: Γρηγορείτε… Ο σκοταδισμός, ο ανορθολογισμός, ο λαϊκισμός στις μέρες μας, με αφορμή την πανδημία και τη διαχείρισή της, δεν μπαίνουν από τις χαραμάδες του μυαλού, βρίσκουν ορθάνοιχτες πόρτες.

ΔΕΝ θέλω να πω ή να σχολιάσω κάτι άλλο. Ας δούμε τις αντιδράσεις της Ένωσης Ελληνικού Βιβλίου (ΕΝΕΛΒΙ), του Συλλόγου Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (ΣΕΚΒΑ) και του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικών Βιβλίων (ΣΕΕΒΙ), που προκάλεσε η κίνηση ομάδας γονέων από τη Χαλκίδα να κάψουν το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά, το οποίο μιλάει για τον κορονοϊό.

Σε κοινή ανακοίνωση, ανάμεσα στα άλλα, τα τρία εκδοτικά σωματεία αναφέρουν:

«Ήταν βέβαιο ότι η μισαλλοδοξία, η διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας και ο φανατισμός κάποιων συμπολιτών μας θα κατέληγε στην απόλυτη φρίκη: το κάψιμο βιβλίων.

Το σκοταδιστικό περιστατικό που διαδραματίστηκε στη Χαλκίδα από γονείς αρνητές του κορονοϊού και του εμβολιασμού παραπέμπει σε άλλες εποχές και προξενεί οργή, προβληματισμό και θλίψη.

Το βιβλίο είναι απόλυτο αγαθό. Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς με το περιεχόμενό του. Μπορεί να το κρατήσει στη βιβλιοθήκη του ή να το εξοβελίσει από αυτήν.

Δεν έχει κανένα δικαίωμα να το κάψει σε δημόσιο χώρο και σε δημόσια εκδήλωση, όχι γιατί προηγήθηκε η ανάλογη πράξη των Ναζί που πέρασε στην ιστορία σαν ανοσιούργημα κατά του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά γιατί η προσωπική παιδεία και καλλιέργεια απαγορεύουν σε οποιονδήποτε άνθρωπο να διανοηθεί αυτή την πράξη.

Πόσο μάλλον όταν αυτοί που παρέδωσαν στην πυρά το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά είναι γονείς που, εκ των πραγμάτων, αποτελούν πρότυπα για τα παιδιά τους και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και τα πιστεύω τους.

Πώς αντιμετωπίζονται -στην ουσία και τον πυρήνα τους- παρόμοια περιστατικά; Η παιδεία, καθάπερ ευδαίμων χώρα, πάντα τ’ αγαθά φέρει, κατά τον Σωκράτη.

Την παιδεία μπορούν να την παράσχουν η πολιτεία και η οικογένεια: η μέριμνα από πλευράς της πολιτείας για υψηλού επιπέδου εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες και δημιουργία σχολικών βιβλιοθηκών, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια της αγάπης για το βιβλίο και το διάβασμα στο φυσικό περιβάλλον του παιδιού -την οικογένεια- δημιουργούν αναγνώστες, συνειδητούς πολίτες, ώριμους ανθρώπους.

Τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι η ευθυκρισία, η αντιληπτική ικανότητα, ο ορθός λόγος θα επικρατήσουν της αμάθειας και της παραπληροφόρησης».

Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ Συγγραφέων σημειώνει: «Βιβλία στην πυρά: μια εικόνα που παραπέμπει σε σκοταδισμό, θλιβερή όσο και εξοργιστική και την οποία η Εταιρεία Συγγραφέων καταδικάζει απερίφραστα.

Σε μια δημοκρατική κοινωνία δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τέτοια φαινόμενα. Η καύση του βιβλίου του διεθνώς αναγνωρισμένου συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας και μέλους της Εταιρείας μας Ευγένιου Τριβιζά προκαλεί αποτροπιασμό.

Η ιστορική μνήμη ξυπνά και τρομάζει το παιδαγωγικό μοντέλο που προβάλλουν με αυτή τους την πράξη οι αυτουργοί. Ας μην αφήσουμε χώρο για τέτοια πρότυπα».

