ΕΠΕΣΕ στα χέρια μου μια επιστολή προς τις διπλωματικές Aρχές της Ελλάδας. Αποστολέας η Ελληνική Κοινότητα St Albans που απειλεί και ζητά απαντήσεις! Δεν ξέρω αν τις λάβει και από ποιον. Από τον «Γενικό Πρέσβη της Ελλάδας» στη Μελβούρνη αποκλείεται, πάντως, μιας και τέτοια θέση, από ό,τι ξέρω, δεν υπάρχει.

ΝΑ τι λέει η επιστολή:

«Η Κοινότητα και η Εκκλησία μας της Αγίας Παρασκευής Σαιντ Αλμπανς, προσκαλεί τον Γενικό Πρέσβη της Ελλάδας στην Μελβούρνη ή τον Γενικό Πρόξενο Μελβούρνης στην Κοινότητα μας τον μήνα Μάιο, να παραθέσει τις απόψεις του με τις νομικές ρήτρες της Ελληνικής Νομοθεσίας που θα πρέπει να παρουσιάσει, για το νομικό καθεστώς αναγνώρισης από την Έλλάδα της ονοματοδοσίας, γάμων και κηδειών τελούμενων από Έλληνες Ορθόδοξους θρησκευτικούς λειτουργούς οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι από την Αυστραλιανή κυβέρνηση. Εάν το αρνηθεί ο κ. Πρέσβης ή ο απεσταλμένος του Πρόξενος και το αποφύγουν, θα αποδείξει για άλλη μια φορά ότι είναι φερώνυμος αυθυποβολέας της Αρχιεπισκοπής Μακαρίου. Σε μια τέτοια περίπτωση θα αναγκαστούμε να προσφύγουμε με επίσημη επιστολή διαμαρτυρίας στον Υπουργό Εξωτερικών στον Αυστραλιανό Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα ζητήσουμε διάβημα της Αυστραλιανής Πρεσβείας στην Ελλάδα προς τον Υπουργό, αλλά και την Αυστραλιανή Πρεσβεία στην Τουρκία με διάβημα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, και αν χρειαστεί θα φτάσουμε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η πρόσκληση αυτή είναι ανοιχτή| για τον Μήνα Μάϊο, για όποτε μπορέσει εκείνος ή ο οποιοσδήποτε απεσταλμένος του. Εμείς απλά το μόνον που χρειαζόμαστε είναι η ημερομηνία και ώρα που μπορεί εντός του μηνός Μαΐου, ώστε να έχουμε καιρό να προσκαλέσουμε την παροικία σε αυτήν την μεγαλειώδη και ιστορική συνάντηση η οποία και θα προβληθεί και σε τηλεθέαση για ενημέρωση αυτών που δεν μπορούν να παρευρεθούν αλλά και να ενημερωθούν σωστά αυτοί που ενδιαφέρονται.. Αυτή η ιστορική και φιλική συνάντηση σκοπό έχει να ξεκαθαρίσει κάποιες χρόνιες απορίες και προβλήματα αλλά συγχρόνως και την παραπληροφόρηση της Ελληνικής παροικίας εδώ στην Αυστραλία, από τα αρμόδια όργανα, πάντα σε πνεύμα ειρήνης, ομονοίας και σεβασμού.

Είναι απαραίτητο η Ελληνική Παροικία να καταλάβει και να πάρει επιτέλους μια επίσημη απάντηση, γιατί οι εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, οι αντιπρόσωποι της Ελληνικής Κυβέρνησης και οι Αντιπρόσωποι της Ελλαδικής Εκκλησίας, επιτρέπεται ακόμη σήμερα το 2023, να καταπατούν Ευρωπαϊκούς και Διεθνείς Κανόνες και νομοθεσίες, περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περί φυλετικών, ομοφυλετικών διακρίσεων και ανεξιθρησκείας.

Οι αντιπρόσωποι του Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας και ο Εφημερίας της Αρχιεπίσκοπος Νεκτάριος

Η Πρόεδρος

Αρετή Ακαμάτη

Ο Γραμματέας

Παναγιώτης Ζαφείρης

Ο Εφημέριος

+ Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας & Νέας Ζηλανδίας κ. κ. Νεκτάριος».

 

ΜΗΠΩΣ οι υπεύθυνοι της St Albans να έγραφαν και στους ομογενείς υποψήφιους των ελληνικών κομμάτων; Ακούω πως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και γίνεται «σφαγή» για το ποιους θα επιλέξουν τα κόμματα. Υποψήφιους θα έχουμε…Ψηφοφόρους θα έχουμε;… Λίγο χλωμό το βλέπω…

 

Τ.Τ.

