ΜΕ το A-League, θα ξεκινήσω την σημερινή στήλη….. Όπως είχα υποσχεθεί, παρακολούθησα τηλεοπτικά, όλα τα παιχνίδια της πρώτης αγωνιστικής.
Εντυπώσεις; Ελάχιστες καλές, περισσότερες οι απογοητεύσεις, με κορυφαία, την απουσία για μια ακόμη χρονιά των φιλάθλων – την πολλών φιλάθλων εννοώ – από τα παιχνίδια της πρεμιέρας.
Φτωχό ήταν και το ποδοσφαιρικό θέαμα που πρόσφεραν οι περισσότερες από τις ομάδες.
Ιδιαίτερα στο παιχνίδι που άνοιξε την σεζόν.
ΣΤHN επανάληψη του περυσινού τελικού ανάμεσα στις συμπολίτισσες CITY και W.U., περίμενα πολύ περισσότερα…..
Δεν τα είδα και απογοητεύτηκα. Με την “θεά τύχη” στο πλευρό της, η CITY, πήρε την ρεβάνς της ήττας στον τελικό της σεζόν που πέρασε.
Τα υπόλοιπα, μετριότητες και από την πρωταθλήτρια…. Λίγες οι καλές στιγμές του αγώνα, πολλά τα φάουλ, και οι τραυματισμοί, όπου κυριαρχούσαν τα fake καραγκιοζιλίκια…..
Γενικά, εκείνο που δεν κατάλαβα και δεν μπόρεσα να εξηγήσω, ήταν το ΓΙΑΤΙ;, τόση αντιπαλότητα, που κάποιες στιγμές, άγγιζε τα όρια του μίσους; Να δουν και να ξαναδούν το παιχνίδι οι αρμόδιοι (;) παράγοντες του Λιγκ, αλλά και οι διαιτητές του. Και να βεβαιωθούν (οι διαιτητές) ότι όταν διευθύνουν αγώνα, έχουν πάντα μαζι τους και τις κόκκινες κάρτες……
Οι οποίες κάρτες, δεν καταστρέφουν τον αγώνα, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Αντίθετα, προστατεύουν το ποδοσφαιρο, έστω κι αν ανατρέπουν τις ισορροπίες του αγώνα.
Κλείνοντας με τον αγώνα του ΑΑΜΙ Παρκ, δεν είναι τυχαίο και το γεγονός, ότι το πρώτο ντέρμπι της σεζόν παρακολούθησε ο μικρότερος αριθμός θεατών.
Αν αυτό δεν είναι απογοήτευση, τότε τι είναι;
ΕΠΕΙΔΗ δεν θέλω να σας ψυχοπλακώσω, θα συνεχίσω με ότι πιο ωραίο είχε να δείξει η πρεμιέρα της σεζόν 2022/2023. Ο λόγος για το Blue Derby, ανάμεσα στην Sydney FC και την Victory, στο νέο και ίσως το καλύτερο της χώρας, Allianz Στάδιο, που θα είναι η έδρα των “ουρανί”.
Η Victory επέστρεψε στη Μελβούρνη με τους τρεις βαθμούς της νίκης, αλλά τα συγχαρητήρια αξίζουν και στις δύο ομάδες!
Η εικόνα που παρουσίασαν ήταν, ότι πιο ωραίο έχουμε απολαύσει τα τελευταία χρόνια στο εθνικό μας πρωτάθλημα, με πολλά συγχαρητήρια να πηγαίνουν στους τεχνικούς των δύο ομάδων Τόνι Πόποβιτς και Στιβ Κόρικα, για το ωραίο θέαμα, που πρόσφεραν οι ποδοσφαιριστές τους, με “φόντο” μια πανέμορφη και πολιτισμένη ατμόσφαιρα……
-Θεατές; Ρεκόρ για την αγωνιστικη! Υπολογίστε ότι τον αγώνα παρακολούθησαν όσοι περίπου πήγαν σε ΤΡΙΑ παιχνίδια της πρεμιέρας……
-Με τα υπόλοιπα παιχνίδια δεν θα ασχοληθώ, αφού περισσότερα για το εθνικό λιγκ θα βρείτε στο σημερινό Νέο Κόσμο. Και κάτι ακόμη και να μείνει μεταξύ μας. Και να μην τα είδατε, δεν χάσατε πολλά.
H ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ “θέση” της Ελλάδας μας, τόσο σε Ευρωπαϊκή, όσο και παγκόσμια “αξιολόγηση”, πήρε έναν μικρό (;) κατήφορο τον τελευταίο καιρό, πέφτοντας “πιο χαμηλά, πιο χαμηλά” που λέει και το γνωστό άσμα.
