Υπήρξαν άραγε οι Τρεις Μάγοι; Η παράδοση λέει ότι μόλις είδαν ένα άστρο στον ουρανό, κατάλαβαν ότι είχε γεννηθεί ο Σωτήρας του κόσμου και το ακολούθησαν. Το άστρο τους οδήγησε στο Θείο βρέφος, όπου πήγαν ταπεινά για να Το προσκυνήσουν.

Αν τελικώς υπήρξαν, τι ήταν; Μάγοι ή βασιλιάδες, όπως αναφέρει μια άλλη εκδοχή;

Οι Τρεις Μάγοι ήταν ο Βαλτασάρ, ο Γασπάρ και ο Μελχιώρ. Ο μόνος που έκανε αναφορά σ’ αυτούς, χωρίς όμως να αναφέρει τα ονόματά τους, ήταν ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Σε κανένα άλλο εκκλησιαστικό κείμενο δε γίνεται λόγος για τους Τρεις Μάγους. Όμως, η μικρή περικοπή του Ματθαίου ήταν αρκετή για να δώσει φτερά στη λαϊκή φαντασία, ώστε να δημιουργηθούν διάφοροι θρύλοι.

Ο Ματθαίος τους αποκαλεί Μάγους κι όχι βασιλιάδες. Τι ήταν όμως οι Μάγοι εκείνη τη μακρινή εποχή; Ήταν αυτό που αντιλαμβανόμαστε σήμερα, δηλαδή άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να έρθουν σε επικοινωνία με τις σκοτεινές δυνάμεις που διέπουν τη ζωή;

Τουναντίον! Εκείνη τη χρονική περίοδο, οι μάγοι ήταν ιερείς της πανάρχαιας θρησκείας των Μήδων και των Περσών, δηλαδή του Ζωροάστρη. Επί της βασιλείας του Αυτοκράτορα Αυγούστου, δεν είχαν πια ούτε την ισχύ, αλλά ούτε τη σημασία που είχαν οι προκάτοχοί τους έξι αιώνες πριν.

Η έννοια του Μάγου είχε πάρει πλατύτερο χαρακτήρα. Ο Μάγος μπορούσε να είναι ένας σοφός, ένας σοβαρός αστρονόμος. Άλλωστε, τότε η Ανατολή ήταν η κοιτίδα της επιστήμης, της γνώσης και της σοφίας.

Αλλά γιατί πήγαν οι Μάγοι, που ήταν οι σοφοί της Ανατολής, στην Ιουδαία; Πώς γνώριζαν ότι ο Σωτήρας του κόσμου θα γεννιόταν στην τόσο μακρινή τους Βηθλεέμ;

Οι Εβραίοι τότε ήταν πολυάριθμοι στην Αραβία, αλλά και πέρα απ’ αυτήν. Μιλούσαν ελεύθερα σε όλους για τις προσδοκίες τους σχετικά με την έλευση του Μεσσία. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει πως οι Μάγοι, όταν είδαν ένα καινοφανές άστρο στον ουράνιο θόλο, αποφάσισαν να πάνε στη Βηθλεέμ.

Σύμφωνα με μια θεωρία, οι Τρεις Μάγοι αντιπροσώπευαν τις τρεις γνωστές φυλές: τη λευκή, τη μαύρη και την κίτρινη. Γι’ αυτό σε όλα τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα, ο Γασπάρ απεικονιζόταν ως μελαμψός Αιθίοπας.

Η παράδοση λέει ότι 33 χρόνια μετά το ταξίδι τους στη Βηθλεέμ, οι Τρεις Μάγοι ξαναγύρισαν στην Ιερουσαλήμ και ξανασυναντήθηκαν και οι τρεις μαζί, όταν ο Ιησούς είχε σταυρωθεί. Αναγνωρίστηκαν μπροστά στον τάφο του και αποφάσισαν να εγκαταστήσουν τις σκηνές τους στα περίχωρα της πόλης και να μη χωρίσουν ποτέ πια. Μάλιστα, ο Απόστολος Θωμάς τους μύησε στον χριστιανισμό και τους βάφτισε χριστιανούς.

Τρεις αιώνες αργότερα, η αυτοκράτειρα Ελένη, μητέρα του Κωνσταντίνου, πήγε στην Ιερουσαλήμ, για να βρει τον τάφο του Ιησού. Έπειτα από πολλές έρευνες και ανασκαφές, ανακάλυψε τον σταυρό και ταυτόχρονα, εκεί κοντά, και τους τάφους των Τριών Μάγων. Η αυτοκράτειρα μετέφερε τα άγια λείψανα στην Κωνσταντινούπολη, από όπου ένας επίσκοπος τα πήγε εντέλει στο Μιλάνο.

Οι Τρεις Μάγοι θα βρίσκονταν ακόμη στην Ιταλία, αν ο Γερμανός αυτοκράτορας Φρειδερίκος Α’ Μπαρμπαρόσα δε λεηλατούσε το Μιλάνο. Έτσι, μετέφερε τα οστά των Μάγων στην Κολωνία. Οι Γερμανοί έχουν αναγείρει μια ωραιότατη εκκλησία γοτθικού ρυθμού προς τιμή τους.

Ποιοι ήταν οι τρεις μάγοι και τι δώρα έφεραν στο μικρό Χριστό

Σύμφωνα με τη βιβλική διήγηση οι σοφοί αυτοί έφτασαν στην Ιερουσαλήμ αναζητώντας τον νεογέννητο βασιλιά των Ιουδαίων για να τον προσκυνήσουν, ακολουθώντας από τα μέρη της ανατολής το αστέρι του. Όταν το έμαθε ο Ηρώδης ταράχτηκε, κάλεσε τους μάγους να μάθει περισσότερα, και τους είπε να πάνε στη Βηθλεέμ να ψάξουν για το παιδί και όταν το βρουν να τον ειδοποιήσουν ώστε δήθεν, να πάει και ο ίδιος να το προσκυνήσει.

