ΜΑ ΤΙ διαβάζω; Ευχές από τον Ερντογάν στην Ελλάδα για την 202η επέτειο της ανεξαρτησίας από τον Οθωμανικό ζυγό και ανταλλαγή μηνυμάτων καλής γειτονίας, μεταξύ Δένδια και Τσαβούσογλου; Διαβάζω σωστά; Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Μακάρι. Ο χρόνος θα δείξει.
ΚΑΙ Η Κύπρος; Σήμερα, είναι η 68η επέτειος της έναρξης του επαναστατικού αγώνα 1955-1959 της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (EOKA), εναντίον της Αγγλικής Αποικιοκρατίας. Ένας αγώνας που την οδήγησε το 1960 στην ανακήρυξή της σε ανεξάρτητη Δημοκρατία και που δυστυχώς, ατυχή γεγονότα το 1974, ο μαρτυρικός λαός, έζησε την εισβολή της Τουρκίας από ξηρά, θάλασσα και αέρα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, 49 χρόνια μετά, η Πράσινη Γραμμή είναι ακόμα εκεί για να θυμίζει τα θλιβερά γεγονότα, τα Ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, τις διαπραγματεύσεις και τα πολλά θα… Ήμουνα νια και γέρασα που λέει και ο λαός μας.
Η ΣΕΚΑ, σε συνεργασία με την Κυπριακή Κοινότητα Αποστόλου Ανδρέα Σανσάην, τιμά αύριο Κυριακή με μνημόσυνο και σεμνή τελετή τα παλικάρια που θυσιάστηκαν στο βωμό της λευτεριάς στο Έπος του ’55-’59, στην εκκλησία, επί της St. Andrews Street, στο Sunshine.
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ Ρολάνθη της Κύπρου την γνωρίζετε; Ούτε κι εγώ. Μόλις πριν μερικούς μήνες διάβασα και έμαθα για την πολυσχιδή δράση της τα χρόνια της ΕΟΚΑ. Σεμνή και ταπεινή, δεν κατέχει κυβερνητική θέση, δεν πήρε αντιστασιακή σύνταξη για τη δράση της, παρά μόνο λέει: «Το καθήκον μου έπραξα και έτερον ουδέν. Στα φυλακισμένα μνήματα είναι οι ήρωες, αυτοί ανέβηκαν στην αγχόνη και θυσιάστηκαν στο βωμό της λευτεριάς».
21 ΤΟΥ Μάη θα γίνουν οι εκλογές στην Ελλάδα για το κόμμα (;) που θα κυβερνήσει τα επόμενα χρόνια. Η ημερομηνία που επέλεξε ο κ. Μητσοτάκης είναι σύμφωνα με τους πολιτικούς συντάκτες «πολύ μελετημένη». Για να δούμε τι θα δούμε και, το κυριότερο, τι θα ακούσουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι από δω και πέρα που αρχίζει η προεκλογική εκστρατεία, Θεέ μου, δώσε υπομονή να τους ακούμε.
ΑΝ ΚΑΙ ξαφνιάστηκα, τελευταία, εισπράττω αρνητικά σχόλια για το «ΝΑΙ» της εφημερίδας υπέρ της Φωνής των κατοίκων των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας. Μεταφέρω το μήνυμα του αρχισυντάκτη κ. Σωτήρη Χατζημανώλη («N.K.», 27/3/2023): «Το κάλεσμα προς τους Ελληνοαυστραλούς να ψηφίσουν Ναι” στη Φωνή των Αυτοχθόνων στο Κοινοβούλιο, δεν έγινε τυχαία την 25η Μαρτίου. Ο αγώνας για την απελευθέρωση των Ελλήνων το 1821 μετά από 400 χρόνια κάτω από την Οθωμανική κυρθαρχία, ήταν ένα παγκόσμιο κάλεσμα για ελευθερία».
ΑΛΛΑ και τη δική μου θέση τη γνωρίζετε. Οπότε κανένα «στρίμωγμα» δεν πρόκειται να μού αλλάξει τη γνώμη. Όπως γράφει, μεταξύ άλλων, ο μέγας δάσκαλος κ. Νίκος Λυγερός («N.K.», 27/3/2023): «… όλοι αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να υπάρχει μια συνέχεια και να ασχοληθούν με την ουσία του θέματος για να είναι η Αυστραλία ένα παράδειγμα προς μίμηση για άλλες δημοκρατικές χώρες».
