Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
ΓΕΙΑ και χαρά σας, καλοί μου, συμπάροικοι και καλή χρονιά σε όλους! Χαθήκαμε και ξέρω ότι ανησυχήσατε, αλλά τι να κάνω κι εγώ η καημενούλα, είπα να σταματήσω την πιλάλα λιγάκι γιατί φρούμαξα με εκείνο το καινούριο γράμμα του κορονοϊού, το όμικρο, καλέ…
Είπαμε να κάνουμε ρεβεγιόν μετά από τόσο καιρό κλεισούρα, να βάλουμε τις τουαλέτες μας, τη δωδεκάποντη γοβίτσα, το βαθύ ντεκολτέ και τη βλεφαρίδα πέργκολα μπας και μας γράψουν οι κοσμικές στήλες της παροικίας αλλά ατυχήσαμε.
ΛΥΣΣΑΞΕ ο γρουσούζης ο COVID (επιμένω ότι είναι αρσενικός) και βγήκε παγανιά για να χαλάσει τις γιορτές.
Εξήντα τέσσερις χιλιάδες κρούσματα σε ολόκληρη την Αυστραλία και συνεχίζουμε.
Κόλλησε η μία φιλενάδα μου, κόλλησε και η ξαδέρφη μου, κόλλησε ο άνδρας της συναδέλφου μου, ο γιος, η νύφη, το ανήψι και το εγγόνι μας. Δεν ακούς και τίποτε άλλο κι έχεις και τον μεγάλο – τον Μόρισον ντε – να μας λέει: «ήρθε ο καιρός να δώσουμε στους Αυστραλούς τις ζωές τους πίσω». Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
ΜΑ τι να πω η μαγκούφα που στη Βικτώρια μας είχανε μανταλωμένους ενάμιση χρόνο σχεδόν με 500 κι 600 κρούσματα και τώρα μας αμολάνε τάχα μου με 22.000; Ανοίξαμε τα σύνορα, μπάτε σκύλοι αλέστε, πήγαινε – έλα χωρίς τεστ, χωρίς εμβόλιο, χωρίς ελέγχους κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Τα μέτρα και τα σταθμά αλλάζουνε κατά πως τους βολεύει και ύστερα σου λέει δείξε εμπιστοσύνη.
Εύκολο το’ χετε έτσι όπως τα έχετε κάνει, μωρέ;
Μας φάγαν τα μυαλά να κάνουμε τεστ αποδεικνύοντας πως είμαστε υπεύθυνοι. Ακούμε εμείς και να οι ουρές έξω από τα κέντρα. Τώρα μας λένε καταρρέει το σύστημα, δεν χρειάζεται να κάνετε τεστ.
ΜΑΣ μουρλάνανε δύο χρόνια με τις αναγγελίες των κρουσμάτων, τώρα μας λένε μην ακούτε τους αριθμούς και ζείτε κανονικά αλλά με προσοχή.
Μας αστυνόμευαν για να τηρούμε την καραντίνα που επιβαλλόταν εάν ήμαστε στενή επαφή, τώρα μας λένε ότι δεν χρειάζεται ούτε τεστ να κάνουμε.
ΜΑΘΑΜΕ να θάβουμε τους νεκρούς μας και να παντρευόμαστε μόνο με τον παπά και μέσω Zoom αλλά το Australian Open θα γίνει κανονικά με δόξες και τιμές.
Ουσιαστικά καμιά χορήγηση εξαίρεσης από τον εμβολιασμό στους κοινούς θνητούς, αλλά κανένα πρόβλημα για τους «αστέρες», όπως ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος Τζόκοβιτς.
Θέλετε κι άλλα; Για καθίστε ρε παιδιά, πώς να μην χάσω την εμπιστοσύνη μου κι εγώ η κουτούλα;
ΕΔΩ με κάνανε και φαγώθηκα με τη γειτόνισσα – που την είχα κι αποκούμπι σε μια ώρα ανάγκης – επειδή φοβάται να κάνει το εμβόλιο που έχει τόσα προβλήματα υγείας η δόλια (κομπόστα το αίμα από το ζάχαρο, τι να σας λέω) και τώρα ακούω πως δώσανε εξαίρεση στον άλλο που περπατάει και τρέμει η γη. Με τι μούτρα να την δω, μωρέ, μου λέτε;
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ επεισόδιο, λέει, γιατί η Αυστραλία τάχα μου κακομεταχειρίζεται τον Τζόκοβιτς. Και βγήκε ο πρόεδρος της Σερβίας στα φέισμπουκ να ξεφωνίζει τους Αυστραλούς και να τους βάζει χέρι. Αχ, πού καταντήσαμε, λέω, να ασκείται η πολιτική από τα φέισμπουκ και τα ίνσταγκραμ.