Δ.Τ.
(Και για την αντιγραφή)

ΚΑΠΩΣ γρήγορα δεν εκτυλίχθηκαν οι διαδικασίες για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της Κυπριακής Κοινότητας, ή μου φαίνεται; Κατά την Ετήσια Γενική Συνέλευση που έγινε την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου, τα μέλη, εξέλεξαν την Εφορευτική Επιτροπή, η οποία δρομολόγησε τις εκλογές του νέου Διοικητικού Συμβουλίου και της Εξελεγκτικής Επιτροπής.

ΟΝΤΩΣ με δημοσίευμα στον «Ν.Κ», την 1η Δεκεμβρίου 2021, η Επιτροπή με την υπογραφή του προεδρεύοντος κ. Δημήτρη Δημητριάδη, καλούσε τους υποψήφιους να παραδώσουν την αίτησή τους μέχρι τις 6μμ. της Παρασκευής, 10 τρέχοντος, στην κάλπη, στο οίκημα της Κοινότητας, επί της 495 Lygon Street στο Brunswick.

ΜΕΧΡΙ εδώ όλα καλά. Το επόμενο βήμα της Εφορευτικής (θα) ήταν, να ανακοινώσει τα ονόματα των υποψηφίων και να ορίσει την ημερομηνία των εκλογών.

Αντί αυτού, εκφωνήθηκε μια αοριστολογία από το Κυπριακό Πρόγραμμα το Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου, καθ’ υπόδειξη της Εφορευτικής Επιτροπής, που καλούσε τα μέλη να προσέλθουν να ψηφίσουν την Κυριακή, 12 Δεκεμβρίου! Μπερδευτήκατε; Εγώ να δείτε…

ΕΥΤΥΧΩΣ, όπως μου είπε στέλεχος της Κυπριακής Κοινότητας, «τέλος καλό, όλα καλά». Και, κατ’ άλλον, «για όλα φταίει ο κορονοϊός».

Από όσο γνωρίζω, την Τρίτη οι (νεο)εκλεγέντες, συνεδρίασαν και κατίρτησαν σε σώμα το νέο Διοικητικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον κ. Θήο Θεοφάνους, και γραματέα την κ. Αναστασία Σαρακίνη.

ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ γνώση, ξέρουν ότι τους περιμένει πολλή δουλειά. Μόλις ξεπεραστούν τα τελευταία μικροπροβλήματα/καθυστερήσεις που (ξανα)προέταξε αυτήν την εβδομάδα ο Δήμος Moreland -οι της Κοινότητας τα ονομάζουν «politics», το νέο Διοικητικό Συμβούλιο θα προχωρήσει στην οικοδόμηση του νέου εξαώροφου Κυπριακού Κέντρου. Καλή επιτυχία.

ΚΑΙ κάτι ακόμα. Σε μια κατ’ ιδίαν συζήτηση με τον κ. Θεοφάνους, πληροφορήθηκα ότι το Καταστατικό της Κοινότητας επιτρέπει υποβολή υποψηφιοτήτων μια εβδομάδα πριν και μια εβδομάδα μετά την προκήρυξη των εκλογών. Με την προϋπόθεση ότι υπάρχει έτοιμη η κάλπη. Και ότι οι εκλογές μπορεί να γίνουν σε δύο εβδομάδες. Το γράφω γιατί δεν το ήξερα.

ΤΕΛΟΣ εποχής για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λευκάδας («Ν.Κ», 16/12/2021). Υλοποιώντας την απόφαση της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης, 21 Φεβρουαρίου 2021, στην οποία παρευρέθηκαν 70 ταμειακώς τακτοποιημένα μέλη, συν τεσσάρων αιτήσεων Proxy, προέβησαν στην υποβολή αίτησης εθελοντικής διάλυσης του Συλλόγου στο Consumer Affairs Victoria, η οποία έγινε αποδεκτή στις 8 Ιουλίου 2021 από το Department of Justice and Community Safe και παρέδωσαν την Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου, το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού στην Λευκαδιακή Αδελφότητα.

