Υπάρχουν πάνω από 500 είδη αλόης ανά τον κόσμο. Από αυτά πολύ λίγα χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή και την εναλλακτική ιατρική κυρίως στην επούλωση πληγών και στην θεραπεία των δερματικών παθήσεων. Μεταξύ αυτών είναι η πολύ γνωστή αλόη η γνήσια (Aloe vera) και η αλόη η δενδροειδής (Aloe arborescens) τις οποίες μπορούμε να προμηθευτούμε από το εμπόριο και να τις φυτεύσουμε στη γλάστρα μας. Η αλόη δύναται να καταναλωθεί και ως αυτούσια τροφή, σαν συστατικό χυμών που θα παρασκευάσουμε στο σπίτι μας, βοηθώντας το πεπτικό σύστημα. Είναι κρίμα να λείπει από το μπαλκόνι μας, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας ότι οι φροντίδες που απαιτεί είναι ελάχιστες.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΛΑΣΤΡΑ
Επιλέγουμε γλάστρα όχι πολύ βαθιά αλλά αρκετά πλατιά, ώστε να δώσουμε την ευκαιρία στο φυτό να αναπτύξει γερό και υγιές ριζικό σύστημα. Εκτός αυτού, η αλόη πολλαπλασιάζεται με τις παραφυάδες που κάνουν την εμφάνισή τους κάθε βλαστική περίοδο. Έτσι δίνουμε στο φυτό την ευκαιρία να παράγει υγιείς παραφυάδες τις οποίες εάν επιθυμούμε μπορούμε να τις φυτέψουμε σε άλλη γλάστρα ή στο κήπο μας. Στο βάθος της γλάστρας (3 εκατοστά) τοποθετούμε ψιλό γαρμπίλι ή ελαφρόπετρα και καλύπτουμε με τούλι ή γεωύφασμα ώστε να στραγγίζει το νερό και να μην έχουμε απώλεια χώματος.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΔΑΦΟΣ
Ως κάκτος η αλόη έχει ανάγκη από χώμα ελαφριάς σύστασης που αποτελείται κυρίως από άμμο και περλίτη. Έτσι προμηθευόμαστε χώμα κατάλληλο για παχύφυτα (κάκτους) που κυκλοφορεί ευρέως στο εμπόριο.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΘΕΣΗ
Τοποθετούμε την γλάστρα σε θέση που να προστατεύεται από τους κρύους νοτιάδες του χειμώνα και φροντίζουμε να έχει άπλετο φως αλλά να μην έρχεται σε απευθείας έκθεση με τις ακτίνες του ήλιου τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες. Ο απογευματινός ήλιος είναι ευεργετικός για την αλόη. Αποφεύγουμε να τοποθετήσουμε την γλάστρα σε εσωτερικό χώρο.
ΛΙΠΑΝΣΗ
Αναλόγως το μέγεθος του φυτού, προσθέτουμε 1 με 2 κουταλιές της σούπας λίπασμα μια φορά τον μήνα από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Μάρτιο, το οποίο πρέπει να είναι πλούσιο σε άζωτο (προτιμάμε βιολογικό λίπασμα) Τις περιόδους με υψηλές θερμοκρασίες αποφεύγουμε να λιπαίνουμε την αλόη. Επίσης προσθέτουμε και σίδηρο τακτικά στη γλάστρα. Η προσθήκη χηλικού σιδήρου είναι πολύ καλή επιλογή καθώς απορροφάται άμεσα από τις ρίζες του φυτού και βοηθά στην απόκτηση ζωηρού χρώματος των φύλλων.
ΑΡΔΕΥΣΗ
Η αλόη έχει μικρές απαιτήσεις σε νερό. Όταν ξεραθεί το χώμα σε βάθος 7 με 8 εκατοστά, είναι η στιγμή να ποτίσουμε. Σαν συμβουλή, ποτίζουμε εφόσον χρειαστεί το Χειμώνα και Φθινόπωρο, ανά 4 με 5 ημέρες την Άνοιξη και συχνότερα το Καλοκαίρι. Τροποποιούμε το πότισμα ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το υπερβολικό νερό προκαλεί ασθένειες στις ρίζες του φυτού που οδηγούν στο σάπισμά τους και φυσικά στην ολική ξήρανσή του. Η άρδευση του φυτού ανά αραιά διαστήματα με διάλυμα γαλαζόπετρας (θειικός χαλκός), βοηθά στην εν μέρει προστασία των ριζών του φυτού.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΦΥΛΛΩΝ
Τα φύλλα είναι έτοιμα να συγκομιστούν όταν έχουν αποκτήσει μήκος 20 με 30 εκατοστά. Αυτό χρονικά συμβαίνει μετά από 2 με 3 χρόνια ζωής του φυτού. Η καλύτερη εποχή της συγκομιδής είναι το Φθινόπωρο τις απογευματινές ώρες. Τα φύλλα μπορούν να συντηρηθούν στο ψυγείο για περίπου ένα μήνα και για περισσότερο διάστημα ως χυμό στη κατάψυξη.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΗ ΜΥΣΤΙΚΑ
Αν στα φύλλα εμφανιστούν κρύσταλλοι που μοιάζουν με τους κόκκους της ζάχαρης, το πιο πιθανό είναι το φυτό μας να έχει προσβληθεί από βακτήριο. Στην περίπτωση αυτή ποτίζουμε με χαλκούχο διάλυμα.
Αν τα φύλλα της αλόης καφετιάζουν και στη συνέχεια μαυρίζουν, τότε μάλλον έχουμε την γλάστρα μας απροστάτευτη από τις ακτίνες του ήλιου.
Αν τα φύλλα της αλόης μυρίζουν, ελαττώνουμε το πότισμα και ψεκάζουμε τα φύλλα με χαλκούχο σκεύασμα.
Αν τα φύλλα της αλόης δεν δίνουν αρκετό τζελ, ήρθε η ώρα για μεταφύτευση της σε μεγαλύτερη γλάστρα.
Αν τα φύλλα της αλόης διπλώνουν σημαίνει ότι ποτίζουμε αρκετά ή δεν στραγγίζει επαρκώς το νερό.
*Ο Ιωάννης Παλούκας, MSc είναι γεωπόνος.