Τουλάχιστον ο δικός μας απάντησε επισήμως σε συνέντευξη Τύπου. Άντε να δούμε τι θα αποφασίσουν τη Δευτέρα. Πάντως, εμένα η γιαγιά μου, η σοφή γυναίκα, την ξέρετε πια, μού έμαθε πως «αν είσαι και παπάς – Νόβακ εν προκειμένω – με την αράδα σου θα πας.
Σόρι, κιόλας, γιατί πολύ σε συμπαθώ αγαπητέ μου Τζόκοβιτς και καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να γυρίσεις την πλάτη σου στη δόξα και το χρήμα, αλλά να σεβαστείς κι εμένα τη μεροκαματιάρα που κάνω ό,τι μου πουν για το κοινό καλό κι αν θες να συνεχίσεις να κάνεις τη δουλειά σου, όπως κι εγώ, άντε να κάνεις το εμβόλιο κι ύστερα έλα να παίξεις και να΄ρθω κι εγώ και η γειτόνισσα να σε χειροκροτήσουμε. Διαφορετικά, κάτσε στο σπίτι σου και τσούτα.
ΤΙ ΝΑ πω, καλοί μου συμπάροικοι, με αυτήν την τρέλα που ζούμε. Προσέχετε και φυλαχτείτε όσο μπορείτε, μιας και, όπως καταλάβατε, αφού μας φέραν σβούρα δυο χρόνια στη σειρά, τώρα μας ρίχνουν το μπαλάκι ευθαρσώς και εμμέσως πλην σαφώς μας λένε «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Μεταξύ μας, ίσως έτσι να έχουμε μια ελπίδα!
M.K.
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ήταν ανέκαθεν ίδιον των εκάστοτε πολιτικών Αρχών, είτε όταν βρίσκονταν σε δύσκολη θέση είτε για να καλύψουν δικές τους αβλεψίες και λάθη είτε για άλλους λόγους.
ΑΠΟΤΕΛΕΙ υποκρισία στον ύψιστο βαθμό, κατά τη γνώμη μου, η υπόθεση που εκτυλίσσεται γύρω από την έλευση στη χώρα και τη μη ή όχι συμμετοχή του Νόβακ Τζόκοβιτς στο αυστραλιανό Όπεν.
ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ διίστανται. Από τη μια, είναι αυτοί που διατείνονται ότι καλά του κάνουν και δεν τον δέχονται. Από την άλλη, είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι καλώς είχε τα απαραίτητα έγγραφα της εξαίρεσης μαζί του και σφάλλει το αυστραλιανό Κράτος που δεν τον δέχεται.
ΜΕ τη δεύτερη άποψη συντάσσονται και οι περισσότεροι εκ των… αστέρων των λεγόμενων αντιεμβολιαστών. Φως φανάρι…
Μάλιστα, οι δεύτεροι μιλούν και για φασιστική εξουσία που επιφυλάσσει το ίδιο ακριβώς μέλλον σε παρόμοιες υποθέσεις…
ΒΛΕΠΩ (από αγγλόφωνα Μέσα), όμως, ότι υπάρχουν και μερικοί άλλοι που λένε ότι η μη είσοδος του Τζόκοβιτς στην Αυστραλία συνιστά πράξη ξενοφοβίας αλλά και λαϊκισμού…
ΘΑ διαφωνήσω με τη μια πλευρά του επιχειρήματος και θα συμφωνήσω -αλλά θα επαυξήσω- με την άλλη. Στην πρώτη περίπτωση, ειδικά στην περίπτωση του Τζόκοβιτς, δεν πιστεύω ότι πρόκειται για ξενοφοβία. Ο ίδιος ο Τζόκοβιτς δημιούργησε τόσο θόρυβο γύρω από το όνομά του, απλώς και μόνο για να δείξει ότι είναι υπεράνω όλων.