Οι μάγοι έφυγαν από τον Ηρώδη και το άστρο τους οδήγησε στο σημείο όπου βρισκόταν το παιδί. Εκεί, το προσκύνησαν, και του προσέφεραν ως δώρα χρυσό, λιβάνι και αρωματική σμύρνα (δώρα τα οποία οι πατέρες της Εκκλησίας είδαν να συμβολίζουν αντίστοιχα τον Βασιλιά και τον Θεό και να προλέγουν το θάνατο και την ταφή του Κυρίου.

Η προσκύνηση αυτή των μάγων πρέπει να συνέβη μετά την Υπαπαντή του Κυρίου (είσοδος στον Ναό, σαράντα ημέρες μετά τη γέννησή Του). Κατόπιν, με θεϊκή παρέμβαση είδαν οι μάγοι σε όνειρο ότι δεν έπρεπε να ξαναγυρίσουν στον Ηρώδη αλλά να φύγουν από άλλο δρόμο για την πατρίδα τους.

Σύμφωνα με παράδοση που προέρχεται από το απόκρυφο Αρμενικό Ευαγγέλιο παιδικής ηλικίας του Ιησού (συριακό πρωτότυπο που μεταφράστηκε στα Αρμενικά κατά τον 11ο αιώνα), οι μάγοι ήταν τρεις και τα ονόματα αυτών, Μελχιώρ, Βαλτασάρ και Γασπάρ.

Πολλές οι αντιρρήσεις που υπάρχουν για τον αριθμό και τα ονόματα των μάγων, αλλά κάτι παραμένει ίδιο σε όλες τις εκδοχές. Τα δώρα, οι προσφορές τους στο Χριστό.

Η προσκύνηση των μάγων εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 25 Δεκεμβρίου.

Τι συμβόλιζαν τα δώρα των 3 Μάγων – Λιβάνι, Χρυσός, Σμύρνα

Τα δώρα που έφεραν οι σοφοί της ανατολής στο βασιλιά που είχε μόλις γεννηθεί ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.

·       Ο Μελχιόρ έφερε τον χρυσό, που συμβόλιζε ότι το βρέφος θα γινόταν βασιλιάς.

·       Ο Γκασπάρ έφερε το λιβάνι, σύμβολο της θείας καταγωγής.

·       Ο Βαλτάσαρ έφερε τη σμύρνα, η οποία συμβόλιζε τον πρόωρο θάνατο του Ιησού.

Ως αντάλλαγμα για τα δώρα, οι Μάγοι ζήτησαν ένα από τα σπάργανα του βρέφους, απόδειξη για όσους δε θα τους πίστευαν, το οποίο και τους έδωσε η ίδια η Παναγία.

Χρυσός

Η λέξη χρυσός απαντάται στην ελληνική γλώσσα από τα πανάρχαια χρόνια. Εικάζεται όμως πως έχει χεττιτική και κατά δεύτερο λόγο σημιτική προέλευση .

Λιβάνι

Λιβάνι (στα Αραβικά lubban, λουμπάν, στα λατινικά olibanum) ονομάζεται αρωματική ρητίνη που προέρχεται από τον κορμό του δένδρου Boswellia sacra που φύεται στο Ομάν και στην Υεμένη της Αραβικής Χερσονήσου αλλά και τη Σομαλία (Βορειοανατολική Αφρική). Επειδή όταν καίγεται αναδύει άρωμα, έχει χρησιμοποιηθεί από τα παλαιότατα χρόνια για λατρευτικούς αλλά και για κοσμικούς σκοπούς ως βασικό συστατικό παρασκευής θυμιάματος.

Σμύρνα – Μύρο ή Μύρρο

Μύρο ή Μύρρο ονομάζεται το αρωματικό ρετσίνι του δέντρου «Κομμιφόρος η μύρρα». Γνωστό από την αρχαιότητα το μύρο ονομάζεται και σμύρνα ή βδέλλιο. Ήταν ένα πολύ ακριβό εμπόρευμα κάτι το οποίο φαίνεται και από τα δώρα των Τριών Μάγων στον νεογέννητο Ιησού Χριστό (λιβάνι, σμύρνα και χρυσός).

Ιστορικά στοιχεία:

Το μύρο μνημονεύεται στη βίβλο και ήδη από την αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν ανακατεμένο με μέλι, για την περιποίηση φλεγμονών και πληγών. Επίσης το ανακάτευα με λιβάνι για καπνισμούς. Για χιλιετηρίδες το θεωρούσαν ως ένα από τους θησαυρούς της ανατολής. Ερχόταν στην Ευρώπη από τον δρόμο του λιβανιού.

Οι γιατροσοφιστές χρησιμοποιούσαν το μύρρο για τους μυϊκούς πόνους και σε έμπλαστρα για ρευματισμούς.

Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν στις ταριχεύσεις τους και οι αρχαίες Αιγύπτιες νοικοκυρές το έκαιγαν για να ξεφορτωθούν τους ψύλλους.

Στην Κίνα ονομάζεται Mo Yao και χρησιμοποιείται από τον καιρό της Δυναστείας Τανγκ (60 μ.Χ.) κυρίως για πληγές, για την ανακούφιση από τα πρηξίματα και ως διεγερτικό του αίματος.. Το έλαιο του μύρρου το απόσταζαν από την ρητίνη και το χρησιμοποιούσαν από την εποχή της Αρχαίας Ελλάδας για την επούλωση των πληγών.