Σίγησε η Bonita Mabo, η μητέρα της συμφιλίωσης στην Αυστραλία

Η Bonita Mabo άφησε τα εγκόσμια στις 26 Νοεμβρίου 2018, στο Τάουνσβιλ, σε ηλικία 75 ετών (είχε γεννηθεί το 1943 στο Χάλιφαξ του Κουίνσλαντ). Η κηδεία της έγινε χθες Πέμπτη, στο Τάουνσβιλ, δαπάνη της πολιτειακής κυβέρνησης του Κουίνσλαντ.

Ήταν αυτή που ίδρυσε το πρώτο σχολείο ιθαγενών στην Αυστραλία και, μαζί με τον σύζυγό της, Eddie Mabo, οργάνωσε μια εκτεταμένη εκστρατεία για τα δικαιώματα της γης των μαύρων γηγενών κατοίκων της αυστραλιανής ηπείρου.

Ονομάστηκε «μητέρα της συμφιλίωσης», αλλά ήταν, επίσης, κοινωνική αγωνίστρια, μία από τις φυσιογνωμίες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στα δικαιώματα των ιθαγενών αυτής της χώρας στην ίδια τους τη γη. Το όνομα του συζύγου της, του πρωτοπόρου αγωνιστή Eddie «Koiki» Mabo, από τα νησιά του Πορθμού Τόρες (Torres Strait), έχει ήδη γραφτεί στη σύγχρονη αυστραλιανή ιστορία, αφήνοντάς μας σήμερα την κληρονομιά του ομώνυμου Νόμου Mabo, που ψηφίστηκε επί ομοσπονδιακής κυβέρνησης Paul Keating τη δεκαετία του 1990.

Η επίτροπος Θεμάτων Κοινωνικής Δικαιοσύνης για τους Ιθαγενείς, June Oskar, χαρακτήρισε την Mabo ως «ευαίσθητη, στωική και αξιαγάπητη. Θα την θυμόμαστε πάντα ως τη “μητέρα της συμφιλίωσης”. Η κληρονομιά της Aunty Bonita στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα για τους ανθρώπους των πρώτων εθνών είναι ήδη μνημειώδης και ανεξάντλητη».

Η διευθύνουσα σύμβουλος της Reconciliation Australia, Karen Mundine, επισήμανε ότι η Mabo «συνέβαλε δυναμικά στη συμφιλίωση των ιθαγενών με τους λευκούς στην Αυστραλία – τόσο με την υποστήριξη του έργου του συζύγου της όσο και με τις δικές της προσπάθειες ως εκπαιδευτικού και συνηγόρου για τα δικαιώματα των πρώτων κατοίκων της χώρας».

«Οι αγώνες της Aunty Bonita έριξαν αρκετό φως στα ζητήματα που απορρέουν από τη φρικτή μεταχείριση σε βάρος των νησιωτών Αυστραλών (South Sea islanders), η οποία αποτελεί μια σημαντική πτυχή της ιστορίας της Αυστραλίας που έχει έντεχνα επισκιαστεί και αγνοηθεί εδώ και πολύ καιρό» δήλωσε η Mundine.

Η Bonita Mabo, όπως και ο σύζυγός της, καταγόταν από τα νησιά του Πορθμού Τόρες. Ίδρυσε το πρώτο σχολείο για ιθαγενείς στην Αυστραλία, συγκεκριμένα στο Τάουνσβιλ, όπου εργάστηκε ως βοηθός των καθηγητών, ενώ επόπτευε τις καθημερινές εργασίες και τη λειτουργία του σχολείου, εξασφαλίζοντας τη συνέχειά του και την όσο το δυνατόν πληρέστερη πολιτιστική κατάρτιση των μαθητών. Μάλιστα, μια βδομάδα πριν πεθάνει της απονεμήθηκε σχετικό Βραβείο από το Πανεπιστήμιο James Cook, σε αναγνώριση της καταλυτικής της συμβολής στα ζητήματα της τοπικής κοινότητας. Στο εν λόγω Πανεπιστήμιο, ο σύζυγός της Eddie, εργάστηκε ως κηπουρός, την ίδια εποχή που η Bonita έκανε νυχτερινές βάρδιες σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας γαρίδας.

Μετά το θάνατο του συζύγου της, η Bonita Mabo αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην αναγνώριση των όσων υπέστησαν οι πρόγονοί της από τους λευκούς αποικιοκράτες και την προώθηση των εδαφικών και άλλων δικαιωμάτων των ιθαγενών λαών.

Σε κάτι που εξακολουθεί να παραμένει εν πολλοίς άγνωστο στην αυστραλιανή ιστορία, να επισημάνουμε ότι περίπου 60.000 ειρηνικοί ιθαγενείς κάτοικοι των Νησιών Τόρες μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία ως «μαύροι» εργαζόμενοι για να εργαστούν στις φυτείες ζαχαροκάλαμου και βαμβακιού, τεράστιες φάρμες εκτροφής προβάτων και βοοειδών, καθώς και στη βιομηχανία αλιείας και μαργαριταριών, χωρίς, φυσικά, κανένα συνδικαλιστικό ή άλλο δικαίωμα και αποτελώντας αντικείμενο φρικτής εκμετάλλευσης.