ΚΑΙ πέρυσι τα ίδια προβλήματα δημιούργησε όταν κατηγόρησε δημόσια το σύστημα καραντίνας, τη στιγμή που ολόκληρη η κοινωνία της Βικτώριας υπέφερε από τα απανωτά lockdowns, ενδιαφερόμενος μόνο για το άτομό του.
ΣΤΗ δεύτερη περίπτωση, ναι, η κίνηση της κυβέρνησης να μην επιτρέψει την είσοδο του τενίστα στη χώρα είναι λαϊκισμός, γιατί επιχειρεί να δείξει στους πολίτες ότι ενδιαφέρεται για την υγεία και την ευημερία τους – κάτι που δεν συμβαίνει.
ΚΑΙ αυτό γιατί -για να επαυξήσω- πιστεύω ότι το κάνει, τόσο για να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από την, κατά τη γνώμη αρκετών, εγκληματική πολιτική στη διαχείριση της πανδημίας όσο και για το ότι έρχονται εκλογές όπου νάναι και θέλει να επενδύσει πάνω σε αυτή την πολιτική.
Η ΜΟΛΙΣ και μετά βίας αποδοχή της κυβέρνησης Μόρισον να δώσει δωρεάν τεστ στους κατόχους σχετικών καρτών, αλλά η συνεχόμενη άρνησή της να κάνει ένα τέτοιο δικαίωμα καθολικό, αλλά και ο αλλοπρόσαλλος ορισμός των κλειστών επαφών πριν μερικές μέρες, οδηγούν ήδη στην καταστροφή.
ΚΑΙ μιας και μιλάμε για υποκρισίες και εγκληματικές πολιτικές, να πάμε και στη γενέτειρα, όπου έχει εξελιχθεί σε μέγα θέμα το εάν πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία μετά τις γιορτές ή όχι, τη στιγμή και που η ηλεκτρονική πλατφόρμα δεν λειτουργεί.
ΜΑ είναι τόσο δύσκολο να γίνει παράταση των σχολικών διακοπών για δέκα μέρες, ώστε να υπάρξει χρόνος και για περισσότερους εμβολιασμούς και για ανακοπή του ρυθμού των κρουσμάτων και για να μην καταρρεύσει το ήδη επιβαρυμένο ΕΣΥ; Οι μέρες αυτές μπορούν να αναπληρωθούν τον Ιούνιο…
ΕΧΕΙ, άραγε, νόημα να ανοίξουν τα σχολεία μέσα σε αυτή την υγειονομική κατάσταση; Με τα κρούσματα που θα προκύψουν στη σχολική κοινότητα τόσο σε μαθητές όσο και σε εκπαιδευτικούς, η εκπαιδευτική διαδικασία θα διασαλεύετσι καθημερινά…
Πότε θα απουσιάζει ο ένας, πότε ο άλλος πότε θα τρέχει όλη η τάξη σε κρατική δομή για τεστ…
ΕΑΝ, εν τω μεταξύ, νοσήσουν εκπαιδευτικοί ποιος, αλήθεια, θα τους αντικαταστήσει; Η κατάσταση σε κάθε τομέα στη γενέτειρα είναι τόσο μπάχαλο, που αμφιβάλω εάν έχει προβλεφθεί από το Υπουργείο να υπάρξουν αναπληρωτές… Προφανώς, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, οι αρμόδιοι δεν έχουν ιδέα, αλλά και δε θέλουν και να αποκτήσουν…
Δ.Τ.
ΜΕ 5.500 κρούσματα κορονοϊού στη Βικτώρια και 22.500 στην Νέα Νότια Ουαλία, υποδέχτηκαν οι δυο Πολιτείες το 2022. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ συμπάροικοι, καλή χρονιά και με υγεία. Αυτή είναι και η μοναδική ευχή που βγαίνει από τα χείλη όλων μας.
Όπως γνωρίζετε η Ελλάδα ξεπέρασε τις 30.000 και η Ευρώπη γενικά τα 100 εκατομμύρια κρούσματα!
