ΑΣ ΜΗΝ έχουμε παράπονα από τον καιρό. Ηλιόλουστη ήταν η Μεγάλη Πέμπτη, ακόμα καλύτερη η Μεγάλη Παρασκευή και με λίγες βροχές αναμένεται η σημερινή. Ε! ας μην είμαστε πλεονέκτες. Μελβούρνη είναι αυτή! Με τις κατάλληλες προετοιμασίες και προβλέψεις, θα αντιμετωπίσουμε τις αυριανές βροχές και θα ψήσουμε τον Πασχαλινό οβελία. Τα γκαράζ και τα υπόστεγα γιατί τα έχουμε;
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, είμαστε έτοιμοι για το αποψινό «Χριστός Ανέστη»; Μα τί ρωτάω; Οι μυρωδιές, αρώματα τα λένε τώρα οι σεφ, μού τρύπησαν τη μύτη. Άντε Χρόνια μας Πολλά και του χρόνου με υγεία. Είμαι σίγουρη ότι θα πλημμυρίσουν και φέτος οι εκκλησιές, οι αυλόγυροι και οι γύρω από αυτές δρόμοι από τις λαοθάλασσες των πιστών για να ακούσουν από τον ιερέα το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου. Και μετά όποιος φύγει, έφυγε… Ο ιερέας ψάχνει να βρει πιστούς και πιστούς δεν βρίσκει.
ΕΝΤΑΞΕΙ, γνωρίζω ότι όλους μας περιμένει μια αχνιστή μαγειρίτσα και ένα γιορταστικό προ-πασχαλιάτικο τραπέζι. Προσοχή όμως. Φαγητό και ποτό με μέτρο. Μη παραφορτώσουμε την καρδούλα μας και δυσκολέψουμε τη λειτουργία της.
ΕΝΤΕΛΩΣ τυχαία, το μάτι μου έπεσε σε ένα άρθρο του 2020 με τίτλο «Μεγάλη Εβδομάδα με τις πόρτες των εκκλησιών μας κλειστές». Ήταν τότε που οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας, μάς κράτησαν τέτοιες μέρες μακριά. Στο ρεπορτάζ, οι ιερείς είχαν μιλήσει για «πρωτόγνωρα και ανάμεικτα συναισθήματα, για συγκίνηση και πόνο μαζί, για ένα λιτό επιτάφιο με λίγα λουλούδια και λιβάνι, θυμίαμα που αναβλύζει από τα βάθη της ψυχής μας για την σωτηρία του κόσμου και μια πράξη ασυνήθιστη και για τον κλήρο και τον λαό».
ΔΕΝ ΘΑ έλεγα ότι ξεπεράσαμε τον Covid-19, γιατί κρούσματα υπάρχουν. Απλά, ας πούμε ότι μάθαμε να ζούμε και να φυλαγόμαστε από αυτόν. Οπότε ας τον έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Μπορείτε να στείλετε φωτογραφίες από τον Επιτάφιο της Ενορίας σας με μικρή διευκρινιστική λεζάντα μέχρι -το αργότερο- το πρωί της Κυριακής (αύριο).
ΑΞΕΧΑΣΤΟ θα μείνει το «Μy name is Cleo – Με λένε Κλειώ», της 4χρονης που τον Οκτώβριο του 2021, είχε πέσει θύμα απαγωγής, ενώ έκανε διακοπές με την οικογένειά της. Η Κλειώ, όπως ενθυμείστε, είχε εξαφανιστεί από το κάμπινγκ όπου κοιμόταν μέσα σε σκηνή με τους γονείς της. Ευτυχώς, μετά από 18 μέρες ομηρίας σε ένα δωμάτιο, η Αστυνομία κατάφερε και εντόπισε σώα την μικρούλα.
Ο ΑΠΑΓΩΓΕΑΣ, ψυχικά άρρωστος, ομολόγησε την ενοχή του, αλλά είπε στο δικαστήριο ότι έχει μετανιώσει και ότι δεν ήθελε να κάνει κακό στο παιδί. Εύχομαι, αυτό το οδυνηρό περιστατικό να μην αφήσει σημάδια στην αθώα καρδούλα της και να μεγαλώσει φυσιολογικά όπως της αξίζει και σαν όλα τα παιδιά της ηλικίας της.
