Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ του Οδυσσέα έφτασε στο τέλος της….
TO 2022 ξεκίνησε με μία άσχημη είδηση, το ποδόσφαιρο της Βικτώριας βρίσκεται σε πένθος…
Ο Οδυσσέας Κόκκινος, ένας από τους πιο κορυφαίους ποδοσφαιριστές που πέρασαν ποτέ από την Ελλάς και το Βικτωριανό ποδόσφαιρο, πέρασε στην αιωνιότητα. Ήταν 72 ετών.
ΣΗΜΕΡΑ η πρώτη στήλη για το 2022 είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Κόκκινο.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η γενιά μου δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει και δυστυχώς δεν υπάρχουν βίντεο για να δει κάποιος νεότερος, τις ποδοσφαιρικές του αρετές καθώς εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τηλεόραση στα γήπεδα.
ΣΥΜΦΩΝΑ, όμως, με περιγραφές ανθρώπων που έζησαν στην ρομαντική εποχή των δεκαετιών ’60 και ’70 ο «Kokki» ήταν ένα πραγματικό αστέρι των γηπέδων.
ΗΤΑΝ ένα ομορφόπαιδο που έπαιζε καλή μπάλα, χαρισματικός και πολύ αγαπητός όχι μόνο στους Έλληνες φιλάθλους αλλά και στο ευρύτερο ποδοσφαιρόφιλο κοινό.
Είχε κερδίσει τον απόλυτο σεβασμό των αντιπάλων του, τον εκτιμούσαν για το ταλέντο του, αλλά και για την χαρισματική του φυσιογνωμία.
ΤΟ όνομα του Κόκκινου έγινε πασίγνωστο όχι μόνο στο φίλαθλο κοινό αλλά και στη νυχτερινή ζωή. Η τηλεόραση και οι εφημερίδες τον αγάπησαν και είχε μεγάλη προβολή εντός και εκτός γηπέδων.
Μάλιστα, δύο από τα μεγαλύτερα ιδιωτικά κανάλια, Channel Nine και Channel Seven, τον φιλοξένησαν σε προγράμματα «Current Affair».
ΕΝΑΣ από τους ανθρώπους του αθλητικού ρεπορτάζ που έζησε πιο καλά από τον καθένα μας τον super star της ποδοσφαιρικής περιόδου 1966-1976, είναι ο Νίκος Κιτσάκης, ο οποίος μου διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια μικρές ιστορίες και περιστατικά από την καριέρα του Κόκκινου.
ΟΤΑΝ ρώτησα τον Νίκο πώς θα μπορούσες σε μία σύντομη πρόταση να μου χαρακτηρίσεις τον Οδυσσέα Κόκκινο, αυτός μου είπε «Ήταν το ατέλειωτο παιδί… Παιδί τον γνώρισα και παιδί έφυγε.
Έζησε μια γεμάτη ζωή που θα την ζήλευαν και τα πιο λαμπερά αστέρια του Hollywood. Ήταν ένας παίκτης που στην καλή του μέρα θα μπορούσε σε 30 λεπτά στο γήπεδο να προσφέρει πολύ περισσότερα απ’ ό,τι άλλος παίκτης σε όλο τον αγώνα».
ΑΠΟ το Νοέμβριο του 1965 που ο Οδυσσέας έμεινε για μερικούς μήνες στο ίδιο σπίτι με το Νίκο Κιτσάκη, στο 175 Drummond St στο Carlton, μέχρι την ημέρα του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκέμβρη 2021 όπου ο Οδυσσέας του τηλεφώνησε για να του ευχηθεί -όπως έκανε κάθε χρόνο- για την ονομαστική γιορτή, παρέμειναν πολύ καλοί φίλοι, στις καλές αλλά και στις δύσκολες ημέρες.
ΤΟ 1966 η Ελλάς Μελβούρνης του Κώστα Νεστορίδη, ίσως θεωρείται η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Αυτό ήταν το βάπτισμα πυρός του Οδυσσέα στην Αυστραλία, δίπλα στα μεγάλα αστέρια της εποχής εκείνης ο Κόκκινος έδειξε ότι μπορεί να σταθεί δίπλα τους.
Η «κυανόλευκη» κατακτά τον τέταρτο της τίτλο στη Βικτώρια και την επόμενη σεζόν ο Οδυσσέας Κόκκινος αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ στην Πολιτεία.
