ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ κάποτε ήταν γνωστοί, έως την στιγμή που αποκαλύφθηκε ο σκοτεινός ρόλος τους και η κοινωνία ανακουφίστηκε από την ύπαρξή τους. Για να συμβεί αυτό το θαύμα, συνετέλεσαν πολλοί παράγοντες που με αποφασιστικότητα κινήθηκαν πολιτικά έξυπνα και δραστήρια και, προπαντός, διαφωτιστικά προς τον λαό και τον ξύπνησαν από τον λήθαργο της εκμετάλλευσης και του γιγαντιαίου ψέματος ότι δήθεν οι βιομήχανοι βοηθάνε την οικονομία της χώρας.
Ψέεεεμα και πάλι ψέμα. Αυτοί το μόνο που σκέπτονται είναι πώς θα εξαπατήσουν και θα κλέψουν. Το να κάνεις ένα εργοστάσιο είναι απλό πράγμα, το πιο απλό και κατανοητό. Βρίσκεις έναν ψόφιο που πουλάει ένα χωράφι, το αγοράζεις μισοτιμής και κάτω, φωνάζεις πέντε μαστόρια, χτίζουν δέκα κτίρια, βάζεις μέσα πενήντα μηχανές, προσλαμβάνεις 1.000 ανθρώπους που τους εκμεταλλεύεσαι βάναυσα, άμα θες τους πληρώνεις, άμα δεν θέλεις δεν τους πληρώνεις.
Αρχίζεις την κατασκευή κάποιου προϊόντος, όποιο και να είναι, οι χαζοί καταναλωτές θα το πάρουν και εσύ οικονομάς εκατομμύρια των εκατομμυρίων σε βάρος του τίμιου αριστερού αγωνιστή ο οποίος διορίστηκε μετά από σκληρό αγώνα στην δημόσια υπηρεσία και είναι σήμερα υποχρεωμένος να βρίσκεται το πρωί στην δουλειά του. Όχι κάθε πρωί, αλλά τουλάχιστον εντός του ιδίου μηνός. Ανυπόφορη και βάναυση εκμετάλλευση.
Γι’ αυτό και ο αγαπημένος φίλος μου Μήτσος, μπέρδευε το όνομα του βιομήχανου Στασινόπουλου με άλλα παρεμφερή ονόματα. Σιγά τι έκανε ο Στασινόπουλος στέλνοντας πλακάκια στην Ιταλία, την Ρωσία και τον Καναδά και απασχολώντας πλοία φορτηγά και καπεταναίους. Δεν έχεις να θυμηθείς κάτι από αυτούς τους εκμεταλλευτές πέρα από τα εύκολα κέρδη τους.
Αντίθετα, ο αγαπητός φίλος θυμόταν άριστα το όνομα της γκομενίτσας του τρυφηλού γεροντάκου που μαζί έκλειναν τα εργοστάσια. Άλλος τα άνοιγε κι άλλοι τα έκλειναν γι’ αυτό και θυμόμαστε τώρα τους τελευταίους. Ο δήμιος είναι πιο γνωστός από τον ιδρυτή.
Ο Charles-Henri Sanson, ως κεντρικός δήμιος της Γαλλικής Επανάστασης ήτανε πιο γνωστός και από τον Maximilien Robespierre.
Ο κάθε Στασινόπουλος δεν θα μείνει τόσο γνωστός ως ιδρυτής της τεράστιας βιομηχανίας πλακιδίων όσο θα παραμείνουν γνωστοί οι εκτελεστές της διαθήκης της Ακμής, Μιμή και ο διεστραμμένος σύντροφός της. Πραγματικοί Sanson της ελληνικής οικονομίας. Τίποτα δεν άφησαν όρθιο πληήν των Παροχών-εφ άπαξ-συντάξεις-μισθοί και την άγνοια των ονομάτων εκείνων που ένοιωσαν στο τομάρι τους την ισοπέδωση των αξιών και των επιχειρηματικών οραμάτων. Viva Zapata, εμείς τα λεφτά θέλουμε, την δουλειά τι να την κάνουμε; Αριστεροί είμαστε, δεν είμαστε και τίποτα κορόϊδα!