ΑΥΤΗ ήταν η καταστατική προϋπόθεση του ιδρυτικού Συμβουλίου τον Οκτώβρη του 2005. Ότι μόλις επέλθει η ομαλότητα στην Λευκαδιακή Αδελφότητα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος θα πάψει να λειτουργεί.

Διαβάζουμε επίσης ότι η ανατολή του 2022, σηματοδοτεί τη σημαντική επέτειο της 80ής επετείου από την ίδρυση της ιστορικής Αδελφότητας. Οπότε Λευκαδίτες, Θεού θέλοντος και κορονοϊού επιτρέποντος, ετοιμαστείτε για γιορτές και γλέντια!

ΘΥΜΑΣΤΕ πόσο μελάνι χύθηκε 21 χρόνια πριν, με την πολυζητημένη και μεγαλοπρεπή είσοδο του εν Χριστώ έτους 2000 στο γήινο στερέωμα;

Ξεφυλλίζοντας άρθρα του προσωπικού μου αρχείου, έπεσα στο αφιέρωμα της εφημερίδας μας -Δεκέμβρης 1999, με τίτλο «Σκέψεις για την παροικία και τον πλανήτη μας 20 χρόνια μετά το 2000». Ο υπότιτλος, θεωρώ ότι έχει όλο το ζουμί. «Για να επιζήσουμε ως Ελληνική νεολαία, πρέπει να διευρύνουμε τους ορίζοντες με δυναμική συμμετοχή και αντιπροσώπευση, εντός και εκτός των Αυστραλιανών συνόρων».

ΑΛΛΑΞΕ κάτι; Για να μη νομίσετε ότι διακατέχομαι από αίσθημα απαισιοδοξίας, σημειώνω, ότι αρκετοί Σύλλογοι κινήθηκαν σωστά και ανανέωσαν τα Διοικητικά τους Συμβούλια με νέο αίμα. Ωστόσο, μια ματιά στις Γενικές Συνελεύσεις και στους ετήσιους, επετειακούς ή πανηγυρικούς χορούς και διαπιστώνει ο καθένας του λόγου το αληθές.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν και γενικά μιλώντας, θεωρώ, ότι επιβάλλεται να προβούμε σε ριζικές αλλαγές, να αλλάξουμε ρότα και μέσα από συλλογικές προσπάθειες χωρίς συναισθηματισμούς, να σκεφθούμε ψύχραιμα και λογικά, πριν είναι αργά, το μέλλον τους.

ΞΕΡΕΤΕ τι εισπράττω επί του θέματος όταν μιλώ με παροικιακούς παράγοντες; ‘Ολοι το θέλουμε, αλλά κάπου… δεν συμφωνούμε.

Όμως, αδέλφια, τα περιθώρια στενεύουν. Επιβάλλεται να δράσουμε τώρα! Όσον αφορά τον πλανήτη Γη, εντάξει, είναι γνωστά τα παγκόσμια συνέδρια και οι συζητήσεις των κυβερνώντων. Μόνο που η Αυστραλία, εξακολουθεί τις εξορύξεις του άνθρακα με αποτέλεσμα την μόλυνση του περιβάλλοντος.

ΘΕΡΜΑ συλλυπητήρια στην οικογένεια του σεβαστού Δημήτρη Κάρμη, ο οποίος εγκατέλειψε τα εγκόσμια πλήρης ημερών. Γνωριζόμαστε από το 1978, όταν εκείνος υπηρετούσε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας και εγώ ήμουν στο διδακτικό προσωπικό του Οργανισμού.

Συχνά-πυκνά έστελνε στην εφημερίδα μικρές επιστολές, σημειώματα μάλλον, για τις εκδηλώσεις του Συλλόγου των Ολυμπίων, αλλά και για να επαινέσει τους συνεργάτες του. Αυτός ήταν ο Δημήτρης Κάρμης. Πάντα με τον καλό λόγο. Καλό Παράδεισο!

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

Κ.Γ.