 

ΜΗ ΔΩΣΕΙ ο Θεός και ζήσει άνθρωπος τον πόνο, τη θλίψη και την οργή που αισθάνονται οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συγχωριανοί των 57 θυμάτων της τραγωδίας στα Τέμπη. Ξεκληρίστηκε, θα μπορούσαμε άνετα να πούμε ένα χωριό με νέους ανθρώπους, το μέλλον της γενέτειρας.

 

ΡΑΓΙΖΕΙ η καρδιά στο άκουσμα ότι οι οικογένειες δεν μπορούν να τελέσουν ούτε τις κηδείες των τριών πανέμορφων κοριτσιών της Καλαμπάκας, της Θώμης και τη δίδυμης αδελφής της Χρύσας Πλακιά και της εξαδέλφης τους Αναστασίας, γιατί τα λείψανά τους είναι εξαϋλωμένα. Γιατί, δυστυχώς, ο θάνατος, χωρίς να λάβει υπόψη τα νιάτα και την ομορφιά τους, τούς είχε στήσει τόσο αναπάντεχα την περασμένη Τρίτη καρτέρι στα Τέμπη. Αντί αυτού οι οικογένειες θα αναγείρουν στην μνήμη τους εκκλησία.

ΕΝΤΑΞΕΙ, παραιτήθηκε ο υπουργός Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, αναγνωρίζοντας την αντικειμενική πολιτική του ευθύνη. Και εκεί που είπαμε ‘να και ένας που ανέλαβε την πολιτική του ευθύνη’, …έσκασε η είδηση ότι θα είναι υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις επικείμενες εκλογές. Καλά; Δεν υπάρχει λίγη τσίπα; Μια σταλιά ανθρωπιάς, κύριε Καραμανλή του Αχιλλέως ίσως… Μα τι λέω; Πού να την βρουν.

ΒΛΕΠΩ στους τηλεοπτικούς δέκτες λαοθάλασσες να κατεβαίνουν στους δρόμους και να διαμαρτύρονται. Να διαμαρτύρονται για τα αυτονόητα. Γιατί δεν επιτρέπεται η Ελλάδα του 2023 να βιώνει καταστάσεις τριτοκοσμικής χώρας. Πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουμε ότι η γενέτειρα δεν είναι μόνο ο Παρθενώνας, οι Δελφοί, η Μύκονος και η Σαντορίνη.

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, όμως, το νόημα των βίαιων πράξεων των κουκουλοφόρων με τις μολότοφ και τις φωτιές που ανάβουν στους κεντρικούς δρόμους των πόλεων. Αδέλφια τι θα κερδίσετε με αυτό τον τρόπο; Για την ώρα, ας συμμεριστούμε τον πόνο των οικογενειών που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα και ας μοιραστούμε τα δάκρυα αυτών που νοσηλεύονται σε διάφορες μονάδες. Με το να καίμε, να σπάμε και να βομβαρδίζουμε, δεν κερδίζουμε τίποτε.

ΑΣ ΠΟΥΜΕ και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διασώστες, στους πυροσβέστες στους νοσηλευτές και όσους με οιονδήποτε τρόπο βοήθησαν εκείνες τις τραγικές στιγμές τους εγκλωβισμένους, τους παγιδευμένους και τους αποβιώσαντες, καθώς και στους γιατρούς και νοσοκόμους που συνεχίζουν να δίνουν τον δικό τους αγώνα να κρατήσουν στη ζωή τους τραυματίες.

ΑΝΤΕ να δούμε πού θα μας φτάσει η ακρίβεια. Αφού και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, Jim Chalmers, παραδέχεται ότι «οι δαπάνες των νοικοκυριών συνεχίζουν να αυξάνονται». Φυσικά, αυτός μάς λέει «μέτρια», εγώ όμως του απαντώ: Κατά πολύ. Και μπορώ να το αποδείξω με τα χρήματα που ξοδεύω για τα εβδομαδιαία φρούτα και λαχανικά και τα απαραίτητα, ψωμί, γάλα κ.λπ.

ΜΑΣ ΛΕΝΕ να βάλουμε το χέρι στο «πουγκί», που υποτίθεται ότι το έχουμε για ώρα ανάγκης. Και μετά; Ποιος θα πληρώνει τα απλήρωτα; Με την ανιούσα των τιμών, τα βλέπω να μάς τελειώνουν σύντομα.

