ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ, λοιπόν, όλοι ότι το Καταστατικό της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης πρέπει να αλλάξει (λες και το συμβουλεύεται κανείς, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Απλώς διαφώνησαν για την διαδικασία τροποποίησής του.

ΓΙΑ να δούμε, λοιπόν, τώρα που συμφώνησαν θα αλλάξει ή θα περάσουν άλλα 60 χρόνια…

ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ μήνες θα γίνουν οι εκλογές στην Ελλάδα και αυτή την φορά θα ψηφίσουν και λίγοι Έλληνες του εξωτερικού. Όπως θα διαβάσατε στον «Νέο Κόσμο» οι ομογενείς που έδειξαν ενδιαφέρον είναι γύρω στους 40.

ΤΩΡΑ η Ελλάδα ξεκίνησε και νέα εκστρατεία για να μας πείσει να ψηφίσουμε. Είμαι περίεργη να δω αν θα φθάσουμε τους 100.

ΤΟ θέμα δεν είναι η δική μας αδιαφορία. Είναι ο νόμος που ψηφίστηκε που, ουσιαστικά, μας στερεί το δικαίωμα της ψήφου. Αυτό το έχουν καταλάβει στην Ελλάδα;

ΑΠΟΡΙΑ: Το κατανοεί η Αρχιεπισκοπή ότι η εμμονή της να είναι εναντίον των αμβλώσεων (όπως έκανε πρόσφατα ξανά στην Αδελαΐδα με την συμμετοχή της στο κίνημα «Πορεία για τη Ζωή – Walk for Life 2023») σπρώχνει πολλούς μακριά από την Εκκλησία; Κανείς δεν είναι υπέρ των αμβλώσεων. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που επιβάλλονται! Αυτό θα πρέπει να το καταλάβει η Εκκλησία μας..

ΕΓΩ ήξερα ότι η λέξη καθολικός, καθολική αναφέρεται σε ή περιλαμβάνει όλα τα μέλη ενός συνόλου. Τώρα άκουσα και μια άλλη ερμηνεία από τον παπα-Λευτέρη και έσκασα στα γέλια…

TO ABC, αλλά και η ΕΡΤ, έκαναν αφιερώματα στην 66η επέτειο των γενεθλίων της έκδοσης του «Νέου Κόσμου». Τυχαίο; Δεν νομίζω… Κάτι άλλα μέσα ενημέρωσης που συνηθίζουν να «αρπάζουν» τις ειδήσεις μας «σφύριζαν κλέφτικα».

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ρε παιδιά; Όλοι οι καλλιτέχνες της Ελλάδας έφθασαν ή θα φθάσουν στην Αυστραλία; Γεμάτα τα αεροπλάνα με καλλιτέχνες από την Ελλάδα όλων των ειδών. Είμαι περίεργη πόσοι θα πάνε να τους ακούσουν…

ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ, πάντως, τρέχουν οι ομογενείς…Αυτό φάνηκε και την περασμένη Κυριακή… Αντιθέτως, αδιαφόρησαν τελείως για την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αντιγόνη Ντρισμπιώτη.

ΕΤΡΕΧΕ ημέρα Κυριακή στη Μελβούρνη, σε κεντρικότατο πάρκο, έκανε πανελλήνιο ρεκόρ, ήταν δωρεάν και πήγαν να την μόνο εννέα ομογενείς (από τους οποίους οι τρεις δημοσιογράφοι). Εγώ, πάντως, ντράπηκα που δεν πήγα…

Τ.Τ.

ΘΕΛΩ να πιστεύω ότι δεν υπάρχει μάτι που να μη δάκρυσε στο αντίκρισμα εικόνων της τραγωδίας που έπληξε την Τουρκία και τη Συρία την περασμένη εβδομάδα. Και μη μου πείτε ότι δεν ευφραίνεται η καρδιά μας, όταν μετά από πολύωρες προσπάθειες ανασύρεται από τα ερείπια ένας επιζών. Όπως το κοριτσάκι που μόλις ξεπρόβαλε το κεφαλάκι του, της έδωσαν δυο σταγόνες νερό στο πώμα του μπουκαλιού. Θαύματα γίνονται και το είδαμε. Ανασύρθηκαν ζωντανές δυο γυναίκες μετά από 122 ώρες θαμμένες στα συντρίμμια. Μια ακόμα επιβεβαίωση ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ άλλο. Στη μανία της φύσης είμαστε όλοι ίσοι. Μπροστά στο θάνατο και την καταστροφή, μπορούμε να γίνουμε αδέλφια. Είδατε το πρωτοσέλιδο της τουρκικής φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Χουριέτ»; «Efharisto Poli File». Δεν χρειάζονται σχόλια. Τα λέει όλα.

ΚΑΤΑ την τελευταία συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα και κόντρα στην άρνηση της Τουρκίας να δεχθεί βοήθεια από την Κύπρο, ο πρόεδρος κ. Τόνι Κυριάκου, κάλεσε τα μέλη να τηρήσουν ενός λεπτού σιγής στην μνήμη των θυμάτων. Μια ακόμα επιβεβαίωση, ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, δεν έχουν απολύτως τίποτε που να τους χωρίζει. Ήταν και είναι φίλοι, ήταν και είναι αδέλφια.

