ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ αύριο. Γιορτάζει η Παναγιά! Δοξαστικές ψαλμωδίες στη θεία μορφή της, στην λαμπρότητα του ονόματός της, στην χάρη και μεγαλοσύνη της, υμνούν τον γλυκό της θάνατο που σκόρπισε τη χαρά στην οικουμένη. Μαζί γιορτάζει και ο απ’ άκρου εις άκρον Ελληνισμός, τιμά την μνήμη της και επικαλείται τη χάρη της για καλή υγεία.
ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ. Ο μήνας που έγινε, ανήμερα της γιορτής της Παναγιάς, η δεύτερη εισβολή της Τουρκίας το 1974 στην Κύπρο. Ήταν το τελειωτικό κτύπημα στην μεγαλόνησο, γιατί κατέλαβαν την πεδιάδα της Μεσαωρίας, την Αμμόχωστο και την χερσόνησο της Καρπασίας μέχρι το ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα.
Ένα νησί μαρτυρικό, που προσπαθεί μέσα από την διπλωματική οδό, παρά τις τελευταίες προκλήσεις του Τούρκου προέδρου στο Ανατολικό Αιγαίο, στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και στα «περίκλειστα» Βαρώσια, να επανενώσει όλους τους κατοίκους, κάτω από την ομπρέλα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΚΑΙ ΕΝΩ οι εναέριες παραβιάσεις συνεχίζονται, ο απόπλους του γεωτρύπανου «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» προς την Ανατολική Μεσόγειο για εξερεύνηση φυσικού αερίου με τα τέσσερα πλοία γεωτρήσεων και δύο πλοία σεισμικών ερευνών, έγινε με φιέστες και επευφημίες.
Ο κ. Ερντογάν το χαρακτήρισε σύμβολο της Τουρκίας στον ενεργειακό τομέα, ενώ δεν παρέλειψε να θυμίσει ότι η Τουρκία έχει έναν «σπάνιο» στόλο πλωτών γεωτρύπανων και εξορυκτικών σκαφών στον κόσμο, όπου πραγματοποιεί επιχειρήσεις έρευνας και γεώτρησης σε περιοχές «εντός της δικαιοδοσίας της. Δεν χρειαζόμαστε την άδεια κανενός γι’ αυτό» είπε.
ΤΩΡΑ αν οι πράξεις του είναι νόμιμες στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, αυτό λίγο τον ενδιαφέρει. Οπότε Ελλάδα και Κύπρος είναι σε επιφυλακή.
ΤΟ ΕΙΠΑΝ ολόγιομο, παιγνιδιάρικο, ερωτικό, ρομαντικό, προφητικό και με τη λάμψη και τη μαγεία του εμπνέει καταξιωμένους ζωγράφους, ποιητές και τραγουδιστές. Αύγουστος μήνας. Θέλετε να πάμε κι εμείς μια βόλτα στο φεγγάρι;
«ΧΑΡΤΙΝΟ το φεγγαράκι…» τραγουδά η Νάνα Μούσχουρη, σε μουσική του αείμνηστου Μάνου Χατζηδάκι, και μας συνεπαίρνει η απαλή μουσική και η μελωδική φωνή της. Αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες ΑΘΗΝΑ 2004 όταν η Χάρις Αλεξίου το τραγούδησε (ήταν και μήνας Αύγουστος) στο κλείσιμο της τελετής σ’ εκείνο το ανεπανάληπτο μουσικό πανηγύρι, οι θεατές έζησαν μοναδικές στιγμές!
ΟΣΟΙ μπόρεσαν και το απόλαυσαν από τον ιερό λόφο της Ακρόπολης, έγιναν μάρτυρες της αεικίνητης παρουσίας του Περικλή, να αγορεύει στην Αγορά και να προτρέπει τους Αθηναίους να ακολουθούν τα θελήματα των θεών με το βλέμμα της Αθηνάς, της θεάς της σοφίας να παρακολουθεί μέσα από το χρυσοποίκιλτο άγαλμά της από το κέντρο του Παρθενώνα.