Δεν πιστεύω ότι φταίει μόνο η Εθνική μας ομάδα, στην προ Πογέτ εποχή ή οι εκπρόσωποι μας, σε συλλογικό πάντα επίπεδο, στις διάφορες διοργανώσεις της UEFA. Ωστόσο, η πτώση κατά τρία “σκαλοπάτια”, κάθε άλλο παρά τιμητική είναι .
-Για την ιστορία η Ευρωπαϊκή μας θέση “έπεσε” από το 28, στο 25….
-Η παγκόσμια στην αξιολόγηση της FIFA, βρέθηκε κι αυτή πιο χαμηλά κατά τρεις θέσεις και από το 49 στο 52, με 1.437,6 βαθμούς.
ΤΟ μόνο παρήγορο για την Ελλάδα, στην ιστορία αυτή των…..πτώσεων (!) είναι ότι εκτός της 10άδας της κορυφής είναι η Γερμανία που βρίσκεται στην 11η θέση.
-Ποιοι βρίσκονται στην 10άδα της κορυφής; Ιδού:
1. Βραζιλία
2. Βέλγιο
3. Αργεντινή
4. Γαλλία
5. Αγγλία
6. Ιταλία
7. Ισπανία
8. Ολλανδία
9. Πορτογαλία
10. Δανία…..
ΚΑΠΟΙΟΣ να ενημερώσει τον Άρνολντ, ότι δύο από τις ομάδες της κορυφαίας 10άδας, θα είναι αντίπαλοί μας στο Κατάρ…..
Θα ψάξω και στην Αφρική για να μάθω που βρίσκεται η 3η αντίπαλος των Σοκκερούς, στην προκριματική φάση των ομίλων του Μουντιάλ.
Έτσι για να πάμε ψυχολογικά προετοιμασμένοι στην μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου…..
ΔΕΝ ξέρω αν θα συμφωνήσετε ή θα διαφωνήσετε με τον Γάλλο βετεράνο παικταρά Έρικ Καντονά, αλλά αξίζει να το διαβάσετε:
-“Όλα τα γήπεδα λέγονται πλέον Emirates, Allianz….Αυτά τα γήπεδα έχουν χάσει την ψυχή και την ιστορία του συλλόγου.
Ευτυχώς το Old Trafford λέγεται ακόμη Οld Trafford και το Anfield λέγεται ακόμα Anfield.
Φαντάζεστε το Old Trafford να αλλάξει όνομα για μια εταιρία; Αν μια μέρα γίνει αυτό, τότε συγγνώμη, αλλά δεν θα ξανασχοληθώ με το ποδόσφαιρο…..”
Αυτά είπε ο Έρικ και πριν αρχίσετε να σκέφτεστε, να εξομολογηθώ ότι συμφωνώ μαζί του!
ΚΑΙ βέβαια οι ομάδες (αυτές που πληρώνουν χρυσάφι για τους σούπερ παικταράδες) χρειάζονται τα πετροδολάρια και τα εκατομμύρια ευρώ για να καλύψουν τις ανάγκες τους…..Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι σε όλες αυτές τις αλλαγές, δεν έχουν λόγο οι φίλοι και οπαδοί των ομάδων….
Αυτοί που αποτελούν τον “θεμέλιο λίθο”, την ψυχή και την ιστορία των συλλόγων.
Ας δούμε την Ελλάδα για παράδειγμα……
-Ο πανέξυπνος Μελισσανίδης, φρόντισε να προσθέσει την “ΑγιάΣοφιά” (ψυχή και ιστορία της ΑΕΚ) στο επίσημο ονομα του νέου πανέμορφου σταδίου OPAP ARENA.
-Γήπεδο μακριά από την “Λεωφόρο” ετοιμάζει και ο Παναθηναϊκός και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα το λένε ΛΕΩΦΟΡΟ….
-Και ο ΠΑΟΚ ετοιμάζεται να χτίσει νέο σύγχρονο στάδιο. Θα το λένε “Τούμπα” άραγε;
ΚΑΙ για να καταλάβετε πως μια ομάδα οδηγείται στο “ξεπούλημα” της ψυχής και της ιστορίας της, οι ετήσιες αποδοχές του Κίλιαν Εμπαπέ για τον επόμενο χρόνο, θα είναι 128 εκατομμύρια ευρώ,, που τον καθιστά τον ακριβότερο στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Αν τώρα σκεφτείτε ότι η ΠΑΡΙ πέρα από τον Γάλλο χρυσοπληρώνει Μέσσι, Νειμάρ και άλλα αστέρια, πόσο νομίζετε ότι θα “αντέξει” το Le Parc des Princes, πριν γίνει παρελθόν;
ΝΑ είστε καλά
STAY SAFE