ΕΙΜΑΣΤΕ έτοιμοι να πάρουμε την προειδοποίηση του Υπουργείου Υγείας της Πολιτείας μας στα σοβαρά και πριν αρχίσουμε τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα ξεφαντώματα, να κάνουμε ένα τεστ, μήπως -λέω μήπως- κολλήσαμε Covid; Ο εβδομαδιαίος αριθμός κρουσμάτων ανά Πολιτεία, που δόθηκε στη δημοσιότητα, είναι όντως ανησυχητικός. Και παρ’ ότι οι ειδικοί μιλούν για σταθεροποίηση της έξαρσης, οι αριθμοί πρέπει να μας προβληματίζουν.

ΜΕΤΑΞΥ άλλων μάς λένε να προτιμούμε εξωτερικούς χώρους για τις συνεστιάσεις μας, να φοράμε μάσκα και όλα τα γνωστά. Φυσικά, όλα τα μέτρα που πριν δυο χρόνια ήταν υποχρεωτικά και με κυρώσεις, καταργήθηκαν. Τώρα επαφίεται στον καθένα μας να κάνει το τεστ και αν δείξει θετικό, να θέσει εαυτόν σε απομόνωση για τουλάχιστον 5 μέρες.

ΘΥΜΑΣΤΕ πριν μερικούς μήνες, όταν τα χειμερινά κηπευτικά, όπως το μαρούλι, είχαν γίνει είδος πολυτελείας; Ευχάριστα τα νέα για τα σιτηρά. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προβλέπει σοδειά-ρεκόρ για το σιτάρι. Και ξέρετε πού πήγε το μυαλό μου; Στις φίλες που αγοράζουν με το τσουβάλι το αλεύρι και φτιάχνουν και μάς προμηθεύουν ωραιότατα γλυκά. Χρόνια τους πολλά!

ΓΕΜΙΣΑΝ οι σελίδες της εφημερίδας των τελευταίων εκδόσεων με χαριτωμένες φατσούλες μαθητών των ελληνικών απογευματινών σχολείων μας, που γιόρτασαν το τέλος της σχολικής χρονιάς με χριστουγεννιάτικα κάλαντα, σκετς, παραδοσιακούς χορούς και με τον αγαπημένο τους Άη Βασίλη να μοιράζει δώρα και ζαχαρωτά. Πραγματικά μάς ζέσταναν τις καρδιές και μάς δίνουν κουράγιο ότι υπάρχει συνέχεια.

ΚΑΙ ΜΙΑΣ και αναφέρθηκα στη «συνέχεια», στις εκδόσεις της 1ης, της 8η και της 15ης Δεκεμβρίου 2022 της εφημερίδας μας, ο συνάδελφος Γιάννης Σοφιανός, δημοσίευσε με τίτλο «Είμαστε ακόμα Ζωντανοί», μια εκτεταμένη μελέτη της Απογραφής του 2021 – το Census 2021, όπως λέγεται στα αγγλικά. Περιληπτικά για όσους δεν την διάβασαν, ο πληθυσμός της Αυστραλίας ανέρχεται στα 25.422.788, εκ των οποίων τα 5½ εκατομμύρια, μιλούν άλλη γλώσσα εκτός από την αγγλική στο σπίτι.

ΟΙ ΤΗΣ ελληνικής καταγωγής αριθμούν 424.744 και οι της Κυπριακής 40.091. Ενθαρρυντικό το ότι 229.643 δήλωσαν ότι μιλούν ελληνικά στο σπίτι και, αν και η ελληνική Γλώσσα μετρά απώλειες, δείχνει ότι αντέχει. Στο τέλος, ο αρθρογράφος καταθέτει τις δικές του σκέψεις για το μέλλον της παροικίας, των παροικιακών Οργανισμών και της Ελληνικής Γλώσσας. «Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Το μόνο σίγουρο είναι σε αυτή την προσπάθεια για τη διατήρηση και -γιατί όχι;- την ενίσχυση της δυναμικής παροικίας μας και Γλώσσας, δεν περισσεύει κανείς».

ΘΕΛΕΤΕ να μάθετε και αριθμητικά πόσοι βιώνουμε επί της Γης; 8 δισεκατομμύρια!