ΕΚΕΙΝΗ τη χρονιά παρά το γεγονός ότι δεν ήρθε ένα ακόμα πρωτάθλημα για την Ελλάς, εντούτοις έλαμψε το αστέρι του 18χρονου Οδυσσέα, που από την Κωνσταντινούπολη και τη σύντομη παραμονή στην Προοδευτική, βρέθηκε στην μακρινή ήπειρο ταξιδεύοντας 22 ημέρες με το «Πατρίς» ως λαθρεπιβάτης με σταθμό τη Μελβούρνη που έμελλε να είναι ο τελευταίος σταθμός στην Οδύσσειά του.
Ο ΣΚΟΤΣΕΖΟΣ τεχνικός της Ελλάς Αδελαΐδας και πρώην διεθνής της χώρας του, Tom Forde, είδε τον Οδυσσέα Κόκκινο για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1967, όταν η Ελλάς Μελβούρνης ταξίδεψε στην Νότια Αυστραλία για φιλικό παιχνίδι. Ο Κόκκινος ξεχώρισε σημειώνοντας χατ τρικ.
«ΑΥΤΟ το παιδί έχει πολύ μεγάλο ταλέντο» είπε ο Forde και συμπλήρωσε λέγοντας: «Είναι πολύ ταλαντούχος και θα μπορούσε να παίξει στα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης».
Τη συζήτηση μαζί με τον Νίκο Κιτσάκη παρακολουθούσε και ο Άγγλος συμπαίκτης του Κόκκινου στην «κυανόλευκη» Ernie Ackerley, ο οποίος συμπλήρωσε: «Όχι μόνο θα μπορούσε να παίξει στην Ευρώπη αλλά θα μπορούσε να πάει στο Hollywood και να γίνει αστέρι της οθόνης, αρκεί να είχε μυαλό».
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ είχε κερδίσει κατά κράτος το γυναικείο φύλο. Πολλές φορές στο Middle Park μετά τη λήξη των αγώνων της Ελλάς, τα νεαρά κορίτσια έμπαιναν στον αγωνιστικό χώρο για να τον αγκαλιάσουν και να τον συγχαρούν, πολύ περισσότερο όταν έβγαζε γκολ στο παιχνίδι, ένα φαινόμενο που δεν συνέβαινε σε άλλα γήπεδα.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ σταθμός στη διαδρομή του είναι η παρουσία του στον Παναθηναϊκό. Έστω και αν δεν αγωνίστηκε σε αγώνες για το πρωτάθλημα Ελλάδας, ο Κόκκινος φόρεσε τη φανέλα με το τριφύλλι σε τουρνουά της Νέας Υόρκης και με αντίπαλο την Ίντερ Μιλάνου, σημειώνοντας μάλιστα το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης, παίρνοντας κεφαλιά από τον μεγαλύτερο αμυντικό της Ιταλίας τον Giacinto Facchetti.
ΤΟ deal με τους «πράσινους» δεν προχώρησε, ο Κόκκινος ήθελε να επιστρέψει στη Μελβούρνη για να αγωνιστεί στην Ελλάς, αλλά μετά από ένα χρόνο επιστρέφει στην Ελλάδα, για να παίξει στον Πανηλειακό και μετέπειτα στον Πανσερραϊκό.
ΤΟΝ Γενάρη του 1974 ο Κόκκινος βρίσκεται πίσω στη Μελβούρνη, αυτή τη φορά όμως υπογράφει στον Αλέξανδρο. Με τους «κιτρινόμαυρους» αγωνίστηκε σε τρία ματς για το νυχτερινό Ampol Cup και σε τρία ακόμα ματς πρωταθλήματος.
Ο ΤΕΧΝΙΚΟΣ της «κυανόλευκης», Γιαννέλος Μαργαρίτης, ήθελε με κάθε τρόπο, πίσω στην Ελλάς τον Οδυσσέα, και έτσι έγινε. Για την μεταγραφή αυτή, ο Μέγας έλαβε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό αλλά και ως αντάλλαγμα τον ταλαντούχο Αντρέα Μποζίκα, ο οποίος πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα στα επόμενα δέκα χρόνια με τους «κιτρινόμαυρους».
Παρά το γεγονός ότι ο «Kokki» έπαιξε ελάχιστα παιχνίδια στον Αλέξανδρο αγαπούσε τον Μέγα, δίνοντας το παρών στις εκδηλώσεις του συλλόγου. Με λίγα λόγια, είχε τον απόλυτο σεβασμό απ’ όλους τους φιλάθλους.