ΕΙΜΑΙ ο Σπύρος Μπουρ… και ήμουν μαθητής σας στο Ελληνικό σχολείο. Με αυτό τον τρόπο με πλησίασε στην εκκλησία ο Σπύρος, ακουμπώντας με ελαφριά στο ώμο. Μα τι ευχάριστη έκπληξη, όταν μαθητές μάς αναγνωρίζουν μετά από 40 χρόνια και μπαμπάδες οι ίδιοι σήμερα, μάς συστήνουν στα παιδιά τους. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση. Το καλύτερο πασχαλιάτικο δώρο!
ΑΥΤΗ η νεοφανής εφαρμογή της «τεχνητής νοημοσύνης», δεν μου αρέσει καθόλου. Όσο προσπαθώ να μάθω τα μυστικά της, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μάλλον για κακό μας την εφεύραν. Της γράφεις, λέει, μια ερώτηση και αμέσως σού έρχεται μια πειστική απάντηση. Αλήθεια πού βαδίζουμε; Τί γίνεται με το διάβασμα, τα βιβλία, το ξενύχτι; Με ποια κριτήρια θα ελέγχουν οι καθηγητές την απόδοση των μαθητών; Μα τί λέω; Άκουσα πρόγραμμα από Ελλάδα σε αναμετάδοση από παροικιακό ραδιοφωνικό σταθμό, ότι «τα παιδιά σε λίγα χρόνια δεν θα χρειάζεται να πηγαίνουν σχολείο, δεν θα διδάσκονται τα ίδια μαθήματα, δεν, δεν, δεν». Άντε να βρεις άκρη.
ΜΑΓΕΥΤΗΚΑ τις προάλλες από τον ήχο και την μελωδία ενός ιθαγενή, που έπαιζε φλογέρα συνοδευόμενος από ένα μουσικό ηχείο έξω από μια υπεραγορά. Ο ήχος που ήταν από το κινηματογραφικό έργο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ, με πήγε στο 2010, όταν επισκέφθηκα με την άδεια του αρχισυντάκτη μου, την έκθεση στο Melbourne Museum που βρίσκεται στους Κήπους του Carlton και ως επιβάτης με το όνομα Mrs Smith, έλαβα μέρος σε εκείνο το θρυλικό ταξίδι.
ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ, που ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές από την Μεγάλη Βρετανία με προορισμό τον Βόρειο Καναδά μεταφέροντας 2,224 επιβάτες που αναζητούσαν ένα καλύτερο μέλλον και πλήρωμα, δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.
ΒΥΘΙΣΤΗΚΕ στον βόρειο Ατλαντικό σαν σήμερα. 111 χρόνια πριν. Στις 15 Απριλίου του 1912. Ωστόσο το μελωδικότατο «My heart will go on», με τους πρωταγωνιστές να τραγουδούν στην άκρη της κουπαστής, με συγκινεί αφάνταστα.
ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΑ! 50.000 τσουρέκια θα ψήσει για το Πάσχα το εργοστάσιο Olympian Foods στο Thomastown και, φυσικά, δεν είναι το μόνο. Δεν τολμώ ούτε καν να υπολογίσω τα πόσα θα ψήσουν οι άλλοι φούρνοι και τα ζαχαροπλαστεία και τα πόσα θα καταναλώσουμε ως παροικία. Ενόσω ήταν εν ζωή η θεία μου η Αιμιλία, όταν τελείωνε το ζύμωμα, σταύρωνε τη ζύμη. Και όταν τελείωνε το φούρνισμα ευχόταν πάντα «καλοφάγωτα».
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και με υγεία το ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Κ.Γ.
ΜΝΗΜΟΝΙΟ, λέει η σχετική είδηση, υπέγραψε ο σεβαστός Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, με την υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδας για τη δημιουργία Αρχείου του Ελληνισμού της Αυστραλίας.
