Την Πέμπτη, 6 Δεκεμβρίου 2018 και με τη μεγάλη και εύθυμη παρέα μας –οικογενειακή και φιλική– μετά από εντατική προετοιμασία, κατορθώσαμε να παρακολουθήσουμε το πετυχημένο μιούζικαλ «Εβίτα» στο υπέροχο και πολύ ευρύχωρο θέατρο -άνω των 2100 θέσεων- του Arts Centre Melbourne, στο κέντρο της Μελβούρνης.

Η πολυβραβευμένη ροκ όπερα των Tim Rice και Andrew Lloyd Webber «Εvita» -ένα από τα πιο αγαπημένα και θρυλικά μιούζικαλ με σημαντική όσο και επιτυχημένη διεθνή διαδρομή- ήρθε στη Μελβούρνη μετά το Σίδνεϊ και θα είναι μαζί μας μέχρι και το Φεβρουάριο του 2019, με πρωταγωνίστρια τη Μελβουρνιώτισσα Tina Arena.

Το μιούζικαλ τούτο, σκιαγραφεί την προσωπικότητα της Εvita Peron που είναι μια γυναίκα με δυναμική και έντονη προσωπικότητα, που έγινε ιερό και κοινωνικό σύμβολο και λατρεύτηκε ως «Αγία» από το λαό της Αργεντινής.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν ήταν η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής, Χουάν Ντομίνγκο Περόν, και η Πρώτη Κυρία της Αργεντινής από το 1946 μέχρι το θάνατό της το 1952.

Η Εύα Ντουάρτε, με το χαϊδευτικό όνομα Εβίτα –όπως λέμε Ευούλα!– άλλη μία…Βούλα, ήταν νόθο παιδί μίας αγροτικής οικογένειας. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων μετακόμισε στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μπουένος Άιρες, για να κάνει καριέρα ηθοποιού στο θέατρο, το ραδιόφωνο και το σινεμά. Δεν τα κατάφερε, αλλά έκανε μια γνωριμία που άλλαξε τη μοίρα της και τη μοίρα της χώρας της. Γνώρισε τον συνταγματάρχη Χουάν Περόν το 1944 σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο Σαν Χουάν και παντρεύτηκαν τον επόμενο χρόνο.

Δυο χρόνια αργότερα, ο Περόν γίνεται πρόεδρος της Αργεντινής. Κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι χρόνων, η Εύα Περόν απέκτησε μεγάλη δύναμη στα εργατικά σωματεία και μίλησε για τα εργατικά δικαιώματα. Επίσης, διεύθυνε τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας.΄Ιδρυσε και διεύθυνε το φιλανθρωπικό Ίδρυμα «Εύα Περόν» και πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αργεντινή. Επίσης, ίδρυσε και διεύθυνε το πρώτο γυναικείο πολιτικό κόμμα στην Αργεντινή, το Γυναικείο Περονικό Κόμμα.

Το 1951 η Περόν έγινε αντιπρόεδρος της Αργεντινής. Στον αγώνα αυτό έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την πολιτική βάση των Περονικών, που ήταν οι χαμηλόμισθοι της Αργεντινής και μέλη της εργατικής τάξης γνωστών ως ντεσκαμισάντος, «χωρίς πουκάμισο». Εντούτοις, η αντιπολίτευση των στρατιωτικών και της υψηλής κοινωνίας ήταν εναντίον της. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που την περιφρονούσαν, ιδιαίτερα οι ανώτερες τάξεις της Αργεντινής αλλά και αυτοί που έβλεπαν την κυβέρνηση Περόν ως ένα απολυταρχικό και διεφθαρμένο καθεστώς. Το 1952, λίγο πριν το θάνατό της από καρκίνο σε ηλικία 33 ετών, η Εύα Περόν έλαβε από το Κογκρέσο της Αργεντινής τον επίσημο τίτλο του «Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους». Λίγο πριν φύγει από τη ζωή είχε πει: «Θα πεθάνω, μα θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες».

Όταν η Εβίτα πέθανε, ο Περόν ταρίχευσε το πτώμα της και το εξέθεσε σε δημόσιο προσκύνημα, υπολογίζοντας ότι η απήχησή της στο λαό θα εξασφάλιζε την παραμονή του στην εξουσία. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το θάνατό της, το Βατικανό έλαβε 40.000 γράμματα που ζητούσαν να ανακηρυχθεί αγία. Δυστυχώς, το ταριχευμένο πτώμα της Εβίτας δεν μπόρεσε να κρατήσει στην εξουσία τον Περόν, ο οποίος ανατράπηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 1955. Το νέο καθεστώς θεώρησε το πτώμα της Εβίτας επικίνδυνο πολιτικό σύμβολο και το έστειλε στην Ευρώπη. Η «Οδύσσεια» του πτώματος της Εβίτας τελείωσε το 1971, όταν επιστράφηκε στον Περόν, ο οποίος βρισκόταν στη Μαδρίτη και το πήρε μαζί του στην Αργεντινή το 1974. Με αυτή την οριστική μεταθανάτια επιστροφή αρχίζει το κοινωνικό μιούζικαλ «Εβίτα» που ενώνει την υπόθεση.