Η ΕΛΛΑΣ Μελβούρνης ήταν ο κύριος σταθμός αλλά και η ομάδα της καρδιάς του, στη διαδρομή του Κόκκινου. Φόρεσε την «κυανόλευκη» φανέλα συνολικά 75 φορές σκοράροντας 36 τέρματα, σε τέσσερις διαφορετικούς περιόδους, με τελευταίο σταθμό την σεζόν 1975.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ήταν για λίγο, παίκτης του Μέγα Αλέξανδρου και της Hakoah του Σίδνεϊ. Έπειτα φόρεσε την φανέλα της Γιουβέντους Μελβούρνης, ήταν παίκτης-προπονητής της Αθηνάς στο Περθ, ενώ ο επίλογος της ποδοσφαιρικής του διαδρομής έκλεισε το 1982 στον Ηρακλή Northcote.
Ο ΤΡΟΠΟΣ ζωής των υπερβολών του Κόκκινου ταυτίστηκε με τον μεγάλο άσσο της Manchester United George Best που τελείωσε η καριέρα του άδοξα στα 27 του από την άσωτη ζωή, κάπως έτσι τελείωσε και η καριέρα του «Kokki».
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ της Ελλάς που αυτό το διάστημα βρίσκονται στο Shepparton για το τελικό στάδιο προετοιμασίας εν όψει της σεζόν που ξεκινά τον επόμενο μήνα, κράτησαν ενός λεπτού σιγή στην απογευματινή προπόνηση της Δευτέρας ενώ η Ελλάς θα τιμήσει τον Οδυσσέα στο ντέρμπι της πρώτης αγωνιστικής του NPL με τον Αλέξανδρο.
ΣΤΟ δημοσίευμα της Ελλάς ο πρόεδρος Νίκος Μαϊκούσης είπε: «Ο Οδυσσέας δεν ήταν απλώς μια προσωπικότητα γνωστή σε όλους μας στην South Melbourne αλλά και σε ολόκληρη την Αυστραλιανή Ποδοσφαιρική Κοινότητα.
Ως ποδοσφαιριστής, ήταν ένας σόουμαν. Συνέβαλε επίσης στον πλούτο των επιτυχιών του συλλόγου σε όλη εκείνη την περίοδο. Τα τελευταία χρόνια, ήταν κοντά στην Ελλάς ως οπαδός, ενθαρρύνοντας τους παίκτες και τις ομάδες μας. Η απουσία του θα είναι πολύ αισθητή για όλους μας»
«ΓΙΑ τα παιδιά των δεκαετιών του 1960 και του 1970 ο Κόκκινος θα ζει για πάντα στις καρδιές μας στο πάνθεον των θρύλων» έγραψε μεταξύ άλλων στο πολύ συγκινητικό δημοσίευμα η επίσημη σελίδα της Heidelberg United.
ΤΑ μηνύματα θλίψης για τον θάνατο του Οδυσσέα Κόκκινου από ποδοσφαιρικούς συλλόγους αλλά και από κόσμο που τον αγάπησε για το ταλέντο του, έπεσαν βροχή από τη Δευτέρα.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγραψαν οι ομάδες που αγωνίστηκε, Αθηνά του Περθ, Northcote City Ηρακλής, Moreland Zebras όπως επίσης και οι «κανονιέρηδες» του Oakleigh, με τον γενικό αρχηγό, Γιώργο Μπαμπατσιά, να γράφει χαρακτηριστικά: «Ήσουν ο Αυστραλός George Best και ένας μεγάλος θρύλος του ποδοσφαίρου όπως μου έλεγαν οι παλιότεροι. Θα σου είμαι πάντα ευγνώμων για τις συμβουλές σου κόουτς. Αναπαύσου εν ειρήνη».
ΕΓΩ τον συνάντησα για πολύ λίγο τελευταία φορά στο παιχνίδι της South για το FFA Cup στο Lakeside με την Melbourne City. Μιλούσαμε πάντα όταν συναντιόμασταν στα γήπεδα για το ποδόσφαιρο του σήμερα, αλλά πιο πολύ για το τότε. Ο Οδυσσέας παρά τον διχασμένο χαρακτήρα του ήταν πολύ κοινωνικός με τον κόσμο.
ΚΑΛΟ ταξίδι Οδυσσέα…