ΟΙ ΠΙΟ τυχεροί, παρακολούθησαν κονσέρτο με ελληνικά τραγούδια για το φεγγάρι, μουσική κινηματογράφου και γνωστές ξένες μελωδίες από το ιστορικό μουσικό σχήμα της Μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας, στον προαύλιο χώρο του Μουσείου. Η θέα του Ιερού Βράχου υπό το σεληνόφως του νυχτερινού Αττικού ουρανού και ο ήχος και η μελωδία, ήταν σκέτη μαγεία.
Η ΜΠΑΝΤΑ της Πολεμικής Αεροπορίας αποτελείται από αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, οι οποίοι είναι παράλληλα μουσικοί υψηλής επαγγελματικής κατάρτισης που έχουν φοιτήσει σε διάφορα ωδεία της χώρας και έχουν καταταγεί στην Πολεμική Αεροπορία μετά από εξετάσεις. Η Μπάντα που συμμετέχει σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού, διευθύνεται από τον επισμηναγό Αλέξανδρο Λιτσαρδόπουλο.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ την επιστολή της φίλης Χριστίνας Ιατρού-Σοϊταρίδη («Ν.Κ.» 4/8/2022) με τίτλο «Πνευματικές καταβολές», μεταφέρω το παρακάτω που μου έκανε εντύπωση: «Ο εγκέφαλός μας έχει τόση πνευματική απεραντοσύνη, τόσους διαύλους, τόσες ανεξερεύνητες στοές, όπως το σύμπαν…που μόνο ένα μικρό μέρος του αξιοποιούμε. Συμπέρασμα: Όλοι έχουμε αξίες, ικανότητες και ψυχική δύναμη, αρκεί να θέλουμε να τις αξιοποιήσουμε. Όλοι το μπορούν, αρκεί να ψάξουμε, να σκύψουμε και να φυτέψουμε στον καλόβολο εαυτό μας, καταβολάδες ανθρωπιάς και καλοσύνης». Αυτό για σκέψη και προβληματισμό.
KAI ΚΑΤΙ άλλο για προβληματισμό. Ο Κύπριος ποιητής Κώστας Μόντης, έγραψε για τις καταβολές μας (στο ποίημά του «Ο Θεός και οι Έλληνες»): «Μάς έκανε λίγους, γιατί έχει πολλούς πούναι πολλοί».
ΔΥΟ διάσημες Αυστραλές τραγουδίστριες, η Judith Durham και η Olivia Newton-John, ταξιδεύουν ήδη για τη Γειτονιά των Αγγέλων. Και οι δυο λαμπερές προσωπικότητες, προικισμένες με μελωδικές φωνές, αφήνουν πίσω τους τραγούδια και μπαλάντες που η δική μου γενιά σιγοτραγούδησε και χόρεψε στους ρυθμούς τους.
Η Ολίβια, μάλιστα, αφήνει και ένα τεράστιο φιλανθρωπικό έργο. Το νεόδμητο νοσοκομείο «Olivia Newton-Jones» στο Heidelberg, που όχι μόνο παρέχει θεραπείες κατά του καρκίνου, αλλά φροντίζει και για την ψυχική υγεία των ασθενών και των οικείων τους.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ.
Κ.Γ.
ΜΙΑΣ και μεγάλο μέρος της παροικίας λείπει και η επικαιρότητα… ψιλολανθάνει, λέω να πω δυό λόγια για το βιβλίο του Γιώργου Αναγνώστου, με τίτλο «Χαρτογραφήσεις της λευκής εθνοτικότητας – Λαϊκή εθνογραφία και δημιουργία χρηστικών παρελθόντων στον ελληνοαμερικανικό κόσμο», που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Νήσος, σε μετάφρασης Πελαγίας Μαρκέτου.