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΤΩ όμως τόπε ο πρωθυπουργός μας. «Επιβάλλεται ν’ αλλάξουμε ρώτα. Και από κουλτούρα υποχρεωτικότητας, να κάνουμε κτήμα την κουλτούρα της υπευθυνότητας». Δύσκολο; Εγώ λέω όχι. Είναι θέμα λογικής.
Και πριν προλάβετε να απαντήσετε, ας σκεφτούμε. Λάθος στο λάθος, ε! Κάποτε θάρθει και το σωστό και θα φύγει ο κορονοϊός από κει που ήλθε.
ΣΤΟΝ «Ν.Κ» της Πέμπτης 23/12/2021, αναδημοσιεύτηκε άρθρο του αείμνηστου Χρήστου Μουρίκη με τίτλο «Μια αναδρομή στα κυριότερα γεγονότα του 1965, όταν η παροικία μεγάλωνε». Σήμερα εν Χριστώ έτει 2022 και 56 χρόνια μετά, το τοπίο είναι διαφορετικό. Η οργανωμένη παροικία συρρικνώνεται.
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, θα έπρεπε να είναι ακόμα μεγαλύτερη μιας και οι τότε νεοαφιχθέντες μετανάστες, παντρεφτήκαμε στην πλειοψηφία και αφήσαμε βλαστούς και παραπούλια όπως λένε στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Άλλωστε το έζησα και το ζήσαμε. Η περίοδος προ του τέλους της δεκαετίας του ’80 μέχρι και τη δύση της δεκαετίας του ΄90, η παροικία μας γνώρισε την μεγαλύτερη άνθιση.
ΤΙ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕ; Θέλοντας ν’ αποφύγω τα πρέπει και τα θέλω, τα γιατί και τα πως, άλλωστε στην ίδια κοινωνία ζούμε, το αφήνω στον καθένα μας να κάνει τον δικό του απολογισμό.
Ωστόσο συμπληρώνω, ότι είναι χρέος μας να αφουγκραστούμε τον παλμό των νέων και να τους αφήσουμε να αναλάβουν τους Συλλόγους μας, αν πράγματι νοιαζόμαστε για τη συνέχεια.
ΜΙΑ εβδομάδα μετά, ο αρχισυντάκτης αναδημοσίευσε άρθρο του καλού συνάδελφου Δημήτρη Παπαγεωργίου για τους «εργένηδες του 1971 που άκουγαν τα τραγούδια του Καζαντζίδη και…».
Εγώ θα πρόσθετα ότι το ’71, ήταν και η χρονιά των πολλών γάμων και βαφτίσεων. Θυμάμαι στο Περάν, στην νεόχτιστη τότε εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, (η παλαιά στο Windsor είχε πέσει και πουλήθηκε ως οικόπεδο), ο γάμος μου με τον αείμνηστο Νικόλα είχε ευλογηθεί στις 5 το απόγευμα. Και μιλάμε για μήνα Μάϊο.
Θυμάμαι οι βαφτίσεις τα Σάββατα και τις Κυριακές αριθμούσαν γύρω στα 15 μυστήρια ανά μέρα. Ναι, αυτή ήταν η παροικία τότε.
ΠΑΡΑΜΟΝΗ Χριστουγέννων, άκουσα τη νύφη μου να διαβάζει στα παιδιά της 8 και 6 ετών σελίδες από το βιβλίο της Παναγιώτας Ανδρεαδάκη: «Η αλφαβήτα του Δωδεκαήμερου των Χριστουγέννων».
Πρόκειται για εικονογραφημένο δίγλωσσο βιβλίο με σκληρό εξώφυλλο, σε απλά ελληνικά, που περιγράφει με γλαφιρό παιδικό τρόπο, από την γέννηση του Χριστού έως τη βάφτιση στον Ιορδάνη ποταμό, προσευχές, κάλαντα, τροπάρια κλπ. Εξηγεί μέχρι και τα σημεία της σφραγίδας που βάζουμε στα πρόσφορα.
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ δίνω μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους εσάς τους καλούς μας αναγνώστες, σάς εύχομαι Χρόνια Πολλά και το 2022, να είναι γεμάτο υγεία και πνευματικές δημιουργίες.
Κ.Γ.