ΝΑ ΠΩ ότι δεν ζηλεύω την δασκάλα, Εύα Μπολέτη, θα ήταν ψέμα. Η Εύα, λοιπόν, βρίσκεται σε μια πολύ μικρή Κοινότητα Ιθαγενών, ανατολικά του Kimberley της Δυτικής Αυστραλίας, διδάσκει Arts (Τέχνες) και, ταυτόχρονα, εκπονεί το διδακτορικό της για τους Έλληνες της Διασποράς.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ της συναδέλφου Κυριακής Κάππα («N.K.», 25/3/2023), είναι η μοναδική Ελληνίδα δασκάλα και η πρώτη που το επιχειρεί σε μια τέτοια απομονωμένη περιοχή, ως ένδειξη «σεβασμού στους Ανθρώπους των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας». Όσο για τους μαθητές της, τούς χαρακτηρίζει σαν όλα τα παιδιά: Φιλαράκια μεταξύ τους, που τούς αρέσει να κυνηγάνε την μπάλα…
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ μιλούν ήδη 2-3 γηγενείς γλώσσες και επιπλέον ως πολιτισμική ανταλλαγή τους διδάσκει την Ελληνική αλφαβήτα! Δυστυχώς, θα μείνει μόνο 5 εβδομάδες. Είμαι σίγουρη ότι αν και το ταξίδι της εκλεκτής ομογενούς είναι χρονικά μικρό, θα γυρίσει πλουσιότερη, γιατί κατάφερε να διανύσει ένα μέρος από το ταξίδι της στην Ιθάκη.
ΜΗ ΜΟΥ πείτε ότι η ανακάλυψη χρυσού αξίας $240.000, στην περιοχή βορειοκεντρικά της Βικτώριας, δεν εξάπτει την φαντασία σας. Ο τυχερός έχει στα χέρια του μια πέτρα που περιέχει 2,6, κιλά χρυσού. Σύμφωνα δε με την Γεωλογική Υπηρεσία, στην χρυσοφόρα περιοχή, μπορεί να υπάρχουν κοιτάσματα με 75 εκατομμύρια ουγγιές!
ΝΑΙ, ΣΩΣΤΑ διαβάσετε. Η είδηση μου θύμισε εικόνες από θεατρικά έργα με ευφάνταστα σενάρια που κινούνται μεταξύ θρύλου, παραμυθιού και ιστορίας. Στο έργο «Λεφτά… υπάρχουν» της γράφουσας, διαβάζουμε: «…. το θάψιμο του χρυσού, έρχεται να επιβεβαιώσει, ότι το χώμα όπου Γης, μπορεί να κρύψει για χρόνια, πολλά μυστικά. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις δείγματα της Ιστορίας και του Πολιτισμού μας και με λίγη τύχη, ίσως λίγα γρόσια και περισσότερα χρυσά!».
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ να πούμε κάτι, ανάμεσα σε ιστορία και θρύλο, ίσως παραμύθι και μύθο, με τις καλές νεράιδες κι ενίοτε τις κακές μάγισσες, να γράφουν τον επίλογο του έργου.
ΟΠΟΤΕ ραβδοσκόποι, ετοιμαστείτε. Μόνο, πολύ σας παρακαλώ, αποφεύγετε τις λακκούβες και, προπαντός, μη ξεριζώνετε δένδρα! Η θεά τύχη μάς θυμίζει: «Αν είναι νάρθει θε ναρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει».
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στον τακτικό επιστολογράφο της εφημερίδας μας, κ. Νικόλαο Ραυτόπουλο, για την τιμητική διάκριση που έλαβε από την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους στο Templestowe. Ο σεβάσμιος συμπάροικος υπηρετεί το ψαλτήρι για 33 χρόνια. Καλή συνέχεια και καλή υγεία κ. Ραυτόπουλε.
ΑΠΟΨΕ μπαίνουμε στην χειμερινή ώρα Αυστραλίας, οπότε βάζουμε τα ρολόγια μια ώρα πίσω. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
Κ.Γ.
ΕΙΔΑΜΕ κι απόειδαμε να ξεφύγουμε από το μουντό του τελευταίου μήνα, από το θανατολάγνο κι από το μαύρο. Αμ, δε… Έρχονται εκλογές κύριοι. Στις 21 Μαΐου. Δηλαδή, Κωνσταντίνου Και Ελένης, ΚΚΕ δηλαδή – κι ας με συγχωρήσουν οι σύντροφοι και συντρόφισσες του συμπαθούς κόμματος-προστάτη του ελλαδικού προλεταριάτου, ένα αστείο κάνω.
