Ένα έθιμο που ξεκίνησε πριν από 35 χρόνια συνεχίζουν και φέτος 24 κυρίες της παροικίας, οι οποίες καθημερινά από τις 6 έως τις 24 Δεκεμβρίου, αλλά και μετά έως την παραμονή Πρωτοχρονιάς, βάζουν τα γιορτινά τους και τα αγιοβασιλιάτικα σκουφάκια τους και χαρίζουν χαρά και συντροφιά σε συμπαροίκους που με τη σειρά τους ανοίγουν τα σπίτια τους και τις υποδέχονται για να ακούσουν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα στα Ελληνικά.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση από το να βλέπεις μικρούς και μεγάλους, νεαρούς και ηλικιωμένους να σε υποδέχονται με τις αγκάλες ανοικτές και να τραγουδούν μαζί σου τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα» λέει η 67χρονη Αλεξάνδρα Βακιτσίδου, η οποία ξεκίνησε το εν λόγω έθιμο όταν μετά την εγκατάστασή της στην Αυστραλία το 1968, προς μεγάλη της απογοήτευση, συνειδητοποίησε ότι κανείς στην ξενιτιά δεν διατηρούσε το ελληνικό έθιμο να λέει τα κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων.

«Εμείς στο χωριό περιμέναμε πώς και πώς αυτή τη μέρα να πάμε στους γείτονες και να πούμε τα κάλαντα και μόλις ήρθαμε εδώ και συνειδητοποίησα ότι δεν γίνεται το ίδιο, έβαλα τα κλάματα από τη στενοχώρια. Όμως μετά σκέφτηκα ότι αντί να κλαίω θα ήταν καλύτερα να σηκωθώ και να πάω μόνη μου να τα πω στη γειτονιά, οπότε, μόλις βρήκα λίγο θάρρος, ξεκίνησα να λέω τα κάλαντα μόνη μου».
Τον πρώτο χρόνο η νεαρή τότε Αλεξάνδρα πήγε μόνο στους Έλληνες της γειτονιάς της,οι οποίοι από την χαρά τους που την έβλεπαν και άκουγαν τα κάλαντα, άρχισαν να της δίνουν όχι μόνο γλυκίσματα και λιχουδιές αλλά και χρήματα.

«Δεν το έκανα για τα χρήματα, αλλά εκείνοι από την χαρά τους και, κατά το έθιμο, ήθελαν να μου δώσουν ό,τι είχαν, οπότε σκέφτηκα ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να δημιουργήσω μια μικρή ομάδα -που σήμερα αποτελείται από 24 κυρίες- να πηγαίνουμε σε όλους όσοι μας θέλουν, να λέμε τα κάλαντα και όσα χρήματα συλλέγουμε να τα δίνουμε για καλό σκοπό» λέει η δραστήρια ομογενής, η οποία τα τελευταία 28 χρόνια εργάζεται εθελοντικά σε τρία νοσοκομεία της Αδελαΐδας και, μάλιστα, έγινε η πρώτη Ελληνίδα «πρέσβειρα» του Queen Elizabeth Hospital, μετά από απόφαση των υπευθύνων να της απονείμουν τιμητικό τίτλο για την προσφορά και το φιλανθρωπικό της έργο.

Τα χρήματα που συλλέγει η ομάδα Olympic Spirit-Greek friends λέγοντας τα κάλαντα σε 800 περίπου συμπαροίκους καθώς και γηροκομεία και επιχειρήσεις στην Αδελαΐδα από το 1983 μέχρι σήμερα ανέρχονται κάθε χρόνο στο ποσό των $20.000 και διατίθενται για την ενίσχυση του αντικαρκινικού κέντρου του Νοσοκομείου Queen Elizabeth.
«Έτρεχα και θα τρέχω μέχρι το τέλος, γιατί θέλω αποδέκτες της δικής μας προσφοράς να είναι όλοι. Ειλικρινά, δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπω τους συμπαροίκους μας να χαμογελούν και να συγκινούνται μόλις ακούν τα δικά μας κάλαντα και ένα αληθινό και εγκάρδιο Χρόνια Πολλά.

»Μέσα από το χριστουγεννιάτικο τραγούδι μας, σκοπός είναι να χαρίζουμε αγάπη και θαλπωρή στους συνανθρώπους μας με όποιο τρόπο μπορούμε. Από τη μια δίνουμε χαρά και αγαλλίαση σε τόσους συνανθρώπους μας και από την άλλη, δίνουμε τον οβολό όλων ώστε να βοηθήσουμε την επιστήμη να προχωρήσει.
»Άλλωστε, αυτό είναι και το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων;» καταλήγει η ομογενής.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ
«Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είν’ ο ορισμός σας,
Χριστού τη Θείαν Γέννησιν να πω στ’αρχονικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη.
Στην Αυστραλία σήμερα με τα παιδιά και εγγόνια,
πάντα με υγεία και χαρά και αγάπη να’ ναι αιώνια.
Χριστούγεννα γιορτάζουμε εις την Αδελαΐδα
και μ’ ένα όνειρο τρανό, πάντα με μια ελπίδα,
τ’αστέρι τούτο του Χριστού να φέρει ευτυχία,
αγάπη και ομόνοια σ’ όλη την παροικία.
Να τραγουδάμ’ όλοι μαζί, πιασμένοι χέρι-χέρι
και του Θεού από ψηλά να μας φυσά τ’ αγέρι.
Χρόνους πολλούς να χαίρεστε πάντα ευτυχισμένοι,
σωματικώς και ψυχικώς να ‘στε ευλογημένοι».
*Ευγενική χορηγία μιας δημιουργικής ομάδας μεταναστών που αποφάσισε να δημιουργήσει τα κάλαντα του Μετανάστη…