ΠΑΡΑΓΙΝΕ το κακό με τις γυναικοκτονίες στην γενέτειρα. Ανοίγεις την τηλεόραση και το μεγαλύτερο μέρος του δελτίου ειδήσεων είναι με νέα βαμμένα με αίμα από χέρι του οικογενειακού τους περιβάλλοντος.Τι να κάνεις την μετάνοια; Μήπως και λέω μήπως το Κράτος θα πρέπει να μεριμνήσει για περισσότερες υπηρεσίες που να ασχοληθούν με τις ψυχικές διαταραχές και ασθένειες των πολιτών;
ΟΛΟ και πληθαίνουν τα αναμεταξύ μας λαϊκά δικαστήρια για το θέμα των παιδιών της Πάτρας. Από την αρχή η στήλη κράτησε ψύχραιμη τακτική. Όμως, το τι λέγεται στα πηγαδάκια, Θεέ μου δεν γράφεται. Θεωρώ, ότι ως συμπολίτες, οφείλουμε να είμαστε λιγότερο αυστηροί στην κρίση μας και ηπιότεροι στο απόλυτο του λόγου μας. Δεν είμαστε άλλωστε δικαστές. Και αυτοί, βάση του Νόμου αποφαίνονται και αποφασίζουν.
ΥΠΟΜΟΝΗ, λοιπόν, γιατί απ΄ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, θα αργήσει να βγει το πόρισμα. Εμένα που θυμίζει μια παρόμοια υπόθεση παιδοκτόνου, για ευνόητους λόγους δεν την κατονομάζω, που είχε ταρακουνήσει την αυστραλιανή κοινή γνώμη τη δεκαετία του ’80. Αφού, λοιπόν, κατηγορήθηκε, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε, μετά αφέθηκε ελεύθερη για να συλληφθεί πάλι…
ΑΠΟ τουρισμό, πάντως, η Ελλάδα στα ύψη. Νέα ρεκόρ. Καλύτερος και προ πανδημίας πιστοποιούν οι επιχειρηματίες. Μακάρι. Έτσι θα μπορούν να δημιουργήσουν κι ένα κομπόδεμα για τον χειμώνα που τούς έρχεται.
ΠΑΝΤΩΣ και οι Ιταλοί μας δίνουν τα εύσημα. Αφιέρωμα της ιταλικής εφημερίδας «La Repubblica» φέρει την Ελλάδα ως το ιδανικό μέρος για διακοπές σε όλο τον κόσμο, με περισσότερα από 200 ονειρικά νησιά και ένα έθνος που αποτελεί το λίκνο του δυτικού πολιτισμού και το σπίτι της δημοκρατίας.
ΣΤΙΣ 20 Ιουλίου ε.έ, παρουσιάστηκε στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου, εκεί που κατά το προδοτικό πραξικόπημα και την πρώτη εισβολή της Τουρκίας το 1974 διεξήχθησαν σφοδρές μάχες, το ορατόριο «Πονεμένες Παναγιές» του Μ.Ι. Ηλία, αφιερωμένο στις μητέρες των αγνοουμένων της μεγαλονήσου. Μέσα από τους στοίχους και την μελωδία, Παναγιά και Μάνα, εκφράζουν τον πόνο τους και επικοινωνούν με δικούς τους κωδικούς, όπως κάθε μάνα που βρίσκεται στην ίδια μοίρα με αυτές.
ΔΑΚΡΥΣΑ όταν ο χορός τραγούδησε: Ω! γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατη μου Κύπρος που έδει σου το κάλλος… Επιφυλάσσομαι να επανέλθω επί του θέματος, αφού αναφέρω την πηγή: entnews.gr
ΤΟ ΧΩΡΙΟ Γιαννοχώρι του νομού Καστοριάς το γνωρίζετε; Ούτε κι εγώ, μέχρι το προχθεσινό δημοσίευμα του «Νέου Κόσμου». Ο κ. Νίκος Νικολαΐδης από μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης, μετακόμισε στο χωριό, αποτελώντας τον μοναδικό κάτοικο. Το χωριό έχει να κατοικηθεί από το 1949.
