Η ΤΟΥΡΚΙΑ υπήρξε μια συμφορά και εξακολουθεί να είναι, χίλια χρόνια μετά την εμφάνισή της, ένα όνειδος για όλον τον πολιτισμένο κόσμο.
Νταήδες εκεί που τους παίρνει, σφετεριστές εθνοτήτων και πολιτιστικών στοιχείων (όπως είναι η γλώσσα, η μουσική, η γαστρονομία κλπ) και τζάμπα μάγκες.
Να θυμίσουμε ότι στις 23 Φεβρουαρίου του 1945 κήρυξαν τον πόλεμο στο «κουφάρι» της Γερμανίας!
Πονηροί και αργόσχολοι καραδοκούν για την εύκολη λεία.
Τον κανονικό πόλεμο τον φοβούνται.
Το είδαμε καθαρά και στους Ρωσοτουρκικούς πολέμους και στην εξέλιξη της Μικρασιατικής εμπλοκής.
Με τις πλάτες των Αιγυπτίων πολέμησαν την Ελληνική Επανάσταση και με τις πλάτες των Γερμανών έκαναν το «έπος» της Καλλίπολης το 1915-6.
Το εθνικό τους σπορ είναι η ψευτιά, η προπαγάνδα και φυσικά οι γενοκτονίες.
Το 1913-1917 το πλήρωσαν οι Έλληνες του Πόντου, οι Σύροι και οι Αρμένιοι.
Το 1942 μέσα στην αναμπουμπούλα του πολέμου με ρατσιστική μανία και με εργαλείο τον αφόρητο φόρο εισοδήματος «βαρλίκ» (ευμάρειας) σε μη μουσουλμάνους, εξοντώθηκε το ελληνικό, το εβραϊκό και το αρμενικό στοιχείο.
Όσοι Έλληνες της Πόλης επέζησαν, αφανίστηκαν τον Σεπτέμβριο του 1955 από εξαγριωμένα τουρκικά στίφη (αυτοσχέδια τάγματα εφόδου) υπό την επιστασία και την καθοδήγηση των τουρκικών αρχών.
Αυτοί είναι οι εξ ανατολών γείτονές μας. Πονηροί παζαρευτές και πλιατσικολόγοι.
Θέλουν μέχρι σήμερα να δείχνουν προς τα έξω μια αυτοκρατορική ισχύ και μεγαλομανία, όμως στην πραγματικότητα τους κατατρώει ένα σαράκι: δεν μπορούν να χωνέψουν τη μεγαλειώδη παρουσία των Ελλήνων στη Μικρασία και, σαν ένα απόηχο της Μικρασιατικής εκστρατείας, φοβούνται ακόμα και τώρα μια διείσδυση των Ελλήνων στην Ανατολία.
Αυτός ο φόβος και η απέχθεια προς τα ρίσκα ενός κανονικού πολέμου τούς οδηγεί να κατασκευάζουν ψεύτικα διπλωματικά ντοκουμέντα, να δημιουργούν τετελεσμένα εκ του ασφαλούς και να προδίδουν φίλους και συμμάχους.
Στην προσπάθειά τους αυτή δεν διστάζουν να φτιάχνουν ψεύτικα χαρτιά και προκλητικούς χάρτες και να τα δημοσιοποιούν επισήμως κάθε μέρα με την ελπίδα να πείσουν και να συγκινήσουν μέρος της μεγάλης και αδαούς κοινής γνώμης, μιας γνώμης που αγνοεί φυσικά ότι η μισή και πλέον Μικρά Ασία ήταν ανέκαθεν ελληνική, από το 1220 π.Χ. η Αιολία, από το 1100 π.Χ. η Ιωνία και από το 700 π.Χ. ο Πόντος.
Αυτό πράγματι το καταφέρνουν, και τρανή απόδειξη είναι ο «φίλτατος» Γ.Γ. του ΝΑΤΟ που έκανε πρόβες τις προάλλες να μάθει να προφέρει σωστά το νέο (!) όνομα της Τουρκίας, μη γνωρίζοντας προφανώς ότι πολλά ονόματα έχουν μόνο οι βασιλιάδες και οι κακοποιοί.
Ήθελα για άλλη μια φορά να τονίσω τον περίεργο έρωτα αυτών των αγραμμάτων με τα «χαρτιά».
Έφκιαξαν χάρτη ΑΟΖ με τη Λιβύη υπερπηδώντας την ελληνική θάλασσα, για να τους «βγει» βάλανε και την Κρήτη στη γαλάζια πατρίδα, μας κουνάνε τη συνθήκη της Λοζάνης η οποία πράγματι χρειάζεται διευκρινήσεις για τα όσα περιγράφονται στο άρθρο 13, και πρόσφατα κατέθεσαν και εμπορικό σήμα «Τουρκικό Αιγαίο» σε σχετική επιτροπή σημάτων της ενωμένης και … κοιμωμένης Ευρώπης.
Προχθές, υπό την δαμόκλεια σπάθη του τουριστικού ανταγωνισμού, και εν μέσω πονηρών παλινωδιών, ακούστηκε ο ανεκδιήγητος σουλτάνος να λέει «δεν είναι μέλημά μας ένας πόλεμος».
Και είναι λογικό. Αφού πολεμούν τόσο καλά με τα χαρτιά, γιατί να πάρουν τα γιαταγάνια;…