Η ΕΛΛΑΔΑ έχει ξεκινήσει μια τεράστια διαφημιστική καμπάνια για να πείσει τους ομογενείς να ψηφίσουν στις ελλαδικές εκλογές. Ως εδώ καλά! Υπάρχουν, όμως, κάποια προβλήματα:

* Πρώτον, ο σχετικός νόμος αποκλείει την συντριπτική πλειοψηφία των ομογενών από το να ψηφίσουν.

* Η διαδικασία είναι απίστευτα περίπλοκη.

* Όσοι τελικά τα καταφέρνουν να φθάσουν μέχρι την εγγραφή δεν μπορούν να την ολοκληρώσουν. Η σχετική σελίδα «παγώνει.

Και το χειρότερο: Οι αρμόδιοι δεν απαντούν ούτε σε email ούτε σε τηλεφωνήματα.

ΟΠΩΣ με ενημερώνει ο αρχισυντάκτης μας δεν απαντούν ούτε καν σε σχετικά ερωτήματα της εφημερίδας μας. Οπότε, προς τι αυτή η δαπανηρή εκστρατεία; Δεν είναι αργά να δουν αν όντως η σελίδα είναι λειτουργική και αν δεν είναι να την φτιάξουν.

ΤΗΝ περασμένη Κυριακή έγινε στον ιερό ναό Αγίου Παντελεήμονα στο Dandenong μνημόσυνο για τον τέως (έκπτωτο) βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνο. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το μνημόσυνο. Εξάλλου, ο Κωνσταντίνος υπήρξε κάποτε και ο ανώτατος άρχοντας της Ελλάδας. Όμως, το 1974 (με πρωτοβουλία Κωνσταντίνου Καραμανλή), ο ελληνικός λαός τον κήρυξε έκπτωτο. Ο ίδιος αποδέχθηκε το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος. Δεν είναι σωστό, λοιπόν, να τον λένε «Βασιλιά των Ελλήνων» (φώτο). Ελπίζω η αναφορά να έγινε από άγνοια…

Τ.Τ.

ΤΗΝ τιμητική της έχει σήμερα και αύριο η Μελβούρνη. Μετά από δυο χρόνια πανδημίας, μάς βλέπω να κατακλύζουμε τη Lonsdale Street και να απολαμβάνουμε το Φεστιβάλ «Αντίποδες» που μόνο η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης γνωρίζει να οργανώνει τέλεια! Είναι και αυτή η μαγική φωνή της Άλκηστης Πρωτοψάλτη που θα εμφανιστεί απόψε στις 8, που και μάς συγκινεί και μάς ταξιδεύει.

ΘΑ παρακαλούσα τις μικρομάνες, να κάνουν μια βόλτα με τα παιδιά τους. Γνωρίζω ότι πολλά θα χορέψουν επί σκηνής και είναι ό,τι πιο ωραίο για το γονιό, τον παππού και τη γιαγιά να τα καμαρώσει. Εντάξει, συνάδελφοι. Μην πετροβολάτε. Το ξέρω. Τσίκνα υπάρχει. Αλλά σουβλάκι χωρίς τσίκνα ψήνεται;

ΣΤΟ πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων και παραστάσεις Καραγκιόζη. Μη το αμελήσετε. Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία, να γνωρίσουν τα παιδιά τους χαρακτήρες και, ίσως, τους αγαπήσουν!

ΚΑΙ, φυσικά, τα φεστιβάλ δεν σταματούν εδώ. Στις 4 και 5 του Μάρτη η Κυπριακή Κοινότητα οργανώνει το Φεστιβάλ Χαλουμιού στο ιδιόκτητο οίκημά της επί της 495 Lygon Street στο Brunswick, ενώ την Κυριακή, 5 Μαρτίου, η Παλλεσβιακή Ένωση, προσφέρει Ούζο στο κτήμα της επί της 26 Waldheim Road στο Bayswater.