Και σήμερα ακόμη σε πολλά σαλόνια των σπιτιών της Αργεντινής έχουν κρεμασμένη τη φωτογραφία της. Ο θάνατος δεν επισκίασε τη φήμη της Εύας και το φάντασμα της Εβίτας συνεχίζει να πλανιέται πάνω από το δημόσιο βίο της Αργεντινής.

ΤΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Το μιούζικαλ «Εβίτα» καταγράφει αυτήν την ιστορία της Εύας Περόν και του συζύγου της Αργεντινού δικτάτορα Χουάν Περόν, από τις ταπεινές της αρχές μέχρι τον εξαιρετικό πλούτο, την εξουσία και την ιδιότητα που τελικά την οδήγησαν να ανακηρυχθεί σε «πνευματική ηγέτιδα του έθνους» από τον λαό της Αργεντινής. Δεν είναι καθόλου εύκολο να σκιαγραφίσεις μία τέτοια δραματική και θλιβερή ιστορία, αλλά η «Εβίτα» –ως θεατρικό και μουσικό έργο- κατορθώνει να παρουσιάσει μια αληθινή ιστορία που συγκινεί, αλλά και ικανοποιεί τον απαιτητικό θεατή. Το βασικό ρόλο του Περόν παίζει ο Paulo Szot.

Αφηγητής του έργου είναι ο «Τσε», ένας χαρακτήρας βασισμένος στην υπαρκτή ιστορική προσωπικότητα του Αργεντινού Τσε Γκεβάρα. Δεν υπάρχει όμως ιστορική απόδειξη ότι η Εύα Περόν συναντήθηκε ποτέ με τον Γκεβάρα. Η εμφάνισή του είναι καθαρά συμβολική και προσωποποιεί τον ανώνυμο Αργεντινό πολίτη. Το ρόλο του Τσε υποδύεται με συναρπαστική γοητεία ο Kurt Kansley.

Στο μιούζικαλ συμπεριλαμβάνονται μερικά από τα καλύτερα αγαπημένα τραγούδια του μουσικού θεάτρου με καλύτερο το «Don’t Cry For Me Argentina» («Μην Κλαις για Μένα Αργεντινή»), που η Tina Arena ερμηνεύει με κέφι και εξαιρετικό καλλιτεχνικό γούστο. Υπάρχουν όμως και πάρα πολλά άλλα, όπως τα «On This Night of a Thousand Stars», «Oh What A Circus», «You Must Love Me» και τόσα άλλα που κάνουν το μιούζικαλ ένα πραγματικά σημαντικό θεατρικό γεγονός για την πνευματική πρωτεύουσα της Αυστραλίας που είναι η Μελβούρνη.

Για μία κάποια ελληνόφωνη γεύση, παραθέτω εδώ μία απλή μετάφραση μόνο των πρώτων στοίχων του πιο γνωστού μελωδικού κομματιού της «Εβίτας»:

ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Δεν θα είναι εύκολο
Θα σας φαίνεται περίεργο
Όταν προσπαθήσω να σας εξηγήσω πώς νιώθω
Πως ακόμα χρειάζομαι την αγάπη σας
Μετά από όλα όσα έκανα
Δεν θα με πιστέψετε
Το μόνο που θα δείτε
Είναι ένα κορίτσι που κάποτε γνωρίζατε
Αν και έχει ντυθεί τέλεια
Σε μία μεγάλη συνάντηση μαζί σας

Έπρεπε να το αφήσω να συμβεί
Έπρεπε να αλλάξω
Δεν θα μπορούσα να μείνω όλη μου τη ζωή άπρακτη
Κοιτώντας έξω από το παράθυρο
Να κρύβομαι από τον ήλιο
Έτσι διάλεξα την ελευθερία
Πήγαινα από εδώ κι από κει δοκίμαζα το καθετί καινούριο
Αλλά τίποτε δεν με ενθουσίασε τελικά
Ούτε εγώ δεν το περίμενα αυτό

Μην κλάψεις για μένα Αργεντινή!…