ΟΠΟΤΕ έρχονται τα λογίδρια και οι… δεκάρικοι. Για όποιον δεν ξέρει τι είναι οι δεκάρικοι λόγοι, το διαδικτυακό ελληνικό λεξικό λέει: “δεκάρικος -η -ο: συνήθ. ~ λόγος και ως ουσ. ο δεκάρικος, για στομφώδη, σοβαροφανή αγόρευση γεμάτη κενολογίες: Σε κάθε εθνική γιορτή δεν παρέλειπε να βγάλει το δεκάρικό του”. Καταλάβατε τώρα, έτσι;
ΘΑ ΛΑΛΗΣΕΙ κάθε πολιτικό αηδόνι -παραφράζοντας τον στίχο «γεμάτα τα μπαλκόνια πολιτικά αηδόνια» σε στίχους του Μπάμπη Τσικληρόπουλου και μουσική του αξέχαστου Θάνου Μικρούτσικου, από τον δίσκο « Ή αγάπη είναι ζάλη», με τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
ΛΕΕΙ το τραγούδι: “Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια /Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια /για ευτυχισμένα χρόνια”. Ό,τι γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια δηλαδή, στο απόγειο της ψευδαίσθησης περί… δημοκρατίας.
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ αρκετά εύστοχα:
“Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη
της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη
Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη
Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο
κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει”.
Μάλιστα, να σε πεθαίνει έτσι για πλάκα και να τα ρίχνει όλα σε έναν σταθμάρχη παλαιάς κοπής…
ΟΜΩΣ, σαν να μην έφταναν όλα αυτά:
“Ζούμε σ’ έναν κόσμο μαγικό
Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό
Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει
Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει
Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο
δεν του φτάνει ετούτο μόνο
Με γλυκόλογα σε παίρνει απ’ το χέρι
Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη
Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι
Αρπάζει, κλέβει τ’ όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι”
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ πράγματα κυρίες και κύριοι. Θα παρελάσουν και πάλι τα θα και οι κούφιες υποσχέσεις που και πάλι θα μείνουν τέτοιες. Τις ξέρετε φαντάζομαι, Θάλασσα στα Τρίκαλα, σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο, άπλετο φως στο έγκλημα των Τεμπών …, α, και μην ξεχάσουμε, και δικαίωμα ψήφου στους απόδημους…
ΑΛΛΑ…, εδώ ο μουσικός σηκώνει τα χέρια, που λέει κι ο Διονύσης Σαββόπουλος στους “Αχαρνείς”.
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ γουστάρω να το πάω και λίγο ακόμα ποιητικά, όπως έγραψε και ο Γεώργιος Σουρής: “Ω! Ελλάς ηρώων χώρα / τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα…”
Δ.Τ.
ΤΙΣ περασμένες μέρες έγιναν δυο, σημαντικές κατά την κρίση μου, εκδηλώσεις στην παροικία μας. Η παρουσίαση του βιβλίου της Γεωργίας Χαρπαντίδου «Σάρκα και οστά της μακρινής πατρίδας: Η ιστορία της ΕΟΚΜΒ από την ίδρυσή της μέχρι το 1972» και η ομιλία του 90χρονου ομογενή Εμάνουελ Κόμινο, από το Σίδνεϊ, για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Βρέθηκα και στις δυο εκδηλώσεις και οι αίθουσες όπου έγιναν, γέμισαν.
ΠΟΙΟΥΣ δεν είδα και αυτή τη φορά; Μερικούς « επαναστάτες» που ξεσαλώνουν και ξεσπαθώνουν στα Facebook πρώτοι–πρώτοι, ξαπλωμένοι ανάσκελα όλη μέρα, αλλά είναι διαρκώς εξαφανισμένοι! Και από εκδηλώσεις και από κινητοποιήσεις… Είναι οι λεγόμενοι επαναστάτες του Facebook. Μονίμως απόντες από τους πραγματικούς αγώνες και αγωνίες της παροικίας μας.. Μόνο να κρίνουν ξέρουν. Γι’ αυτό και οι ομογενείς τους έβαλαν στο περιθώριο…
Τ.Τ.