ΧΑΣΑΜΕ τη Θεία στοπ. Λέτε να ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και η θεία μάς άφησε χρόνους; Την απάντηση την δίνει ο θίασος της ΕΕΑΜΑ με παραστάσεις γεμάτες γέλιο, ανθρωπιά και συναίσθημα, όλο τον Μάρτη, στο θέατρο του South Oakleigh College, επί της Bakers Road στο South Oakleigh.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και, μάλιστα, πολλά στον Παναγιώτη Στεφανίδη και τα Διοικητικά Συμβούλια των Ποντιακών σωματείων «Ακρίτες του Πόντου» Βικτώριας και Ποντιακό Ίδρυμα «Παναγία Σουμελά» Αυστραλίας, για την πολύ επιτυχημένη οργάνωση και φιλοξενία των αδελφών Ποντιακών σωματείων από το Σίδνεϊ, το Wollongong και την Νότια Αυστραλία στην πόλη μας. ΜΠΡΑΒΟ σας! Γεμίσατε την Μελβούρνη με Ποντιακά ηχοχρώματα και χορούς και με την αθρόα συμμετοχή σας, δείξατε ότι όπου υπάρχει θέληση, αγάπη, πάθος, μεράκι, ενθουσιασμός, ομόνοια και πίστη στις παραδόσεις που σας μεταλαμπάδευσαν οι γονείς σας, γίνονται θαύματα. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν («Ν.Κ.», 20/2/2023) μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

ΕΙΣΤΕ πηγή έμπνευσης και τρανό παράδειγμα προς μίμηση για όλους εκείνους και για μένα, που με βλέπω να έχω καταθέσει τα όπλα, και οι ελπίδες για ανασύσταση των Συλλόγων με νεανικό αίμα, που είναι και ο κρυφός καημός όλων, να λιγοστεύουν στο διάβα του χρόνου. Να είστε καλά παιδιά!

ΚΑΙ, φυσικά, δεν περιμέναμε την έρευνα της Ευρωπαϊκής Sociological να μας πει ότι οι έξυπνοι δεν είναι και οι πλέον καλοπληρωμένοι. Σε μια κουβέντα που είχα με τον κυρ-Κοσμά, τον γείτονα, συμφωνήσαμε ότι η επαγγελματική επιτυχία, άρα και ο υψηλός μισθός, οφείλεται πότε σε οικογενειακούς παράγοντες -δηλαδή κληρονομιές κλπ.- και πότε στην τύχη, το λαχείο ας πούμε. Δεν χρειάζεται δα και πολλή σκέψη. Αν ψάξουμε στο οικείο περιβάλλον μας, η επαλήθευση είναι στο πιάτο!

ΣΙΓΗΣΕ η φωνή της Πελαγίας Κυριακού. Η ερμηνεύτρια, το σήμα κατατεθέν της κυπριακής μουσικής κουλτούρας, που έγραψε το δικό της κεφάλαιο στο βιβλίο της παραδοσιακής μουσικής, έφυγε σε ηλικία 86 ετών. Η Πελαγία Κυριακού ήταν από τις λίγες που μέσα από το ηχόχρωμα της φωνής της έκανε την νεολαία να αγαπήσει τον κυπριακό στίχο και την κυπριακή μουσική παράδοση. Δίκαια έφερε τον τίτλο της «μαστόρισσας». Αξέχαστα θα μείνουν τα τραγούδια της «Βάωσε τζιαι Ρομάνισε» (κλείσε και κλείδωσε -την πόρτα), «Είπα σου να μεν πιστέφκεις» και άλλα.

ΘΥΜΑΜΑΙ το 2006 η Κυπριακή Κοινότητα, επί προεδρίας του κ. Στέλιου Αγγελοδήμου, είχε στείλει πρόσκληση στην αείμνηστη για επίσκεψη στην Αυστραλία και συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Κρασιού. Δυστυχώς, η απάντηση που έλαβε ήταν αρνητική. «Η κ. Πελαγία δεν ταξιδεύει πλέον».

ΚΑΛΟ Παράδεισο και στην φίλη Δέσποινα Σωκράτους, που εγκατέλειψε τα εγκόσμια την προπερασμένη Παρασκευή. Η αείμνηστη, παρά τα έντονα σημάδια της βεβαρυμμένης αρρώστιας που την έζωναν, έδινε καθημερινά τον δικό της αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή. Συλλυπητήρια στους οικείους της.

ΚΥΡΙΑΚΗ της Τυρινής αύριο. Τρώμε ψάρι, πίτες και τυριά και η Δευτέρα είναι η Καθαρά. Ημέρα που πετάμε τους χαρταετούς. Χάσαμε και τον συνάδελφο Κώστα Παϊβανά, ο οποίος κάθε χρόνο μάς ταξίδευε στην Ελλάδα με τις αφηγήσεις του για τα Κούλουμα, εκεί στο λόφο του Λυκαβηττού.