ΣΤΟ παρόν βιβλίο, ο Γιώργος Αναγνώστου διερευνά την κοινωνική κατηγορία της «λευκής εθνοτικότητας» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ως κατηγοριοποίηση που εμφανίστηκε και απέκτησε απήχηση στα χρόνια των αγώνων για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, η λευκή εθνοτικότητα αναφέρεται σε πληθυσμούς μεταναστευτικής καταγωγής, που προέρχονται από την Ευρώπη.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ μελετά την κατασκευή της εθνοτικής ιστορίας και αποκαλύπτει πώς και γιατί οι λευκοί εθνοτικοί κατασκευάζουν επιλεκτικά, αναθεωρούν, λησμονούν ή αντιμετωπίζουν κριτικά το εθνοτικό παρελθόν τους. Χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τους Ελληνοαμερικανούς για να δείξει ότι το μεταναστευτικό παρελθόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αφενός, ως όπλο απέναντι στον ρατσισμό, αφετέρου ως εργαλείο αλληλεγγύης ανάμεσα στους λευκούς εθνοτικούς και τις φυλετικές μειονότητες.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ η ποιητική και πολιτική ανάκληση του παρελθόντος με στόχο τη δημιουργία κοινότητας, την επιβεβαίωση της ταυτότητας και την επανασύνδεση με τις αρχαίες ρίζες, αποκαλύπτοντας ταυτοχρόνως την προσπάθεια απάλειψης και λήθης ενός παρελθόντος διακρίσεων και καταπίεσης πριν κατακτηθεί από τους πληθυσμούς αυτού η ιδιότητα της «λευκότητας».
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ανατέμνει την επίμονη σπουδαιότητα που έχουν τα εθνοτικά παρελθόντα για το κοινωνικό-φαντασιακό της εποχής μας. Ειδικότερα, διερευνά με ποιον τρόπο φορτίζονται σήμερα με σημασία οι πρακτικές και οι αξίες που συνδέονται με το παρελθόν και φέρουν ονομασίες «παράδοση», «λαϊκή παράδοση», «πολιτιστική κληρονομιά», «έθιμο» ή «μεταναστευτική κουλτούρα».
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Αναγνώστου είναι καθηγητής στο Πρόγραμμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο. Η έρευνά του εστιάζεται σε θέματα διασποράς και αμερικανικών εθνοτικοτήτων μέσω του διεπιστημονικού πρίσματος των Πολιτισμικών Σπουδών. Έχει δημοσιεύσει σε ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών περιοδικών όπως Melus, Ethnicities, Diaspora, Italian American Review, Journal of American Folklore και Journal of Modern Greek Studies μεταξύ άλλων. Επιμελείται το ιντερνετικό περιοδικό Ergon: Greek/American Arts and Letters (https:// ergon.scienzine.com). Ασχολείται και με την πειραματική δίγλωσση ποίηση, μερικά δείγματα της οποίας έχει δημοσιεύσει στο Biblotheque (www.bibliothe que.gr).
ΚΑΙ για να μην ξεχνιόμαστε…, γράφει μια γνωστή μου σε ανάρτησή της: «Ιδιωτικά κατσίκια και ημιτελείς σωροί… Πορνοστάρ διεθνούς φήμης που επισκέπτονται την χώρα μας…
… ΗΜΙΤΕΛΗΣ λευκή σωρός ευρέθη στα θαλασσινά νερά … έγραψε δημοσιογράφος (;) … Ημιτελής η σωρός… Σε εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας ειδήσεις του τύπου “η τάδε φωτογραφίζεται χωρίς εσώρουχο και ρίχνει το Instagram…” Παίρνεις μια τζούρα ενημέρωσης online από όλες τις μερίδες του Τύπου, είσαι της πολυφωνίας ντε, και μολύνεσαι. Τέτοια κατρακύλα…
ΕΥΤΥΧΩΣ που το καλοκαίρι είναι εδώ με τα μελτέμια του. Ευτυχώς που φυσάει και παίρνει ο αέρας κάποια σκουπίδια..
Ευτυχώς υπάρχουν οι θαλασσινές σπηλιές και αυτές της μνήμης και θα διασωθούμε… Κάτι θα γίνει, θα δεις.
ΑΥΤΟΥΣ θα τους ανασύρουμε στη μνήμη μας και θα αφήσουμε τις σωρούς τους ημιτελείς, όπως είπε και ο… καλός δημοσιογράφος, να ταξιδέψουν στα θαλασσινά νερά… Ευτυχώς ξέρουμε πού κατοικούν αυτά που αγαπήσαμε. Θα τα βρούμε πάλι».
Ο εντός, εκτός και εναλλάξ
Δ.Τ.