ΕΡΕΥΝΑ για τα ελληνικά επώνυμα που στις δεκαετίες του ’50 και ’60 άλλαξαν τον ελληνικό τους χαρακτήρα, αυτό δηλαδή που κληρονόμησαν από τον πατέρα τους, είτε γιατί ήταν δύσκολα στο σπέλινγκ είτε δεν ακουγόταν καλά στο αυτί, ή είχαν πολλά σύμφωνα το ένα δίπλα στο άλλο, ή σήμαιναν και κάτι άλλο (μόνο μη ρωτήσετε σας παρακαλώ τι), δεν έχω κάνει όπως ο Dr. Phil Kafcaloudes, (“Ν.Κ.”, 12/12/2022).

ΣΤΑ ΤΟΣΑ χρόνια, όμως, που εργάζομαι στην εφημερίδα, έχω γράψει πολλά. Θεωρώ ότι το πιο σύνηθες είναι οι παραλλαγές στα επώνυμα με πρώτο συνθετικό το Πάπα… Αρχίζουμε ας πούμε από το Παπα-δόπουλος και καταλήγουμε, στο Παπα-μενεξεδόπουλος. Ή στο Καράς που κόντυνε… από το Καραγκιοζόπουλος. Έλα τώρα στις δεκαετίες του ’50 και ’60, να πας στην τράπεζα, να ζητήσεις να σου ανοίξουν λογαριασμό και η υπάλληλος να προσπαθεί απεγνωσμένα να πάρει το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση. Το γνωρίζω, γιατί το έζησα στο τέλος του ’60 στην Commonwealth όπου εργαζόμουν.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ, όμως, να γράψω για τα ονόματα που δίνουν σήμερα οι νέοι στα παιδιά τους. Για δικούς τους λόγους, που είναι σεβαστοί, οι νεαροί γονείς δεν ακολουθούν την παράδοση. Δεν δίνουν στα παιδιά τους το όνομα των παππούδων και γιαγιάδων τους. Πριν χρόνια, σε ένα αφιέρωμα της εφημερίδας μας, αν θυμάμαι καλά ήταν για την «βάπτιση», η συνάδελφος Ευγενία Παυλοπούλου, που το επιμελήθηκε, έψαξε «το όνομα» που υποτίθεται ότι χαρίζει στο νεοφώτιστο ο νουνός. Και τότε ήλθε στο προσκήνιο η εξής στιχομυθία: Την μητέρα μου τη λένε Γραμματική. Νομίζετε ότι θα μπορούσα να ονομάσω το παιδί μου έτσι;

ΔΕΝ ΕΧΕΙ άδικο. Κάποια ονόματα είναι κάπως… Και, όμως, έχω συναντήσει και Ευλαμπία και Πελαγία και Δημητριανό. Προτιμήσεις είναι αυτές. Οπότε δεν μάς πέφτει λόγος.

ΑΛΗΘΕΙΑ, τι θα γίνει με τα καμώματα του καιρικού φαινομένου La Niña; Αν και μπήκαμε για καλά στο καλοκαίρι, καλοκαίρι δεν έχουμε. Εξακολουθεί να παίζει παιγνίδια ιδιαίτερα με το βορειανατολικό μέρος της χώρας και πότε μάς «δροσίζει» με άγριες νεροποντές και πότε πλημμυρίζει τα ποτάμια, αφήνοντάς μας στο έλεος του Θεού.

ΑΣΕ ΠΟΥ υπάρχει και το Δίπολο του Ινδικού Ωκεανού που, όπως λέει η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, ευθύνεται εν πολλοίς για τον δικό μας καιρό. Ηλιοφάνεια και θερμότερες ημέρες για τις περισσότερες περιοχές, συν καταιγίδες, τροπικοί κυκλώνες, πλημμύρες, κλπ. Καμμιά εγγύηση για καλοκαίρι όπως το γνωρίζουμε ή έστω όπως το φανταζόμαστε.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στους νέους μας για την εισαγωγή τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτήρια. Μετά την πολύωρη μελέτη που απαιτεί η προετοιμασία όλη τη χρονιά και την αγωνία για τα αποτελέσματα, από τη Δευτέρα, ώρα για χαλάρωση. Εύχομαι στον καθένα σας ξεχωριστά υγεία και καλή αρχή στον κλάδο της επιλογής σας. Καλή συνέχεια. Το μέλλον είναι δικό σας!

Κ.Γ.

ΔΕΝ ξέρω από πού πρέπει να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει. Όποια πόρτα και αν ανοίξεις, όποια υπόθεση και αν ανασκαλέψεις, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, παντού μυρίζει διαφθορά και σαπίλα.