ΔΕΝ διαφωνώ με την κίνηση όσο και με τις προθέσεις της εδώ Εκκλησίας για την συλλογή και διατήρηση ντοκουμέντων που συνιστούν τη μνήμη του Ελληνισμού της πέμπτης Ηπείρου και την καταγραφή της. Ο κάθε οργανωμένος φορέας έχει κάθε δικαίωμα να κάνει ό,τι μπορεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΩΣΤΟΣΟ, μου δημιουργείται η απορία, πού είναι οι οργανωμένες μη εκκλησιαστικές δυνάμεις της παροικίας στην Αυστραλία, οι οποίες θα έπρεπε να είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιες να κάνουν κάτι τέτοιο.
ΠΕΡΑ από ένα, πολύ καλό βιβλίο που παρουσιάστηκε πρόσφατα και τις προσπάθειες ελάχιστων μεμονωμένων για την έκδοση ντοκουμέντων που αφορούν συγκεκριμένες έως τώρα πατριές της παροικίας, δεν έχει υπάρξει κάτι άλλο.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ και κάποιοι που “ανεβάζουν” κατά καιρούς ελάχιστα ιστορικά τεκμήρια στο Facebook -κυρίως εξώφυλλα φυλλαδίων και περιοδικών ή αφισάκια- το οποίο, όμως, επ΄ουδενί συνιστά χώρο “αποθήκευσης” και όπου, εξάλλου, γίνεται κάτι τέτοιο έρχεται ο καθένας και αμολάει το μακρύ του και το κοντό του, ή… στην καλύτερη το προσπερνάει εντελώς.
ΔΕΝ ξέρω, αλλά πράγματα του ποδαριού είναι για μένα όλα αυτά και όσο συνεχίζεται όλο αυτό χωρίς κανένας να αναλαμβάνει μια σημαντική πρωτοβουλία, ο καιρός προχωράει και οι μνήμες εξανεμίζονται.
ΓΙΑ να μην ξεχάσω και την υπόθεση εκείνου του αρχειακού και ιστορικού υλικού που κάποιοι είπαν εδώ και πριν καμιά δεκαετία (ή και περισσότερο…) ότι σάπιζε σε κοντέινερ σε ανατολικό προάστειο της πόλης μας…
ΥΠΑΡΧΕΙ εδώ και καιρό μια σημαντική πρωτοβουλία κάποιων μητέρων ελληνικής καταγωγής που σχετίζεται με ανάγνωση ελληνικών βιβλίων, κυρίως παιδικών, σε Δημόσιες Βιβλιοθήκες ανά την Μελβούρνη.
Η ΟΛΗ ιστορία έχει ξεκινήσει πριν εμφανιστεί η πανδημία του κορονοϊού και νομίζω χρειάζεται τη στήριξή μας. Τουλάχιστον των άμεσα ενδιαφερόμενων, οι οποίοι/οποίες ας έρθουν σε επαφή με την Βάσω Ζάγκαλη.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ -και στο πλαίσιο των προεκλογικών της υποσχέσεων- η πολιτειακή κυβέρνηση Andrews να χρηματοδοτήσει και προωθήσει αυτή την προσπάθεια.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, επίσης, η κίνηση αυτή να συντονιστεί και με ενδεχόμενες αντίστοιχες κινήσεις και άλλων μεταναστευτικών κοινοτήτων και γλωσσικών ομάδων πέραν της αγγλικής. Κάτι είναι και αυτό από το ολότελα.
ΟΛΑ αυτά περί διαρροών εμπιστευτικών κρατικών εγγράφων και ντοκουμέντων διαφόρων χωρών με φόντο τις δυτικο-κινεζικές “διαμάχες”, τον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, την επίσης συνεχιζόμενη ακρίβεια και την καταλήστευση των λαϊκών εισοδημάτων, των σεναρίων περί πολέμων, μόνο αβεβαιότητα για το άμεσο μέλλον μπορεί να προμηνύουν.
ΟΠΟΤΕ, η επερχόμενη 1η Μάη -αλλιώς Εργατική Πρωτομαγιά- ενδείκνυται μόνο για κατέβασμα στο δρόμο και αγώνα. Καλά τα μπουζούκια, αλλά δεν είναι μόνο αυτά…
Δ.Τ.