ΕΣΕΙΣ ΤΟ γνωρίζατε; Διάβασα ότι κατά την στέψη των βασιλέων τελείται το Μυστήριο του Χρίσματος και ότι για τον μονάρχη της Αγγλίας και τη σύζυγό του, το μύρο καθαγιάστηκε στα Ιεροσόλυμα από τον πατριάρχη Θεόφιλο Γ’ και τον αρχιεπίσκοπο της Αγγλικανικής Εκκλησίας; Εγώ όχι. Ούτε καν γνώριζα ότι οι βασιλείς προτού αναλάβουν την βασιλεία, μυρώνονται.

ΠΡΟΣΟΧΗ στη λεκτική συμπεριφορά σας (μας) στα τετράποδα! Το περασμένο Σάββατο λίγο έλειψε να φωνάξουν την ειδική Υπηρεσία να με συλλάβουν. Ναι, ναι. Σωστά διαβάσατε. Το σφάλμα μου ήταν, όταν ζήτησα από τον κύριο που συνόδευε το κατά τα άλλα πολύ συμπαθητικό τετράποδο, να μετακινηθεί από την στενή είσοδο του κτιρίου που βρεθήκαμε, για να περάσω.

ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΗΚΑ, όμως, από την κυρία που συνόδευε τον κύριο που με τη σειρά του συνόδευε το τετράποδο και παρά του ότι ζήτησα επανειλημμένα συγγνώμη, η συγγνώμη μου αν και έγινε δεκτή από τον κύριο, η συμπεριφορά μου θεωρήθηκε ανάρμοστη από την κυρία.

ΣΑΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑ; Συγγνώμη.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στις γυναίκες, με την ευκαιρία της Ημέρας της Γυναίκας, την οποία πρέπει να σεβόμαστε και να τιμούμε κάθε μέρα του χρόνου!

ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ!

Κ.Γ

ΚΥΡΙΕΣ και κύριοι, δεν έχω να πω και πολλά πράγματα σήμερα, μια και παραπάνω εβδομάδα από το έγκλημα των Τεμπών. Τι να πω, άλλωστε, για ένα ανάλγητο Κράτος που δεν καταλαβαίνει από πένθος, από συμπόνοια και από … συντονισμένη πολιτική;

ΕΝΑ Κράτος που στέλνει τα ειδικά σώματα της Αστυνομίας να πετάξουν χημικά και κρότου-λάμψης μέσα στο πλήθος των διαδηλωτών που αποτελείται από μανάδες, παιδιά σε καρότσια και άλλους… τρομοκράτες.

ΔΕΝ έχω να πω τίποτα για ένα Κράτος που δεν έχει ακόμα ανακοινώσει τον ακριβή αριθμό των νεκρών αλλά και το τι γίνεται με τους αγνοούμενους, ίσως γιατί ο πραγματικός αριθμός των νεκρών είναι πολύ μεγαλύτερος (;).

ΔΕΝ έχω να πω τίποτα για μια κυβέρνηση, στελέχη της οποίας τρέχουν να συγκαλύψουν όπως-όπως κάποιους θανατολάγνους που καμώνονται τους δημοσιογράφους και που πληρώνονται αδρά για να εκστομίζουν το μίσος και τη χολή τους και όποια άλλη… π…ιά.

ΚΑΙ δεν έχω να πω και τίποτα γι’ αυτούς που οργανώνουν φιέστες εδώ κι εκεί, κρατούν ενός λεπτού σιγή, και ξεμπερδεύουν… κι από εκεί και πέρα… γλεντήστε, σαν να μη συνέβη τίποτα, σαν να είναι όλα μέλι-γάλα.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ με το παρακάτω απόσπασμα ενός ποιήματος του Μανώλη Αναγνωστάκη, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε:

Τώρα μιλώ πάλι…

Τώρα, μιλώ πάλι σαν ένας άνθρωπος που γλίτωσε απ’ το λοιμό

Επισκέπτομαι τους φίλους μου, ξέρω πολλούς που σώθηκαν

(«Υπάρχει πάντα μια αναχώρηση», έτσι είχα κάποτε πει

Άλλοτε πάλι μίλησα για μιαν άγνωστη αρρώστια — ποιός τα θυμάται;).

Πέρασαν πια οι καταδικασμένες μέρες ανοίξαν τα παράθυρα

Χαρούμενοι οι οδοκαθαριστές σαρώνουνε στους δρόμους τα σκουπίδια

Άρχισε πάλι η ζωή, οι εγγραφές στους συλλόγους και τα ινστιτούτα

Οι αγκαλιασμένοι έφηβοι στις πλατείες, τα ακατάλληλα έργα στους κινηματογράφους

Οι αγγελίες στις εφημερίδες· πέρασε πια η κακή αποκριά

Οι προσωπίδες κάηκαν τα παλιά ονόματα λησμονηθήκαν

Και το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει για τη μετονομασία των οδών.

 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ σας…

Δ.Τ.