ΤΙ NOVARTIS, τι παρακολουθήσεις, τι βιασμοί 12χρονων, τι συνεχείς γυναικοκτονίες, τι δολοφονίες εφήβων εν ψυχρώ, τι “Κιβωτοί του Κόσμου”, τι Καϊλήδες…, όλο αυτό φαίνεται ότι δεν έχει κανέναν πάτο.

ΑΝ ΣΕ όλα αυτά προσθέσεις την ακρίβεια, την ανύπαρκτη πολιτική στην υγεία, την καθημερινή τρομοκρατία, το μαύρο που γίνεται άσπρο σε μερίδα των ΜΜΕ, την παντελή κρατική και πολιτική αναλγησία σε κάθε τομέα, έχει… δέσει προ πολλού το “γλυκό”.

ΕΧΕΙ καταρρακωθεί κάθε έννοια δικαίου, έχει πληγεί κάθε νόημα και αίσθηση ευνομίας και ισονομίας και ό,τι άλλου θέλετε και αγαπάτε… Έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα κάθε ελπίδα ανάκαμψης, εκτός, ίσως, από ελάχιστες αναλαμπές και εξαιρέσεις (να το λέμε και αυτό)…

ΚΑΘΕ φορά που διαβάζω, ακούω ή βλέπω για μια υπόθεση σκανδάλου χρηματισμού, κοινωνικής διαφθοράς, σεξουαλικής καταπίεσης, κρατικής δολοφονίας και τρομοκρατίας, καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων, με πιάνει πανικός…

ΚΑΘΕ φορά που βλέπω ότι κανείς πολιτικός, καμιά παράταξη, κανένα πολιτικό και ιδεολογικό κίνημα -είπαμε, εκτός εξαιρέσεων- δεν λέει και δεν προτίθεται να προβεί σε κάτι χειροπιαστό, όποιο και να είναι αυτό, έστω ένα ελάχιστο, μπροστά στον κυκεώνα αυτόν της πλήρους κατακρήμνισης, με πιάνουν τα… διαόλια μου.

ΝΑΙ, για τη γενέτειρά μας μιλάω, φίλοι και φίλες. Αυτήν την γενέτειρα, η οποία μπορεί να καυχιέται ότι έδωσε τη Δημοκρατία, τα φώτα του πολιτισμού και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά φαίνεται ότι δεν κράτησε τίποτε από όλα αυτά.

ΚΑΙ πώς να τα κρατήσει άλλωστε, τη στιγμή που διοικείται, που κυβερνάται, από ελάχιστους, από ολίγιστους, οι οποίοι δεν δικαιούνται να φέρουν καν τον τίτλο του δημοσίου άρχοντα. Άνθρωποι που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και ότι κρατούν τον Πάπα από…

ΑΝΘΡΩΠΟΙ που εξαιτίας τους η γενέτειρα διασύρεται διεθνώς και ανεπανόρθωτα από τα καμώματά τους και οι οποίοι δεν αναλαμβάνουν καν την ευθύνη των πράξεών τους. Θα μου πείτε, πότε την ανέλαβαν, άρα, γιατί να το κάνουν και τώρα;

ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ στο νου οι στίχοι του Γεωργίου Σουρή: “Ω, Ελλάς ηρώων χώρα / τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα…”

ΚΑΙ ΜΕΣΑ σε όλα αυτά, νά ‘σου και ο υπουργός Εσωτερικών να μας λέει ότι μέχρι τώρα μόνο τέσσερις με πέντε χιλιάδες ομογενών έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους για τις επερχόμενες εκλογές. Προσέξτε, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον, όχι έχουν εγγραφεί… Τεράστια διαφορά το ένα από το άλλο. Οπότε, που πάτε ωρέ Καραμήτροι…

ΚΑΤΑ τα άλλα, εμείς εδώ στη Διασπορά, εξακολουθούμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας ελληνική γλώσσα και πολιτισμό. Και πολύ καλά κάνουμε. Ωστόσο, διδάσκουμε τον πολιτισμό που έχουμε εμείς στο κεφάλι μας, και αν θέλουμε να είμαστε εναρμονισμένοι με τη σημερινή πραγματικότητα, οφείλουμε να προειδοποιήσουμε, για να μην βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων καταστάσεων στο μέλλον…

Δ.Τ.