ΕΤΟΙΜΑΣΤΕ, λοιπόν, τον καμβά και τα πινέλα σας κι αρχίστε να ζωγραφίζετε. Εύκολα πράγματα. Μια βουνίσια πλαγιά, ένα ήσυχο ποτάμι που ρέει στους πρόποδες του Αλιάκμονα και τις αχτίδες του ήλιου να τη λούζουν από την ανατολή μέχρι τη δύση. Σε κάποιο σημείο τοποθετείστε και τον άρχοντα, να κάθεται σε μια πέτρα και ν’ αγναντεύει την πλάση. Ηρεμία, φυσική ομορφιά, αρμονία, λιτή περιβολή, απαραίτητα το κινητό στο χέρι (έχει καλό τηλεφωνικό σήμα και ιντερνέτ, εξηγεί) ν’ απολαμβάνει τον πρωινό του καφέ, να μακαρίζει τον εαυτό για αυτή την αναπάντεχη ευτυχία και να χαίρεται τον κεραυνοβόλο βουνίσιο του έρωτα.
ΑΛΗΘΕΙΑ, πόσοι από εμάς θα το τολμούσαμε; Πόσοι είμαστε διατεθειμένοι να ξεχάσουμε την πολυτέλεια της πόλης, όποια κι αν είναι αυτή και να ζήσουμε σ’ ένα τόπο όπου ο μόνος ήχος είναι αυτός που προέρχεται από το ποτάμι και οι μόνες φωνές από τα πουλιά και τα άγρια ζώα; Ωστόσο, ο ίδιος σημειώνει: Η ζωή μου πλέον είναι απλή και όμορφη.
ΣΤΟΝ ΣΕΛΙΝΟΥΝΤΑ η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως αυτό που οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι η μεγαλύτερη δημόσια αγορά του αρχαίου κόσμου κτισμένη γύρω στον 7ο αιώνα μ.Χ. Συγκεκριμένα, καλύπτει τραπεζοειδή έκταση 33.000 τετρ. μέτρων, δηλαδή ίσο με 5 γήπεδα ποδοσφαίρου (!) και υποστηρίζεται ότι χρησιμοποιείτο για δημόσιες συγκεντρώσεις και θρησκευτικές τελετές.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για αρχαιοελληνική αποικία στη Σικελία, κατά τη διάρκεια του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ., που γνώρισε ακμή και ευημερία. Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι, πριν την αποστολή των Αθηναίων στη Σικελία, ο Σελινούντας ήταν ευημερούσα και ισχυρή πόλη που διέθετε συσσωρευμένο πλούτο στους ναούς της. Ο δε Διόδωρος, ότι λίγο πριν την τελική επιδρομή των Καρχηδονίων, η πόλη διένυε μακρά περίοδο ηρεμίας και ο πληθυσμός της είχε αυξηθεί σημαντικά.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ τα νέα που φέρνει ο Αύγουστος στην Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Μετά τα έξυπνα κινητά, ήλθαν τα έξυπνα πλυντήρια και στεγνωτήρια ρούχων. Με τη χρήση, λοιπόν, της τεχνητής νοημοσύνης, θα βάζουμε τα ρούχα στο πλυντήριο και με το πάτημα κουμπιών θα γίνεται ο διαχωρισμός, ο χρόνος πλυσίματος, η αναλογία νερού, η ποσότητα απορρυπαντικού και μαλακτικού και πάει λέγοντας. Άντε με το καλό να τα υποδεχτούμε και στην Αυστραλία. Σίγουρα θα γίνουν ανάρπαστα από τις νεότερες και πολυάσχολες οικογένειες.
ΚΑΛΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ!
Κ.Γ.
ΕΓΙΝΕ γνωστή και η ταυτότητα του «γόη» αστυνομικού που ξελόγιαζε ανήλικες στη Λέσβο… Συνελήφθη και έχει ήδη οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη. Δεν πιστεύω να έχουμε πάλι απελευθερώσεις σε ελάχιστα χρονάκια, λόγω του ότι δεν θα είναι πλέον ύποπτος διάπραξης νέων αδικημάτων…
ΒΕΒΑΙΑ, οι δολοφονίες γυναικών ανά την Ελλάδα συνεχίζονται αμείωτες και ο αριθμός των δολοφονημένων όλο και αυξάνει. Ποιος ξέρει… Ίσως οι θύτες εξακολουθούν να εφαρμόζουν τις συμβουλές εκείνου του αστυνομικού αρχισυνδικαλιστή που πριν μήνες έδωσε και οδηγίες για το πώς να την βγάλουν… καθαρή.
ΠΑΝΤΩΣ, η κατάσταση με τις γυναικοκτονίες στη γενέτειρα είναι τόσο σοβαρή, που γυναίκες, οι οποίες έχουν πέσει θύματα έμφυλης βίας, έχουν φτάσει στο σημείο να ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια από τις διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές αφού η Πολιτεία δεν κάνει απολύτως τίποτα..
ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ είναι ότι βγήκε να μιλήσει στην ΕΡΤ1 για τις γυναικοκτονιες ο αρχισυνδικαλιστής αστυνομός που έλεγα πριν. Μήπως επειδή οι εν δυνάμει γυναικοκτόνοι-κακοποιητές, χρειάζονται περαιτέρω διευκρινίσεις για να τη βγάλουνν ακόμα πιο καθαρή;
ΓΙΑ ΝΑ πάμε και σε κάτι άλλο, που εμένα, τουλάχιστον με αφορά. Η Παυλίνα Μάρβιν είναι μια νέα και ταλαντούχα ποιήτρια και συγγραφέας στην Ελλάδα του σήμερα. Φέτος επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Σπίτι της Λογοτεχνίας στις Λεύκες Πάρου, για το οποιο λέει ότι πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα Σπίτια Λογοτεχνίας που υπάρχουν στην Ελλάδα.
ΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ σε ένα παλιό «Ξενία», όπως λέει η ίδια, σωστό κόσμημα, στο πανέμορφο ορεινό αυτό χωριό της Πάρου. Το Σπίτι Λογοτεχνίας στις Λεύκες ξεκίνησε το 2003 ως μια συνεργασία ανάμεσα στον Δήμο Πάρου και στο ΕΚΕΜΕΛ (Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών). Από τότε έχουν φιλοξενηθεί εκεί δεκάδες συγγραφείς και μεταφραστές από όλον τον κόσμο.
ΟΜΩΣ, η ίδια φοβάτα ότι αν δεν κινηθούν κάποιοι άμεσα και αποφασιστικά σε μια κατεύθυνση διάσωσης και διεκδίκησης αυτής της σπουδαίας πολιτιστικής κληρονομιάς που αποτελεί το Σπίτι, σύντομα θα ρημάξει εντελώς. Βρίσκεται ήδη σε πολύ μεγάλη εγκατάλειψη. Πόρτες που δεν κλείνουν, σαπισμένα μπάνια, αφρόντιστοι χώροι με μεγάλη ιστορία και ομορφιά που δεν απαντάται συχνά σε σύγχρονες κατασκευές – οφείλουμε να τους προστατεύσουμε εδώ και τώρα.
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ διαμονής έχει αυξηθεί στα 200 ευρώ την εβδομάδα κατ’ άτομο, ανεξαρτήτως αν μοιράζεσαι η όχι το δωμάτιο. Απόδειξη για τα χρήματα που έδωσε δεν έλαβε. Υποστήριξαν από το ΚΔΕΠΑ ΠΑΡΟΥ με υπάλληλο του οποίου συνομίλησε η κα Μάρβιν, ότι αν είχα καταθέσει τα χρήματα θα της έδιναν απόδειξη, αν και θα ήθελε πάντως να μάθει πού πηγαίνουν αυτά τα χρήματα και ποιος είναι υπεύθυνος στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για την υπόθεση του Σπιτιού, από πλευράς συντήρησης, οργάνωσης, αξιοποίησης.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι οι αρμόδιοι φορείς και Υπηρεσίες αδιαφορούν για την παρουσία των συγγραφέων στην Πάρο και για τα όσα θα μπορούσαν να προσφέρουν οι συγγραφείς στην τοπική κοινότητα. Εκδηλώσεις, εργαστήρια ή άλλα δρώμενα με άξονα την λογοτεχνία δεν οργανώνονται, η εργασία των συγγραφέων δεν σχετίζεται κατά κανένα τρόπο με το νησί. Το Σπίτι δεν διαθέτει ιστοσελίδα, δεν προβάλεται σχεδόν πουθενά και δεν φαίνεται να αποτελεί κάτι πολύ σημαντικό για κάποιον θεσμό.
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ διαθέτει 14 δωμάτια, και εργάζεται εκεί, με μεγάλη επιμονή, ευγένεια, υπευθυνότητα και συνέπεια, μόνο μια γυναίκα. Η αμερικανίδα συγγραφέας Andrea Applebee και η Παυλίνα Μάρβιν έχουν αποφασίσει να αναζητήσουν τις πραγματικές ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση. Το ζήτημα επείγει. Καλούμε την Εταιρεία Συγγραφέων (Hellenic Authors Society) και την PEN Greeceνα τοποθετηθούν επί του θέματος.
ΟΠΩΣ λέει κι ένας καλός φίλος, ακόμα κι αν πρόκειται να χάσουμε, έχει σημασία το πώς χάνουμε κάτι. Είναι ελάχιστα όσα αναλογούν στις/στους συγγραφείς στην Ελλάδα. Να μην αδιαφορήσουμε γι’ αυτό το θαυμαστό μέρος που αφορά αρκετούς/ές.
Για την αντιγραφή
Δ.Τ.