Ο κορονοϊός δεν κάνει διακρίσεις σε φύλο και εθνικότητα, και έτσι πολλοί είναι οι ομογενείς που αυτή την στιγμή έχουν διαγνωσθεί με COVID-19 σε κάθε πολιτεία της Αυστραλίας, ειδικά στην Νέα Νότια Ουαλία, την Βικτώρια και την Νότια Αυστραλία.

«Οι περισσότερες οικογένειες ομογενών έχουν τουλάχιστον ένα μέλος που έχει μολυνθεί από τον ιό και αυτή την στιγμή βρίσκεται σε απομόνωση» λέει η Δέσποινα Μ., η οποία μαζί με την 22χρονη κόρη της ζει στην Αδελαΐδα και αυτή την στιγμή οι δυο τους βρίσκονται στο σπίτι σε καραντίνα ενώ ο γιός της οικογένειας ο οποίος σπουδάζει σε πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και είναι επίσης θετικός στον κορoνοϊό έχει να δει την οικογένεια πάνω από δύο χρόνια.

«Μερικές φορές σαν γονιός που έχει να δει το παιδί του για καιρό, στενοχωριέσαι, όσο χρονών και να είναι τα παιδιά μας, αλλά την ίδια στιγμή η λογική λέει πως σημασία αυτή την στιγμή έχει να κάνουμε όλοι ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν ώστε να καταφέρουμε σαν κοινωνία και ανθρωπότητα να βγούμε από την πανδημία και να επιστρέψουμε στις ζωές μας και στην καθημερινότητα» συνεχίζει η κ. Δέσποινα.

Την ίδια στιγμή εκατοντάδες γηροκομεία στην Μελβούρνη, το Σίδνευ και την Αδελαΐδα επιβεβαιώνουν πως πολλοί από τους τρόφιμους αλλά και πολλοί από τους υπαλλήλους τους έχουν βρεθεί θετικοί στον ιό, ανάμεσα τους και πολλοί ομογενείς.

Ο 52χρονος Γιώργος Μ. πατέρας τριών παιδιών, αναγκάστηκε μαζί με τον μεγαλύτερο γιό του να περάσει ένα 14ήμερο σε ξενοδοχείο όταν διαπιστώθηκε πως η σύζυγος του και τα δύο του παιδιά είναι θετικοί στον κορoνοϊό ενώ εκείνος και το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας δεν ήταν φορείς του ιού.

«Αναγκάστηκα να μείνω με το παιδί σε ξενοδοχείο ενώ η σύζυγος μου έμεινε με τα δύο μας παιδιά σπίτι κάτι που με στενοχώρησε γιατί δεν μπορούσα ούτε εκείνη να φροντίσω ούτε τα δύο μικρότερα παιδιά μου, αλλά δεν ήθελα να θέσω το τρίτο μας παιδί σε κίνδυνο» λέει ο Γιώργος.

Την ίδια στιγμή, οι καλοκαιρινοί μήνες και το κλείσιμο των σχολείων φαίνεται να έχουν κατά μια έννοια επηρεάσει αρνητικά την αντιμετώπιση την πανδημίας αφού πολλοί συμπάροικοι αποφάσισαν να κάνουν χρήση της άδειας τους τους και να παραθερίσουν μαζί με άλλες οικογένειες σε καλοκαιρινά θέρετρα κυρίως της Νότιας Αυστραλίας με αποτέλεσμα οι πηγές μόλυνσης να παρουσιάσουν σημαντική αύξηση και οι πιθανότητες εξάπλωσης του ιού να πολλαπλασιαστούν.

«Πήγαμε διακοπές σε ένα παραλιακό μέρος μια ώρα μακριά από την Αδελαΐδα μαζί με δυο ακόμα οικογένειες και δυστυχώς εκεί ένα από το παιδιά νόσησε με κορoνοϊό και μετά από λίγες ημέρες μέλη και των τριών οικογενειών παρουσίασαν συμπτώματα με αποτέλεσμα να επιστρέψουμε όλοι στο σπίτι και να κάνουμε εξετάσεις» λέει στο «Νέο Κόσμο» η κ. Αθανασία η οποία αυτή την στιγμή είναι θετική στον ιό όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας της.

Η Αυστραλία κατέγραψε πάνω από 200.000 νέα κρούσματα μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο, με 116.000 σχεδόν το Σάββατο και επιπλέον 100.000 περίπου την Κυριακή.

Ειδικότερα, με 51.326 σε μία ημέρα (Σάββατο) η Βικτώρια πήρε τα σκήπτρα από τη Νέα Νότια Ουαλία για νέο εθνικό -αρνητικό- ρεκόρ από την αρχή της πανδημίας, ενώ ακόμη 44.155 κρούσματα ανακοινώθηκαν την Κυριακή.

Δεκάδες χιλιάδες κρούσματα καταγράφονται κάθε μέρα σε όλη την Αυστραλία πλέον.

Ο επικεφαλής της ομάδας αντιμετώπισης της COVID-19 στη Βικτώρια, Jeroen Weimar την Κυριακή, αναφερόμενος στην πιο «επιθετική» παραλλαγή «Όμικρον» παραδέχθηκε πως κανείς δεν περίμενε αυτές τις εξελίξεις που πλέον απειλούν με παράλυση το σύστημα Υγείας, την οικονομική, αλλά και την κοινωνική δραστηριότητα.

Την Τετάρτη, 12 Ιανουαρίου, ανακοινώθηκε ο θάνατος 42 ακόμη ανθρώπων, μόνο στη Βικτώρια και τη Ν.Ν.Ο. ενώ αναμένονταν τα στοιχεία και από την υπόλοιπη χώρα.

Όπως όλοι, η ομογένεια είναι μουδιασμένη και σοκαρισμένη από τις τελευταίες εξελίξεις, ενώ οι περισσότερες παροικιακές εκδηλώσεις έχουν ακυρωθεί ώστε να μη δημιουργηθούν περισσότερες εστίες μόλυνσης και μετάδοσης του ιού.

Καλό θα είναι να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι απλά αριθμοί, αλλά κάθε ένας θάνατος αφορά έναν άνθρωπο, συγγενή -γονιό, παππού/γιαγιά ή παιδί σε ορισμένες περιπτώσεις- φίλους, συναδέλφους, που δε θα είναι πια ποτέ ξανά κοντά στους δικούς τους.

Και η παροικία γνωρίζει καλά τον πόνο αυτό της απώλειας.