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ λοιπόν.

Κ.Γ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον πρόεδρο της Επιτροπής Εορτασμού Εθνικής Επετείου, κ. Αντώνη Τσουρδαλάκη, για την όντως πληροφοριακή απάντησή του στα σχόλιά μου για την παρέλαση της Εθνικής Επετείου στη στήλη αυτή.

ΝΑ υπενθυμίσω ότι πριν δύο βδομάδες έγραψα, μέσες-άκρες, ότι δεν είχα ξανακούσει παρέλαση να γίνεται σε γήπεδο… Μάλιστα, το είχα διακωμωδήσει και λίγο το γεγονός…

ΑΜ, ΔΕ… ‘Οχι μόνο σε γήπεδο, αλλά και σε κολυμβητήριο είχε γίνει παρέλαση της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ενημέρωση του κ. Τσουρδαλάκη, η παρέλαση της Εθνικής Επετείου του 1968 έγινε στο Εθνικό Κολυμβητήριο της Βικτώριας και όχι στο Μνημείο του Πεσόντων (Shrine of Remembrance).

ΤΗΝ δε εκδήλωση διοργάνωσε μια μικτή Επιτροπή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, ενώ στο Shrine of Remembrance έγινε μόνο κατάθεση στεφάνων και η Δοξολογία στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων στο Όκλι.

ΜΑΛΙΣΤΑ, και για του λόγου το αληθές, ο αγαπητός συμπάροικος μας παρέθεσε και φωτογραφία δημοσιεύματος της τότε παροικιακής εφημερίδας «Πυρσός» που έγραψε σχετικά.

ΕΤΣΙ, λοιπόν, πέρασαν 55 χρόνια από το 1968 για να γίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα φέτος, δηλαδή παρέλαση σε στάδιο και κατάθεση σε Μνημείο.

BEBAIA, αν και η στήλη αυτή εδώ έχει, εκτός από τον… σχολιαστικό της χαρακτήρα, και μια πινελιά διακωμώδησης, να πω ότι προσωπικά το 1968 ήμουν πολύ πιτσιρίκι και ούτε καν ήξερα ότι κάποια μέρα θα ερχόμουν στην Αυστραλία και θα ασχολιόμουν με το πού έγινε και πού θα γίνει ο εορτασμός της εθνικής επετείου και, βέβαια, αν και γιατί θα φιλοξενηθεί σε γήπεδο.

ΔΕΝ μπορούμε να αρνηθούμε ότι η γενέτειρα -δηλαδή το Υπουργείο Εσωτερικών- καταβάλλει αγωνιώδεις, τιτάνιες προσπάθειες για να πείσει τους ανά τον Κόσμο απόδημους να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους ώστε στις επερχόμενες εκλογές (τον Απρίλιο ή τον Μάιο;) να ψηφίσουν.

ΜΕΧΡΙ και σε ξενόγλωσσες ιστοσελίδες και ηλεκτρονικά ΜΜΕ έχουν μπει διαφημίσεις και σχετικές ανακοινώσεις και μάλιστα στα ελληνικά… Πας, δηλαδή, για παράδειγμα, στο YouTube για να δεις τα γκολ και τις κυριότερες φάσεις ενός ποδοσφαιρικού αγώνα ή κάτι άλλο και νάσου η διαφήμιση του Υπουργείου Εσωτερικών.

ΔΕΝ ΛΕΩ, έχουν βάλει λυτούς και δεμένους οι άνθρωποι, ωστόσο, η τρανταχτή -και ηλεκτρονική- αποτυχία είναι ήδη εδώ και κραυγάζει… αν και το ζήτημα είναι αν ακούει κάποιος από τους υπεύθυνους.

Ε, ΔΕΝ είναι και φρόνιμο να ζητάς κάτι από τους απόδημους τη στιγμή που με τις αβλεψίες, τα τεχνικά και άλλα λάθη και τις κάθε είδους παλινωδίες αποκλείεις την τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων του εξωτερικού από την εκλογική διαδικασία. Έλεος…

Δ.Τ.