ΤΟ ΕΧΩ γράψει και άλλες φορές. Αν ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δεν είχε βάλει το 1964 κατά την ανταρσία των Τούρκων αστυνομικών που υποκινήθηκαν από την Αγγλία την Πράσινη Γραμμή, αυτή που χωρίζει για 49 χρόνια την μεγαλόνησο, είμαι πεπεισμένη, ότι οι δυο λαοί θα τα είχαν βρει.

ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ. Άρχισαν τα όργανα. Έτοιμο, μάς λένε, το νέο εμβόλιο, δόση πέμπτη (!) κατά του Covid-19. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί την ονομάζουν «αναμνηστική». Ενισχυτική, ναι, συμπληρωματική, ναι, αλλά «αναμνηστική!» δεν μου κάθεται. Άσε που πρέπει να κοιτάξω τα χαρτιά μου, να φρεσκάρω την μνήμη μου για τον αριθμό των εμβολίων «αναμνηστικών και μη» που έχω λάβει μέχρι τώρα και μετά να αρχίσω να μαδάω την μαργαρίτα: Να το κάνω; Να μην το κάνω;

ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ τώρα. Η πέμπτη και αναμνηστική δόση συστήνεται στους άνω των 65, στα άτομα με υποκείμενα νοσήματα, στις ευπαθείς ομάδες και σε παιδιά ηλικίας 5 έω2 17 ετών. Η επιλογή, φυσικά, εναπόκειται στον καθένα μας. Πάντως, έρευνα σε ομοσπονδιακό επίπεδο του περασμένου μήνα δείχνει πτώση των κρουσμάτων του covid-19 της τάξης του 16,2%, ενώ σημειώθηκε και μείωση στον εβδομαδιαίο αριθμό θανάτων.

ΙΣΩΣ να είναι και αυτός ένας από τους λόγους που το… ψάχνουμε.

ΝΑ ΤΟΝ χαιρόμαστε. Τον νέο πρόεδρο της Κύπρου εννοώ. Τον κ. Νίκο Χριστοδουλίδη. Φρέσκος-φρέσκος, γεμάτος αισιοδοξία… Άυτό τουλάχιστον εισπράττω από τις δηλώσεις του, ακούγεται έτοιμος να καθίσει στον προεδρικό θώκο και μαζί με τους συνεργάτες του, να αναλάβει την ομαλή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού της μεγαλονήσου και, φυσικά, την προώθηση της επίλυσης του εθνικού προβλήματος που ταλανίζει κοντά 49 χρόνια το νησί.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ούτε με το καλό ούτε με το κακό ούτε με το άγριο! Ό,τι προβλέπει το Σύνταγμα για το εσωτερικό και τα Ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δίκαιο για την εξωτερική πολιτική. Μια κυβέρνηση που θα θέσει τέρμα στην τουρκική κατοχή και μια Κύπρο που να επανενώνει όλους τους κατοίκους, κάτω από την ομπρέλα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΤΟΥ ΤΟ ευχόμαστε! Κρατώ το: «Είμαι πανέτοιμος να εργαστώ για να κτίσουμε μαζί ένα μέλλον με ορίζοντα. Με ελπίδα και προοπτική για όλους».

ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ αύριο. Έτοιμοι για γλέντια; Την τιμητική της έχει η Πάτρα με τις πάμπολλες εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την παρέλαση του καρνάβαλου. Όμως και άλλες μεγαλουπόλεις ετοιμάζουν γιορτές – και καλά κάνουν. Η Αποκριά, ίσως είναι από τις λίγες που με ρίζες στα βάθη των αιώνων, καλά κρατεί.

ΕΝΤΑΞΕΙ και η παροικία έχει το δικό της μερτικό. Όλο και περισσότεροι Οργανισμοί οργανώνουν κάτι ανάλογο. Αξίζει να πούμε, ότι τελευταία, πέρασαν και καλλιτεχνικά μουσικά σχήματα με ηχηρά ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου. Και έπεται συνέχεια. Χαίρομαι όταν βλέπω τους νέους να γλεντούν ελληνικά.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα, αισθάνομαι την αγωνία των γονέων παιδιών σχολικής ηλικίας και του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Κοινότητας της επαρχιακής κωμόπολης Berri, που η μείωση του αριθμού των εγγραφών -γιατί παιδιά υπάρχουν- θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία ή μη του ελληνικού σχολείου. Σίγουρα πρέπει κάτι να γίνει. Και σύντομα.

ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ και τούτο διά στόματος του προέδρου μιας κωμόπολης. «Φέτος δεν θα έχουμε βασιλιά και βασίλισσα του καρνάβαλου, επειδή θέλουμε να δείξουμε την ισότητα ανάμεσα στους καρναβαλιστές».

ΑΝΤΕ και του χρόνου!

Κ.Γ.